คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 3 งานอดิเรก(อันตราย)ของพวกเด็กดี
บทที่ 3
งานอดิเรก(อันตราย)ของพวกเด็กดี
เมื่อคืนมิวฝันถึงซูซูอิน28ด้วยล่ะ
ถึงจะจำความฝันส่วนมากไม่ได้ ยิ่งพยายามนึกว่าฝันอะไรก็ยิ่งรู้สึกมึนๆเบลอๆอย่างน่าประหลาดใจนัก แต่ช่างเถอะ มิวฝันว่าได้เจอซูซูอิน28 วันนี้มิวเลยอารมณ์ดีมาก
ปกติมิวจะรอให้หมอนั่นเรียกสามครั้งแล้วค่อยตื่น ราชินีน่ะมีหน้าที่ชี้นิ้วสั่งคนอื่น การกระทำที่ดูเหมือนเชื่อฟังจะทำให้ชื่อเสียงของมิวมัวหมอง ก็แบบนี้แหละ ปกติมิวเลยรอให้คนอื่นพูดหลายๆครั้งหรือไม่ก็ขอร้องมิวถึงจะทำตาม
แต่เพราะวันนี้อารมณ์ดีมาก เธอจะตื่นเองก็แล้วกัน จะได้เอาเวลาระหว่างรออาหารเช้าไปนั่งทวนความฝันว่าซูซูอิน28พูดอะไรกับเธอบ้าง
หืม?
เมื่อลืมตาตื่นเด็กสาวก็ต้องเอียงคองง แทนที่จะตื่นขึ้นมาพบกับคุณหมีหลายสิบตัวนั่งล้อมรอบเตียงเหมือนเช่นปกติ และได้กลิ่นหอมหวานอบอุ่นของน้ำหอมปรับอากาศกลิ่นแบลร์ฟลาวเวอร์ที่สูดเข้าไปเต็มปอดแล้วให้ความรู้สึกอบอุ่นราวกับถูกคุณหมีกอดเอาไว้ เด็กสาวกลับพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องนอนที่ไม่ใช่ห้องนอนของตัวเอง
มันเป็นห้องที่ดูหรูหราและโบราณ ประกอบไปด้วยเครื่องเรือนที่ทำจากไม้สีเข้มและผ้าทอสีเทาอมฟ้ามีประกายสีเงินแซมในเส้นใยผ้า ผ้าชนิดนี้ไม่เงางามเท่าเส้นไหม แต่มันล้ำค่ากว่ากันมาก
ในเกียร์มันเป็นผ้าที่มีใช้เฉพาะในราชวงศ์เอสตราด้าของแผ่นดินเก่าเท่านั้น
แต่ว่าที่นี่ไม่ใช่แผ่นดินเก่า- -มิวเกิดข้อสันนิษฐานหนึ่งในใจว่าที่นี่คือที่ไหนและทำไมมิวถึงมาอยู่ในห้อง เธอกวาดตาดูอีกรอบเพื่อความแน่ใจ
ประตูหน้าต่างสูงใหญ่ปิดสนิททุกบานแต่ยังสัมผัสได้ถึงไอเย็นจางๆที่หลั่งไหลมาจากด้านนอก เตาผิงขนาดใหญ่ไม่มีไฟมีกองแร่ที่เรียกว่า ‘ไฮคริสตัล’ ปล่อยความร้อนออกมา มันทำให้ห้องนี้อบอุ่น และเมื่อแหงนมองขึ้นไปบนเพดานก็จะพบกับโคมไฟระย้าที่ใช้ไฮคริสตัลอีกนั่นแหละเป็นตัวให้ความสว่าง
ไฮคริสตัลเป็นแร่ที่หาพบได้ที่เรดการ์เดนและชายฝั่งรอบๆเท่านั้น ซึ่งก็คือภาคตะวันออกของแผ่นดินใหม่ แผ่นดินเก่าไม่มีแร่ชนิดนี้
ค่อนข้างชัดเจนแล้วว่าที่นี่คือที่ไหน ต่อไปก็เป็นเรื่องช่วงเวลา
พิจารณาจากคุณภาพของไฮคริสตัลและเทคนิคที่ใช้กับมันน่าจะไม่ต่างจากช่วงเวลาในเกมมากบวกลบไม่เกินร้อยปี
ถือว่าพอจะให้อภัยได้!
เด็กสาวอ้าปากหาว รู้สึกอ่อนเพลียมาจากภายใน ร่างกายก็ขยับได้ไม่ค่อยลื่นไหลเท่าไหร่ เรียกว่าฝืดทุกส่วนก็ได้ นี่มีสาเหตุมาจากร่างกายนี้เช่นกัน ไม่เกี่ยวกับมิว
แต่ก็ถือว่าพอจะให้อภัยได้!
เธอก้าวลงจากเตียงหลังใหญ่อย่างค่อนข้างลำบากทีเดียว พอลงมาได้มิวก็รีบสวมสลิปเปอร์รูปคุณหมีที่วางอยู่บนพรมรูปคุณหมีข้างเตียง
เพียงแค่เห็นคุณหมีมิวก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาสองระดับ!
คุณหมีของเธอนั้นมีชื่ออย่างเป็นทางการว่า แบลร์ พวกเขาเป็นมาสคอตของเกมเกียร์ มีรูปร่างหน้าตาเหมือนตุ๊กตาหมีสูงประมาณครึ่งเมตรขนสีน้ำตาลทอง ตัวนุ่มมาก และเป็นมอนสเตอร์ที่ความร้ายกาจขัดกับหน้าตาโดยสิ้นเชิง
อาศัยอยู่อย่างหนาแน่นที่ดันเจียนที่มีชื่อเล่นว่า ‘ดันเจียนหมี’ มีชื่อแบบเป็นทางการว่า ‘ดันเจียนไนน์ตี้ไนน์ไนท์’ เป็นการประกาศเป็นนัยๆว่าถ้าอยากจะผ่านดันเจียนนี้ต้องใช้เวลาถึงเก้าสิบเก้าวันเก้าสิบเก้าคืน แต่คนส่วนมากใช้เวลาแค่เจ็ดวันเท่านั้นเพราะตายแล้วตายอีกจนไม่มีใครทนไหวยังไงล่ะ!
ส่วนราชินีอย่างเธอใช้เวลาแค่สามสิบวันก็พอ แบบว่าเป็นคนพิเศษล่ะนะ หึหึ
แต่อันที่จริงแล้วถ้าไม่ใช่พวกสมองกล้ามที่เจอตัวอะไรก็ทุบ ทุบเท่านั้น หรือพวกชอบกดสกิปคำอธิบาย แบลร์ไม่ใช่มอนสเตอร์ พวกเขาเป็นเผ่าพันธ์โบราณ เป็นเผ่าพันธ์ที่มีอยู่ก่อนมนุษย์เสียอีก เรียกว่าเป็นผู้อยู่อาศัยเดิมของเกียร์ก็ได้
ต่อมามนุษย์ก็ย้ายเข้ามาแล้วก็ทึกทักเอาเองว่าตัวเองเป็นเจ้าของที่นี่!
เจ้าของอะไรก่อน เกียร์มีเผ่าอื่นตบเท้ากันเข้ามาก่อนมนุษย์ทั้งนั้น แค่ไม่มีใครทึกทักว่าที่นี่เป็นของตัวเองเฉยๆ
ถามว่าเรื่องนี้ก็มีบอกในเกมงั้นเหรอ? มิวก็จะตอบว่ามีสิ แต่ต้องอ่านภาษาอื่นออกแบบมิวก่อนนะถึงจะอ่านมันได้ หึหึ
เอาล่ะแล้วอย่างสุดท้ายก็คือต้องเช็คจุดที่เธออยู่ตอนนี้
มิวเดินอย่างยากลำบากตรงไปยังหน้าต่างที่มีม่านกันความหนาวหนาหนักสีเทาอมฟ้าตกลงมาปิดอยู่ เด็กสาวมุดตัวเข้าไปหลังม่าน ความหนาวเย็นทะลุกระจกบานใหญ่ใสกิ๊งเข้ามาปะทะใบหน้าของเธอทันที
หนาวจนตัวแทบแข็งแน่ะ หนาวขนาดนี้ไม่ต้องมองเห็นข้างนอกมิวก็รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แต่ยังไงเธอก็จำเป็นต้องมองข้างนอกอยู่ดี
มันแย่มาก หนาวสุดๆไปเลย
ทิวทัศน์ที่มิวมองเห็นผ่านหน้าต่างกระจกคือนครสีขาวแสนงดงามที่ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางละอองหิมะที่โปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ตึกรามบ้านช่องที่อยู่ต่ำกว่ามีขนาดเล็กกว่าฝ่ามือ ดวงไฟสีทองที่ตั้งตามมุมถนนพร่างพราวราวกับดวงดาวบนฟากฟ้า
หอคอยสูงสีขาวตั้งอยู่อย่างโดดเด่นติดกับภูเขา ความใหญ่โตของมันนั้นมองจากที่ไกลๆก็ยังเห็นมันได้อย่างชัดเจน หอคอยนี้คือศูนย์กลางของเกือบทุกเรื่องในนครเหนือ
ชื่อของมันคือ ‘หอคอยขาว’
ถัดออกไปจากเมืองคือป่าสีน้ำเงินเข้มที่ล้อมเมืองนี้เอาไว้ทุกด้าน ถัดออกไปจากนั้นคือภูเขาที่ล้อมป่าเอาไว้เหมือนกัน ลักษณะทางภูมิศาสตร์เช่นนี้ทำให้ ‘นครเหนือ’ ปลอดภัยจากภัยพิบัติของแผ่นดินใหม่เกือบทุกอย่าง
เสียอย่างเดียวคือหนาว หนาวมาก!
และถ้ามองทะลุภูเขาที่ล้อมรอบเมืองได้ล่ะก็ ถัดออกไปทางทิศตะวันออกคือทะเล ถัดไปทางทิศใต้คือที่ราบภาคกลางที่มีชื่อว่า ‘กรีนวัลเล่’ ในเกมมันก็เขียวสมชื่อ แต่ในเกียร์ของจริงหาความเขียวไม่เจอสักนิด ทิศตะวันตกคือภูเขาแหว่งๆและทะเล ส่วนทิศเหนือเป็นภูเขาน้ำแข็งที่ใต้ดินเป็นที่ตั้งของดันเจียนโหดอันดับต้นๆของเกียร์ที่มีชื่อว่า ‘ฟอลเลนแองเจิล’
ถ้ารู้วิธีผ่านภูเขาน้ำแข็งไปก็จะเจอกับ ‘เกรย์การ์เดน’ แผ่นดินที่อยู่เหนือสุดที่แท้จริงของแผ่นดินใหม่
เมืองอยู่ข้างล่างแบบนี้ แปลว่าตอนนี้มิวอยู่ที่คฤหาสน์ของพวกเอสตราด้าสินะ เอสตราด้าเป็นอดีตผู้ปกครองประเทศของแผ่นดินเก่าที่อพยพมาแผ่นดินใหม่ก็เป็นผู้ปกครองประเทศเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือไม่มีตำแหน่งขุนนางแล้ว
คฤหาสน์เอสตราด้าใหญ่โตงดงามเสียแต่ไม่อบอุ่นเท่าไหร่
แต่ห้องลับใต้ดินมีของที่มิวต้องการ
ถือว่าพอจะให้อภัยได้!
ว่าแต่เจ้าพวกนั้นพามิวมานครเหนือทำไมเนี่ย? จะให้มิวเป็นวิซาร์จเหรอ? ถึงในเกมมิวจะเป็นวิซาร์จแต่นั่นมันอาชีพบังหน้าเฉยๆ เกมมันบังคับว่าต้องมีอาชีพนี่นา แล้วชุดวิซาร์จมันก็สวยกว่าชุดอาชีพอื่นด้วย มิวเลยจำเป็นต้องกดๆไป อันที่จริงมิวหลังจากได้ตำแหน่งสูงสุดในสายอาชีพวิซาร์จมาแล้วมิวก็ไม่ได้แตะสกิลของอาชีพนี้อีกเลย หมอนั่นถึงได้เรียกมิวว่า วิซาร์จเก๊ ไง!
‘วิซาร์จ’ เป็นหนึ่งในอาชีพหลักของเกมเกียร์ ใช้ ‘โกรฟ’ หรือถุงมือฝังไฮคริสตัลเป็นอาวุธ หมดยุคสมัยแห่งไม้คทาที่แสนเกะกะแล้ว ยืนเฉยๆโบกมือไปมาก็พอ!
พลังวิเศษของผู้คนในแผ่นดินใหม่นั้นมีต้นกำเนิดมาจาก ‘ไฮคริสตัล’ คริสตัลวิเศษที่สามารถปล่อยพลังงานออกมาได้ ‘เซเวน’ องค์กรใหญ่ของภาคกลางเป็นผู้ค้นพบมัน คิดค้นวิธีการใช้พลังของแร่ไฮคริสตัลก่อนจะเผยแพร่มันให้ประชาชนบนทวีปใหม่
ปิดฉากยุคสมัยเวทมนต์และเปิดฉากยุคสมัยของไฮคริสตัลขึ้นมา
ไฮคริสตัลถูกนำมาดัดแปลงเป็นอาวุธ เป็นพลังงานให้แก่ยานพาหนะ สิ่งประดิษฐ์และแทบทุกสิ่งทุกอย่างของผู้คนในดินแดนที่ถูกเรียกว่า ‘แผ่นดินใหม่’ แห่งนี้
แต่อันที่จริงแล้วคนค้นพบไฮคริสตัลไม่ใช่เสจมาสเตอร์แกงค์เพื่อนผู้กล้าพวกนั้นหรอกนะ คนค้นพบมันคือพวกไลเดียมต่างหาก และคุณหมีใช้ประโยชน์จากไฮคริสตัลมาตั้งนานแล้วด้วย คนพวกนั้นช่างไม่มีความรู้รอบตัวเอาเสียเลย!
บ่นคนเดียวในใจแล้วก็ส่ายหัว
แอ๊ด
ยังไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อ มิวก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามา คนที่เห็นแล้วว่ามิวลุกขึ้นจากเตียงแล้วกำลังจะส่งเสียงทักทาย แต่กลับต้องหน้าค้างเมื่อพบว่ามิวหายไปจากห้อง
เดี๋ยวสิ เดี๋ยวก่อน! ก็พอจะรู้(มาจากสามี)ว่ามิวไม่ชอบอยู่ติดกับที่ หายตัวไปหายตัวมาเป็นปกติ ไม่มีใครรู้ด้วยว่าไปไหน เธอเลยแก้ปัญหาด้วยการนั่งเฝ้ามิว ซึ่งที่ผ่านมาก็ไม่มีปัญหาอะไรเพราะมิวหลับสนิท เธอออกไปจัดการธุระแป้บเดียว มิวถึงกับหายตัวไปเลยเหรอ?!
“โอ้ะ เอ็นพีซีให้เควสนี่ ดีจริงๆที่เป็นเธอ คนคุ้นเคยแบบนี้คุยกันง่ายหน่อย!”
มิวมุดหน้าออกมาจากหลังม่านกันหนาวอย่างร่าเริง ที่แท้มิวก็ไม่ได้ไปไหนแต่เธอมุดไปอยู่หลังม่านนี่เอง
ฟิโอน่า เอสตราด้าที่หัวใจเกือบวายถึงได้ลูบอกด้วยความโล่ง
“วันหลังจะไปไหนช่วยบอกกันหน่อยสิ ฉันจะไม่ขัดขวางเธอหรอกนะ บอกก่อนก็พอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง แล้วก็จะได้เตรียมของกินเอาไว้ให้ด้วย ที่นี่ไม่มีร้านสะดวกซื้อ หรือบริการส่งของกินตลอดเวลาแบบบ้านเธอหรอกนะ”
ฟิโอน่าที่ได้ฟังสามีบ่นเรื่องมิวให้ฟังแทบจะตลอดเวลา เอ่ยขึ้นอย่างคนที่เข้าใจนิสัยมิวเป็นอย่างดี เพราะก่อนหน้านี้เธอตกใจมาก เลยเผลอพูดเรื่องนี้ก่อนเรื่อง ‘สวัสดี ที่นี่คือเกียร์ของจริง พวกเราลักพาตัวเธอมาเองแหละผู้กล้า อนาคตของเกียร์ฝากด้วยนะ’ กว่าฟิโอน่าจะรู้ตัวก็ไม่ทันแล้ว...
มิวที่เพิ่งนึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้ร้องโอ้ะ เธอชมว่าสมกับเป็นเอ็นพีซีให้เควส มิวเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าที่นี่ไม่มีบริการส่งอาหารถึงบ้านทั้งวันทั้งคืน!
“อื้ม ครั้งต่อไปมิวจะบอกแน่นอน! อย่าลืมเตรียมของกินให้มิวด้วยนะ ขอขนมเยอะๆ”
มิวผงกหัวรับอย่างว่าง่ายแล้วเดินเตาะแตะมาหาฟิโอน่า
“ที่นี่หนาวมากเลย เอ็นพีซีให้เควสเราไปคุยกันที่ภาคกลางได้ไหม?”
“ตอนนี้เหรอจ้ะ?” ฟิโอน่าไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าเธอได้ยินถูกไหม
“ต้องตอนนี้สิ คุยกันเสร็จแล้วค่อยกลับมาที่นี่ไง” มิวตอบด้วยหน้าตาใสซื่อราวกับว่าการแวบไปคุยกันที่ภาคกลางแล้วแวบกลับมาที่นี่เป็นเรื่องสุดแสนจะง่ายดาย
ใช้เวลาสั้นๆเหมือนแค่เดินไปเปลี่ยนห้องคุย
“มิว จากที่นี่ไปภาคกลางใช้เวลาเดินทางหนึ่งอาทิตย์ด้วยยานบิน”
“เอ๋” มิวทำหน้าเหวอ ไม่แน่ใจว่าตัวเองได้ยินถูกไหม
ยานบินของเจ้าพวกแผ่นดินใหม่ไม่มีการพัฒนาเลยเหรอ ทำไมมันถึงบินได้ช้าขนาดนี้ล่ะ?!
ฟิโอน่าถือโอกาสที่มิวกำลังอึ้งไปนั้นแนะนำตัวเอง
“ฉันมัวแต่ตกใจจนลืมแนะนำตัวเองไป ฉันคือฟิโอน่า เอสตราด้า ผู้นำตระกูลเอสตราด้า- -”
“มิวรู้จักเธอดีเอ็นพีซีให้เควส เอสตราด้าเป็นนามสกุลก่อนแต่งงาน เธอเปลี่ยนไปใช้นามสกุลสามีแล้วก็เปลี่ยนมาใช้เอสตราด้าอีกทีพร้อมกับจับสามีที่เป็นสมาชิกแกงค์ผู้กล้าดวงเฮงมาเปลี่ยนนามสกุลด้วย ของชอบ เกรดเฉลี่ยสมัยเรียน สมบัติที่เธอมี มิวรู้หมดทุกอย่าง ศึกษาอย่างจริงจังตอนหมายตาสมบัติของเธอน่ะ!”
มิวตอบคำถามด้วยสีหน้าน่ารักสุดแสนจะภูมิใจในความเก่งของตัวเอง!
!
แต่คนฟังตัวแข็งทื่อไปแล้ว เรื่องความร้ายกาจที่ขัดกับหน้าตาของมิวเธอฟังมาจากเจ้าพวกนั้นจนจำวีรกรรมมิวได้ขึ้นใจ เธอรู้ว่ามิวเป็นตัวอันตราย ทำได้อย่างที่พูดจริงๆไม่ว่าเรื่องที่พูดมันจะฟังดูเพ้อฝันขนาดไหน(อันนี้แหละที่น่าขนลุก) และมิวชอบสะสมสมบัติ
เธอจะกัดไม่ปล่อยจนกว่าจะได้มันมาครอง
แค่คิดว่าโดนมิวจ้องจะชิงสมบัติ ฟิโอน่าก็รู้สึกสยองขึ้นมาแล้ว
“เธออยากได้ชิ้นไหนล่ะ ฉันกับสามีเก็บวันไว้เป็นที่ระลึกเฉยๆ เธอเอาไปได้เลยนะ”
ยกสมบัติให้มิวไปเลยดีกว่าเพื่อความสงบสุขในชีวิต!
ดวงตาสีทองของมิวเปล่งประกายทันที เด็กสาวทำท่าดีใจโดดไปโดดมา
“ขอบคุณมากนะที่เข้าใจอะไรง่ายๆเอ็นพีซีให้เควส มิวจะเลื่อนตำแหน่งให้เธอจากเบ๊ที่น่าจะใช้งานได้เป็นเบ๊พึ่งพาได้แล้วกัน มิวคาดหวังแค่ของกินจากตำแหน่งนี้!”
ค ค คาดหวังแค่ของกิน
เธอเป็นถึงหัวหน้าตระกูลเอสตราด้า เป็นอดีตเพื่อนพ้องที่ร่วมต่อสู้กับกับเทพแฝดที่ทำลายแผ่นดินเก่ากับผู้กล้า เป็นผู้อาวุโสที่ไฮวิซาร์จแห่งหอคอยขาวยังไม่กล้าขัดใจ
มิวคาดหวังจากเธอแค่ของกิน?
“ไม่สิ ที่นี่ไม่ใช่ในเกมนะมิว”
มิวเอียงคอมองอย่างน่ารัก ตอบว่ามิวรู้อยู่แล้วว่าที่นี่ไม่ใช่เกม มิวไม่ใช่พวกเคเอสนะถึงจะได้สับสนระหว่าง ‘โลกจริง’ กับ ‘โลกจำลองเสมือนจริง’
“มันแยกออกจากกันง่ายจะตาย”
คำพูดของมิวทำให้ฟิโอน่าเป็นฝ่ายพูดอะไรไม่ถูกแทน เอ่อ ตามบทมันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ!
มิวไม่เล่นตามบทคนถูกลักพาตัวข้ามมิติแบบนี้ฟิโอน่าไปต่อไม่ถูกเลย...
ถึงเกมเกียร์จะถูกเรียกว่าเกมแต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่เกม มันคือสิ่งที่เรียกว่า โลกจำลองเสมือนจริง เกิดขึ้นจากการใช้เทคโนโลยีของพวกหมีก็อปปี้เกียร์ของจริงเอาไปทำเป็นโลกจำลอง ทุกรายละเอียดมันถึงได้สมจริงราวกับผู้เล่นถูกลักพาตัวไปที่เกียร์จริงๆ
นั่นก็เพราะมันคือเกียร์ของจริงไงล่ะ
เรื่องที่เกมเกียร์เป็นโลกจำลองเสมือนจริงเป็นความลับสูงสุด ฝั่งนี้ก็ยังรู้กันแค่พวกเขาและพวกหมี พวกที่ไปแฝงตัวในเกมเช่นสามีฟิโอน่าไม่ใช่คนเล่าให้มิวฟังแน่นอน วันๆเขาเอาแต่พีวีพี แค่กแค่ก เป็นข้อตกลงว่าห้ามพวกเขาเปิดเผยให้คนอื่นรู้ตัวตนจริง! พวกนี้เป็นมืออาชีพ ไม่มีทางพูแน่นอน
คำถามคือมิวรู้ได้ยังไง?
“อึ้งไปเลยใช่ไหมล่ะ หึหึ ไม่ใช่แค่รู้นะ แต่มิวเคยใช้เครื่องมือก็อปปี้ดาวของพวกคุณหมีด้วย”
มิวเคยใช้เครื่องมือนี้ด้วย?!
ฟิโอน่ายังไม่เคยเห็นเลยนะว่ามันหน้าตาเป็นยังไง!
“เธอใช้มันทำอะไรเหรอจ้ะ...” ฟิโอน่าหายใจไม่คล่องคอเท่าไหร่
ไม่ได้ใช้มันทำเรื่องอันตรายต่อมวลมนุษยชาติใช่ไหม…
มิวยิ้มน่ารักตอบว่าใช้ทำเรื่องทั่วไปไม่ต้องซีเรียสขนาดนั้น
“มิวใช้มันก็อปปี้ ‘ควอต’ แล้วเอามาศึกษากับคุณปู่แล้วก็อัลเลนน่ะ น่าเสียดายที่ก็อปปี้แบล็คมูนไม่ได้เพราะมันอยู่ไกลเกินไป เอาไว้ว่างแล้วมิวค่อยบินไปศึกษามัน”
ควอต = ดวงจันทร์ในตำนาน มันเคยเป็นเมืองหลวงของเทพเจ้าที่จากโลกนี้ไปแล้ว
แบล็คมูน = ดวงจันทร์สีดำในตำนาน ไม่มีข้อมูลอื่นอีกแล้ว
“…”
ดวงจันทร์พวกนี้มันอยู่ในอวกาศไม่ใช่เหรอ ต่อให้ขึ้นไปที่สถานีอวกาศก็ยังต้องบินอีกไกลกว่าจะไปถึงมัน เท่าที่ฟิโอน่ารู้พวกหมีก็ไม่เคยสำรวจนอกโลก และยังไม่มีชาติไหนสร้างยานอวกาศได้
ไม่สิ มิวก็อปปี้ควอตมาได้ยังไงก่อน แล้วไปศึกษามันเพื่ออะไร?!
“เธอก็อปปี้ควอตมาศึกษา?”
มิวตอบว่าใช่อย่างร่าเริงมาก ได้เรื่องเยอะเลย แต่อันตรายไปหน่อย เหยียบตรงไหนพื้นก็พังได้ทั้งนั้น ถ้าฟิโอน่าจะขึ้นไปศึกษามันบ้างก็ให้ระวังพื้นถล่มด้วย!
ไม่ ไม่ ฟิโอน่าไม่ได้อยากศึกษาควอตสักนิด!
“เธอทำไปเพื่ออะไรงั้นเหรอจ้ะ…” ฟิโอน่ารู้สึกเหมือนจะวูบ
เหมือนจะได้ยินชื่ออัลเลนด้วย ใช่อัลเลนเดียวกับที่สามีเธอบอกว่าเขาเป็นเด็กดีไหม? ใช่อัลเลนเดียวกับที่อิริคบอกว่าเป็นคนเลี้ยงเขาไหม? ใช่อัลเลนเดียวกับที่รุ่นพี่บอกว่าในบรรดาน้องของอาร์มสามคนอัลเลนเป็นเด็กดีคนเดียวไหม?
“งานอดิเรกของอัลเลน มิวไปเป็นเพื่อนเฉยๆ”
งานอดิเรกของอัลเลนคือการก็อปปี้ควอตมาศึกษา…
“...”
ฟิโอน่าจะกลับไปถามสามีเธอเดี๋ยวนี้ว่าเด็กดีแบบไหนศึกษาของอันตรายเป็นงานอดิเรก!
How to ทำให้ NPC ให้เควสช็อค
อาร์ม: บอกแล้วว่าให้เชื่อเซ้นส์ฉัน น้องเวรพวกนี้มันไม่เคยเป็นเด็กดี
ความคิดเห็น