คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 rd :)))
3 rd : )))
“เฮ้ยไอกอล์ฟ เป็นไรวะ ทำหน้าอย่างกับหลิงปิงดมตูดช่วงช่วง” มุขไรของไอ้ซีซ์แมร่งวะ สุดหล่ออย่างผมโคดไม่เก็ท
“ไรมึง กูแค่เซ็ง ๆว่ะ”
“เรื่องไรมึง มีไรบอกกูได้นะเว้ย เพื่อนกัน ๆ”
“มึงจำน้องป๊อบได้มะ...” ไอ้ซีซ์ ถ้ามึงจำน้องแกได้ มึงก็ต้องช่วยกูได้
“พรหมลิขิตมึงอ่ะนะ เออกูจำได้”
“แสรด ไม่ใช่พรหมลิขิตกูเว้ย เออ น้องแกนั่นแหละ แม ร่งเป็นลูกเพื่อนแม่กู”
“แล้วไง แม่มึงเลยจับมึงหมั้นกับน้องเพื่อธุรกิจเครื่องเพชรร้อยล้านหรอ”
“สาดด ไม่ใช่เว้ย ก็แค่ บ้านกูจะไปฝรั่งเศสกับบ้านน้องแก แล้วแม่กูสั่งให้กูดูแลน้องเขา”
“แล้วมึงจะหนักใจเชี่ยไร แค่ดูแล ไม่ใช่น้องแกมาค้างกับมึงนะเว้ย”
“นั่นและที่กูกลัว เมื่อวานฝันอะไรแปลกๆ ด้วยหว่ะ”
“เอาเหอะมึง ไปกลับบ้าน ๆ ไว้ปัญหามันเกิดแล้วค่อยคิดกันอีกที” อืมนั่นสินะ บางทีกลับบ้านไปนอนสักพักผมอาจจะหาทางออกเรื่องนี้ได้
“กอล์ฟคุง มีเด็กมาหาหน่ะ” เสียงไอ้ยูตะ เพื่อนร่วมห้องของผมเองครับ มันเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น เวลาเรียกคนอื่นเลยชอบเติม คุง จัง ซัง อะไรพวกนี้ครับ
“ใครวะยู” ดีมากไอ้ซีซ์ ถามไป กูก็อยากรู้เหมือนกัน
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่น่ารักดี กอล์ฟคุงออกมาหาน้องเขาเร็ว” ผมเดินไปหาไอ้ยูที่หน้าห้องเอ๊ะแต่เมื่อกี้มันเรียกว่าน้อง หวังว่าคงไม่ใช่...
“สวัสดีครับพี่กอล์ฟ”
ว๊ากกก... ไอ้เด็กเปรตนี้มาได้ยังง๊ายยยยยยย !!!
“นะ... น้อง มาได้ไงครับเนี่ย” ห้องผมแอร์ก็เย็นนะครับ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกเสื้อชื้น ๆ เหมือนเหงื่ออกหล่ะ
“มากับเพื่อนครับ เอ่อ.. พีซีซ์อยู่มั๊ยครับ” หืม ?? มาหาไอ้ซีซ์งั้นหรอ
“อยู่ ๆ เฮ้ยไอ้ซีซ์ น้องป๊อบมาหามึงว่ะ”
“บ้านพ่อมึงสิ” ดูมัน กูไม่ได้โกหกมึงนะเว้ย น้องเขาถามหามึงจริง ๆ
“พี่ซีซ์...” เสียงปริศนา เอ่อ..เรียกแบบนี้ได้ใช่มั๊ยครับ ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเด็กเปรต ทำให้ผมสังเกตเห็นว่า ยังมีเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักอีกคนอยู่ในที่นี้ด้วย
“เฟียร์ มาทีนี่ได้ไงครับ พี่บอกให้เรารออยู่ที่โรงเรียนไม่ใช่หรอ” รู้จักกัน เอ๊ะว่าชื่อเฟียร์นี่มันคุ้น ๆ นะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหน...
“ก็วันนี้ผมเลิกเร็วนี่ครับ อีกอย่าง...” อีกอย่างอะไรครับน้อง อย่าหันมามองพี่สิ
“อ่า.. กลับบ้านกันดีกว่าเนอะ กูไปแล้วนะไอ้กอล์ฟ บาย”
“เดี๋ยวไอ้ซีซ์ น้องเฟียร์นี่ใครวะ”
“แฟนกู อย่าทำหน้าเอ๋องั้นดิมึง ไว้พรุ่งนี้กูมาเล่า ไปและ” แล้วมันก็เดินจากไป แฟน... แฟนไอ้ซีซ์หรอ กูก็หลงนึกว่ามันโสดมาตั้งนาน แม ร่งมีแล้วเก็บเงียบนี่หว่า..
“พี่กอล์ฟครับ...” ว๊ากกก.. กูลืมไปเลยว่าน้องป๊อปยังอยู่
“มีอะไร..”
“คืนนี้ผมไปค้างกับพี่นะครับ ที่บ้านไม่มีคนอยู่ ผม...” เฮ้ยย... ถึงว่ากระเป๋าเดินทางนั่นเอามาทำไม จุดประสงค์มึงไม่ผ่านนน
“ไม่”
“ทำไมหล่ะครับ” เฮ้ย อย่าทำหน้าซึมงั้นดิวะ ไม่ได้ ๆ อย่าใจอ่อนเด็ดขาด เด็กนี่มันตอแหลจำไว้..
“ก็... พี่อยู่คอนโด มันแคบ รกด้วย เราอยู่ไม่ได้หรอกป๊อบ”
“ฮึก... พี่รังเกียจผมใช่มั๊ยหล่ะ ฮึก..” เฮ้ย.. อย่าร้องไห้สิวะ กูแพ้น้ำตาคนหน้าหวาน
“เอ่อ...อย่าร้องดิ”
“ฮึก ฮืออออออ..” เวรรรร ร้องหนักเลยทีนี้ เอาไงดีวะกู พวกในห้องก็มองกันแปลก ๆ กูไม่ได้รังแกเด็กนะ..
“อ่ะ.. เออ ๆ คืนเดียวนะ” กูพูดอะไรออกป๊ายยยย...
“หืม?? ว่าไงนะครับ”
“ให้ไปนอนด้วยคืนเดียวนะ” กูกำลังจะฆ่าตัวเองด้วยคำพูดใช่มั๊ย กูให้มันไปอยู่ด้วยทำไมเนี่ยย...
“ครับ ผมรักพี่กอล์ฟที่สุดเลยยย...” ว๊ากก.. อย่ามากระโดดกอดกู นี่มันระเบียงทางเดินนะเฟ้ย มึงไม่อายแต่กูอาย สาดดดด..
=]
“อ่ะ เรานอนในห้อง เดี่ยวพี่นอนโซฟาเอง” สุภาพบุรุษมั๊ยหล่ะครับ ผมหน่ะ
ตอนนี้เราอยู่ในคอนโดของผมครับ อยู่ใกล้ ๆ โรงเรียนผมเนี่ยแหละ คุณแม่ซื้อให้ตอนย้ายมาอยู่โรงเรียนนี้ เพราะมันใกล้กว่ามาจากที่บ้าน ห้องที่ผมอยู่ก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมากครับ หนึ่งห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ มีห้องครัวเล็ก ๆ ห้องนึง ซึ่งผมไม่เคยใช้งานเกินกว่าเปิดตู้เย็น และต้มมาม่าเลย อ่อ คงจะสงสัยกันใช่มั๊ยครับว่าทำไมผมถึงไม่ซื้ห้องใหญ่ จะได้อยู่สบาย ๆ คือผมประหยัดหน่ะครับ อยู่คนเดียว นาน ๆ มีเพื่อนมาค้างบ้าง ถ้าอยู่ห้องใหญ่ มันจะรู้สึกเหงา ๆ หน่ะครับ
“พี่ไม่ต้องทำอย่างงั้นก็ได้ครับ มานอนกับผมก็ได้” กล้าพูดด.. ถ้ามึงหน้ามืดปล้ำกูขึ้นมาทำไง สาดดดด...
“ไม่งั้นไม่ต้องนอน กลับบ้านไปเลยดีมั๊ย”
“อ่า.. งั้นผมเอาของไปเก็บก่อนนะครับ”
จะว่าไป ป๊อบก็เป็นเด็กน่ารักคนนึงนะ ถ้าตัดความแก่แดดออกไปซะ ผมว่าเขาก็ดูไม่เลวร้ายอะไร เฮ้ย นี่ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย เอ่อ ที่อ่านไปเมื่อกี้ลืม ๆ ไปเถอะครับ คิดซะว่าผมไม่เคยพูดนะ
ผมมองตามแผ่นหลังของเจ้าตัวแสบไป น้องแกจัดของอะไรก็มีรู้อยู่ในห้องนอน นี่กะอยู่เป็นเดือนรึไง ขนมาซะ หลังจากจัดของเสร็จแล้วก็เดินเข้าไปในครัว สงสัยจะหิวหล่ะมั๊ง..
“พี่กอล์ฟครับบ..” ว๊ากกก มันจะตะโกนทำม๊าย อยู่กันแค่เนี่ย
“มีอะไร”
“นี่มันอะไรกันครับ” น้องแกเปิดตู้เย็นเอาไว้ ทำไมวะ ตู้เย็นบ้านกูมีอะไรผิดปกติ
“เบียร์ไง”
“ทำไมมีแต่ของแบบนี้หล่ะครับ น้ำดื่มหล่ะ นมหล่ะ ของสดหล่ะ ไม่มีอะไรสักอย่างเลยหรอครับ”
“อืม” ก็จะมีได้ไง กูทำกับข้าวเป็นที่ไหนหล่ะ
“แบบนี้ผมอยู่ไม่ได้หรอกนะ” ก็ดี อยู๋ไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่
“งั้นก็กลับบ้านไป”
“ไม่ครับ ผมให้เวลาพี่กอล์ฟสามนาที เตรียมตัวออกไปข้างนอกกับผม”
“จะไปไหน”
“ไปห้าง”
“เพื่อ..”
“จะไปซื้อของ”
โว๊ยยยย แล้วกูก็ต้องตามใจมึงหรอ
บอกกูทีใครเป็นเจ้าของบ้านกันแน่ เป็แม่กูรึไง สั่งเอา ๆ ...
2BC
ตอนนี้แอบสั้น นะคะ 55
มาลงให้แล้วค่ะ
แต่งไปแต่งมารู้สึกน้องป๊อบแอบแรงเนอะ
ตอนต่อไป ขอเวลานิดนึงนะคะ เสาร์อาทิตย์นี้ลินไม่ว่าง ^^i
First ; 091016 ; 10:30
ความคิดเห็น