รักหรือร้าย [Yaoi]

   สำหรับนิยายเรื่องแต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น  รูปภาพและชื่อที่ปรากฏในนิยายเรื่องนี้ ไม่ได้หวังทำลายชื่อเสียงหรือพาดพิงถึงท่าน  หกบุคคลใดได้รับผลกระทบจากนิยายเรื่องนี้  นักเขียนขออภัย ณ ที่นี้ด้วย

________________________________________________________________________________

ครั้งหนึ่ง

     ไอริณ และ อรนุช   ไฮโซคู่แข่ง ที่เชือดเฉือนกันตั้งแต่ยังแบเบาะเรื่อยมา  ทั้งสองต่างก็งัดเอาไม้เด็ดและไม้ตายมาใช้กับอีกฝ่าย โดยไม่มีใครยอมใคร ครั้งนั้น ดอกกุหลาบทั้งสองก็จบสงครามลงและกลับมาใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบสุข  แต่เมื่อเวลาผ่านไป สงครามที่เคยจบไปแล้วในครั้งนั้น  วันนี้มันกลับปะทุอีกครั้ง  

    ผมกำลังเลือกนิยายเกาหลีไปฝากคุณย่าบุปผาซะหน่อย  มีเรื่องใหม่ๆมาเยอะแยะเลย  ผ่านช่วงสอบเอ็นทรานซ์ไปแล้ว คุณพ่อกับคุณแม่ต้องอนุญาตให้อ่านหนังสือนิยายแน่ๆเลย  ไม่ต้องแอบอ่านอีกแล้ว  จะแหกตาอ่านถึงกี่โมงกี่ยามก็ได้ คุณพ่อกับคุณแม่คงจะไม่ว่า  แต่ถึงว่า  ผมก็ฟ้องคุณย่าบุปผา  กับ คุณหญิงยายดาริกา  แค่นี้ก็ไม่รอดจะฟังคุณพ่อคุณแม่โดนบ่นแล้ว  ระหว่างที่ผมกำลังเลือกหนังสืออย่างเพลิดเพลิน สายตาของผมก็เหลือบไปเห็น ไอลูกอ๊อด ศัตรูหมายเลขหนึ่งของผม มันกำลังเลือกซื้อหนังสือแปล โซนเดียวกับผม แต่คนละฝั่งกัน  ผมไม่ได้หันไปมองมันอย่างเต็มตา  ก็แค่เหลือบไปดูเท่านั้นเอง  และผมคิดว่ามันคงเห็นผมแล้วเหมือนกัน

Hi  อีชิ มาซื้อนิยายเกาหลี  ให้คุณย่าปัญญาอ่อนของแกอ่านหรอจ๊ะ

    มันทักทายผมแต่ทำท่าเหมือนกำลังเลือกหนังสืออยู่  เหมือนมันพูดลอยๆขึ้นมาอ่ะ

อ้อ  นึกว่าใคร  ที่แท้ก็อีลูกอ้อดนี่เอง  แล้วนี่เพื่อนจะเลือกหนังสือไปให้ใครอ่านล่ะจ๊ะ  อุ๊ย  ลืมไปว่าเพื่อนเนี๊ยะกำพร้าคุณพ่อคุณแม่ คงต้องซื้อไปอ่านเอง

ไออชิ  ไอชาเขียวเน่า

ว่าไงไอลูกกบลูกเขียด

แกอย่ามาล่วงเกินบุพการีชั้นนะ

ช่วยไม่ได้ ก็แกมาล่วงเกินย่าชั้นก่อน

ไอชาเขียวเน่า

ไอลูกเขียด
    
    ผมกับมันแว๊ดกันไปมา  จนคนในร้านเริ่มมองกันแล้ว

เอ่อ  ขอโทษนะค่ะ  ถ้าจะมีเรื่องทะเลาะวิวาท  เชิญข้างนอกค่ะ

    พนักงานผู้หญิงคนนึง  เดินมาเตือนผมกับไอลูกอ๊อด

ทำไม  เป็นแค่พนักงานต๊อกต๋อย  อย่าเสือก

    ไอลูกอ๊อดมันว่าพนักงานคนนั้น

ใช่  ถ้าไม่อยากโดนไล่ออก อย่าสะเออะเรื่องลูกค้า

    ผมเสริมไปอีกดอก  ไม่ชอบจริงๆเลย  กับอีพนักงานพวกนี้

หึ  ไอชิ  เรื่องที่แกเอากระเป๋าชั้นไปทิ้งในถังขยะ  ชั้นยังไม่ชำระเลย

ไม่รู้ไม่ชี้

ไม่รู้ไม่ชี้ใช่ไหม  ได้

    ไอลูกอ๊อดมันเดินถอยหลังไปประมาณสามก้าว  แล้วหยิบหนังสือบนชั้นเขวี้ยงมาใส่ผม

นี่แน่ะ  ไม่รู้ไม่ชี้

คิดว่ามึงเขวี้ยงเป็นคนเดียวรึไง

    ผมก็หยิบหนังสือมาเขี้วยงใส่มันคืน  โดนบ้างไม่โดนบ้าง ผมก็เหมือนกัน  โดนบ้างไม่โดนบ้าง  สลับกันไป  จนหนังสือกองอยู่ที่พื้น  และมีพนักงานอีกคนเดินเข้ามาห้าม

หยุดเดี๋ยวนี้นะค่ะ  อรๆ เรียก ร.ป.ภ. เลย

ว๊าว  ชิจ๋า  เพื่อนไปก่อนนะ เชิญเลือกนิยายตามสบาย  555

    ตายห่าแล้ว  มันเสือกชิ่งไปก่อน  เอาไงดี  ไปด้วยดีกว่า  ขึนยืนโง่อยู่เดี๋ยวก็เป็นเรื่อง

เอ่อ  คุณค่ะ  ชดใช่ค่าเสียหายด้วยนะคะ  ไม่งั้นเราจะเรียกตำรวจ

ดูปากชั้นนะ   ไม่  จ่าย
 
    ผมแผลงฤทธิ์เสร็จก็รีบวิ่งออกจากร้าน  ไปเอารถแล้วขับออกจากห้างให้เร็วที่สุด  หนอยแน่ะ  คิดจะจับอชิหรอ  ไม่มีทางหรอก  ก็ผมนะมันมันไวยิ่งกว่าอะไร  ป่านนี้ไอลูกอ๊อดก็คงขับออกไปจากห้างแล้วแน่ๆ  เจ็บใจนัก   ขนาดมาซื้อหนังสือก็ยังมาเจอมันอีก  

ยังมีอะไรสนุกๆอีกเยอะ  ลูกอ๊อดเพื่อนรัก


______________________________________________________________________________

ขอขอบคุณ www.dek-d.com ที่เปิดโอากสให้นักเขียนมือสมัครเล่นอย่างพวกเรา