คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 4 th : ))) [100%]
4 th : )))
โว๊ยย... แล้วทำไมกูถึงมาอยู่ที่นี่ !!!
เอ่อ... ตอนนี้ผมกำลังเดินเข็นรถตามน้องป๊อบอยู่ในห้าง ตั้งแต่ออกจากห้องมาน้องแกก็เอาแต่บ่นเรื่องเหล้า ผมก็ไม่ค่อยได้ตั้งใจฟังเท่าไหร่หรอกครับ
“พี่กอล์ฟครับ เอาขนมปังแบบโฮล์วีตหรือแบบธรรมดาดีฮะ”
“ไม่ชอบกินผัก”
“งั้นเอาแบบโฮล์วีตนะฮะ” แล้วจะถามกูเพื่อ...
หลังจากนั้น น้องป๊อบก็ถามมาอีกหลายอย่าง ซึ่งไม่ว่าผมจะตอบอะไรไป น้องแกก็จะเลือกอีกอย่างเสมอ
“ทั้งหมด 1209 บาทค่ะ”
“พี่กอล์ฟครับ...”
“หืม...”
“ผมลืมเอากระเป๋าเงินมา...”
“แล้วไง...” อย่าบอกนะว่าจะให้กูจ่ายให้
“เอ่อ... พี่กอล์ฟฮะ”
“จะให้พี่จ่าย...”
“ฮะ..” อย่ามาทำหน้าแบบนั้นนะเว้ยย ไอ้หน้าตาแบบจะร้องไห้หน่ะ หยุดเลยนะ
“เอ่อ...”
“ฮึก...” ว๊ากกกก เดี๋ยวใครก็เข้าใจผิดหรอกว่ากูรังแกเด็ก หยุ๊ดดดด
“อ่ะ ๆ ครั้งเดียวเท่านั้นนะ”
“ครับ”
สุดท้ายแล้ว ผมก็ต้องเป็นคนจ่ายเงินครับ เอาเถอะ ๆ แค่วันเดียว เดี๋ยวพรุ่งนี้ชีวิตผมก็กลับมาสงบเหมือนเดิมแล้วแหละ ผมหันไปมองน้องป๊อปที่แบกของที่ซื้อมา ตัวเล็กแค่นั้น มาแบกของสองสามถุงแบบนี้ น่างสารนะครับ ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษของผมจึงต้องเข้าไปช่วยหล่ะนะ
“มาพี่ช่วย”
“ม่ะ.. ไม่เป็นไรครับ”
“เอามาเหอะ ตัวแค่นี้มาแบกของหนัก ๆ เดี๋ยวก็ไม่สูงหรอก”
“อ่า.. งั้นก็ได้ฮะ”
หลังจากที่เอาของในมือน้องแกมาถือแล้ว ผมก็เดินไปเรียกรถแท็กซี่เพื่อกลับคอนโด เฮ้อ หวังว่าคืนนี้จะได้นอนสงบ ๆ นะ
=]
“อืม... เช้าแล้วหรอวะเนี่ย” ผมลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ 2-3 ที แล้วสายตาของผมก็ดันเหลือบไปเห็นน้องป๊อปนั่งอยู่ที่โซฟาตัวข้าง ๆ
“อ้าว ทำไมมานั่งอยู่นี่วะ”
“แล้วจะให้ผมไปอยู่ไหนหล่ะครับ”
“ก็... นึกว่าจะไปเข้าครัว ทำอาหารไว้เต็มโต๊ะซะอีก”
“พี่กอล์ฟครับ ผมไม่ใช่ผู้หญิงนะพี่” เออนั่นสิวะ แล้วนี่กูเป็นอะไรไปเนี่ยยยย ทำไมถึงคิดว่ามันจะเข้าครัวได้วะ ท่าจะเบลอแล้วกู ไปอาบน้ำดีกว่า
หลังจากอาบน้ำเสร็จผมเดินออกมาพบกับน้องป๊อป และมาม่า 2 ชาม เฮ้ย แล้วไอ้ที่ซื้อมาเมื่อวาน เพื่ออะไรฟร่ะ
“พี่กอล์ฟครับ มีจดหมายถึงพี่” หืมจดหมายอะไรวะ
“หืม??” ผมรับมาแบบงง ๆ อ้าวแล้วทำไมซวองถึงเปิดอยู่ได้วะ
“คือเมื่อเช้าผมเห็นพี่หลับอยู่ เลยถือวิสาสะเปิดหน่ะครับ”
“สาส ใครอนุญาตมึง”
“ขอโทษครับ”
“เออ ช่างมัน ๆ” ผมหันกลับมาสนใจมาม่าตรงหน้า พร้อมเปิดอ่านจดหมายไปด้วย อืม..จะว่าไป หมอนี่ก็ทำมาม่าอร่อยนะ
ถึง...กอล์ฟ
แม่แกฝากจดหมายนี่ไว้กลับบริษัทรถนะ แม่แกอยากให้แกอ่านมันจนจบ กอล์ฟแกรู้ใช่มั๊ยว่าช่วงนี้พ่อกับแม่ต้องเดินทางบ่อย พ่อแม่น้องป๊อปก็เหมือนกัน แม่แกเลยตกลงกับป้าเกศว่า จะฝากน้องป๊อปไว้กับแกสักระยะนึง จนกว่าพ่อแม่จะกลับหล่ะนะ หน้าที่แกก็ไม่มะไรมาก แค่ดูแนน้องเค้า ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง อาหารการกิน ที่พักที่นอน รวมถึงไปรับไปส่งน้องเค้าที่โรงเรียน มันไม่อยากอะไรใช่มั๊ยหล่ะ พ่อเชื่อว่าแกทำได้กอล์ฟ รถที่แกอยากได้ ฉันซื้อให้แล้ว ขอแค่แกดูแลนองเค้าให้ดีที่สุด ถ้าน้องเค้ากลับมาฟ้องว่าแกทำอะไรนะ พ่อจะเอารถคืน พ่อไม่ได้ขู่แกนะ แต่พ่อพูดจริง
จาก...พ่อแกไง
ว๊ากกกกกก นี่มันอะไรก๊านนนนน ฆ่ากูเลยเหอะ สองเดือน หมดกันชีวิต ความสงบสุขในชีวิตสิ้นสุดลงแล้ว TT
“เอ่อ.. พี่กอล์ฟฮะเป็นอะไรรึเปล่า” กูเคลียดเพราะมึงแหละสาส
“เปล่า ๆ กินเสร็จแล้วใช่มั๊ย จะได้ไปโรงเรียน”
“ผมไปเองได้ฮะ”
“แกอยากให้ฉันโดนยึดรถรึไง”
“อ่าครับๆ” จะว่าไปน้องแกก็เชื่องนะเนี่ย 55
“เออ แกเลิกกี่โมง”
“อะไรนะครับ”
“ฉันถามว่าแกเลิกกี่โมง”
“สองครึ่งครับ พี่ไม่ต้อง..”
“เงียบไปเลย ฉันเลิกสามโมง แกมาหาฉันด้วย”
“เอ่อ.. ผมเกรงใจพี่”
“บอกให้มา เข้าใจ๊”
“เอ่อ ครับ”
“ไปกันได้แล้ว”
สรุปแล้วเช้านี้ผมก็ต้องไปส่งน้องเค้าที่โรงเรียนสินะ แมร่งเอ๊ย รถกูซื้อมาใหม่ ๆ แทนที่จะได้สาวน่ารัก ๆ มาเป็นตุ๊กตาหน้ารถ ดันเสือกได้เด็กเปรตมานั่งเจิม
“เดี๋ยวเย็นนี้ผมไปหานะครับ” น้องแกพูดก่อนจะลงจากรถไป เวลาเด็กนี่อยู่กับคนอื่น ๆ มันดูเด่นจริงหว่ะ ทั้งที่ตัวก็เตี้ย ซีดก็ซีดแท้ ๆ
~I've become so numb I can't feel you there. Become so tired so much more aware…~
หืม.. ใครโทรมาตอนนี้วะ “กอล์ฟพูดครับ”
//เชี่ยกอล์ฟ มึงไปทำไรที่โรงเรียนน้องเฟียร์//
“ห๊ะ อ่ะ.. มึงรู้ได้ไงว่ากูอยู่นี้”
//กูขับรถตามมึงอยู่// ผมหันไปมองข้างหลัง เออจริงด้วยหว่ะ
“ไม่มีอะไรหรอกมึง”
//แต่กูว่ามี กูเห็นน้องป๊อปลงมาจากรถมึง แล้วคุยกันที่โรงเรียน// แล้วมันก็ตัดสายไป
งานเข้าแล้วไงไอ้กอล์ฟ !!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
100 เปอร์ค่ะ
ช่วงนี้ยุ่ง ๆ ไม่ค่อยได้อีพเลย
ตอนห้าไม่รู้ว่าจะได้อัพเมื่อไหร่
เดี๋ยวเอาตอนพิเศษมาลงให้ก่อนละกัน
ลินไม่ติดมหิดลแหละ 55 แอบเสียใจนะเนี่ย
แล้วเจอกันในตอนพิเศษค่ะ
ความคิดเห็น