คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : THE DREAMING CHAPTER 13
CHAPTER 13
THE DREAMING
YOU PART
เจ็บ...เจ็บ เจ็บไปทั้งตัว ฉันได้รู้อะไรหลายอย่างโดยเฉพาะ ฉันยังจิ้นอยู่ ฉันนึกว่าจะเหมือนกับในฝัน เพราะมันบ่อยจนฉันคิดว่าเป็นเรื่องจริงไงละ คิดว่าฉันเสียความบริสุทธิ์ไปในฝันแล้ว...
พอคิดได้ดังนั้นฉันเลยหันไปถีบคนที่นอนอยู่ข้างๆเบาๆ ที่จริงฉันยกขาไม่ขึ้นอ่ะมันสั่น ถ้ารู้ว่าเรื่องจริงมันจะเจ็บขนาดนี้ฉันไม่เอามันให้เสียเวลาหรอกส่วนเรื่องหึงไม่คิดอะไรแล้ว แต่ที่จะคิดคือไอ้หล่อที่นอนยิ้มอยู่ต่างหาก
“ตื่นมาก็มีแรงเลยนะอีกสักรอบไหม” เขาบอกแล้วดึงฉันเข้าไปนอนข้างๆแล้วหนุนแขนฉัน ตกลงมันเป็นผู้ชายหรือเปล่าวะทำอย่างกับฉันเป็นผัวมันอย่างนั้นแหละ “ได้ฉันแล้วอย่าทิ้งกันนะ”
“ไม่ทิ้งหรอกแต่ทำไมมึงต้องปล่อย...ตลอดอิฮุนออกไปไกลๆ ถ้าเข้าใกล้เกินเมตรหัวหลุดแน่เตรียมลาแม่ยกทั้งหลายได้เลย”
“โหดจริงเลยค่ะผัวขา...เมื่อวานก็กดฉันพอมาวันนี้กลับเมิน จะฟันแล้วทิ้งหรอยูทำไมเธอเป็นคนอย่างนี้วะรับผิดชอบเวอร์จิ้นด่วนๆก่อนเรื่องจะถึงศาล อนาคตเธอดับแน่”
“กลัวตายห่า” ฉันเมาอยู่ไงเลยของขึ้นพอนั่งแดกเหล้าอิเซนก็มาเปิดแฟนแคมมากมายให้ดูแต่ละอันทำฉันองค์ลงพอตื่นมาอีกทีก็ไม่เห็นหัว มีแต่วิดีโอที่ถูกกดหยุดไว้ฉันเลยเปิดดูเรื่อยๆแล้วไอ้หล่อก็โผล่มา ที่มันเคยทำให้ฉันโมโหยังไม่เคลียร์แล้วยังเสนอหน้ามาหาอีก...ไม่มีคำว่าขอโทษสักคำฉันลุกขึ้นจะไปอาบน้ำแต่ “โอ๊ยยย!!!...เจ็บ”
“เฮ้ย!!ยูอย่าขยับนอนก่อน”
ที่บอกว่าเจ็บก็ตรงนั้นอ่ะแหละ เซฮุนเข้ามาอุ้มฉันไปวางบนเตียงเบาๆแล้วห่มผ้าให้ถึงคอ เขาแต่งตัวแล้วแต่ฉันยังเดินโชว์ เมื่อกี้เขาจะอายทำไมแค่มีอะไรกันยางอายก็หายหมดแล้วฉันลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ...จุกชะมัดแต่เซฮุนก็ดึงผ้าห่มมาปกคอฉันอีก
“ถ้าหลุดลงอีกไม่รับประกันความปลอดภัยฉันนึกว่าเธอจะเหมือนในหนังนะ อย่างน้อยก็ห่มผ้าเดินไปหน่อยดิ นี่อะไร...ทำของขึ้นตลอด”
“จะบ่นอะไรนักหนาเห็นหมดแล้ว”
“คำนั้นผู้ชายต้องพูดนะเว้ยยู เธอนี่มัน...เด็กช่างเอ้ย อาบไหวป่ะช่วยได้นะ”
“ไม่ต้อง ไหว...ไปทำงานไป๊”
“ไม่อ่ะ ฉันว่าง”
“งั้นก็กลับหอสิวะ”
“เดี๋ยวไปอาบน้ำแล้วมาใหม่ไหวแน่นะ? ทีหลังอย่าทำซ่า...อ้อ...ยูมีอะไรจะบอก...ครั้งแรกของเราวันวาเลนไทน์แหละ”
“ไอ้ห่า...ไป๊!!!”
หลังจากบทสนทนาอันน่าเบื่อและกวนตีนของฉันกับเขาจบลง เซฮุนก็เดินถอยหลังออกจากห้องไปและฉันก็หอบสังขารอันสั่นเทาไปห้องน้ำ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!
รอยเต็มตัวเหมือนฉันถูกผัวตบมาอย่างนั้นแหละ แต่มันไม่เขียวมีแต่รอยซ้ำแดงๆเต็มไปหมด ฉันรู้สึกเจ็บที่หน้าอกที่สุดละ ดีนะที่ตอนนี้ยังอยู่ฤดูหนาว ยังพอจะพันผ้าพันคอได้จะทำอะไรไว้เยอะขนาดนี้
เสื้อไหมพรมสั้นสีขาวเข้ม ผ้าพันคอสีแดง กระโปรงยาวสีครีมยาวสลวย ฉันรวบผมม้วนขึ้นทั้งหมดและสะพายกระเป๋าสีดำใบสวย อยากจะใส่กางเกงแต่ใส่ไม่ได้...บ้าจริงยังเจ็บอยู่เลยฉันขับรถมาร้านขายยา...
เพื่ออะไรน่ะหรอ?...คำปรึกษาที่เชื่อใจได้อย่างแน่นอนจากเภสัชนะสิว่าจะไม่ท้องก่อนที่จะได้ไปทำงานก็เซฮุนเขาเล่นปล่อยตลอดๆแบบนั้นโอกาสมันต้องสูงว่าไหม
ฉันเกือบไฟ้วกับหมอเพราะความขี้สงสัยของตัวเอง ฉันถามมากไปจนหมอเริ่มรำคาญเลยจบที่...ให้ฉันกินยาคุมฉุกเฉินแล้วก็ฉีดยาคุมกันไว้และต้องกินยาเรียงเม็ดนี่ตลอดจะอ๊วกเลยแฮะ ฉันไม่ค่อยชอบกินยาเท่าไหร่แต่ถ้าเป็นพวกวิตามินกลูต้าอย่างนี้ก็ว่าไปอย่าง
ฉันแวะซื้อของกินมากมายที่ซุปเปอร์แล้วกลับทันทีและซื้อของมากมายไปฝากพี่ดีโอด้วย...ของทำอาหารอ่ะ
ติ๊ด ติ๊ด
“มาหาใครครับคนสวย...ผมหรือเปล่า” เขายื่นมือมาดึงของออกจากมือฉันไปถือทั้งหมด
“เปล่าค่ะมาหาพี่ดีโอ สัสหลบ” ฉันละเบื่ออิฮุนจริงๆถ้าเป็นพี่ลู่หานเปิดจะดีมากกว่านี้
“ซื้ออะไรมาเยอะแยะเลย”
“ซื้อของมาให้พี่ดีโอทำให้กินน่ะค่ะพี่ลู่หาน”
ฉันหันไปยิ้มตาหยีให้พี่สุดหล่อข้างๆ น่ารักชะมัด...นี่ถ้าไม่เจอเซฮุนก่อนฉันอาจจะหลงรักพี่เขาก็ได้หน้าคล้ายกันแต่นิสัยพี่ลู่หานสู้เซฮุนไม่ได้
อย่าเพิ่งคิดว่าความดีนะฉันหมายถึงระดับความหื่นเรื่องเมื่อคืนยิ่งทำให้คนดีๆอย่างพี่ลู่หานเทียบเซฮุนไม่ติดเลย...
“คุณครับออกไปห่างๆครับนี่ผัวผม อย่าใกล้มาก...ใจผมมันเจ็บที่คุณมองเขาอย่างนั้น”
“ปัญญาอ่อน! ยูซื้ออะไรมาให้พี่ทำหรอครับ” ฉันชอบแต่ละคำที่ออกมาจากปากพี่ดีโอนะมันทำให้คนที่ฟังเตือนสติของตัวเองได้บ้างไง “เยอะแยะเลยนะเนี่ย...ยังไม่เลิกกินจุอีกหรอระวังอ้วนนะ”
“อะไรก็ได้ที่พี่ว่ามันอร่อยที่สุด ยูกินได้หมดแหละอีกอย่างยูไม่อ้วนหรอกเชื่อสิ”
“บำรุงครรภ์หรือไง” ปากเขาน่าตบนะว่าไหมฉันยิ่งเครียดๆเรื่องนี้อยู่
“โอ เซฮุน!!! นายจะอะไรนักหนาไปให้ไกลเลย...พี่ลู่หานค่ะถ้าเซฮุนเข้าใกล้ฉันเกินหนึ่งเมตรพี่ถีบได้เลยนะฉันอนุญาต” เขาหันมากระพริบตาให้ฉันถี่ๆ น่ารักแฮะฉันชมไปกี่รอบแล้วเนี่ย...
“ทำไมผัวขา...เปิดทางให้ฮยองอย่างนั้นละ” เซฮุนจะเดินเข้ามากอดฉันแต่พี่ลู่หานยกขาขู่ไว้ก่อนสะใจชะมัดทางที่ดีฉันว่าน่าจะถีบไปเลยนะเอาแรงๆให้มันเดินไม่ได้เลยยิ่งดีฉันจะได้รู้สึกปลอดภัยหน่อยเวลาอยู่ใกล้
“น้องยูครับมีแฟนหรือยังอ่ะ”
“ยังค่ะพี่แบค”
“ได้ข่าวว่าหึงแฟนพี่กับคนรักของน้องหรอครับ ที่จริงพี่กะจะทิ้งเขามารักกับน้องนะถ้าน้องยังว่าง...สงสัยพี่ต้องเลิกกับเขาจริงๆแล้วแหละเรามาเป็นแฟนกันนะ” พี่แบคฮยอนผลักพี่ชานยอลลงจากโซฟาแล้วดึงฉันนั่งลงข้างๆเขาแทน มันเจ็บนะ...เนี่ยเซฮุนขมวดคิ้วแล้วมองช่วงล่างฉัน...ห่วงละมั้งทีทำไม่คิด...ฉันด่าตัวเองทำไม
“ยูไม่รักคนเตี้ยกว่าอย่างมึงหรอกโน้น...ลู่หานฮยองนู้น” พี่ชาลยอลพูดกับพี่แบคฮยอนแล้วหันหลังพิงขาฉัน ไม่แปลกหรอกที่เซฮุนไม่หึงเพราะเขาไม่เหมือนฉันไงเขาใจเย็นและดูสถานะ ที่นี่ก็มีแต่ครอบครัวของเขาทั้งนั้น “หรืออาจจะแบบฉัน”
“พี่หรออืม...เรามาเป็นแฟนกันนะยู” คงจะโง่ปฏิเสธออยู่หรอกหนุ่มหล่อแถมยังมีความสุภาพอย่างนี้มาขอเป็นแฟน ไหนยังชอบทำหน้าตาน่ารักๆใส่อีกยูใจแตกนะเนี่ย
“ได้เลยค่ะ...อย่าๆเซฮุนนายไม่เคยขอฉัน” เซฮุนได้แต่อ้าปากพะงาบๆเมื่อคำพูดฉันกลืนความคิดของเขาจนหมดเซฮุนผลักพี่ชานยอลออกแล้วนั่งกอดขาฉันไว้แน่น
“เซฮุนออกไกลๆแฟนฉันเลยเร็วดิ”
“นี่...เสี่ยวลู่ ยูไม่ชอบคนสูงเท่ากันหรอก”
“งั้นกูก็มีสิทธิ์ดิฮุน”
“กูก็มีมากกว่ามึงอีกเทา” ใช่ พี่คริส ยิ่งมีสิทธิ์กว่าใครพี่เขาบอกฉันตลอดว่าปลื้มฉันมาก เขาอยากไปนอกจักรวาลอยากไปกาแล็คชี่แต่ฉันหมดปัญญา...ไม่เห็นเคยมีใครไปได้สักคนนะที่ยืนอยู่นี่ก็ส่วนหนึ่งของกาแล็คชี่แล้วไม่รู้จะอยากไปไหนอีก
“อย่าอ่อยเธอนะเฮีย” ฮ่าๆตลกหน้าเซฮุนชะมัดเขาถูกพวกพี่แกล้งแล้วลืมที่ฉันขอกับพี่ลู่หานไว้แล้วหรือไง ถึงกล้ามานั่งกอดขาฉันไว้เนี่ย ฉันหันไปมองหน้าพี่ลู่หานพี่เขาพยักหน้าเบาแล้ว...
พลั๊ก!!!
“โอ๊ยยยย!!!!”
“เซฮุนมีอะไรจะบอก”
ชายหนุ่มพาหญิงสาวคนรักมาปั่นจักรยานเล่นท่ามกลางวิวสวยบรรยากาศของฤดูหนาวริมแม่น้ำฮันเธอกอดเข้าที่เอวของคนรักแล้วซบลงกับแผ่นหลังกว้าง
“รอฟังอยู่...”
“นายกำลังจะได้คนถัดไปที่สามารถจูบ...”
เซฮุนจอดจักรยานทันที...
วันนี้วันวาเลนไทน์และเธอกำลังจะมากับข่าวดีเขาสวมกอดเธอทันทีลูบไปที่ผมสวยยาวนั่นอย่างอ่อนโยนและกดจูบเข้าที่ขมับเธอเบาๆ
“รอฟังมานานแล้ว...” เซฮุนจูบลงไปที่ริมฝีปากสวยอย่างแผ่วเบาเธอตอบรับสัมผัสอบอุ่นอย่างนุ่มนวลเธอดีใจที่คนรักมีความสุขกับสิ่งที่เขาทั้งสองสร้างขึ้น “นานแค่ไหนยู”
“ไม่รู้สิ เพิ่งซื้อที่ตรวจมาเมื่อวาน” เธอไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหนแต่เธอสงสัยในความผิดปกติของร่างกาย หน้าอกเธอใหญ่ขึ้นแล้วรอบเดือนก็ไม่มาอีก
“ดีใจ ร้องไห้ได้ไหม อยากร้องจะแย่แล้ว”
“ร้องสิจะโยนลงน้ำเลย”
“จะเป็นแม่คนแล้วจะโหดไปไหน ถ้าลูกเกิดมาโหดเหมือนเธอจะขายไม่ออกนะรู้ไหม”
“นี่ ทำอารมณ์เสียอีกแล้ว จะให้บอกกี่ครั้งว่าฉันต้องได้ลูกผู้ชาย”
“ตลกแล้วยู ไปตรวจกันเลย เดี๋ยวรู้กัน”
“เออ ถ้าไม่ละก็อย่ามาแตะฉันอีกนะ”
“เฮ้ยแรงไป ไม่เอา”
“เอาจบนะ”
เขาสองคนทะเลาะกันแรงไปเลยตกลงรอลุ้นกันตอนคลอดทีเดียวเซฮุนนั่งกัดริมฝีปากอยู่ข้างสระมองคนรักเล่นน้ำในสระอย่างห่วงๆ เขากลัวลูกจะไหลถึงจะเพิ่งแค่อาทิตย์เดียวก็เถอะช่วงอันตรายเลยก็ว่าได้ถึงเธอจะไม่ได้เล่นแรงแต่เขาก็ไม่อยากให้คนรักแช่อยู่ในน้ำนานๆ
“ยูขึ้นเหอะกลัวจนเกร็งไปหมดแล้วเนี่ย”
“นายไม่รู้จักโยคะใต้น้ำหรือไง”
“โยคะอะไรอาทิตย์เดียวเอง”
“นายนั่นแหละลงมา”
“ไม่...ขึ้นเหอะ นะ”
“ลง...มา”
“ครับ”
หลังจากคนรักกดเสียงต่ำเซฮุนก็แทบจะเลื่อยลงสระทันที ใช่...เขาไม่อยากขัดใจคนท้องกลัวเธอโมโหแล้วกระทบถึงลูกในท้องไปด้วย จากที่เคยดีใจกลับต้องมานั่งห่วงแทบบ้าตามทุกฝีก้าวแม้แต่ตอนอาบน้ำยังมายืนดูทั้งๆที่ตัวเองความอดทนต่ำ
เซฮุนนอนอ่านคู่มือคุณแม่อยู่บนเตียงกว้างให้คนรักฟังแต่เธอกลับขมวดคิ้ว ยูลุกขึ้นมาจ้องหน้าเซฮุน อารมณ์เธอเริ่มไม่คงที่เมื่อนิ้วเรียวยื่นมือปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกช้าๆแล้วถอดเสื้อตัวโตออกไปจากร่างกาย
“ถอดอย่างนี้ไม่กลัวหรอ” เซฮุนลุกขึ้นจ้องมองหน้าคนรักที่จู่ๆก็มาถอดเสื้อยั่วกัน
“อยากวะ ช่วยที”
“ไม่ได้หรอก ยูทนหน่อยนะฉันกลัว”
“งั้นฉันทำเอง...หุบปากแกไปเลยเซฮุน”
เขาปฏิเสธเธอไม่ได้เลยสักครั้งร่างกายคนด้านบนแค่อยู่ใกล้ก็มีอาการแล้วเธอดื้อเขาก็ดื้อพอมาอยู่ด้วยกันถึงจะเป็นคู่ปรับกันบ้างบางครั้งแต่ขอแค่ยังอยู่ด้วยกันแค่นั้นก็พอ
SEHUN PART
ใครก็ได้ช่วยผมทีจะบ้าตายแล้ว มาก็เหนื่อย ซ้อมเหนื่อยขึ้นไปอีก พอกลับมาอยากได้กำลังใจสักหน่อยแต่ก็เข้าใกล้ไม่ได้ หลังจากวันนั้นที่พี่ลู่หานขอเธอเป็นแฟนเขาก็ตามติดยูแจ จากทุกครั้งที่ผมมาหาเธอบ่อยกลายเป็นมาหาตอนไหนก็เห็นหน้าไอ้เสี่ยวอยู่ด้วยก่อนเสมอๆ ผมรู้ยูขอให้พี่ลู่หานเป็นไม้กันหมาอย่างผมให้ ตั้งแต่ที่เธอฟันผมโอ๊ยเครียด...ถูกผู้หญิงฟัน
“มึงไม่คิดจะขวางบ้างหรอเซฮุน ไม่หึงหรอ” ยูป้อนขนมพี่ลู่หานแหม่น่ารักกันจริงเลยนะครับทีกับผมนะไม่เคยจะทำ
“ไม่วะ เข้าใกล้ยังไม่ได้เลย” จะหึงทำไมกันเธอเป็นของผมทั้งตัวและหัวใจอีกอย่างคนนั่นก็พี่ชายสุดที่รักอีกมานั่งหึงก็บ้าแล้วแค่หมั่นไส้เอง
“มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่ามึงโดนกด นี่คำที่กูพูดกูสอนไปมึงไม่เคยจะฟัง...กูว่าแล้วสักวันมึงต้องโดน” ใช่ไงมึงมันคนเก่งแล้วผมก็ดันโง่ที่ไม่เชื่อคำที่คนอย่างมันบอกและผมก็โดนจริงๆและรู้สึกฟินอย่างบอกไม่ถูก
“ก็โดนไงเลยเข้าใกล้ไม่ได้เนี่ย” อารมณ์เสียจริงๆแต่เธอทำผมก่อนเองหรือว่าผมรุนแรงไปหรอ? ไม่นะแค่จัดหนักแล้วก็ตลอดๆแค่นั้นเอง
“แล้ววันรับปริญญาพวกกูมึงจะไปป่ะ”
“วันนั้นไปจีน อยากไปจะตายห่า” วันดีของคนรักทั้งทีก็อยากไปกันทุกคนแหละถึงไม่ได้ไปจีนก็ไปไม่ได้อยู่ดี มีหวังมหาลัยแตกแล้วยูจะพาลซวยไปด้วย
“แปลกเนอะมึงสองคนรักกันมานานขนาดนี้ยังไม่มีใครข่าวอะไรกูออกไปประกาศเลยดีไหมจะได้รู้ทั้งโลกเลย” ที่จริงกูก็อยากประกาศ แต่คนรักกูบอกให้รอก่อน
“เอาสิยูจะได้ฆ่ามึง พาพี่ลู่ไปไกลๆหน่อยดิ”
“ฉันไม่ไปไหนหรอกเซฮุนอยู่กับแฟนสนุกกว่าอีก” เริ่มเยอะสักวันเถอะเปิดช่องว่างให้เมื่อไหร่จะจัดเมียต่อหน้าแฟนให้ดูไอ้เสี่ยว...ลู่
“ติดแฟนหรอพี่เสี่ยว...ลู่” แฟนพี่แต่ภรรยาผมนะครับหลังที่เธอทำร้ายผมวันนั่นผมไม่ได้บอกใครสักคนกลัวรู้ถึงไหนอายถึงนั่นแทนที่จะเป็นฝ่ายทำกลับกลายเป็นผู้ถูกกระทำซะอย่างนั้น
“ถ้าชื่อกูเรียกยากขนาดนั้นมึงก็เรียกเหมือนเพื่อนก็ได้กูไม่ถือ”
“เซฮุนนาย...เอ่อ คุยกันหน่อยมานี่”
หลังจากเธอวางโทรศัพท์จากใครสักคนก็เดินมาดึงผมเข้าห้องซะอย่างนั้นยัยนี่แปลกๆนะชวนคุยทีไรเป็นต้องที่นี่ หรือยั่วกันอยู่ ยูขมวดคิ้วสวยมองหน้าผมริมฝีปากแดงเม้มเข้าหากัน เป็นห่วงนะทำไมดูเครียด
“เมื่อคืน...นายฝันว่าอะไร”
“ฝันว่ากำลังจะมีลูกกับเธอ” เรื่องนี้สินะถึงมายืนกังวลต่อหน้าผมที่จริงมันเป็นฝันดีที่สุดของผมเลยก็ว่าได้แต่กับคนตรงหน้าคง...
“ฝันเหมือนกัน...เซฮุนฉันกลัววะ” กลัว กลัวหรอ? เธอกลัว?
“กลัวว่าจะไม่ได้ไปจากฉันหรือไง” ใบหน้าสวยเงยหน้ามาสบตากับผมเธอคงโกรธสินะกับคำพูดที่ไม่ได้คิด “หรือกลัวจะไม่ได้กลับมาหากัน”
“อันหลัง...นายจำได้ไหมครั้งแรกที่เราเจอกันแล้วฉันฝันว่านายขอแต่งงานพอนายหายไปฉันฝันว่าเราแต่งงานกัน...แล้วพอเราสองคน...วันวาเลนไทน์อ่ะ ฉันฝันว่ามีน้องแล้วถ้าวันหนึ่งฉันจากไปนายกับฉันเราจะ...” เธอพูดด้วยเสียงสั่นๆมันทำผมกังวลกับคำพูดพวกนั่นที่เธอเล่ามามันค่อนข้างน่าคิด
“ฉันฝันเหมือนเธอแต่ไม่คิดว่าถ้าเธอไปแล้วจะไม่กลับมา...เอาอย่างงี้เธอเชื่อเรื่องดวงป่ะ เราลองไปดูกันไหมคำพูดของคนอื่นอาจจะทำให้สบายใจขึ้นอย่างน้อยเธอจะได้ไม่ต้องทำหน้าขี้เหล่อยู่อย่างนี้”
“ก็ลองดูได้ แต่ฉันไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้ แล้วเราจะไปหาดูกันที่ไหนเอาแบบแม่นๆนะ”
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงฉันมีพี่เฉิน”
ความคิดเห็น