คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : THE DREAMING CHAPTER 11
CHAPTER 11
THE DREAMING
“ยูทำไมไม่มีลูกสักทีอ่ะอยากได้ว่ะ” เซฮุนถามหญิงคนรักอย่างแปลกใจทั้งๆที่เขาหมกมุ่นทำเรื่องนี้กับเธอบ่อยแต่ก็ยังไม่ได้ดั่งคิดมันทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิด “ขนาดไม่ได้ป้องกันอะไร”
“เดี๋ยวอยากมาก็มาเองแหละ” เธอหั่นมันฝรั่งเป็นทรงสวยใส่หม้อวันนี้เธอทำสตูว์เนื้อให้คนรักทาน
“หรือฉันไม่มีน้ำยาวะ ระวังมือหน่อยยู ถือมีดอยู่อย่าเหม่อ!” เขาเดินไปหาเธอแล้วช้อนโอบจากด้านหลังและจับมีดแล้วหั่นมันฝรั่งตามมือเธอที่วางทับอยู่ด้านล่างอย่างระมัดระวัง
“ไม่หรอก...นายคิดมากเองฉันอาจจะ...” มีปัญหา...
“หยุดพูดเลยฉันไม่เชื่อหรอกแม่พันธุ์อย่างเธอนี่นะ” ทำเอาคนด้านหน้าหันกลับมากับคำพูดบ้าๆของคนรักแทบไม่ทัน เธอหน้าแดง “เขินหรอ เขินทำไมก็เคยๆกันอยู่”
“เปล่าไง ออกไปก่อนเดี๋ยวทำเอง” เธอพูดแล้วหันไปหาเซฮุนที่อยู่ด้านหลังเขาหอมแก้มเธอหนึ่งทีแล้วขึ้นนั่งบนเคาเตอร์ข้างๆตรงหน้าเธอ
“แดงมาถึงหูยังบอกไม่ ปากแข็งชะมัด” เซฮุนลูบไปที่หูยูเบาๆทำเอาคนข้างๆแทบจะยกมีดมาเสียบ “อย่านะที่รัก เสียวหรอถ้าแทงฉันตายใครจะแทงเธอคิดดีๆสิ”
“หาใหม่ไง เยอะแยะ...”
“อ่าวเฮ้ย...ลองดูเดี๋ยวมีเล่นหนังสด”
“ไปล้างผักให้หน่อยไป เร็วดิเฮ้ย!!” จากที่จะแกล้งงอนกลับต้องมานั่งกลัวเธอจะแทงจริงๆ บอกเลยเซฮุนคนนี้ไม่เคยกลัวเมียแต่แค่เคารพรักและบูชาก่อนนอนยาวๆ
“ยู มันมีหนอนอ่ะเนี่ยดูดิ ทิ้งนะ” เซฮุนกลัวหนอน...ยูพยักหน้ารับเบาๆ กลัวว่าจะต้องมานั่งดูคนเป็นลมไปต่อหน้าต่อตา “ทอดอะไรอ่ะ ออกมาเลยให้ไว เดี๋ยวน้ำมันกระเด็นใส่ ออก!!”
“เบคอน!!ย่างในกระทะทอดบ้าอะไรกันนายอย่ามาห้าม กระเด็นใส่ก็ช่างแม่งหุบปากไปเลยนะก่อนที่ฉันจะองค์ลง”
“งั้นเธอไปล้างผักเดี๋ยวฉันย่างเอง ออกไปๆๆๆ” เขาแย่งหน้าที่เธออีกครั้งมันทำเธอหงุดหงิดกับการห่วงเกินไป “หยุดทำหน้าอย่างนั้นด้วย เดี๋ยวจะโดน”
“มึงสิจะโดน เดี๋ยวเหอะเซฮุนถ้าไหม้นะจะจับยัดปากให้หมด”
“ถ้าเธอกล้ายัดปากฉันนะฉันก็จะยัดปากเธอให้หมดเลยคอยดู”
เซฮุนบอกแล้วใช้ตะหลิวชี้หน้าภรรยาสุดที่รักจนเธอหัวเราะออกมากับท่าทางอันงี่เง่าของคนรัก เธอหมั่นไส้เลยหยิบหนอนที่อยู่ในผัก ที่เซฮุนเพิ่งทิ้งมาโยนไปใกล้ๆเขา
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!ยูเอาออกไป๊”
“อย่ามากวนตีนฉันอีกให้รู้แถวนี้ใครใหญ่” เธอก้มไปหยิบมาแล้วทิ้งลงถังทันที จากที่คิดว่าสนุกกลับต้องมาแสบหูแทนอยากจะบ้าตาย
“ใครจะใหญ่เท่าเธอละ” เซฮุนมองไปที่ทรวงอกของคนรักที่เขาชอบมันมากที่สุดแต่ต้องชะงักเมื่อยูเข้ามาจับแก้มเขาไว้แน่นแล้วเอาหนอนมาจ่อตรงปาก “อย่าๆๆๆๆไม่กวนตีนแล้วเอาออกเหอะฉันจะร้องจริงๆนะยูที่รัก”
“ให้รู้บ้าง...บอกก็ให้ ฟังพลิกเบคอนด้วยฉันหิว...”
“กินฉันก่อนได้นะอร่อยจับใจอย่าบอกใครเชียว”
“กูเพิ่งพูดแล้วมึงก็เพิ่งรับปากนะฮุน”
“ขอโทษครับบบบบบ”
“สุกยังตัดแล้วเอามาเสิร์ฟด้วยสตูว์ด้วยละ”
...
“กินเยอะๆไปเถอะก่อนจะไม่มีแรง”
บนโต๊ะอาหารที่มีเบคอนเกือบไหม้และเกือบสุกตามมาด้วยสตูว์เนื้ออันน่ากินยูมองเซฮุนเขม่งเขาไปอารมณ์ดีมาจากไหนถึงได้นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนคนที่นั่งดูอดระแวงไม่ได้
“นายโอเคหรือเปล่าปวดประสาทหรอ”
“อย่ามาปากดีไหนบอกหิว รีบกินเลยกินเยอะๆ” เซฮุนรบเร้า...
“อร่อยไหม กินได้หรือเปล่าฉันว่ามันเค็มนิดนึ่งนะ” เธอตักสตูว์ชิมคำนึ่งแต่รู้สึกว่ามันเค็มไป แต่เซฮุนกลับส่ายหน้า
“เค็มอะไรอร่อยจะตาย”
“ไม่โกหกนะ ติดปากเช็ดด้วย”
“ไม่เช็ดให้หน่อยหรอ รู้จักโรแมนติกป่ะว่ะ”
“ไม่อ่ะ”
“รีบกินเหอะยู ระวังอ้วนด้วยละ”
“ไม่มีทาง ฉันหุ่นดีขนาดนี้”
“เดี๋ยวก็อ้วน”
“แช่งหรอ บอกว่าไม่มีทางไง”
“ไม่แช่งแต่จะทำให้ดู”
อ๊า...เซฮุนแรงไป พอเหอะ
ไม่!!อีกรอบ
หยุดได้แล้ว
เธอยังมีแรงพูดอยู่เลย
อืม…เหนื่อย...
ฉันไหวอยู่
เช้าแล้วนะ...อ๊ะ
เพิ่มรอบ...
YOU PART
วันกู๊ดเดย์จะนอน จะกิน กิน และกินให้ท้องแตกตายไปเลยไม่รู้ว่าเซนกับพี่ไคนึกครึ้มอะไรถึงนำขนมมากมายก่ายกองพร้อมชานมไขมุกของโปรดปรานมาถวายให้ฉัน พวกเขานั่งเล่นเกมอย่างสนุกสนานสักพักแล้วออกไปฉันว่ามันแปลกๆไงปกติก็มีแต่ฉันซื้อให้กินแต่อยู่ๆก็ไปเหมาร้านมาอย่างนี้...หรือฉันอาจจะคิดมากไปเอง คงจะปฏิเสธไม่ได้ฉันเกรงใจคนน่ะ หึ หึ ฉันเจาะชานมและกำลังจะ...
“ยัยขี้เหล่...ชานม!!” ไอ้เสล่อมากอีกแล้วมันจะอะไรนักหนาเวลาจะมีความสุขกับอาหารสักหน่อยก็โผล่มาพร้อมข้ออ้างร้อยแปดเพราะกลัวว่าฉันอ้วน หลังจากนั้นก็เก็บไว้แดกคนเดียว
“เอาคืนมาก่อนฉันจะฟาดหน้าแม่งแรงๆ” ฉันบอกเซฮุนแล้วดึงออกจากมือเขาทันทีเซฮุนหน้านิ่งมองฉันทันทีที่ฉันเริ่มดูดใกล้หมด “มองเหี้ยไรตุ๊ด”
“ตุ๊ดพ่อเธอสิยู ลองไหมอยากจัดอยู่พอดี” เขาเดินเข้ามาใกล้แล้วดึงฉันลงนั่งตัก นี่คงคิดจะลวนลามฉันอีกมั้งสมองเขามันล้างยากฉันเลยต้องปล่อยไปตามสันดาร รักคนหื่นสินะ
“ไม่อ่ะ ไม่มีอารมณ์ไว้วันหลังปล่อยด้วยร้อนฉิบ” ฉันรู้สึกเหมือนร่างกายมันผลิตความร้อนออกมามากขึ้นเหมือนกับเพิ่งออกกำลังกายมาหนักๆและเพิ่มมากขึ้นเมื่ออยู่ใกล้เซฮุน
“วันแรกยังไม่ได้เลย วันหลังบ้าบออะไรกันเป็นอะไรหน้าแดงๆ” เซฮุนยื่นมือมาประคองแก้มฉันไว้แล้วขมวดคิ้วทันที “ร้อน ตัวร้อน ไข้ขึ้นหรอปวดหัวไหม”
“ไม่ว่ะร้อน! ร้อนในตัว เซฮุนนายเปิดแอร์ดิขยับไปไกลๆหน่อย” ฉันดันตัวเขาออกอย่างยากลำบากมือฉันสั่นและเริ่มเบียดตัวเข้าหาเซฮุนทั้งๆที่ปากบอกให้เขาขยับออกไป มันตรงกันข้ามหมดไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรฉันลากมืออยู่บนแผ่นอกกว้างที่ถูกเสื้อทาบทับไว้และเริ่มใช้เรียวปากปลดกระดุมเสื้อเขาออกอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้
“ท ท ทำอะไรยู เธอเป็นอะไรหยุดๆๆอย่าลูบตรงนั้นยูได้ยินไหม!” ได้ยินสิแต่ร่างกายฉันไม่ฟังฉันลูบมืออยู่ที่หน้าท้องแกร่งก่อนจะไล้ลงแต่เซฮุนจับมือไว้ “อย่าเล่นแบบนี้ฉันไม่ชอบเดี๋ยวเธอปล่อยกลางอากาศอีกคิดยังไงมายั่วกันอย่างนี้ หยุด!”
เซฮุนพูดแล้วกดฉันไว้ใต้ร่างบนโซฟาตัวกว้างเขามองฉันดุๆ แต่ฉันตอนนี้ไม่ไหวแล้วความรู้สึกอะไรก็ไม่รู้ตีวนกันอยู่รู้สึกเหมือนกำลังอยาก ฉันอยากได้ อยากได้เขา สมองฉันหยุดคิดไม่ได้เลย...
“ฉันอยาก...อยากได้นายเซฮุนปล่อยก่อน”
“ฉันให้เธอได้แต่ไม่ใช้ตอนเธอเป็นแบบนี้...ฟังฉันก่อนยูมีสติหน่อย! อย่าทำหน้าอย่างนั้นเชี่ยเอ้ย!!!” เขากดน้ำหนักลงมากขึ้นเมื่อฉันเริ่มดันตัวเขาเข้ามาชิดเซฮุนนอนกอดทับร่างกายฉันไว้ในขณะที่ฉันรู้สึกทรมานหัวใจฉันเต้นแรงขึ้นเมื่ออยู่ใกล้เขา“ถ้ารู้ว่าพวกมันจะทำอย่างนี้ฉันจะไม่ยอมเลย”
“เฮ้ย!!เซฮุนนายจะทำอะไรเธอว่ะ”
“เธอเป็นไรไม่รู้ตัวร้อนไปหมดเมื่อกี้ยังบอกว่าอยากอีก ช่วยหน่อยก่อนที่กูจะทำอะไรลงไปจริงๆ เร็วดิเชี่ย” เขาเงยหัวขึ้นไปพูดกับบางคนเสียงเหมือนชางมินหรือจงฮุนฉันเริ่มแยกไม่ออก มันมั่ว มันหายใจไม่ออก...
“ขอดูหน่อยลุกก่อน อย่ายูฉันไม่ใช่ผัวเธอตั้งสติหน่อย!!!”
“ไอ้สัสอย่ามองเมียกูอย่างนั้นมึงเร็วดิเหี้ย!!!!” เซฮุนผลักเขาออกเมื่อฉันเริ่มลูบใบหน้าของชางมิน เขาเข้ามากอดฉันไว้แน่นจนหายใจไม่ออกยิ่งร่างกายสัมผัสใกล้กลิ่นน้ำหอมของเขาทำฉันต้องเลียริมฝีปากแล้วกัดเสื้อคนตรงหน้าอย่างห้ามไม่ได้
“โดนยาเว้ย นาย...หลับตาก่อน”
“ยาอะไรวะแล้วทำไมต้องหลับ!!!!”
“เร็วดิเหี้ย!!!”
ปลั๊ก!!
“อิสัสมิน!!!” ฉันได้ยินเสียงเซฮุนด่าทอชางมินและตัวเองก็รู้สึกเจ็บช่วงท้ายทอยแล้วมึนหัวไปหมดก่อนจะ...
SEHUN PART
“ไอ้ห่ามึงทำอะไรนี่ผู้หญิงนะโว๊ย มึงมัน...” ผมต้องด่า...มันทุบคอคนรักผมนิถ้าตายมาจะทำยังไงผมวางยูบนโซฟาตัวยาวแล้วพร้อมจะไฟ้วกับไอ้ห่าเดนที่ยืนทำหน้านิ่งอยู่
“มึงกล้าเอาให้เธอกินได้ไง ใจมึงทำด้วยอะไรสัสฮุน” มันไม่เคยพูดคำอย่างนี้กับผมสักครั้งแม้จะด่ามันแรงแค่ไหนผมพอจะเดาได้ว่าตอนนี้มันกำลังโกรธและผมเริ่มกลัวมันในแบบนี่อ่ะ “ไหนว่ารักนักหนา”
“กูก็รักของกูไง!!!...แล้วกูยังไม่เอาอะไรให้เธอกิน มึงอย่ามามั่วกูเกือบทำร้ายเธอไปแล้ว มึงรู้ไหมอาการเชี่ยนี่แม่งอะไรสัส”
“ยาไงไอ้เหี้ยยย!!! เซ็กส์อ่ะ!!! ถ้าไม่เอาให้กินมันจะมาได้ไง” มันตะโกนใส่หน้าผมชางมินกวาดตามองรอบห้องก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงขนมมากมายและชานมไข่มุก“บอกกูสิว่าไม่ใช่ของมึง แล้วกูจะไว้ชีวิต”
“ไม่ใช่ว่ะ กูเข้ามาก็เห็นเธอกินแล้ว” ใช่...ผมปิดบังมันอยู่ผมรู้ว่าสองสหายนรกนั้นเป็นคนทำให้เธอเป็นแบบนี้และแก้วชานมก็เป็นของพวกมัน
“งั้นรอเธอตื่นเดี๋ยวรู้กันฉันกะฟาดแค่สลบ” อาการชางมินเย็นลงแล้วกลับมาพูดภาษาผู้ดีต่อมันจับไปที่ท้ายทอยของยูแล้วหันหน้ามายิ้มให้ผม “ถ้านายเป็นคนทำ ฉันจะพาทหารทั้งกรมไปถล่มถึงคอนเสิร์ต” ผมคงช่วยสองสหายได้แค่นี้แหละที่เหลือก็แล้วแต่เวรกรรมของพวกมันชางมินคงไม่ปล่อยแต่ยังไงมันก็ได้ไปถล่มถึงคอนอยู่ดีเพราะเป้าหมายตอนนี้เล็งไปที่จงอิน ไอ้เชี่ยดำ
ผมอุ้มยูมานอนในห้องของเธอหลังจากชางมินปิดพาสเตอร์ยาตรงที่โดนทุบ ผมเอาผ้ามาเช็ดตัวให้คนรักที่นอนหลับอยู่ถ้าตื่นขึ้นมาแล้วอาการยังอยู่ผมคงต้องทำตามใจตัวเองแล้วละ ที่จริงเมื่อกี้ผมจะทำก็ได้แต่ยูดูไม่มีสติแล้วโคตรยั่วเกินไปมันผิดอาการของผู้หญิงปากร้ายนะเอาจริงๆผมกลัวเธอรุกอ่ะหัวใจจะวาย
YOU PART
ฉันปวดคอ...รู้สึกอึดอัดตามตัวและหนักที่ท้องด้วยฉันก้มลงดูก็เห็นเซฮุนนอนทับอยู่นี่เขาเห็นท้องฉันเป็นหมอนหรือยังไง ฉันลูบหัวเขาเบาๆเซฮุนบีบมือข้างขวาฉันไว้แน่นแล้วจูบลงหนักๆ ทำไมจะจำไม่ได้ว่าก่อนหน้าเกือบทำอะไรลงไป ใครจะไปรู้อยู่ดีๆก็อยากแล้วยังจะควบคุมตัวเองไม่ได้อีก แปลกที่เขาไม่ทำแล้วยังห่วงฉันอีก น่ารักจริงๆเลย...
“รู้ไหม...ฉันกลัวเธอปล้ำแค่ไหนขวัญเสียหมดแล้วจูบที” เขาเปลี่ยนจากท้องมาหนุนแขนฉันแทนฉันหันหน้าไปมองคนบนแขนอย่างมึนๆมันน่าจะเป็นฉันมากกว่าไหมที่ต้องนอนหนุนแขนเขาแล้วอะไรคือขวัญเสีย “จูบน้องหน่อยค่ะผัว”
“ถ้าน้องอยากได้พี่เป็นผัวก็เลิกเอามือลูบท้องพี่ได้แล้ว” เซฮุนเอามือออกจากใต้เสื้อฮูดฉันแล้วกอดแขนรอบอกฉันแทนไม่รู้จะอธิบายยังไงกับความจิตวิปริตของเขาจริงๆ
“ขอกอดอย่างนี้ก็ได้ ถ้าไม่ให้จูบ แล้วเธอยังค้างอยู่ป่ะต่อได้นะ”
“ทำอย่างนี้ทำไมไม่จับเลยละเซฮุน หยุด!!!” เขากอดรัดแน่นขึ้นมันก็สัมผัสทางอ้อมดีๆนี่เองแหละฉันว่าฉันอ่อยเขาเอง...เปิดทางให้คนอย่างนี้ได้ไง “เลิกกอดถอยไปก่อนฉันยังไม่โอเค”
“ยังไม่โอก็ต่อเลยฉันพร้อมแล้วนะเว้ย” เขาบอกแล้วเอามือมาบีบจมูกฉันเบาๆ “ขอโทษที่ปล่อยให้สองคนมันทำร้ายเธอ แต่มันก็เป็นความผิดของฉันด้วยที่ยอมมันแต่ไม่รู้ไงว่าพวกเขาจะใช้วิธีนี้”
“วิธีไรว่ะ” ฉันถามออกไปเขามองหน้าฉันสักพัก สายตาเขาดูเสียใจเซฮุนซุกหน้าลงตรงไหปาร้าฉันแล้วพูดเสียงอูอี้ฉันฟังไม่รู้เรื่องเหมือนเขาบ่นอะไรสักอย่าง “พูดให้รู้เรื่องเซฮุน”
“พวกเขาบอกว่าถ้าเธอมีน้องเธอก็จะไม่ไป เธอจะอยู่กับฉันตลอดไปฉันเกือบสติแตกตอนเธอทำอย่างนั้น แต่พอนึกถึงความฝันของเธอฉันก็ทำไม่ได้ ฉันทำร้ายอนาคตของเธอไม่ได้ ฉันแทบบ้าเมื่อรู้ว่าในชานมมียาต้องห้าม ยกโทษให้ได้ไหมอย่าเกลียดฉันนะ”
“ความฝันของฉันคือนายเซฮุน...ที่ไม่อยากให้ไปฉันรู้แต่พ่อแม่ก็อยากเห็นฉันประสบความสำเร็จในชีวิต อยากให้มีครอบครัวที่ดี มีคนที่รักฉันมากกว่าตัวเอง ฉันไม่เคยคิดเกลียดนาย ไม่โกรธสองคนนั้นเพราะสิ่งที่เขาทำมันมาจากฉัน เรามาดวลกันไหมว่าถ้าฉันจากไปนาน...เราสองคนยังจะเหมือนเดิมอยู่รึเปล่า ไม่แน่นะพอฉันกลับมานายอาจแต่งงานไปแล้วก็ได้”
“มาให้ตบปากหน่อยพูดบ้าอะไรออกมา...”
ฉันจับคางเซฮุนขึ้นประทับริมฝีปากลงปากชมพูของเซฮุนเขาตอบรับสัมผัสอย่างนุ่มนวลความต้องการมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเมื่อเซฮุนเปลี่ยนเป็นรุนแรงมากกว่าเดิมเขากวาดต้อนไล้ริมฝีปากจนตามไม่ทันแทบจะสำลักลมหายใจของตัวเอง ฉันต้องพยายามผลักเขาออกก่อนที่จะบ้าไปก่อนเพราะฤทธิ์ยาที่ยังไม่หมดไป
“หวาน...อีกทีได้ไหมค่ะผัวขา...” ฉันลุกขึ้นยืนบนเตียงทันทีก่อนอารมณ์ตัวเองจะกระเจิงแล้วได้กดเขาเข้าจริงๆแต่ไอ้บ้านี่ดันมาเกาะแข้งเกาะขาไว้นี่สิ “ขาสวยวะยูนุ่มด้วยเธอรู้ไหมตอนเธอไปงานแฟนไซต์ฉันดีใจแค่ไหน แต่พอเห็นชุดที่เธอใส่แล้วไหนจะพี่ลู่หานมาแหย่ว่าอยากจับขาเธออีกมันทำฉันฟิวส์ขาดเลยนะ”
“เออน่า ช่างเหอะ ฉันให้นายจับคนเดียวแหละตอนนี้ปล่อยก่อน อิฮุนอย่าลูบ!!!” ใช่ไง...ฉันเสียวไอ้บ้าฮุนยังจะมาลูบอีก “จูบขาฉันทำม้ายยยยยปล่อย” ฉันกำลังจะบ้ามันไม่ยั่วฉันไปหน่อยหรอ
“ฮ่าๆๆครับๆไม่แกล้งแล้ว ไปอาบน้ำเถอะ จะได้รู้สึกดีขึ้นฉันไปรอข้างนอกนะเดี๋ยวพาไปหาเพื่อนอย่าแต่งโป๊ละ ขาสั้นแขนกุดรัดนมห้ามเด็ดขาด!!!!!”
“เออ เสื้อฮูดมาได้ไงวะ”
“เขาใส่ให้เองแหละ”
“อืม...ขอบคุณ”
ความคิดเห็น