[Fic BTS] come on baby มาสิ ที่รักในอนาคตของผม

ลำดับตอนที่ #1 : chapter INTRO ผู้หญิงคนนั้น...

ในใจฉันภาวนาไว้ว่าจะได้เจอคนที่ฉันแอบรักซักที ตั้งแต่เขาคนนั้นซื้อขนมให้ฉันตอนเด็กๆ ฉันก็ไม่มีวันลืมเขาเลย เลยภาวนาให้ฉันได้เจอเขาคนนั้นสักวัน ฉันแอบรักเขา ตั้งแต่ฉันเห็นหน้าเขาฉันก็ชอบเขาเลย แต่พอเขาซื้อขนมให้ฉันเขาก็หายไปเลย ชื่อของเขาก็ยงไม่รู้ แต่ฉันจำหน้าเขาได้แม่นเลยล่ะ ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ต่างวัยก็เถอะ ถ้าฉันได้เจอเขาเมื่อไหร่ฉันจะสารภาพรักกับเขาทันที..........


วันนั้นของเดือนผมได้เดินไปที่ห้างสุดหรูกับแม่ มันใหญ่มากจนชวนหลง(ทาง)ได้เลยนะ แม่ของผมได้มาหยุดอยู่ที่ร้านหนึ่งซึ่งเป็นอะไรไม่ได้นอกจากแฟชั่นเสื้อผ้า เครื่องสำอาง ไม่รู้ว่าพวกผู้หญิงทำไมถึงชอบเรื่องแบบนี้ ทั้งๆที่ยิ่งใช้แล้วอายุยิ่งสั้นลง เฮ้อ~ ผมไม่เข้าใจจริงๆ 


"แทฮยองหนูรอแม่อยู่ที่นี่ห้ามไปไหนเด็ดขาดนะ แม่เข้าไปเข้าไปซื้อของแป็ปนึง"คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่กล่าวขึ้น ผมก็ได้แต่พยักหน้าอย่างไร้เดียงสา และทำตามที่ผู้เป็นแม่บอก...


ผ่านไปหลายนาที ชักเริ่มเบื่อแล้วสิ... ผมอยากไปหาอะไรดูหน่อย ผมเลยเดินไปที่ร้าน ร้านหนึ่ง ซึ่งอยู่ติดกับร้านที่แม่ของผมเข้าไปซื้อของ ซึ่งถ้าเดินจากหน้าร้านถึงร้านที่อยุ่ตรงหน้าผมตอนนี้ ถือว่าไกลเหมือนกันนะ มันเป็นร้านของเล่นของเด็กผู้ชาย ร้านใหญ่มาก ห้องนอนกับห้องเรียนรวมกันได้เลยนะเนี่ย.... แล้วผมก็เดินเข้าไปในร้าน ก็มีแต่ของเล่นต่างๆนาๆชวนซื้อชวนเล่นไปหมด แต่ผมก็ต้องอดซื้ออยู่ดี เพราะผู้เป็นแม่ได้สั่งห้ามไว้ ว่าอยาซื้อของเล่นไร้สาระมาเล่น เพราะผมจะขึ้นม.ปลายแล้ว  ผมเลยจำใจเดินออกมาจากร้านนั้นแล้วตรงไปที่หน้าร้านที่ผู้เป็นแม่เข้าไปซื้อของอยู่นั้น พอผมรอ..รอแล้ว รออีก รอจนสงสัยว่าผู้เป็นแม่นั้นหายไปไหน จึงตัดสินใจเดินเข้าไปในร้านนั้นแล้วเดินหาผู้เป็นแม่ของผมให้เจอ 

ให้ตายเหอะ.....ทำไมร้านมันใหญ่อย่างนี้วะ หาทั่วร้านแล้วก็ไม่เห็นผู้เป็นแม่ของผมเลย ผมเริ่มกลัวขึ้นมาแล้วสิ...กลัวที่อยู่ดีๆผู้เป็นแม่ของผมก็หายไป ผมเดินไปที่เค้าเตอร์ "คุณครับๆ เห็นผู้หญิงที่ตัวสูงๆเดรสสีแดง กระเป๋าสะพายสีดำแบบไฮโซๆ ผมยาวสวยสีดำ อายุประมาณ 30-40 ไหมครับ??" ผมถามพนักงานในเค้าเตอร์อย่างละเอียด

"เอ๋อ... คุณผู้หญิงคนนั้นได้เดินออกไปจากร้านแล้วล่ะค่ะ ^^" พนักงานนั้นตอบ เสร็จผมก็เดินออกมาจากร้าน ความรู้สึกในตอนนี้ทำให้ผมรู้สึกกลัวแบบสุดขีด แม่ผมหาย...ทำยังไงดี ควรรอตรงนี้หรือตามหาผู้เป็นแม่ดี... อยู่ดีๆน้ำในตามันก็ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย แม่ครับ...แม่อยู่ไหน... 

"อ่าวหนู...มาร้องไห้อะไรอยู่แถวนี้ หลงเหรอ???" ผมร้องไห้ขี้มูกโป่ง อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาทักผม พอผมเหงยหน้าขึ้นไปเท่านั้นแหละ...สีหน้าที่อยู่ดีๆ มันก็ขึ้นสีระเรื่อ ซะอย่างนั้น เธอสวยจังเลย... 


"ฮะ ฮึก!.. ผมหาแม่ไม่เจอฮะ.. ฮึก!" ผมนั้น ทั้งพูดไป ร้องไห้ไป ผู้หญิงคนนั้นเขาเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ


"เลิกร้องได้แล้วเด็กน้อย ตอนนี้แม่หนูคงกำลังตามหานายอยู่แน่ๆ ไม่ต้องร้องนะเด็กดี ปะ! เดี๋ยวน้าพอไปซื้อหนม กินปะ!" ผู้หญิงคนนั้นเขาเป็นกันเองมากเลย.. 


"ฮะ! ผมจะไปซื้อขนมกับคุณน้า" ถึงจะเพิ่งเห็นหน้ากัน แต่รู้สึกผูกพันยังไงไม่รู้สิ 


พอถึงร้านขนมผู้หญิงคนนั้นเขาให้ผมเลือกขนมเต็มที่ แต่ผมเกรงใจเขาผมเลยเลือกมาประมาณ 5-6 ชิ้น (นั้นเรียกเกรงใจ???) จากนั้นผู้หญิงคนนั้นเขาก็จ่ายเงินให้ผม 
"คุณน้าครับเอ่อ........." ไม่ทันได้พูดจบ ก็ได้มีเสียงหนึ่งเรียกหาผมจะเป็นจะตาย จะเป็นใครที่ไหนนอกจาก..แม่...แม่หาผมเจอแล้ว! แล้วอยู่ๆผู้หญิงคนนั้นก็ลูบหัวผมเบา 


"คงเป็นแม่หนูสินะ แทฮยอง ไปหาแม่ของหนูเถอะ " เขาพูดเสร็จพร้อมยิ้มให้กับ ย๊าท์! รู้สึกอบอุ่นจัง แล้วผู้หญิงคนนั้นก็เดินจากผมไป แล้วแม่ผมก็มาแทนที่...


"แทฮยองลูกแม่!!" เมื่อเจอผมแล้วผู้เป็นแม่ก็ได้สวมกอดผมไว้แน่น พร้อมน้ำใสๆที่ไหลลงมาตกลงที่ไหล่เล็กของผม แม่ร้องไห้...
"แทฮยอง แม่ตามหาลูกตั้งนาน อยู่นี่นี่เอง" แม่ถอดกอดผมออกพร้อมทำท่าว่า แม่ดีใจแค่ไหน..ที่ได้เจอลูก


"ผมก็อยู่ในร้านข้างๆนิฮะ พอผมออกมาแล้วรอแม่แต่แม่ก็หายตัวไป" ผมพูดเสร็จแม่ผมก็จักการโดยการดีดหน้าผากไปทีนึง,


"แน่แนะ! แม่นึกว่าหายไปไหน หาซะทั่วนกว่าไปเดินทัว แม่ก็ตกใจ เฮ้อ~" แม่ผมบ่นร่ายไม่ค่อยยาวเท่าไร 


"กลับบ้านกัน" ผู้เป็นแม่พูดเสร็จก็เดินไปและไม่ลืมที่จะจับมือผม แล้วเดินทางกลับบ้าน


แต่ผมยังไม่ได้ถามผู้หญิงคนนั้นเลยนี่น่าว่าชื่ออะไร กลายเป็นว่าผมแอบชอบผู้หญิงคนนั้นเข้าเสียแล้ว ..... 


จนผมได้ขึ้นม.ปลายสักที ผมได้ภาวนามาตลอด(กลับไปดูข้างบนได้ค่ะ) และหวังว่าจะได้เจอผู้หญิงคนนั้นอีก แล้วตอนนี้ผมก็ได้เป็นออลจังแล้วด้วย^^ เพราะผมน่าตาดีน่ะสิ 555+ แต่ฝันของผมยังไม่ถึงหรอก ความฝันของผมคือการได้เป็นบอยแบนด์เกาลี ! (เดี๋ยวก็ได้เป็นลูก)




ไรท์ : ฮ่าๆๆ อ่านกันพอเข้าใจรึเปล่าคะ? มันที่แอบงง แอบฮา แอบเศร้า บ้าง ไม่รู้ว่ารีดเดอร์จะดูออกป่าวนะ 555+ ซับซ้อนดี ขอให้สนุกกับเรื่องแรกของไรท์นะคะ เพิ่งแต่งแบบนี้ด้วยดิ ปกติจะแต่งแบบเน้นสนทนาอ่ะ 555+ (ไหนบอกว่าเพิ่แต่ง?)

แถมค่ะ 55

B B