ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    GEAR อัพจนจบภาคแรกเลย

    ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 5 เอ็นพีซีให้เควสไม่รู้จักลอวก้าหรอกเหรอ?

    • อัปเดตล่าสุด 31 พ.ค. 66


    บทที่ 5

    เอ็นพีซีให้เควสไม่รู้จักลอวก้าหรอกเหรอ?



     

    มิวบอกว่าอยากขึ้นไปบนยอดหอคอยขาว ให้ไปคุยกันต่อที่นั่น 

    หอคอยขาวเป็นเขตอำนาจของฟิโอน่า ไม่มีปัญหาหรอกนะที่มิวจะไปใช้งานที่นั่น เพียงแต่เธอแอบกังวลนิดหน่อยว่ามิวสนใจอะไรเข้าล่ะ

    มันจะไม่ใช่เรื่องอันตรายใช่ไหม?

    สามีสุดที่รักของฟิโอน่าชอบไปตะลุยดันเจียนหมี เมื่อก่อนเขาไม่ได้ชอบอะไรหมีพวกนี้นัก แต่หลังจากถูกส่งไปแฝงตัวในเกมเกียร์ สามีของเธอก็เข้าไปตะลุยดันเจียนกับสมาชิกกิลด์บ่อยๆ หลังภารกิจจบเขาก็ไม่สามารถไปเจอเพื่อนในกิลด์ได้อีกแล้ว เวลาคิดถึงเพื่อนๆ เขาก็จะเข้าดันเจียนหมี

    ไปบ่อยเสียจนเสจมาสเตอร์คนอื่นแนะนำว่าสร้างบ้านหน้าดันเจียนหมีไปเลยเป็นไง!

    ฟิโอน่าคิดว่าถ้าพวกหมีอนุญาตให้ทำ สามีเธอทำไปแล้ว!

    นั่นแหละ เวลาได้สมบัติกลับมา เขาก็ขนมันมาให้เธอ ฟิโอน่าเลยมีเสื้อผ้าลายหมี ชุดที่ทำเลียนแบบชุดบอสและมอนสเตอร์ด้านในอยู่กองใหญ่ เธอไม่ได้คลั่งไคล้หมีพวกนี้เลยสักนิด หญิงสาวเลยยิ่งกว่ายินดีจะขนมันมาให้มิวทั้งหมด

    มิวเลยเลือกสวมสักชุด คลุมทับด้วยเฟอร์ที่ปิดชุดไปทั้งหมดจนมองไม่ออกว่าด้านในคือสมบัติหายาก แต่ทำไงได้ มันหนาวนี่นา! 

    ตอนนี้ร่างกายมิวอ่อนแอยิ่งกว่าร่างมนุษย์ เธอจำเป็นต้องทนไปก่อน 

    เด็กสาวเดินอย่างยากลำบากไปขึ้นยานบินประจำตัวของฟิโอน่า ตระกูลเอสตราด้ามียานบินของตัวเอง ยานบินเหล่านี้เป็นสีฟ้าอมเทาอันเป็นสีประจำตระกูล มีเพียงยานบินของฟิโอน่าที่เป็นสีขาวมุกตัดขอบด้วยสีเงิน

    ไฮคริสตัลในยานทำให้มิวรู้สึกอบอุ่นแต่มิวก็ถามฟิโอน่าด้วยคำถามเดิมอยู่ดี

    บินไปคุยธุระกันที่ภาคกลางได้ไหม

    “…”

    กลับมาเธอจะสั่งให้สาวใช้ปรับเพิ่มความร้อนให้คฤหาสน์เอง มิวได้โปรดหยุดพูดว่าจะไปภาคกลางทีเถอะ หนึ่งมันไกล สองเพื่อนที่เหลือของฟิโอน่า(และสามี)อยู่ที่นั่น

    แค่จินตนาการว่าอิริคจับได้ว่าเธอกับคิระทำอะไรหญิงสาวก็หนาวสั่นขึ้นมาเลย!

    .

    .

    หอคอยขาวคือศูนย์กลางของนครเหนือ วันๆหนึ่งจึงมียานเข้ายานออกทั้งวัน ทั้งยานส่วนตัวของเจ้าหน้าที่ ยานรับจ้างขนส่ง สิ่งที่ยานของนครเหนือแตกต่างจากยานของเมืองอื่นก็คือเรื่องสี

    ตระกูลเก่าแก่ ตำแหน่งงานสำคัญ คนสำคัญล้วนมีสีประจำตัวเป็นของตัวเอง 

    และสิ่งที่ดึงดูดสายตาของทุกผู้ทุกคนในยามบ่ายวันนี้ก็คือ ยานบินสีขาวมุกตัดขอบสีเงินที่สะท้อนแสงแดดเป็นประกายระยิบระยับ มันกำลังบินขึ้นไปยังชั้นบนสุดของหอคอยขาว 

    มีเพียงยานของบุคคลสำคัญเท่านั้นถึงได้รับอนุญาตให้บินขึ้นไปชั้นบนเลยได้ นอกนั้นจงจอดยานไว้ตามชั้นที่กำหนดแล้วกดลิฟต์ขึ้นไปซะ! 

    ยานสีขาวมุกลำนี้คือยานระดับตำนานของเมือง ยานประจำตัวของท่านฟิโอน่า

    ท่านฟิโอน่าเข้ามาที่หอคอยขาวก่อนงานประชุมวิชาการจะเริ่มแบบนี้มีนัยยะอะไรรึเปล่านะ? ต้องใช่แน่ๆ ปีนี้หอคอยขาวของพวกเขาเป็นเจ้าภาพนี่นา พวกเขาคาดหวังได้สินะว่าปีนี้ชัยชนะจะเป็นของหอคอยขาว!

    ผู้คนต่างก็คิดกันไปเองเช่นนี้- -

    ทว่าในความเป็นจริง ฟิโอน่าไม่มีธุระอะไรที่หอคอยขาวทั้งนั้นแหละ คนที่มีธุระกับที่นี่คือมิวต่างหากล่ะ 

    ห้องทำงานเธออยู่ชั้นสุดของหอคอย หลังคาของห้องทำงานเป็นโดมกระจกที่สามารถปรับความใสได้ ไม่อยากเห็นด้านนอกก็ปิด อยากเห็นท้องฟ้าด้านนอกก็เปิด

    และเพราะห้องนี้เป็นจุดที่อยู่สูงที่สุดของหอคอยขาว เลยมักจะมีคนขอยืมใช้ห้องนี้ศึกษาท้องฟ้าเสมอ ซึ่งฟิโอน่าก็ไม่เคยหวง เธอรักความรู้และยินดีเป็นอย่างยิ่งที่คนของเธอใฝ่หาความรู้

    มิวต้องการอะไรจากห้องนี้? 

    อยากศึกษาท้องฟ้างั้นเหรอ?

    ยังไม่ทันจะได้ถาม มิวที่หลังจากลงจากยานก็เอาแต่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มก็ลุกขึ้นแล้ววิ่งไปปีนโดดปีนโดดปีนโดดขึ้นไปบนคาน เตะแผ่นคริสตัลที่ปิดหลังคาให้เปิดออก ลมหนาวหอบใหญ่พุ่งเข้ามาจากรูดังกล่าว มิวโวยวายว่าหนาวมาก 

    จากนั้นก็ปีนโดดปีนโดดขึ้นไปอยู่บนหลังคาหอคอยขาวเรียบร้อย

    !

    น น นั่นมันอะไรกันน่ะ!

    หลังคาห้องทำงานเธอมันเปิดได้ด้วยเหรอ?!

    แล้วที่สำคัญกว่านั้น มิวไม่มีร่างเดมิก็อด ยังไม่ได้รับการฟื้นฟูสกิล ยังไม่มีอาชีพ ไม่มีเลเวล ไม่มีอะไรเลย เป็นเพียงแค่เด็กสาวธรรมดาที่ร่างกายอ่อนแอกว่าคนปกติไปนิดหน่อยด้วย

    เธอปีนขึ้นไปบนหลังคาได้ยังไง!

    มาถึงเกียร์ไม่ถึงวันมิวก็เปิดตัวด้วยการทำกิจกรรมอันตรายแล้ว วันพรุ่งนี้และวันต่อไปกิจกรรมที่มิวทำมันจะไม่อันตรายขึ้นใช่ไหม?!

    “…” ฟิโอน่า เอสตราด้ารู้สึกเหมือนจะวูบอีกแล้ว

    เธอชักเริ่มจะคิดแล้วว่าตัวเองไม่น่าจะดูแลมิวรอด

    .

    .

    “เทมส์เป็นคนบอกมิวน่ะว่าขึ้นไปข้างบนได้ คนในกิลด์ชอบขึ้นไปเล่นกันบ่อยๆ”

    มิวยิ้ม เธอซุกอยู่ในกองผ้าห่มหน้าเตาผิงในห้องทำงานของฟิโอน่า เอสตราด้า ท้องฟ้าด้านนอกกลายเป็นสีดำแล้ว 

    หลังจากอยู่บนหลังคานานจนฟิโอน่าจิตตกจนคิดจะติดต่อไปหาคิระ มิวก็ยอมลงมา 

    เธอทำให้ฟิโอน่าหัวใจจะวายอีกรอบเพราะมิวปิดหลังคาแล้วก็ปล่อยตัวร่วงลงมาเลย มันปุบปับเสียจนฟิโอน่าร่ายเวทมนต์ไม่ทัน แต่ตอนนั้นเองผ้าห่มที่วางอยู่บนโซฟาก็กางตัวออกแล้วบินไปรองรับตัวของมิวเอาไว้ แถมยังบินพามาส่งถึงโซฟาอีกด้วย

    มันคือ เวทมนต์ให้ชีวิต มิวร่ายมันใส่ผ้าห่มตั้งแต่ตอนที่เข้ามาถึงห้องนี้แล้ว

    ออ งี้นี่เอง

    ไม่สิ ในเกมสอนเวทมนต์แบบนี้ให้ด้วยเหรอ?!

    ฟิโอน่าปวดหัวจนไม่อยากจะคุยเรื่องพวกนี้กับมิวแล้ว เธอเดินเซไปยังโต๊ะเครื่องดื่ม พลางคิดในใจว่า ไอ้คนที่มันสอนมิวปีนขึ้นไปบนยอดหอคอยจะต้องถูกต่อยหน้าหงาย สามีเธอไม่มีอะไรทำแล้วหรือไงถึงได้คิดกิจกรรมเพี้ยนๆแบบนี้ขึ้นมาเล่นกับคนในกิลด์

    ใช่แล้ว เทมส์ที่มิวพูดถึงก็คือสามีสุดที่รักของฟิโอน่านั่นเอง

    แต่ตอนนี้เธอน่าจะไม่รักเขาเท่าไหร่แล้วล่ะ

    “มิวเสร็จธุระที่นี่แล้วล่ะ ถึงจะมองเห็นไม่ชัดเท่าไหร่แต่ก็ใช้ได้อยู่” มิวเล่า ท่าทางอารมณ์ดีของมิวนั้นสามารถเดาได้ว่าเธอได้สิ่งที่ต้องการแล้ว

    “มาเข้าเรื่องกันต่อเถอะ พวกจีซัสมีปัญหาอะไรกับการตามหาหอคอยงั้นเหรอ สองในสามของผู้กล้ารุ่นทำงานฟรีเป็นคนของมิวนี่นา จะช่วยสักหน่อยก็ได้!”

    อันที่จริงมิวจะทำแล้วเอาไปข่มหมอนั่น!

    แบบว่ามาไม่กี่วันก็ปิดภารกิจที่หมอนั่นทำตั้งนานได้เลย นี่แหละพลังของราชินี!

    เด็กสาวนั่งหัวเราะชั่วร้ายให้กับความคิดของตัวเอง ชื่อจีซัสนั้นทำให้ฟิโอน่าสะดุดกึกจนเกือบจะเทน้ำร้อนลงถ้วยโกโก้พลาด หญิงสาวหันไปมองมิวด้วยความตกใจ

    “เธอรู้ด้วยเหรอจ้ะว่าจีซัสเป็นผู้กล้ารุ่นก่อนหน้าเธอ!”

    “ไม่รู้ก็แย่แล้ว มิวรอจีเอาข้าวมาให้อยู่น่ะตอนพวกคุณหมีมาลักพาตัวสองคนนั้นไป ตอนนั้นมิวโมโหมากเลย นอกจากคุณหมีจะไม่ลักพาตัวมิวแล้ว มิวยังต้องเดินลงไปเอาข้าวมากินเองอีก!”

    เธอดูจะโมโหเรื่องต้องเดินไปเอาข้าวมากินเองมากกว่าเรื่องหมีพวกนั้นไม่ลักพาตัวเธออีกนะ…

    “หมีพวกนั้นบอกว่าจะทำให้คนรอบๆหมดสติก่อนจะทำภารกิจไม่ใช่เหรอ”

    แล้วไหงมิวถึงนั่งดูเพื่อนโดนลักพาตัวได้?

    มิวหัวเราะหึหึ ตบลงบนหน้าอกแล้วพูดว่าเพราะมิวคือราชินียังไงล่ะ! 

    “มีแต่พวกผู้กล้ารุ่นโหลเท่านั้นแหละที่หมดสติ มิวนั่งดูตั้งแต่ต้นจนจบเลยล่ะ ว่าแต่อีกคนที่คุณหมีลักพาตัวคือใคร มิวรู้จักไหมล่ะนั่น?”

    คำถามนี้ทำให้ฟิโอน่าตัวแข็งทื่อยิ่งกว่าเดิมไปอีก

    “เขาชื่อไมรอน เป็นสมาชิกของเคเอส ตอนนี้ทำงานเป็นเสจมาสเตอร์ลำดับที่13จ้ะ”

    !

    มิวทำหน้าช็อค เธอโวยวายว่าได้ไง คุณหมีไม่ลักพาตัวเธอไม่พอยังลักพาตัวพวกเคเอสไปตั้งสอง นี่กะจะใช้กำลังแก้ปัญหาอย่างเดียวเลยใช่ไหมนั่น มิวไม่แปลกใจเลยที่ภารกิจไม่สำเร็จ

    นั่นก็เพราะพวกเคเอสกดสกิปเควสเป็นงานหลักและใช้แต่กำลังไงล่ะ!

    ฟิโอน่ารีบทำท่าเห็นด้วย เธอไม่อยากตอบคำถามเรื่องไมรอนต่อ รีบๆเปลี่ยนเรื่องคุยกันเถอะ!

    “เพราะเห็นคุณหมีลักพาตัวเพื่อน มิวก็เลยรู้สินะว่าเรื่องลักพาตัวผู้กล้าเป็นเรื่องจริง”

    ฟิโอน่าที่ชงโกโก้เสร็จแล้วยิ้ม เหงื่อตกเล็กน้อย เธอยื่นถ้วยโกโก้ไปให้มิว

    “ออ เรื่องนี้มิวรู้ก่อนหน้านั้นแล้ว” มิวตอบ 

    เธอยื่นมือไปรับถ้วยโกโก้ที่กำลังอุ่นพอดีมาดื่มด้วยสีหน้ามีความสุข ถ้ามองแค่หน้าตามิวจัดว่าเป็นเด็กที่หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูมาก ไม่แปลกใจเลยที่สามีเธอที่โดนอิริคใช้ไปรับผิดชอบเวลามิวก่อเรื่องถึงไม่โกรธมิวเลย

    ไม่สิ พวกนี้อาจจะก่อเรื่องด้วยกันก็ได้ ตอนนี้ฟิโอน่าเลิกเชื่อคำพูดสามีแล้ว!

    “รู้จากในเกมใช่ไหม” ฟิโอน่านั่งลงบนโซฟาข้างๆมิว

    เทมส์บอกว่ามิวสนิทกับพวกหมีทีมสร้างเกมมาก เธอเลยรู้เรื่องที่คนอื่นไม่รู้เยอะมาก คนอื่นที่ว่านี่รวมไปถึงสามีฟิโอน่าด้วย เขาพูดว่าดีไม่ดีมิวจะรู้จักเกียร์มากกว่าที่ชาวเกียร์แท้ๆอย่างเขารู้จัก

    ตอนนั้นเธอคิดว่าสามีแซวตัวเองเล่น แต่ตอนนี้เธอว่าเทมส์จริงจังตอนพูด!

    “ไม่นะ ถ้าเป็นเรื่องพวกคุณหมีมาลักพาตัวผู้กล้า มิวรู้ก่อนที่เกมจะเปิดอีก”

    รู้ก่อนที่จะเกมจะเปิด?! 

    กลายเป็นคนถามที่หน้าค้างไปอีกรอบ 

    “ผู้กล้าคนแรกมิวก็ยืนมองตอนเธอถูกพาไปที่เกียร์ อื้ม ก็คือก่อนที่ฟิโอน่ากับพวกจะมาร่วมมือกับพวกคุณหมี มิวก็เป็นเพื่อนกับคุณหมีอยู่แล้วยังไงล่ะ” มิวหัวเราะหึหึอย่างผู้ชนะ! 

    ฟิโอน่าไม่แน่ใจว่าเธอได้ยินถูกไหม 

    “แล้วถ้าสงสัยว่าทำไมคุณหมีไม่ลักพาตัวมิวไปเป็นผู้กล้าซะเรื่องจะได้จบๆ คำตอบที่คุณหมีรู้สึกพอใจแต่มิวไม่พอใจเท่าไหร่ก็คือตอนนั้นมิวอายุยังไม่เยอะเท่าไหร่ น่าจะอยู่ในช่วงเจ็ดแปดเก้าขวบนี่แหละ มิวจำไม่ได้เพราะเลิกนับอายุแบบมนุษย์โลกนานแล้ว แฮปปี้สอนมิวว่าประสบการณ์คืออายุที่ดีที่สุด ให้นับที่ประสบการณ์!

    ฟิโอน่ารู้สึกว่าคำสอนของเจ้าคนที่ชื่อว่าแฮปปี้นี่มีปัญหาทุกตรง! 

    อะไรคือบอกให้ไม่สนใจอายุ สนใจแต่ประสบการณ์ก็พอ เพราะหมอนี่ใช่ไหมมิวถึงได้กลายเป็นคนแบบนี้

    “ตอนนั้นอายุมิวน้อยเกินไปนั่นแหละจ้ะ พวกคุณหมีคงทำใจให้เด็กอายุไม่ถึงสิบขวบจับอาวุธตีกับเทพแฝดไม่ได้หรอก”

    ที่สำคัญกว่านั้นคือผู้กล้าในตอนแรกเริ่มนั้นเป็นศัตรูกับพวกเธอ พอมาคิดทบทวนเรื่องที่เคยเกิดขึ้นทีหลังฟิโอน่าก็รู้สึกผิดกับเมอาร์ทุกครั้ง เมอาร์ไม่เกี่ยวอะไรกับเกียร์สักนิด เธอเสียสละตัวเองเพื่อปกป้องที่ๆไม่ใช่บ้านของเธอ ต้องมาใช้ชีวิตในที่ๆเต็มไปด้วยศัตรู ต้องสู้เพื่อคนอื่น ยิ่งคิดฟิโอน่าก็ยิ่งรู้สึกสงสารเพื่อนจับใจ

    เพียงแค่แทนภาพมิวตอนอายุไม่ถึงสิบขวบดีลงไปแทนเมอาร์ เธอว่าสามีเธอต้องเจ็บปวดใจจนช็อคตายแน่

    “เอ็นพีซีให้เควสนี่ไม่ไหวเลย ถึงตอนนั้นอายุมิวจะน้อยแต่มิวเก่งกว่าผู้กล้าแบบไม่สามารถเทียบกันได้ สงสารเธอน่ะ!”

    ถูกจับมาเปรียบเทียบกับมิวผู้กล้าต้องร้องไห้แน่

    “แต่เอาเถอะ ตอนนั้นยังไม่มีเกมเกียร์ มิวยังไม่รู้จักแฮปปี้ ไม่รู้จักคุณปู่ ถึงทำลายดวงจิตของเทพแฝดได้ก็ช่วยอะไรเกียร์ไม่ได้ อื้ม เทพแฝดเป็นแค่ชั้นบนของปัญหาเท่านั้น”

    ฟิโอน่ารู้สึกมึนหัว เธอรู้สึกเหมือนตัวเองต่างหากที่เป็นคนต่างมิติ ส่วนมิวเป็นคนที่นี่เธอถึงได้รู้เรื่องนี้มากกว่า 

    ไม่สิ “ในเกมบอกเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?”

    มิวทำท่าตกใจแล้วถามว่าฟิโอน่ามองไม่เห็นเหรอ

    “แค่เห็นทะเลสีส้มก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอว่าเกียร์มีปัญหา ไหนจะพายุรุนแรงรอบดาวอีก อา ลืมไปว่าคนที่นี่ไม่ได้เรียนเรื่องวิศวกรรมดวงดาว เอาเป็นว่าขอแค่มีความรู้พื้นฐานด้านดวงดาวเห็นเกียร์ปุ้บก็บอกได้เลยว่าสุขภาพของดาวเป็นยังไง ในเกมว่าแย่ ของจริงคือแย่มาก!”

    มิวปลอบว่าฟิโอน่ามองไม่ออกก็อย่ากดดันตัวเองไป ต่อให้มองออกฟิโอน่าก็แก้ปัญหาไม่ได้อยู่ดี!

    “…”

    นี่คือการปลอบใจหรือซ้ำเติมกันแน่…

    “มิวทำได้งั้นเหรอ”

    “มิวต้องทำได้อยู่แล้วสิ!” 

    มิวคิดว่าฟิโอน่าถามอะไรแปลกมาก มิวจะทำไม่ได้ได้ยังไง! มิวไม่ใช่พวกพระเอกรุ่นโหลนะ มิวเตรียมตัวมาดีมากเลยขอบอก

    “ในเกมมีสอนงั้นเหรอ”

    ไม่มั้ง ถ้ามีวิธีการจริงหมีพวกนั้นทำไปแล้ว

    “มีสิ แต่ว่าต้องเปิดโพรงแมวได้ถึงจะหาตัวคนสอนเรื่องนี้เจอ พวกคุณหมีทำไม่ได้ก็เลยได้แต่เดินวนรอบๆ”

    นี่เป็นเรื่องที่มีแค่มิวเท่านั้นที่ทำได้ อึ้งไปเลยใช่ไหมล่ะ ชมมิวได้เลย!

    น่าเสียดายที่มิวไม่ได้รับคำชมเพราะฟิโอน่าอึ้งจนพูดไม่ถูก เธอคิดว่ามิวอาจจะล้อเล่น อาจจะแต่งเรื่องไปเอง แต่สัญชาตญาณของเธอกลับบอกไปอีกทาง มิวเชื่อถือได้และเธอทำได้จริง

    “ใครสอนเรื่องนี้ให้มิวงั้นเหรอจ้ะ เขาเชื่อถือได้ไหม”

    “ได้สิ ไม่มีใครในจักรวาลนี้เชื่อถือได้มากกว่าคุณปู่อีกแล้ว” มิวตอบด้วยความมั่นใจในตัวคุณปู่คนนี้เป็นอย่างมาก ดวงตาของเธอเปล่งประกายตอนพูดถึงเขา

    “คุณปู่เป็นหมอ เรียกแบบนี้คงได้มั้ง มาจากลอวก้า”

    “ลอวก้า?”

    ฟิโอน่ามั่นใจว่าเธอไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน มิวบ่นว่าเอ็นพีซีให้เควสใช้ของลอวก้าแท้ๆแต่กลับไม่รู้จักลอวก้าไปซะได้

    “ลอวก้าเป็นชื่อกาแล็กซี่ เป็นชื่อหน่วยงาน แล้วก็เป็นเจ้าของยานอวกาศในห้องลับของเอสตราด้าด้วย”

    !

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×