นัตสึฮะ

ลำดับตอนที่ #2 : เธอ

วันนี้วันเปิดเทอมวันแรกสินะ ปีนี้ฉันก็อยู่ม.3 แล้ว
เฮ้อ!
เวลานี่บางทีก็เหมือนผ่านไปเร็วเหลือเกินเนาะ
แต่บางทีกว่ามันจะผ่านพ้นไปได้ มันก็ยาวนานเหลือเกินเนาะ
ฉันก็สงสัยเหมือนกันนะ ว่าทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ ทำไมเวลาหนึ่งหน่วยของแต่ละคนมันถึงรู้สึกต่างกันนัก

ฉันก็สงสัยตัวเองเหมือนกันว่า..ทำไมฉันถึงทนอยู่ในโรงเรียนนี้ อยู่ในสภาพแบบนี้มาตั้ง 2 ปีได้ยังไง??
นั่นสินะ
แต่รู้มั้ยว่าบางทีกว่าฉันจะผ่านมันมาได้น่ะ มันยาวนานแค่ไหน

ฉันน่ะอยากมีใครบางคนมารักบ้าง
ก็คนอื่นมีบ้าง ฉันก็ต้องอยากมีบ้างแหละ
แต่ฉันก็พยายามมาหลายรอบละนะ
แต่ทำไมแฟนเนี่ย มันถึงหายากจัง
คำตอบง่าย...
เพราะฉันไม่ดีพอยังไงล่ะ
..
.
ใช่ ฉันไม่ได้ดีพอ (T^T)

แต่ยังไงปีนี้ฉันจะพยายามดูซักตั้งก็แล้วกัน ฉันจะหาแฟนให้ได้
และที่สำคัญคนๆนั้นต้องเป็นคนที่โอเคด้วย (ฉันคงไม่เลือกเอาแบบที่....หรอกนะ)
ปัญหาที่ว่าจะหาเจอหรือปล่าวน่ะ ตัดไปได้เลย มีอยู่แล้ว เพราะโรงเรียนไดคะคุจิน่ะ มีคนน่ารักทุกปีอยู่ละล่ะ อิๆๆ
ก็หวังล่ะนะ ว่าจะได้มาสักคน
แต่ปัญหาก็คือ..จะทำยังไงให้ได้


วันนี้ทั้งวันฉันพยายามสอดส่ายสายตาหาน้องใหม่ (ชอบเด็กอ่ะนะ) เผื่อจะเข้าสายตาบ้างแน่นอนมีอยู่แล้วล่ะ แต่ต้องรอดูไปสักระยะ

ตอนบ่ายเป็นคาบว่างพอดีสินะ 
ฉันเดินไปห้องสมุด และก็ได้เจอกับเอบิโกะ เบ็ตสึมิยะ เอบิโกะ เธอเป็นเพื่อนร่วมห้องของฉันซึ่งก็เป็นเพื่อนสนิทของฉันคนหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สนิทกันมากก็ตาม (- -") แต่เธอก็เป็นคนที่ฉันพอจะคุยเรื่องต่างๆด้วยได้เสมอๆ 
"นี่ เอบิโกะ"
"มีไร เป็นไงบ้าง น้องผู้ชาย มีใครหล่อๆ หน้าตาดีบ้างมั้ย" ยัยนี่ถามกลับ 
ชิ เธอคงรู้ทันล่ะสินะ ว่าฉันจะทำอะไร แหงล่ะ ปีที่แล้วสร้างวีรกรรมไว้เยอะ
"ก็ดีอ่ะ ว่าแต่มีใครแนะนำบ้างป่ะ" ฉันถาม
"ก็มีนะ อยากรู้จักรุ่นน้องที่โรงเรียนเรามั้ย" 
ลืมบอกไปว่ายัยเอบิโกะเนี่ยมาจากโรงเรียนประถมดังแห่งเมืองอะมะอุริเลยนะ (ถึงแม้ว่าจะดูหน้าตาไม่เหมือนก็ตาม)
"อืม ก็ดีนะ ปีที่แล้วคนที่มาจากโรงเรียนโอริโมะก็หน้าตาดีนะ ปีนี้ก็อาจจะดีก็ได้" 
"ว่าแต่มีรูปป่ะ" ฉันถามต่อ
"ระดับนี้ก็ต้องมีอยู่แล้วล่ะ" เอบิโกะตอบพร้อมกับยื่นรูปในมือถือให้ดู ยัยนี่ก็มีชะตากรรมเดียวกันแหละ คือ ไม่มีใครเอา คงต้องหวังกินเด็กอย่างเดียว เหอๆๆ 
"เออ น่ารักดี ฉันตอบ แต่ไม่เห็นหน้าแฮะ วันนี้"
"เหรอ"
"ว่า แต่ชื่อไรอ่ะ คนเนี้ย" ฉันถาม
"อ๋อชื่อ คิโนจิ มุน น่ะ"
"อือ อ่าวแม่มาละเหรอ"ฉันพูดเมื่อฉันเห็นรถของแม่มา เหอๆๆ คงไม่ต้องเดาถึงความใหม่ของรถนะ ว่ามันใหม่ขนาดไหน 
"บายนะ เอบิโกะ บายๆๆ"

ฉันเดินลงมาจากห้องสมุด
"เอ! นี่มันรถคิโนจิ มุนนี่ น่ารักเหมือนกันแฮะ" ฉันพูดเมื่อเห็นเขาตอนที่ฉันกำลังจะขึ้นรถ

คิโนจิ มุน 
มุน แปลว่า เกี่ยวกับวรรณคดีงั้นสินะ...