คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 4 มิวใช้เวลาน้อยกว่าแผนร้อยปีของพวกเธอเยอะ!
บทที่ 4
มิวใช้เวลาน้อยกว่าแผนร้อยปีของพวกเธอเยอะ!
ฟิโอน่า เอสตราด้าสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอหวังว่าอาการวูบเหมือนจะเป็นลมจะหายไป
คิระที่เป็นเจ้าของแผนลักพาตัวมิว(โดยไม่บอกคนอื่น)มาที่นี่ มอบหมายหน้าที่ดูแลมิวในช่วงฟื้นฟูเลเวลให้กับฟิโอน่า สามีเธอและทุกคนพูดตรงกันหมดว่ามิวเป็นอัจฉริยะในด้านการเรียนรู้ โดยเฉพาะเรื่องเตะต่อย เธอเลยคิดว่างานนี้น่าจะง่าย
คนระดับมิวสามารถฟื้นฟูเลเวลของตัวเองโดยไม่ต้องการคนสอนอยู่แล้ว (ฟิโอน่าไม่มีอะไรจะสอนด้วย ถ้าเป็นเรื่องต่อสู้มิวต่างหากต้องสอนเธอ)
หน้าที่ของฟิโอน่าก็จะมีแค่หาของกินมาให้ หาคุณหมีมาอยู่เป็นเพื่อน ไปเที่ยวเป็นเพื่อนมิว แล้วก็รายงานเรื่องมิวให้คิระฟัง
แต่ว่าภารกิจแรกก็ล้มเหลวแล้ว ล้มเหลวแบบไร้ทางเยียวยา…
ตามบท ฟิโอน่าจะเข้าไปเจอมิวตอนตื่น มิวจะอยู่ในอาการสับสนว่าที่นี่คือที่ไหน ฟิโอน่าก็จะพูดว่า สวัสดีที่นี่คือต่างโลก เธอโดนหมีลักพาตัวมาจากที่นอน เซอไพร้สไหมจ้ะ จากนั้นมิวก็จะตกอยู่ในอาการสับสน ไม่แน่ใจว่านี่เป็นอีเวนท์ใหม่ในเกม หรือเป็นเรื่องจริงกันแน่ ฟิโอน่าก็จะพามิวออกไปพิสูจน์ว่านี่คือเกียร์ของจริง
ตัดภาพไปที่ความเป็นจริง นอกจากเธอจะไม่ได้พูดเรื่องนี้แล้ว มิวยังเป็นฝ่ายพูดแทน แถมรู้ละเอียดกว่าที่เธอรู้ด้วย!
กลายเป็นฟิโอน่าที่เป็นฝ่ายถามให้มิวตอบ
แล้วไม่ว่าเธอจะชวนคุยเรื่องอะไร มิวจะรู้มากกว่าเธอเสมอ จนฟิโอน่าเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าใครคือคนที่ถูกลักพาตัวมาจากต่างมิติ ใครเป็นเจ้าบ้านกันแน่
ว่าแต่หมีพวกนั้นไม่คิดจะเอาข้อมูลสำคัญทางการทหารออกจากเกมหน่อยเหรอ?
มิวรู้ทุกเรื่องยังกับเธอเป็นนายพลหมีเลยนะ!
สาวใช้ที่พากันแอบมองรู้สึกกังวลมาก ตั้งแต่พาตัวสมาชิกใหม่เข้ามา ท่านฟิโอน่าก็มีอาการแปลกๆ เดินไปเดินมาหน้าห้อง พูดพึมพัมกับตัวเอง จู่ๆก็ทำท่าจะร้องไห้ จู่ๆก็ทำท่าโมโหอยากจะตีใครสักคน จู่ๆก็ประกาศว่าจะต่อยสามีสุดที่รัก ปิดท้ายด้วยท่าคอตกที่ดูสิ้นหวังมาก
อย่างตอนนี้ หลังจากทำท่าโมโหจนเหมือนจะท้ากระจกหน้าต่างต่อยแล้วท่านฟิโอน่าก็ปิดท้ายด้วยการทำท่าคอตก เดินวนไปวนมาอีกสามรอบ ถอนหายใจหนึ่งที แล้วค่อยเดินกลับเข้าไปในห้องพักของสมาชิกใหม่
พวกเธอหันมาสบตากัน จะว่าไปอาการแปลกๆของท่านฟิโอน่าก็เริ่มต้นขึ้นตอนพาสมาชิกใหม่กลับมา
คนๆนี้ต้องน่ากลัวและรับมือยากมากแน่ท่านฟิโอน่าถึงมีอาการแบบนี้ได้!
.
.
และคนน่ากลัวที่ว่าก็กำลังหมุนตัวไปมาหน้ากระจกเงาบานใหญ่อย่างมีความสุขมากๆ มีความสุขที่สุด ถามว่ามิวมีความสุขเพราะรอบๆตัวเธอเต็มไปด้วยตุ๊กตาหมีงั้นเหรอ คำตอบคือใช่นิดหน่อย
ความสุขส่วนมากของมิวมาจากสีผมและสีตาต่างหากล่ะ
ว่าแล้วเชียวว่าทำไมร่างกายมิวอ่อนเพลียมาจากภายใน ขยับตัวก็ลำบาก สภาพมันไม่เหมือนร่างเดมิก็อด ไม่สิ มันแย่ยิ่งกว่าร่างมนุษย์อีก
ที่แท้พวกฟิโอน่าก็ไม่ได้ใช้ร่างเดมิก็อดกับมิวนี่เอง อาการอ่อนเพลียไม่มีแรงสมองไม่แจ่มใสจำความฝันไม่ได้เป็นอาการปกติมากๆของร่างนี้ กินแอปเปิลต่อไปเรื่อยๆมันจะหายไปเอง
แอปเปิลสองลูกจากอาธาเนียร์
นี่เป็นเรื่องที่ทำให้มิวมีความสุขมาก!
มิวจะให้อภัยพวกนี้ที่พามิวมาที่นี่แต่ไม่หยิบอัลเฟรโด้สูทติดมือมาด้วยแล้วกัน
มิวอุตส่าถืออัลเฟรโด้สูทติดมือไว้แล้วนะตอนแกล้งหลับเพื่อให้พวกคุณหมีมาพาตัวมิวออกไปง่ายๆ พวกเขาจะได้ไม่เหนื่อย เห้อ พวกคุณหมีดันหยิบมันออกจากมือเฉยเลย
ถ้ามีอัลเฟรโด้สูทอยู่ในมือนั่งเฉยๆมิวก็ตรวจสอบทุกอย่างได้แล้ว พอไม่มีอัลเฟรโด้สูทใช้ มิวจำเป็นต้องออกไปตรวจสอบด้วยตัวเอง แย่มาก จะเปิดโพรงแมวไปเอาของพายุก็แรงมากเพราะพลังชีวิตของเกียร์อยู่ในระดับวิกฤติแล้ว
อืม มิวต้องฟื้นฟูพลังชีวิตให้เกียร์ก่อนทำอย่างอื่น
ว่าแต่พวกคุณหมีจะไม่มาเจอมิวหน่อยเหรอ เรื่องสถานีอวกาศ เกาะโดนัท ดันเจียนใต้ทะเล เกรย์การ์เดน พวกไครเมียเร่ร่อน ถ้าพวกคุณหมีไม่มาเจรจามิวจะยึดทุกอย่างเป็นของตัวเองแล้วนะ
งั้นยึดเลยแล้วกัน!
มิวทำท่าพออกพอใจกับความคิดนี้มาก พลางคิดว่าวันนี้ไปตรวจสอบของๆมิวก่อนดีกว่า แล้วก็จะได้แวะไปเล่นกับพวกแมวน้ำเกาะโดนัทด้วย
ตอนนั้นเองที่ฟิโอน่าเปิดประตูห้องเข้ามา มิวเลยนึกขึ้นมาได้ว่าฟิโอน่าลักพาตัวมิวมาเพื่อใช้ทำงานอะไรสักอย่าง
“เอ็นพีซีให้เควสมิวมีเรื่องต้องทำเยอะเลย ลูกมือก็ไม่มีด้วย พวกเธอลักพาตัวมิวมาใช้ทำอะไร”
มิวจะได้รีบไปทำให้ก่อน
“เอ่อ”
นั่นมันบทเธอรึเปล่า ทำไมมิวเป็นฝ่ายถามอีกแล้วล่ะ!
“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะว่าเขาอยากให้มิวทำอะไร แต่มันเป็นสิ่งที่เธอทำได้นั่นแหละ”
“เจ้าพวกผู้กล้ารุ่นก่อนทำภารกิจไม่สำเร็จเลยจะให้มิวมาทำแทนเหรอ ถ้าเป็นภารกิจนั้นมิวไม่ทำให้หรอกนะ มันง่ายเกินไป ไม่คู่ควรกับราชินี ไปคิดภารกิจใหม่ที่คู่ควรกับมิวมา” มิวหันไปโบกมืออย่างไร้เยื่อใย
“…”
คนอื่นมีแต่ถามว่าภารกิจคืออะไร ส่วนมิวบอกเลยว่าจะไม่ทำเพราะมันง่ายเกินไป
“ภารกิจนี้พวกเราพยายามมาร้อยปีแล้วนะ”
พยายามมาร้อยปียังไม่สำเร็จนี่เรียกว่าง่ายอีกเหรอ?!
มิวพ่นลมหายใจออกมาด้วยสีหน้าแสนจะเหนื่อยใจ “เรื่องง่ายๆแบบนี้ใช้เวลาห้านาทีก็พอถ้าเปิดโพรงแมวได้แบบมิว อื้ม ถ้าทำไม่ได้ก็ใช้เวลาหลายวัน ไม่เข้าใจเลยนะว่าทำอะไรกันตั้งร้อยปี”
“…”
ฟิโอน่าเป็นฝ่ายพูดไม่ออก ในสมองสับสนไปหมด
มิวพูดต่อว่าเธอเป็นผู้ใช้เวทมนต์ไม่ใช่เหรอ ฟิโอน่าสัมผัสได้อยู่แล้ว เธอแค่ไม่ยอมรับความจริง
“ผู้กล้าคนแรกได้รวบรวมพลังทั้งหมดล็อคตัวเทพแฝดอาลีน่าเอาไว้ให้เจ้าชายเฉื่อยๆได้มีโอกาสทุบบอส น่าเสียดายที่ดาเมจไม่พอ เทพแฝดที่เกือบจะตายแต่ไม่ตายเลยหนีเข้าไปซ่อนตัวในหอคอยพร้อมกับดึงเอาตัวผู้กล้าติดตัวไปด้วย กะจะใช้กินเพิ่มพลัง
พวกคุณหมีเลยใช้ปืนต่อต้านนาเฮม่าที่พวกไลเดียมทิ้งไว้ยิงใส่หอคอย แต่พวกเขาพบว่าหอคอยหายไปแล้ว ฝนที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตหล่นมาแทน เทพแฝดหาย ผู้กล้าคนแรกก็หาย!
อื้ม ต่อมาเพื่อนพ้องในปาร์ตี้ตรวจสอบดูแล้วพบว่าพลังชีวิตของผู้กล้าคนแรกยังอยู่ เลยทึกทักว่าเธอน่าจะยังอยู่ในหอคอย ตามหามันซะก็จบ มันเลยเป็นที่มาของแผนร้อยปี สร้างเกียร์ให้เป็นเกม ออกไปตามหาตัวผู้กล้าที่ต่างโลก แล้วก็ขโมยตัวมาใช้ตามหาหอคอย”
มิวเอ่ยทวนเนื้อเรื่องหลักของเกมไปพร้อมกับใส่ความเห็นของตัวเองลงไปด้วย ถ้าฟิโอน่าไม่ได้กำลังอยู่ในอารมณ์สับสนเธอจะร้องเอ้ะอย่างแน่นอนเพราะมิวรู้ชื่อ อาวุธทำลายล้างสูงที่พวกหมีใช้ไม่พอ เธอยังรู้ไปอีกว่าใครเป็นคนสร้างมัน
“นี่เป็นเควสหลักในเกม แต่มันคือเรื่องจริงของพวกเรา...” ฟิโอน่ายอมรับ
การตามหาหอคอยที่ขังเมอาร์คือภารกิจของเด็กสามคนนั้น แต่ว่าในหัวใจของฟิโอน่ามีเรื่องหนึ่งที่เธอซ่อนมันเอาไว้ เธอไม่กล้าบอกใคร และไม่กล้ายอมรับมันไปพร้อมกัน
“เอ็นพีซีให้เควสคิดออกเมื่อไหร่ว่าอยากให้มิวทำอะไรค่อยมาบอกมิวแล้วกัน” มิวเอ่ยอย่างใจกว้าง “เจ้าเฉื่อยนั่นก็เหมือนกัน มิวจะทำตามคำขอของเอ็นพีซีให้เควสหนึ่งเรื่อง เจ้าเฉื่อยหนึ่งเรื่อง คุณหมีหนึ่งเรื่อง เป็นการตอบแทนที่พามิวมาที่นี่”
ไหนๆใจกว้างแล้วก็ใจกว้างให้สุด
ผู้กล้าปกติรับภารกิจเรื่องเดียว มิวรับสามงานไปเลย!
“อย่าลืมนะว่าต้องเป็นภารกิจที่ยากคู่ควรกับมิว ไอ้งานง่ายๆอย่างตามหาหอคอยน่ะไม่เอาเด็ดขาด ตามหาไปทำไมล่ะนั่น ผู้กล้าไม่ได้อยู่ในนั้นสักหน่อย”
หัวใจของฟิโอน่ากระตุกวูบ เธอไม่ได้ตื่นตกใจเพราะเธอรู้สึกได้ถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ในเวลานั้นแล้ว เพียงแต่เธอไม่อยากยอมรับมัน พอมิวพูดเรื่องนี้ออกมาตรงๆฟิโอน่าก็พลันไม่สามารถจัดการกับความรู้สึกของตัวเองได้
หัวใจของหญิงสาวเต็มไปด้วยความเศร้าและความคิดถึง
เห็นเอ็นพีซีให้เควสยืนนิ่งไปและมีน้ำตาคลอมิวก็ถาม
“เอ็นพีซีให้เควสสนิทกับผู้กล้ามากเลยเหรอ?”
“จ้ะ ฉันกับเมอาร์น่ะเหมือนพี่น้องกันเลยล่ะ เมื่อก่อนพวกเราจะอยู่ด้วยกันเสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมอาร์ก็เป็นคนที่ฉันวางใจที่สุด”
“อย่างงี้นี่เอง” มิวทำท่าเข้าใจ
พลางบ่นว่านึกว่าคบกันทางการเมืองซะอีก ฟิโอน่าถูกส่งไปตีสนิทกับเมอาร์เพื่อสืบว่าสาวน้อยที่สอบเข้าเรียนในโรงเรียนเวทมนต์คนนี้เกี่ยวข้องกับกลุ่มต่อต้านไหม นั่นจึงเป็นสาเหตุให้เด็กสาวธรรมดาได้มีโอกาสเป็นเพื่อนกับเจ้าหญิง และพบรักกับเจ้าชายเฉื่อยๆที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของฟิโอน่าอีกที
ที่แท้ก็เป็นเพื่อนกันจริงๆ
“ฉันชื่อเมอาร์มาจากเกาะเล็กๆที่ไกลจากเมืองหลวงมาก เธอเป็นเจ้าหญิงของจริงงั้นเหรอ ยินดีที่ได้รู้จัก”
ฟิโอย่ายังจำคำทักทายแรกและรอยยิ้มอันเจิดจ้าของเมอาร์ได้ ทุกอย่างยังคงแจ่มชัดในความทรงจำของเธอ เมอาร์รู้ว่าฟิโอน่าเข้าหาเธอเพราะสาเหตุใด แต่มิตรภาพที่เมอาร์มอบให้กับเจ้าหญิงของฝั่งศัตรูเป็นของจริงเสมอ เมอาร์ไม่เคยมองเธอเป็นศัตรูเลย
เมอาร์มองฟิโอน่าด้วยแววตาอ่อนโยนดุจดังพี่สาวอยู่เสมอ
ฟิโอน่าไม่มีพี่น้อง เธอคิดว่าหากเธอมีพี่น้อง พี่สาวของเธอก็คงจะเป็นแบบเดียวกับเมอาร์
“ตอนนั้นฉันคิดว่าเมอาร์น่าสงสาร เธอไม่เกี่ยวข้องแท้ๆแต่กลับโดนดึงมาในสงครามของผู้ใหญ่ แต่พอได้รู้เรื่องทั้งหมด ฉันคิดว่าเมอาร์น่าสงสารยิ่งกว่านั้นอีก มีหลายเรื่องที่ฉันอยากจะพูดแต่ไม่ทันได้พูด”
เสียงของเธอสั่น เธอบีบมือตัวเองเอาไว้แน่นเพื่อสะกดกลั้นอารมณ์โศกเศร้า นานมากแล้วที่เธอพยายามไม่คิดถึงเมอาร์ แต่พอได้คิดถึงแล้วเธอก็เข้าใจว่าวันเวลาไม่ได้ทำให้เด็กสาวที่กลายเป็นหัวหน้าตระกูลในวันนี้เข้มแข็งขึ้นเลย เธออ่อนแอเหมือนเดิม
“เอ็นพีซีให้เควสเป็นคนขี้แยนี่เอง” มิวทำท่าเข้าใจ
“ถ้าพลังชีวิตของเกียร์ฟื้นคืนมาก็จะคุยกับผู้กล้าได้เองแหละ เกียร์ปลอดภัย เธอก็ปลอดภัย เอาไว้เอ็นพีซีให้เควสไปคุยกับผู้กล้าด้วยตัวเองสิ” มิวแนะนำ
เด็กสาวเอ่ยถึงเรื่องนี้ราวกับมันเป็นเรื่องพื้นฐานทั่วไปใครๆก็รู้ทั้งนั้น
ฟิโอน่าไม่แน่ใจว่าเธอได้ยินถูกไหม ถ้าพลังชีวิตของเกียร์ฟื้นคืนมาก็จะคุยกับผู้กล้าได้ มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม?
มิวที่ไม่รู้จักอ่านบรรยากาศยังอวดต่อว่ามิวตามหาจุดที่น่าจะคุยกันให้เธอได้ ไปเอาโกโก้มาให้มิวเยอะๆ เดี๋ยวมิวบอกสถานที่ให้เอง!
“เห็นไหม ใช้เวลาน้อยกว่าแผนร้อยปีของพวกเธอเยอะ” มิวปิดท้ายด้วยการเยาะเย้ย มือจับปอยผมสีแดงมาหมุนเล่นอย่างแสนชอบใจ
“…”
ได้ยินแบบนี้หนึ่งในคนวางแผนแบบฟิโอน่าก็เจ็บหัวใจมากอยู่นะ!
เห้อ รอมาร้อยปีแล้ว ทดลองมาหลายวิธีแล้ว รออีกนิดแล้วทดลองทำวิธีของมิวดูจะเป็นไรไป
ตอนที่ถูกคิระลากมาร่วมแผนอย่างตั้งตัวไม่ติด ฟิโอน่ารู้สึกว่าตัวเองทำไม่ถูก เธอไม่ควรทำแบบนี้ แต่ตอนนี้หญิงสาวค่อนข้างแน่ใจว่าคิระทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว
บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดในรอบร้อยปีก็ได้
เดี๋ยวนะ มิวรู้ได้ยังไงว่าก่อนหน้าเธอมีผู้กล้าอีกรุ่นแถมรู้ด้วยว่าพวกเขามีหลายคน?!
ความคิดเห็น