ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Danger Moment เสี่ยงรักอันตรายนายมาเฟียสุดโหด

    ลำดับตอนที่ #2 : •aliiz,,NIGht.*__อลิสไนท์ :: บทนำ ( Not Rewrite)

    • อัปเดตล่าสุด 15 ส.ค. 52


    บทนำ
    นี่คือสถานแห่งบ้านทรายทอง… ที่ฉันปองมาสู่
                    ไอ ว้อน เอเวอรี่ บอดี้… แง้ TOT ทำไมชีวิตฉันถึงรันทดแบบนี้… แล้วฉันมาทำอะไรที่ญี่ปุ่นเนี้ย โอ้ยยยยย… หนูอยากกลับบ้านนนนน =O=~~ หนาวก็หนาว หิวก็หิว ฟันกระทบกันดังกึกๆๆๆ ยังไม่สามารถช่วยอะไรมันได้เล้ยยยยย… แล้วนี่มันอ่านว่ายังไงเนี้ย โอ้ยยย!! สวยงง สวยอยากตาย TOT ฮื่อๆๆๆ
                    “กึ๊กๆๆๆ กึก กึก กึก” (เสียงฟันกระทบกัน -_-)
                    บ่นซะยาวจนลืมแนะนำตัวซะนี่ฉัน.. สวัสดีค่าท่านผู้อ่านฉันชื่อเมมโม เป็นสาวสวยวัยใสอายุเพียงสิบเจ็ดปี ฉันอยู่กับแม่มาตั้งแต่เด็กๆ หน้าตาพ่อเป็นยังไงฉันยังไม่เคยเห็นเลย รู้อยู่อย่างเดียว นั่นคือ พ่อฉันเป็นคนญี่ปุ่น และทิ้งแม่กับฉันแล้วกลับประเทศญี่ปุ่นไปตั้งแต่ฉันอยู่ในท้องได้ห้าเดือน เหอะๆ แล้วก็ตอนนี้ฉันกำลังเรียนอยู่ฉันม.5 แต่ ณ เวลานี้ ฉันไม่ได้ไปเรียนแล้ว อันเนื่องมาจาก ไม่มีเงินเรียนต่อ เพราะแม่ก็ไม่ได้มีเงินมากมาย มีพอก็แค่กินข้าว เพราะค่าเทอมมันแพงแส๊นแพง… แม่เลยให้ฉันออกมาอยู่ที่บ้าน หางานทำ กระซิกๆ ชีวิตฉันช่างรันทดอะไรเช่นนี้ เมื่อห้าเดือนก่อน ฉันประกาศกร้าวกับแม่ว่าจะไปหางานทำนอกบ้าน และไปอยู่ที่อื่น เพื่อที่จะไม่ให้เป็นภาระของแม่ แต่ผลสุดท้ายแม่ฉันไม่ยอมจนฉันต้องหนีออกจากบ้าน แต่เวลานี้ฉันอยากถลกหนังหัวตัวเองออกมากระทืบแรงๆ ซะให้เข็ด เพราะการที่ฉันออกมานอกบ้านนั้น มันช่างลำบากและโคตรลำบากเลย T^T~ ต้องนอนข้างถนนอยู่เดือนกว่าๆ ไม่ได้อาบน้ำอยู่เกือบสองอาทิตย์ กว่าฉันจะหางานได้ก็ปาเข้าไปเดือนที่สองแน่ะ เงินเก็บเกือบหมด TOT (ฉันอุจสากินวันละสิบบาทนะ) หลังจากที่ฉันเข้าไปทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหารฉันก็เก็บตังค์ๆๆ เพื่อที่จะสนองนี้ด ตัวเองนั่นคือ ไปประเทศญี่ปุ่นเพื่อตามหาพ่อบังเกิดเกล้า ตั้งแต่เกิดมาขอเจอหน้าพ่อสักครั้งก็ยังดี ฉันจะได้เล่าให้พ่อฟังตั้งแต่พ่อทิ้งฉันกับแม่ไป ชีวิตฉันกับแม่ต้องทนทุกข์ทรมานแค่ไหน…!!!
                    แต่ตอนนี้…. อยากกลับแล้วอ๊า TOT~ แง้ แล้วจะกลับยางงายยยยย ไม่มีตั๋วอ่ะ ไม่มีตังค์ด้วย ทั้งเนื้อทั้งตัวมีไม่ถึงสองร้อยอ่ะ ฮื่ออออ T^T~~~ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้… มีแต่ภาษาญี่ปุ่น ฉันพูดภาษาญี่ปุ่นไม่เป็นเลย กระซิกๆ… เห้อ แต่ชีวิตคนเรามันต้องสู้!!!! ฉันผ่านคำว่าลำบากมาแล้ว ตอนนี้ฉันต้องผ่านมันไปให้ได้ นอนข้างถนนอีกละว้า คืนนี้ U____U
                    พลั่ก!~
                    ตุ้บ…
    “โอ้ยย… เจ็บน้า TOT “
    “@#%&%$&!”
    “=O=???....”
    “$@%$@#% ???”
    “แง้ๆๆๆ ฟังไม่รู้เรื่องอ๊า แม่จ๋าช่วยหนูด้วยยยยยยย TTOTT”
    “เธอเป็นคนไทย ?”
    “เอ๋…O.O?”
     
     
    To Be Continuted !!!!!
     
    AliizNIGht Talk : สวัสดีค่า >_<!!!! ลงแล้วนะคะ ติชมด้วยเน้อออออ อันนี้เป็นแบบ “ยังไม่รีไรท์ค่ะ” เดี๋ยวจะรีไรท์อีกทีอยู่นะคะ เพราะรู้สึกภาษาที่ใช้ยังขัดๆอยู่ เดี๋ยวจะปรับปรุงนะคะ เม้นด้วยน๊าๆๆๆๆ
    t em
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×