[Saint seiya fanfic] ภรรยาผมเป็นทาสแมว - ซากะอโฟรดิเท

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

เกือบสิบปีก่อนในเย็นที่ท้องฟ้ามีสีส้มอมแดง ผมพบน้องสาวข้างบ้านที่สวนสาธรณะคนเดียวในสภาพน้ำตานอง ดวงตากลมโตแดงฉ่ำสะอื้นก่อนจะเข้ามาซบผมอย่างที่เธอทำเสมอๆเวลาเสียใจเรื่องใหญ่ๆ ครั้งนี้ก็เหมือนกัน น้องสาวของผมพาลูกแมวที่ถูกทิ้งกลับบ้านทำให้เกิดทะเลาะกับผู้ปกครองของเธอ จนแมวพวกนั้นถูกนำไปให้สถานเลี้ยงสัตว์โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องมาก่อน ด้วยความเสียใจ และ น้อยอกน้อยใจ ทำให้เธอหนีมาระบายความทุกข์คนเดียว

ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดีแค่ไหนแล้วที่ผมมาพบเธอ ก่อนที่จะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น แต่ลูกดื๊อของเด็กสาวคนนี้ก็ใช่น้อย กว่าเธอจะยอมขี่หลังผมกลับบ้าน ก็ปาเข้าไปเกือบจะทุ่มหนึ่งเข้าไปแล้ว

แม้ผมจะจำไม่ได้ว่าแก้มยุ้ยๆที่อิงอยู่บนไหล่ผมนิ่มขนาดไหน หรือเธองอแงขนาดไหนเมื่อต้องแยกจากกันในวันนั้น  แต่จนบัดนี้ ถึงแม้ว่าเราจะกลายเป็นคู่สามีภรรยาที่อาศัยอยู่ในบ้านเล็กๆของเรามาครึ่งปีกว่าแล้ว ผมก็ยังจำสัญญาในวันนั้นได้

สัญญาที่จะให้เธอได้เลี้ยงแมวตัวน้อย อย่างที่เธอต้องการ

ริมฝีปากของผมจรดลงบนหน้าผากมลก่อนจะสะกิดปลุกสาวน้อยขี้เซาในเช้าวันวาเลนไทน์อย่างอ่อนโยน พรางโน้มตัวทิ้งน้ำหนักลงมาบนพื้นที่ข้างๆโอบกอดร่างเล็กบนเตียงอย่างรักใคร่

“ดิเต้ อรุณสวัสดิ์” ผมเรียกเธอด้วยใบหน้าที่ยิ้มจนแทบปริ แพรขนตาบางๆขยับน้อยๆ แต่ไม่มีทีท่าที่ทึ่คนขี้เซาจะลุกขึ้น หัวทุยขยับซุกแผ่นอกแกร่งของผมพรางใช้ความน่ารักละลายใจผมให้อ่อนยวบ

“ขออีกสิบนาที......”ริมฝีปากได้รูปพึมพำแล้วดึงแขนใหญ่ของผมให้กอดเธอแน่นขึ้นแต่เธอก็ต้องรู้สึกขัดใจที่ผมดึงแขนกลับมา แก้มเนียนพองนิดๆอย่างไม่พอใจนัก ยิ่งผมหลุดหัวเราะเบาๆ เธอก็ยิ่งพองแก้มใหญ่ขึ้นกว่าเดิม ปกติแล้วในวันเช้าวันหยุดแบบนี้ผมจะยอมนอนกอดเธอจนกว่าเธอจะตื่นเองแม้ว่าจะต้องเมื่อแขนไปจนถึงเที่ยง แต่ไม่ใช่กับวันนี้หรอก

ที่ปลายหางตาของผมมีสัตว์ขนฟูนั่งงงๆอยู่ตัวหนึ่ง มันยังเล็กเกินกว่าจะปีนขึ้นมาบนเตียง หรือ ตะกุยเรียกร้องความสนใจจากสุดที่รักของผมได้ ดังนั้นผมจึงเป็นฝ่ายช้อนตัวมันขึ้นมาด้วยมือข้างเดียวก่อนจะวางลงตรงหน้าภรรยาที่น่ารักของผม เท้าน้อยๆใต้ขนปุกปุย ค่อยๆต้วมเตี้ยมด้วยความอยากรู้อยากเห็นเข้าไปทำในสิ่งที่ผมอยากให้มันทำโดยไม่ต้องสั่ง

“เมี๊ยว”

“หือ?” เสียงของดิเต้เหมือนจะละเมอมากกว่าสงสัย เธอหรี่ตาพรางทำท่าจะพลิกตัวหนีแต่สัมผัสเปียกอุ่นๆบนใบหน้าเรียกให้เธอหยุดอยู่กับที่ ทันใดนั้นดวงตาสีฟ้าแสนรักก็ลืมโพล่งขึ้นมองดวงตาสีเดียวกันจากสมาชิกตัวน้อยในครอบครัวของเรา มันคือแมวสีขาวขนฟูผูกโบว์สีแดงที่ไกวหางชักชวนให้เพื่อนใหม่มาเล่นกับมัน

“แมววววววววววววววววววว”เด็กสาวตะโกนขึ้นอย่างดีใจก่อนจะรัดตัวสัตว์ขนฟูเข้ามากอดจนเต็มรัก ผมหัวเราะพรางห้ามไม่ให้เธอทำเจ้าเหมียวน้อยตกใจแต่เหมือนจะไม่ต้องห่วงเท่าไหร่เนื่องจาก ทั้งสัตว์เลี้ยงและเจ้านายใหม่ต่างก็ดูมีความสุขนัวเนียกันดีทั้งคู่ นั้นทำให้รอยยิ้มของผมกว้างขึ้น และ กว้างขึ้น อบอุ่นในใจจนแทบจะล้นทะลักออกมาให้ได้ เมื่อฟัดกันไปกันมาอยู่ครู่ใหญ่เสร็จแล้ว สาวน้อยถึงเพิ่งสังเกตุเห็นสายตาของผู้เป็นสามีที่ทำให้รู้สึกร้อนบนใบหน้า เธอซุกหน้าลงกับกลุ่มก้อนขนที่ยังกระดุ๊กกระดิ๊กอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวด้วยความเก้อเขิน ก่อนจะเป็นแขนใหญ่ที่โอบรัดคนรักของเขาให้เข้ามาแนบชิด ซากะหัวเราะกับลิ้นสากอุ่นๆที่เลียใต้คางเขาพรางสบสายตาภรรยาของตนอย่างลึกซึ้ง

 “สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะ ดิเต้ “