คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 8 ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันคือราชาแกะผู้โด่งดัง
บทที่ 8
ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันคือราชาแกะผู้โด่งดัง
รีรีน่า เอสตราด้าไม่เคยคิดว่าจะมียานอวกาศอยู่ในเกียร์จริงๆ แถมยานอวกาศที่ว่านี่ยังตั้งอยู่ในห้องใต้ดิน(ลับ)ของคฤหาสน์สายเลือดหลักอีก
พวกสายเลือดหลักช่างสมกับเป็นพวกเหนือมนุษย์!
โดยเฉพาะท่านมิว เจ้านายของเธอ ติดตามท่านมิวได้ไม่ถึงสิบนาที รีรีน่าก็มั่นใจแล้วว่าเจ้านายของเธอจะเป็นเอสตราด้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างแน่นอน
ไม่สิ ในดาวดวงนี้ไม่มีใครยิ่งใหญ่กว่านี้อีกแล้ว!
“ท่านน็อคช่วยถอดให้ไวกว่านี้หน่อยได้มั้ยคะ ฉันขนชิ้นส่วนที่ท่านมิวถอดได้สามรอบแล้ว ท่านน็อคยังถอดไม่ได้สักชิ้นเลย”
“ใจเย็นก่อนเรนะ มิวเป็นมือโปร ฉันเป็นมือใหม่”
“...”
ฟิโอน่า เอสตราด้าไม่เข้าใจมากว่ามันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง...
ตอนที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ในห้องนั่งเล่น คิระก็ติดต่อมาพอดี เธอเลยขอตัวไปคุยกับเขาแล้วบอกให้เด็กพวกนี้ลงไปที่ห้องลับกันก่อนเดี๋ยวเธอตามลงไป
ยานอวกาศลำใหญ่มาก แล้วมันก็ดูจะปิดไปทุกส่วน หญิงสาวคิดว่ามิวต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะถอดมันออกจากกันได้สักชิ้น
พอเธอเล่าเรื่องนี้ให้คิระฟัง เขาก็กลับบอกให้เธอไปเฝ้ามิวเลย รีบไปแบบด่วนๆ ธุระค่อยคุยกันวันหลัง และอย่าลืมบอกให้มิวเลือกสร้างไอ้ของอะไรสักอย่างที่ใช้รักษาแผลได้นั่น ยานน่ะเขาจะไปแย่งยานประจำตัวเสจหนึ่งมาจากอิริคให้เอง!
ไหนๆก็แย่งตำแหน่งมาแล้ว แย่งยานอีกคงไม่มีใครว่าหรอก
ถ้าเป็นเวลาปกติฟิโอน่าคงรีบห้ามคิระ ขัดขาเทมส์แล้ว อย่าไปขัดขาอีริคต่อ เดี๋ยวจะไม่เหลือคนเข้าข้างเขา! แต่สถานการณ์ตอนนี้มันเกินที่เธอจะคุมอะไรได้แล้ว
เรื่องที่สามีเธอบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะควบคุมมิวมันเป็นแบบนี้นี่เอง เธอเข้าใจสามีเธอแล้ว เขาไม่ได้ไม่พยายามจะห้ามมิวอย่างที่อีริคกล่าวหา เขาคงจะพยายามแบบเธอนี่แหละแต่มิวไม่สนใจฟัง
ฟิโอน่าบอกให้คิระไปเอายานลำนั้นมาเลย อย่าลืมใส่คุณหมีลงไปในยานให้เยอะๆด้วย!
แล้วเธอก็รีบลงมาที่ห้องลับใต้ดิน สิ่งที่เธอเห็นก็คือยานลำใหญ่กำลังถูกมิวรื้อด้วยความเร็วอันน่าตกใจมาก เธอเหมือนจะเอามือแตะแล้วดึงแตะแล้วดึง เพียงแค่นี้ไม่ว่าชิ้นส่วนจะใหญ่ขนาดไหนมันก็จะหลุดติดมือมิวออกมาเสมอ ราวกับมือเธอเป็นแม่เหล็ก
เวลาผ่านไปไม่นานรอบตัวมิวก็เต็มไปด้วยเศษชิ้นส่วนยานแล้ว
มิวรื้อยานอวกาศเป็นจริงๆ
หมีพวกนั้นใส่วิธีรื้อยานอวกาศลงไปในเกมจริงๆด้วย!
ไม่ได้แล้ว ปกติฟิโอน่าจะไม่ยุ่งเรื่องพวกหมี เธอคิดเสมอว่าแต่ละเผ่าพันธ์ล้วนมีวิถีของตัวเอง จะเอาความคิดแบบมนุษย์ไปตัดสินหมีไม่ได้ แต่เธอทนไม่ไหวแล้ว หมีพวกนี้ช่างไม่รู้จักความพอดี เธอจะเขียนจดหมายไปตำหนิแล้วบอกให้พวกเขาเอาเรื่องอันตรายพวกนี้ออกจากเกมโดยด่วน!
.
.
ณ ทะเลสาบกลางหุบเขาอันงดงาม สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ตัวหนึ่งกำลังนอนเอาหัวจุ่มลงไปในน้ำอย่างสำราญใจนัก ทะเลสาบใสดุจกระจก เต็มไปด้วยสาหร่ายสีฟ้าอมม่วงที่ดูคล้ายผลึกหินมากกว่าสาหร่าย บนท้องฟ้าปรากฏพระจันทร์หกดวง
ตอนนั้นเองที่ลูกน้องตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาหาอย่างเร่งรีบ
“ท่านครับเราจับสัญญาณจากยานลำหนึ่งที่สูญหายของพวกเราได้”
“ทำไม”
นี่ไม่ใช่เรื่องน่าตื่นตกใจอะไร ยานของลอวก้าถูกลอบโจมตีเป็นปกติ สูญหายเป็นปกติ กู้ยานได้ก็กู้ กู้ไม่ได้ก็ทำเป็นมองไม่เห็นซะ และการที่ยานที่เคยสูญหายจู่ๆก็ส่งสัญญาณกลับมาก็ไม่แปลกเช่นกัน มีเจ้าหน้าที่บางเผ่าสามารถวาร์ปได้ พวกนี้ชอบลืมยานทิ้งไว้แล้ววาร์ปกลับเองเป็นประจำ พอนึกได้ก็ไปตามยานคืน
การที่ลูกน้องแตกตื่นขนาดนี้มันมีปัญหาอะไรสักอย่างแน่นอน
“ท่านฮาคิน มีคนใช้รหัสของท่านฮาคินเปิดยาน”
ฮาคิน
หัวที่จุ่มน้ำอยู่ผุดขึ้นมาจากในน้ำทันที แสงแดดส่องกระทบเกล็ดแวววาวราวกับอัญมณีสีฟ้าอ่อนเป็นประกายระยิบระยับ เกล็ดเหล่านี้ดูคล้ายเกล็ดปลา มันเรียงต่อกันอย่างเป็นระเบียบ แซมไปด้วยประกายแสงสีเงิน
กรงเล็บแหลมคมเป็นผลึกสีใสเหมือนแก้วขยับจากริมน้ำหันมายังลูกน้องตัวที่มาแจ้งข่าว
“ตรวจสอบแล้วเป็นของจริงครับ”
“ใครเป็นคนใช้”
“เจเนอเรเตอร์แท้ เพศหญิง อายุสิบแปดปี”
อายุสิบแปด?
น่าสนใจ
เสียงคำรามดังขึ้น ท้องน้ำกลางหุบเขาอันงดงามที่เคยเรียบดุจกระจกกระเพื่อมเป็นวงคลื่น ลูกน้องก้มหัวลงทันที
“น่าสนใจ นานแล้วที่ไม่มีคนล้อเล่นกับฉันแบบนี้”
ดวงตาสีเงินอันงดงามเปล่งประกายโหดเหี้ยมเลือดเย็น เขายาวเรียวเหมือนเขากวางสีเงินปล่อยประจุแสงวูบวาบ ไอน้ำพวยพุ่งขึ้นมาอาบร่างกายที่เต็มไปด้วยเกล็ดอันงดงาม
“ที่นั่นคือที่ไหน”
ในเมื่ออยากล้อเล่น เขาก็จะเล่นด้วยในสมใจ
“ดาวบ้านนอกอยู่เกือบสุดขอบจักรวาลชื่อเกียร์ครับ”
เกียร์
“โฮรัสแห่งลอวก้าจะไปเยี่ยมเยียนเกียร์ในบัดนี้ เตรียมคนให้พร้อม”
“ครับ!”
.
.
มิวกำลังฝัน ไม่สิ ใครบางคนดึงตัวเธอเข้าไปในความฝันต่างหาก มิวฝันทั้งๆที่กำลังรื้อชิ้นส่วนยานนั่นแหละ ใช่แล้ว นี่ไม่ใช่ฝันปกติ มันเป็นสิ่งที่ถูกเรียกว่า ‘นิมิต’
เด็กสาวร่วงตกลงไปในห้องมืดสลัวที่มองไม่เห็นขอบเขตของมัน เธอนั่งนิ่งรอว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตอนนั้นเองที่เสียงทรงอำนาจหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับแรงกดดันมหาศาลที่กดทุกอย่างลงไปกับพื้น
เสียงนั้นดังมาจากกลุ่มก้อนหนึ่งที่ยากจะบอกได้ว่าเป็นตัวอะไร
“เธอเองเหรอที่ใช้รหัสของฮาคิน ไปได้มันมาจากไหนล่ะ”
เด็กสาวขมวดคิ้วมอง
“เฮ้ เจ้าแกะปลอม ไปเป็นแกะแล้วแท้ๆอย่ามาปลอมตัวเป็นแมวสิ” มิวประท้วงว่าเขาควรจะมาแบบแกะไม่ใช่แมว
นี่มันตั้งใจหลอกลวงกันนี่!
ทันใดนั้นเองความกดดันอีกสายก็ร่วงลงมากระแทกความกดดันเดิมจนแตกดังเพล้ง ห้องมืดหายไป ฉากหลังของนิมิตกลายเป็นห้องลับของเอสตราด้าที่เต็มไปด้วยชิ้นส่วนยานอวกาศ น็อคที่กำลังรื้อยาน รีรีน่าที่กำลังเร่งเขา ฟิโอน่าที่นั่งดูทั้งคู่อยู่ที่โซฟา และร่างกายของมิวนอนหลับสนิทบนโซฟา
ผมของเธอกำลังเปลี่ยนสีไปมาราวกับไฟกระพริบ
“นอกจากนายแล้วยังมีคนอื่นกำลังแย่งกันเข้ามาคุยกับมิวล่ะ แต่ไม่เอาหรอกนะ รอบต่อไปอาธาเนียร์จะเอาเสียงคำรามให้ มิวอยากได้เสียงคำราม”
เพราะงั้นรีบๆออกไปจากนิมิตที่มิวสร้างขึ้นได้แล้ว!
“ฮาคินสอนวิธีสร้างนิมิตให้เธอด้วยเหรอเนี่ย” เสียงนั้นฟังดูประหลาดใจมาก
“พอดีมิวเก่งเลยทำได้เอง” มิวปฏิเสธว่าไม่มีใครสอน นี่ทำครั้งแรกล้วน!
“อ้าวเหรอ นึกว่าเขาสอนเธอซะอีก แล้วฮาคินไม่ควรนินทาเพื่อนให้เธอฟังนะ อะไรคือแกะปลอม ชื่อเสียงฉันพังหมดแล้ว!”
เสียงทรงอำนาจหายไปกลายเป็นเสียงผู้ชายที่ฟังดูนุ่มนวล กลุ่มก้อนแปลกๆนั้นกลายเป็นแกะขนสีขาวนุ่มฟูตัวหนึ่ง หน้าตามันเหมือนแกะตุ๊กตาขนาดพอๆกับคุณหมี เขาหมุนเป็นเกลียวรูปวงกลมสีทอง ขนเหมือนปุยนุ่น และหน้ายิ้มอันเป็นเอกลักษณ์
แกะตัวนี้ร่วงตุ้บลงมาหน้ามิว ส่งเสียงทักทายว่ามันเป็นแกะของจริง
“สวัสดี ฉันคือราชาแกะผู้โด่งดัง ชื่อของฉันคือจี้”
“เรื่องแบบนี้นายเอาไปหลอกพวกเด็กใหม่เถอะ อื้ม ขนนุ่มจริงๆด้วย!”
มิวไม่สนใจไม่พอเธอยังเดินไปคว้าแกะตัวนั้นมากอดเป็นตุ๊กตาอีกต่างหาก จี้ร้องหืมอย่างนึกประหลาดใจ ฮาคินเล่าให้ฟังแล้วว่าเขาเป็นใครเธอก็ยังกล้าเล่นกับเขาอีก
น่าสนใจ!
“ว่าแต่เจ้าแกะนายมาหามิวทำไม”
“อยากเจอคนดังน่ะ! ตอนนี้ใครๆก็สนใจเธอ อื้ม แต่ฉันสนใจยานนี่มากกว่า มันดีอยู่ไม่ใช่เหรอรื้อทำไมล่ะนั่น?”
“ไม่รื้อเจ้าของก็มาทวงคืนได้น่ะสิ มิวจะเอาไปเครื่องเครื่องผลิตของที่จะเอามาขายให้พวกนายอีกทีน่ะ!”
นอกจากจะไม่กลัวเขาแล้ว เด็กผู้หญิงคนนี้ยังประกาศอีกว่ารื้อยานของลอวก้าไปเพื่อเอาไปใช้สร้างเครื่องมือผลิตของที่จะเอามาขายให้เขาอีกที
จี้เงยไปมองหน้าเธอแล้วยิ้ม
“ยานลำนี้อยู่ในยุคที่ฉันเป็นเจ้าของมัน รื้อยานไปสร้างของมาขายให้ฉัน นี่มันรีดไถกันเกินไปไหม?”
มิวเอียงคอมองแกะขนฟูในอ้อมแขน เกาคอเขาเบาๆ เธอตอบ
“คุณปู่บอกว่าในบรรดาเจ้านายทั้งหมดนายใจดีกับเขาที่สุด เขาบอกให้มิวดีกับนายด้วย มิวเลยเลือกขายของให้นายก่อน แต่นายไม่รับความหวังดีนี่นะ งั้นมันก็ไม่ใช่ความผิดของมิวแล้ว” มิวแสร้งทำเป็นเสียใจอย่างสุดซึ้ง
แกะตัวนั้นตบแขนเธอด้วยความโมโหทันที
“เฮ้ วันหลังบอกก่อนสิว่าของที่ว่านี่เธอได้สูตรมาจากฮาคิน!”
“ต้องบอกด้วยเหรอ?” มิวตอบด้วยหน้าตาใสซื่อ จี้ประท้วงว่าต้องบอกสิ ของที่มีคำว่าฮาคินทำอะไรสักอย่างกับมันนี่ มันให้ผลต่างจากของที่ไม่มีคำว่าฮาคินมากนะ
พวกลอวก้ามองแบบนี้เอง? เข้าใจล่ะ
“ถ้านายเอา ‘สายรุ้ง’ ให้มิว มิวจะยอมบอกให้ก็ได้นะว่าคุณปู่ทิ้งสูตรอะไรไว้ให้”
จี้เอียงคอมองอย่างน่ารัก มิวชมว่ามังกรแกะดีมาก!
“เธอรสนิยมดีมากนะ มังกรแกะดีจริงๆนั่นแหละ เสียแต่เธอดวงดีไม่พอ เผ่านี้เรารับแค่คนหน้าตาดีและดวงดีมาก” จี้บอกว่าเขาเข้ามาเล่นกับมิวเฉยๆ
มิวเป็นมังกรแกะไม่ได้เพราะดวงเธอดีไม่พอ!
มิวจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ ถึงมิวไม่ได้อยากเป็นแกะแต่ก็ไม่อยากฟังเรื่องนี้เลย!
“เธอจะเอาสายรุ้งไปทำไมล่ะนั่น เธอใช้พลังแมวได้ เอาก้อนเมฆไปนอนเล่นดีกว่าไหม?”
“เพราะมิวไม่ใช่แมว มิวขึ้นที่สูงเองไม่ได้น่ะ”
ออ จะเอาไว้ปีนขึ้นที่สูงนี่เอง มิวยังเป็นเด็กใหม่ ร่างกายอ่อนแอมาก ใช้กำลังตัวเองปีนได้หมดแรงก่อนแน่
จี้ต่อรองว่าสายรุ้งมีค่ามากนะ มีแค่นี้เหรอที่เธอจะแลก!
มิวตอบว่ามีแค่นี้แหละ อย่ารังแกเด็กใหม่สิ เขาเป็นตาแก่อายุตั้งเท่าไหร่ สายรุ้งแค่นี้ไม่เห็นต้องหวง!
แกะตัวนั้นยิ้ม มันพูดว่ามันไม่เอาอะไรเพิ่มแล้วก็ได้ ตอนนี้มันต้องการเพื่อนเล่น เล่นกับมันจนกว่าจะเบื่อก็พอ
“เธอจะได้ฝึกใช้สายรุ้งด้วยไง”
จี้โดดออกมาจากแขนของเธอ สายรุ้งเส้นยาวถูกสร้างขึ้น แกะขนขาววิ่งขึ้นไปบนสายรุ้งเส้นยาวที่ถูกดัดให้เป็นเครื่องเล่นกลางอากาศ มิวมองมันอย่างสนใจ
เธออยากลองวิ่งเล่นบนสายรุ้งมานานแล้ว!
เด็กสาววิ่งตามจี้ขึ้นไป เขาเริ่มสร้างก้อนเมฆ แล้วบอกให้มาวิ่งไล่จับกัน เธอจับเขาได้เมื่อไหร่เขาจะเอาสายรุ้งให้!
“นายกำลังแกล้งใครสักคนอยู่สินะ” มิวทำท่าเข้าใจ
ตราบใดที่จี้ไม่ปล่อยมิวออกไปจากนิมิต ร่างจริงของเธอก็จะหลับอยู่แบบนั้น แต่เขาปล่อยเธอแล้วก็ยังต้องรอให้แอปเปิลทำงาน เธอจะหลับไปจนกว่าแอปเปิลจะทำงานจบ จะนานเท่าไหร่ล้วนขึ้นกับความแข็งแกร่งของตัวเธอเอง
จี้ไม่ได้แกล้งมิว เขาแกล้งคนอื่นที่มารอเจอเธอต่างหาก
“หึหึหึ” แกะตัวนั้นโผล่หน้ามายิ้มร้าย “ลูกน้องเก่าน่ะ หมอนี่ควรเรียนรู้ที่จะรอบ้าง!”
เจ้าหมอนั่นเองเหรอ!
มิวรู้แล้วว่าใคร หมอนี่ไม่มีขน ไม่น่ารัก มีแต่เกล็ดแข็งๆทั้งตัว มิวไม่อยากเล่นกับเขา เพราะงั้นมิวจะเล่นกับจี้ต่อไป!
ตอนนั้นเองที่นิมิตเกิดการเขย่าเหมือนใครบางคนพยายามเจาะเข้ามา
“โฮรัส หมอนี่อีกแล้ว” แกะตัวนั้นบ่นอย่างรำคาญ
โฮรัสมีแต่เกล็ดแข็ง มิวไม่อยากเล่นกับเขา!
“งั้นเราร่วมมือกันยึดนิมิตเถอะ!” มิวเสนอ
จี้ยิ้มตาวาวแล้วตอบว่าได้เลย โฮรัสก็ควรเรียนรู้การรอหน่อย!
ทันใดนั้นพลังกดดันสองสายก็พุ่งลงมา ทำให้พลังอื่นที่พยายามแย่งการควบคุมนิมิตแตกเป็นชิ้นๆทันที จากนั้นนิมิตก็กลับเข้าสู่ความสงบสุข
จี้บอกว่าเขากำลังนอนเล่นอยู่ในทุ่งหญ้าที่สวยงาม เปลี่ยนฉากหลังนิมิตเป็นที่ๆเขาอยู่ดีไหม? มิวตอบโอเคทันที เธอไม่อยากวิ่งวนไปมาในห้องแคบๆเหมือนกัน
หลังจากนั้นพวกเขาทั้งสองก็วิ่งเล่นกันในนิมิตอย่างแสนสุข!
และลืมไปเลยว่ามีคนรออยู่
1. นีเอลเป็นคนออกแบบมังกรแกะ นีเอลภาคภูมิใจกับสกิลสายรุ้งมาก
2. หน้าตาของมังกรแกะเหมือนพวกลูกแกะแต่ตัวใหญ่กว่าหน่อยและขนมีแค่สีขาว
3. จี้เป็นคนใสซื่อแบบเดียวกับ เลโอ เห็ดพี่หมี และปลาแกะ
4. เลเวลความใสซื่อของจี้ = เห็ดพี่หมี
ความคิดเห็น