ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกกับเรื่องวุ่น ๆ
กริ๊ง………. !
“ โอ๊ยร้องอยู่ได้น่ารำคาญจริง ” ฉันปิดนาฬิกาแล้วนอนต่อ
“ อ๊าย ! 7.50 แล้ว ตื่นสายจนได้ พี่เฮมิน ! ”ฉันร้องหาพี่ชายจอมโหดของฉัน แล้ววิ่งลงมาพร้องชุดนักเรียนอย่างเร่งรีบ
“ เฮมินไปโรงเรียนแล้วลูกและลูกล่ะนี่มัน 8 โมงแล้วนะยังไม่ไปอีกหรอ ” แม่พูด
“ โถ่เอ๊ย ! แม่ค่ะหนูไปโรงรียนแล้วนะคะ ”ฉันวิ่งออกจากบ้านด้วยความรวดเร็ว โถ่ ! วันแรกของการไปโรงเรียนของฉัน T ^T ( โรงเรียนของฉันคือโรงเรียนแทริมคงโค เป็นโรงเรียนสหนะคะ )
“ ว๊าย ! ” ตุ๊บ
“ ขอโทดค่ะ + - + ” แต่ทำไมฉันกลับไม่รู้สึกเจ็บเลยนะ
“ เธอจะลงจากตัวฉันได้หรือยัง ”
“ อะไรนะ ”
“ เธอ … จะ … ลุก … ได้ … หรือ … ยัง ”
“ อ๊าย ! ” ฉันรีบกระโดด ออกจากตัวเขาอย่างรวดเร็ว
“ ยัยซุ่มซ่าม ”
“ ห๊า ” - _ - ^^^ ฉันก้มปัดกระโปรงอย่างเซ็ง ๆ
“ เธอไง ยัยซุ่มซ่าม ”
“ นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน ” โอ้ ! พระเจ้า นายนั่นหล่อมากผิวขาว ร่างสูงโปร่ง หุ่นนายแบบชัด ๆ ขนาดฉันว่าพี่ชายของฉันอูเฮมินหล่อแล้ว แต่นายนี่กลับหล่อกว่า ฮู้ ! แต่นายปากหมาอย่างนี้ ฉันไม่ชมนายหรอก เชอะ !
“ เฮ้ ! นี่เธอจะจ้องฉันอีกนานมั๊ย ”
“ อ๊าย ! ใครจ้องนายไอ้คนหลงตัวเอง ” ฉันพูดแบบโกรธ ๆ แต่ดูนายนั่นซิ ยืนยิ้มอยู่ได้
โห แต่ตอนยิ้มนายนั่นหล่อสุด ๆ แฮะ ! เอ๊ะ ฉันต้อรีบไปโรงเรียนนิ
“ โอ๊ย ! ฉันสายเพราะนาย …. นายตัวซวย ” ฉันรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วทิ้งให้เขายืนยิ้มอยู่ที่เดิม
“ ขอโทดค่ะ ” ฉันวิ่งอย่างเหน็ดเหนื่อย โห เหนื่อยสุด ๆ
“ พอดีรถหนูเสียเลยมาสายค่ะ ” หวังว่าอาจารย์คฃเชื่อแหละ สายตั้งครึ่งชั่วโมง
“ จ๊ะ งั้นไปที่ห้องกัน อูเฮรินใช่ไหมเธออยู่ห้อง 3 / 2 นะ ”
“ สวัสดีจ๊ะ นักเรียนทุกคน วันนี่มีนักเรียนเข้าใหม่นะจ๊ะ อูเฮรินเข้ามาซิจ๊ะ ”
ว๊าย ! อายจัง ทุกคนจ้องฉันใหญ่เลย > - <
“ สวัสดีค่ะ อูเฮริน ฝากตัวด้วยนะค่ะ ” > - < ทุกคนยังคงจ้องฉันโดยเฉพาะนักเรียนชายและแล้วก็มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งยกมือขึ้น เธอน่ารักมากจริง ๆ นะ
“ อูเฮรินจ๊ะ ไนั่งข้าง ๆ ลีริอาซิจ๊ะ ” แนเดินไปอย่างอาย ๆ ขณะที่ทุกคนก็ยังคงจ้องฉันไม่ละสายตา ฉันเดิน ไปที่ที่อาจารย์บอก ชั่วโมงแรของฉัน ( แต่จรง ๆ แล้วมันเป็นชั่วโมงที่สอง ) และแล้วก็ถึงชั่วโมงพักโดยที่ฉันนอนหลับ ฮิ ๆ
“ สวัสดีจ๊ะ ฉันลีริอาจ๊ะ ไปกินข้าวด้วยกันนะเฮริน ”
“ จ๊ะ ริอา ” พวกเราเดินคุยกันไปเรื่อย ๆ จนถึงโรงอาหาร
“ กรี๊ด ! นั่นพี่คังจุนซอง ” ริอาบอกและยิ้มย่างน่ารัก จนฉันอดสงสัยไม่ได้
“ ใครหรอคังจุนซอง ” ฉันพยายามที่จะมองนายคังจุนซองที่ริอาว่า แต่เขาหันหลังอยู่ฉันเลยไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ที่แน่ ๆ เขาต้องเป็นหนุ่มป๊อบ แน่เลย OoO
“ เฮรินเธอรู้ไหมว่าพี่จุนซอง ( ม. 4 ) เป็นหนึ่งใน 3 หนุ่มป๊อบของโรงเรียนแทริมคงโคเลยนะ นั่นน่ะรุ่นพี่คนที่เข้ามาใหม่อ่ะ รู้สึกจะชื่อเฮมินนะ ( ม.5 ) คนนี้เก่งเรื่องการเรียนมากเลยแหละ และคนสุดท้าย …. ” เธอชี้ไปทางผู้ชายอีกคน โห หน้าตาเขาน่ารักคล้ายผู้หญิงเลยอ่ะ
“ พี่ฮันมินอู ( ม. 5 ) เขาเก่งเรื่องการแสดงละครล่ะ ” ริอาพูดขณะที่ หน้าของเธอแดงขึ้น
เรื่อย ๆ จนกลายเป็นเจ้าหญิงมะเขือเทศแล้วอ่ะ
“ ไปกินข้าวเถอะริอา ฉันหิวแล้ว ” แนพูดและรีบจูงมือริอาไปซื้อของกิน
หลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันกับริอาก็ไปห้องสมุด เราคุยกันตลอดทาง และ …..
“ ว๊าย ! ขอโทดค่ะ ” ฉันชนกับใครอีกแล้วล่ะ ฮะ นี่มันนายตัวซวยเมื่อเช้านี้นิ
“ นายตัวซวย / ยัยซุ่มซ่าม ” ฉันและเขาพูดพร้อมกัน
“ พี่จุนซอง ” ริอาพูดพร้อมบิดตัวไปมา
“ ใครเป็นพี่ของเธอฮะ ” เขาพูดพร้อมสงสายตาที่เย็นชามาให้ริอาจนเธอน้ำตาคลอ
“ โอ๊ยร้องอยู่ได้น่ารำคาญจริง ” ฉันปิดนาฬิกาแล้วนอนต่อ
“ อ๊าย ! 7.50 แล้ว ตื่นสายจนได้ พี่เฮมิน ! ”ฉันร้องหาพี่ชายจอมโหดของฉัน แล้ววิ่งลงมาพร้องชุดนักเรียนอย่างเร่งรีบ
“ เฮมินไปโรงเรียนแล้วลูกและลูกล่ะนี่มัน 8 โมงแล้วนะยังไม่ไปอีกหรอ ” แม่พูด
“ โถ่เอ๊ย ! แม่ค่ะหนูไปโรงรียนแล้วนะคะ ”ฉันวิ่งออกจากบ้านด้วยความรวดเร็ว โถ่ ! วันแรกของการไปโรงเรียนของฉัน T ^T ( โรงเรียนของฉันคือโรงเรียนแทริมคงโค เป็นโรงเรียนสหนะคะ )
“ ว๊าย ! ” ตุ๊บ
“ ขอโทดค่ะ + - + ” แต่ทำไมฉันกลับไม่รู้สึกเจ็บเลยนะ
“ เธอจะลงจากตัวฉันได้หรือยัง ”
“ อะไรนะ ”
“ เธอ … จะ … ลุก … ได้ … หรือ … ยัง ”
“ อ๊าย ! ” ฉันรีบกระโดด ออกจากตัวเขาอย่างรวดเร็ว
“ ยัยซุ่มซ่าม ”
“ ห๊า ” - _ - ^^^ ฉันก้มปัดกระโปรงอย่างเซ็ง ๆ
“ เธอไง ยัยซุ่มซ่าม ”
“ นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน ” โอ้ ! พระเจ้า นายนั่นหล่อมากผิวขาว ร่างสูงโปร่ง หุ่นนายแบบชัด ๆ ขนาดฉันว่าพี่ชายของฉันอูเฮมินหล่อแล้ว แต่นายนี่กลับหล่อกว่า ฮู้ ! แต่นายปากหมาอย่างนี้ ฉันไม่ชมนายหรอก เชอะ !
“ เฮ้ ! นี่เธอจะจ้องฉันอีกนานมั๊ย ”
“ อ๊าย ! ใครจ้องนายไอ้คนหลงตัวเอง ” ฉันพูดแบบโกรธ ๆ แต่ดูนายนั่นซิ ยืนยิ้มอยู่ได้
โห แต่ตอนยิ้มนายนั่นหล่อสุด ๆ แฮะ ! เอ๊ะ ฉันต้อรีบไปโรงเรียนนิ
“ โอ๊ย ! ฉันสายเพราะนาย …. นายตัวซวย ” ฉันรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วทิ้งให้เขายืนยิ้มอยู่ที่เดิม
“ ขอโทดค่ะ ” ฉันวิ่งอย่างเหน็ดเหนื่อย โห เหนื่อยสุด ๆ
“ พอดีรถหนูเสียเลยมาสายค่ะ ” หวังว่าอาจารย์คฃเชื่อแหละ สายตั้งครึ่งชั่วโมง
“ จ๊ะ งั้นไปที่ห้องกัน อูเฮรินใช่ไหมเธออยู่ห้อง 3 / 2 นะ ”
“ สวัสดีจ๊ะ นักเรียนทุกคน วันนี่มีนักเรียนเข้าใหม่นะจ๊ะ อูเฮรินเข้ามาซิจ๊ะ ”
ว๊าย ! อายจัง ทุกคนจ้องฉันใหญ่เลย > - <
“ สวัสดีค่ะ อูเฮริน ฝากตัวด้วยนะค่ะ ” > - < ทุกคนยังคงจ้องฉันโดยเฉพาะนักเรียนชายและแล้วก็มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งยกมือขึ้น เธอน่ารักมากจริง ๆ นะ
“ อูเฮรินจ๊ะ ไนั่งข้าง ๆ ลีริอาซิจ๊ะ ” แนเดินไปอย่างอาย ๆ ขณะที่ทุกคนก็ยังคงจ้องฉันไม่ละสายตา ฉันเดิน ไปที่ที่อาจารย์บอก ชั่วโมงแรของฉัน ( แต่จรง ๆ แล้วมันเป็นชั่วโมงที่สอง ) และแล้วก็ถึงชั่วโมงพักโดยที่ฉันนอนหลับ ฮิ ๆ
“ สวัสดีจ๊ะ ฉันลีริอาจ๊ะ ไปกินข้าวด้วยกันนะเฮริน ”
“ จ๊ะ ริอา ” พวกเราเดินคุยกันไปเรื่อย ๆ จนถึงโรงอาหาร
“ กรี๊ด ! นั่นพี่คังจุนซอง ” ริอาบอกและยิ้มย่างน่ารัก จนฉันอดสงสัยไม่ได้
“ ใครหรอคังจุนซอง ” ฉันพยายามที่จะมองนายคังจุนซองที่ริอาว่า แต่เขาหันหลังอยู่ฉันเลยไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ที่แน่ ๆ เขาต้องเป็นหนุ่มป๊อบ แน่เลย OoO
“ เฮรินเธอรู้ไหมว่าพี่จุนซอง ( ม. 4 ) เป็นหนึ่งใน 3 หนุ่มป๊อบของโรงเรียนแทริมคงโคเลยนะ นั่นน่ะรุ่นพี่คนที่เข้ามาใหม่อ่ะ รู้สึกจะชื่อเฮมินนะ ( ม.5 ) คนนี้เก่งเรื่องการเรียนมากเลยแหละ และคนสุดท้าย …. ” เธอชี้ไปทางผู้ชายอีกคน โห หน้าตาเขาน่ารักคล้ายผู้หญิงเลยอ่ะ
“ พี่ฮันมินอู ( ม. 5 ) เขาเก่งเรื่องการแสดงละครล่ะ ” ริอาพูดขณะที่ หน้าของเธอแดงขึ้น
เรื่อย ๆ จนกลายเป็นเจ้าหญิงมะเขือเทศแล้วอ่ะ
“ ไปกินข้าวเถอะริอา ฉันหิวแล้ว ” แนพูดและรีบจูงมือริอาไปซื้อของกิน
หลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันกับริอาก็ไปห้องสมุด เราคุยกันตลอดทาง และ …..
“ ว๊าย ! ขอโทดค่ะ ” ฉันชนกับใครอีกแล้วล่ะ ฮะ นี่มันนายตัวซวยเมื่อเช้านี้นิ
“ นายตัวซวย / ยัยซุ่มซ่าม ” ฉันและเขาพูดพร้อมกัน
“ พี่จุนซอง ” ริอาพูดพร้อมบิดตัวไปมา
“ ใครเป็นพี่ของเธอฮะ ” เขาพูดพร้อมสงสายตาที่เย็นชามาให้ริอาจนเธอน้ำตาคลอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น