เดิมพัน

ลำดับตอนที่ #5 : First Meeting : การพบกันครั้งแรก

First Meetingเมื่อเวลาผ่านไป 30 นาที นายและนางแมคเคนสันก็กลับมาพร้อมกับข้าวของอีกมากมาย

    “หวัดดีจ้าเฮเลน” นาเดียออกมาทัก

    “อุ๊ยตาย  หวัดดีจ้ะ นาเดียมาเร็วจังเลยนะ” เฮเลนวางของแล้วเดินเข้าไปกอดนาเดียที่อยู่ในครัว

    “หวัดดีฟิลลิป  นาเดีย” เจฟก็ทักเพื่อนเก่า

    “หวัดดีเจฟ เฮเลน” ฟิลลิปออกมาทักทาย

    “เป็นไงบ้าง  สบายดีหรือเปล่า” เฮเลนคลายกอดจากนาเดียและพามานั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่น โดยที่เจฟและฟิลลิปยังคงทักทายกันตามประสาผู้ชายอยู่ที่ในครัว

    “ก็ดีนะจ้ะ  ตอนนี้มีคนช่วยผ่อนแรงงานก็สบาย” นาเดียพลางชี้ไปที่จัสตินที่ง่วนอยู่กับการเก็บข้าวของในครัวโดยมีเจนนี่กำลังช่วย

    “อ๋อ......” เฮเลนเข้าใจทันที

    “พวกเราไปนั่งคุยกันข้างนอกดีไหม  เดี๋ยวให้พวกเด็กๆเขาจัดการ” เจฟออกปากชวนแล้วพากันไปนั่งที่ชานหน้าบ้าน

    “เจนนี่  พ่อขอกาแฟ4 แก้วนะ” เจฟเดินเข้ามาบอกเจนนี่ในครัว

    “ค่ะพ่อ”

    “สวัสดีครับลุงเจฟ” จัสตินหันมาทัก

    “หวัดดีจ๊ะหลาน  สบายดีหรอ”

    “ครับ”

    “เออ...แล้วน้องล่ะ” เจฟหันมามอง

    “อ๋อ  กำลังขนของไปเก็บที่ห้องพักแขกครับ”

    “อืม...งั้นตามสบายนะลุงไปก่อน  เออใช่  เจอแพทหรือยัง”

    “ยังครับ  ยังไม่เจอเลย”

    “หรอ......เจนนี่  น้องล่ะ”  เจฟหันมาถามเจนนี่

     “เดี๋ยวคงลงมาค่ะพ่อ =_=”

    “เออ....งั้นพ่อไปนะ” เจฟก็เดินออกไป

    “จัสติน...เดี๋ยวมานะ  ขอไปทำธุระแป๊บนึง” เจนนี่หันมาบอกจัสตินที่กำลังง่วนอยู่กับการล้างผัก

    “OK  ตามสบายเลย” จัสตินหันมายิ้มให้แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาล้างผักต่อโดยไม่ทันเห็นว่าเจนนี่หน้าแดงไปไหนต่อไหนแล้วก่อนที่จะหยิบถาดแก้วกาแฟที่ชงไว้ไปเสริฟ  แล้วก็ขึ้นไปที่ชั้น 2

    ก๊อกๆๆๆ “แพทพี่เองนะขอเข้าไปหน่อย” เมื่อได้ยินเสียงปลดล๊อก เจนนี่ก็แทรกตัวเองเข้าไป

    “อุ๊ยตาย  น้องฉันน่ารักจัง” เจนนี่หันไปสำรวจน้องสาวของตัวเอง

    “พี่อย่าพูดเล่นดิ  เขินแล้วนะ” แพทเริ่มอายจนหน้าแดง

    “OK ไม่ล้อแล้วเอ้านั่งสิ  เดี๋ยวจัดการผมก่อน” แล้วแพทก็ไม่นั่งที่หน้ากระจกแล้วหลับตาปี๋เพราะไม่อยากดูสภาพตัวเอง  เจนนี่ดำเนินการโดยเอาผมปลอมที่ซื้อให้เมื่อคืนเผื่อมีเหตุฉุกเฉิน  เอามาต่อผมโดยให้ความยาวประมาณเท่าผมเดิมของแพทแล้วเอาผ้าคาดผมคาดปิดไว้อีกชั้นหนึ่งเพื่อไม่ให้เห็นลอยต่อผม

    “เอาล่ะ  เรียบร้อยแล้ว” เจนนี่บอก  เมื่อแพทลืมตาขึ้นมาดูภาพตัวเองในกระจก  ถึงจะไม่ชอบก็เหอะแต่ก็นะ  เราก็สวยเหมือนกันนี่หว่า ฮิๆ

    “ลงไปข้างล่างกันเถอะเลดี้แพททิน่า” เจนนี่จึงพาแพทลงไปข้างล่าง

    “ไปทักทายคุณลุงคุณป้าก่อนนะ” เจนนี่หันมายิ้ม

    “จะไปไหนก็ได้” แพมก้มหน้าลูกเดียวเพราะกลัวว่าพี่สาวจะเห็นว่าตนเองเริ่มเขิน

    “หวัดดีครับพี่เจนนี่” มีเสียงเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลัง  ทำเอาแพทตัวแข็งทื่อ

    “หวัดดีจ๊ะลี  เอ้านั่นหน้าไปโดนอะไรมา” เจนนี่หันไปทัก  โดยแพทก็ค่อยๆหันไป  สิ่งที่แพทเห็นคือ ชายหนุ่มร่างสูงประมาณ 180  ใส่กางเกงยีนส์เสื้อยืดสีขาว  ผมสีดำ  ตาสีดำสนิทรับกับรูปหน้า    หน้าของเขาเต็มไปด้วยผ้าก๊อตที่พันจนไม่สามารถเห็นหน้าได้เห็นก็แค่ตา จมูกและปากเท่านั้น ‘เหมือนมำมี่เละ ฮิๆ’  แต่ถึงอย่างไรแพทก็รู้อยู่ดีว่าเขาคือ ลี เพื่อนรักของเขา  ลีเป็นลูกชายคนเล็กของตระกูลแมคควีน  เรียนที่อเมริกาอยู่เกรด 12  นิสัยก็ออกบ้าระห่ำนิดๆ  ชอบอะไรโลดโผน  แล้วก็ฉลาดแกมโกงสุดๆนั้นล่ะที่ทำให้ 2 คนนี้เป็นเพื่อนกัน  ก่อนที่ลีจะแยกย้ายไปเรียนที่อเมริกา  ทั้งสองอยู่บ้านติดกันที่เมืองยอค์คชินและมักจะพากันไปสร้างวีรกรรมให้เป็นที่จดจำของชาวบ้านในระแวกนั้น  ไม่มีใครที่ไม่รู้จักทั้งคู่  

    “หวัดดีลี”แพทค่อยๆหันไปทัก

    “เออ  หวัดดี...เออ...ไปทำอะไรมา” ลีชี้ไปที่แพทและอาจตกตะลึงนิดๆกับ New Look ของแพท  สาวผมยาวปะบ่าคาดผ้าคาดผมสีขาวดูสะอาดตารับกับดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลและริมฝีปากสีชมพูระเรื่อ  เสื้อสีชมพูสดใสรับกลับกระโปรงพอดีเข่าสีขาวระบายปลายดูเป็นคนละคนก็แพททิน่าเพื่อนเก่าที่ดูห้าวคล้ายทอมบอย

    “เออ...ก็นะ” แพทอายจนไม่รู้เอาหน้าไปซุกไว้ไหน ‘ว้าย --_--//////// อายจังเลยง’

    “เก็บของเสร็จแล้วหรอ” เจนนี่เปลี่ยนเรื่องคุย

    “เออ...ครับ  กำลังจะลงไปหาพ่อกับแม่” เมื่อลีตั้งสติได้ ก็หันมาคุยกับเจนนี่โดยมักจะชำเลืองมอง

แพทตลอดเวลา ‘ยัยนี่เป็นอะไรไป’

    “ดีเลยงั้นไปพ้อมกัน” เจนนี่ก็กลับหลังแล้วเดินลงนำหน้าไป

    “สบายดีหรอแพท” ลีรีบเดินมาเสมอกับแพทที่กำลังเดินลงบันไดตามพี่สาว

    “ก็ดีนะ  เออจริงดิ  หน้าไปโดนอะไรมา”  แพทพยามยามเปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อไม่ให้ลีรู้ว่าตัวเองอายจนจะแทรกแผ่นดินหนีแล้ว--_--////////

    “อ๋อ  ไปเสริมหล่อมา  เดี๋ยวคอยดูนะ  รับรองหล่อจนเธอจำไม่ได้แน่นอน”

    “โธ่.....” แพทแอบขำเงียบแต่ก็ไม่พ้นสายตาของลีไปได้

    “ขำอะไร” ลีหันมาถาม

    “ก็จะจำได้ไงไม่ได้เจอกันมาเกือบ 10 ปีแล้วนะ  หน้าตาก็ต้องเปลี่ยนไปซิ”  

    “เออ...คงงั้นมั้ง  แต่ถ้าเป็นฉันน่ะจำเธอได้อยู่แล้ว” ลีทำหน้าเศร้านิดๆ

    “ว่าไงนะ” แพทหันไปถามเพราะได้ยินไม่ชัด  หมอนี่เป็นอะไรไป

    “เปล่าไม่มีอะไร  เออ...แล้วนึกไงถึงแต่งตัวอย่างงี้” ลีหันมาแซวแพทที่ตอนนี้หันมามองตาเขียวใส่

    “นี่  ถ้ายังอยากเป็นเพื่อนกันก็อย่าพูดอีกนะ” แพทหันมาทำหน้าดุใส่

    “ก็ได้  ก็ได้  แต่ว่าก็น่ารักดีนะ” แล้วลีก็เดินนำไปโดยที่ไม่ทันดูเลยว่าแพทยืนหน้าแดงแจ๋อยู่ที่บันได

    “อีตาบ้า  พูดอะไรก็ไม่รู้” แพทยืนบ่นทั้งๆที่ตัวเองหน้าแดง  แล้วเดินไปที่ชานหน้าบ้าน



    “แพทมาแล้วค่ะ” เจนนี่บอกกับทุกคนแล้วเดินไปจูงแพทที่ทำท่าไม่อยากเข้ามา

    “สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า” แพทสวัสดีทุกๆคนโดยไม่มองหน้าใครทั้งนั้น  โดยหารู้ไม่ว่าทุกคนไม่เว้นแม้แต่นายและนางแมคเคนสันก็ตกตะลึกกับ New look ของลูกสาว

    “สวัสดีจ๊ะหลาน  วันนี้น่ารักมาเชียวนะ” นาเดียรีบทำลายบรรยากาศที่เงียบสงัด  เพื่อดึงทุกคนกลับมาสู่โลกความจริง

    “ขอบคุณค่ะ” แพทยังคงไม่มองหน้าใครทั้งนั้น ‘โอ๊ย!!!อายจะตายอยู่แล้วอย่ามองได้ไหมเนี่ย’

    “มานั่งด้วยกันสิ” ฟิลลิปรีบเรียกหลานมานั่ง

    “ค่ะ” แพทเดินไปนั่งที่เก้าอี้ว่างฝั่งตรงข้ามกับพวกผู้ใหญ่โดยนั่งข้างกับลีที่มาถึงก่อนแล้ว

    “เจนนี่  ลูกไปเอาขนมมาเลี้ยงน้องๆดีกว่านะ  แล้วตามจัสตินมานั่งคุยกัน” นาเดียหันไปบอกกับเจนนี่ที่ยืนอยู่ที่หน้าประตู

    “ค่ะคุณป้า” แล้วเจนนี่ก็เดินเข้าไป

    “หน้าไปโดนอะไรมาจ๊ะลี” เฮเลนถามพลางจิบกาแฟ

    “เออ.....” ลีอ้ำอึ้งนิดหน่อย

    “ไปซ่าจนล้มหน้ากระแทกน้ำแข็งที่ลาน  แล้วเกิดอักเสบจนหน้าบวมปูดเลยต้องพันผ้าเอาไว้” นาเดียตอบแทน

    “แม่.....-_-/////” ลีหันไปหาแม่ของตัวเองที่เอาเรื่องความซุ่มซ่ามของตัวเองมาประจาน

    “ขำอะไรน่ะแพท” ลีหันมาดูแพทที่กำลังขำท้องแข็งและยังขำไม่เลิก

“อ่ะโถ่  ไปเสริมหล่อ ฮิๆ”

    “ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็หาย” เฮเลนพูดให้กำลังใจและหาทางเปลี่ยนเรื่องคุย

    “ใช่  เดี๋ยวจะได้หายก่อนงานหมั้นของพ่อชาย” ฟิลิลปตอบ

    “เออ  คุณลุงคะ......” แพทต้องหยุดพูดเพราะสายตาของเจฟที่จ้องด้วยสายตาดุให้หยุด

    “มีอะไรจ๊ะ” ฟิลลิปหันมาถามหลานสาว

    “เออ...คือ...ทานขนมกันดีกว่า” โชคดีที่แพทหันไปเห็นเจนนี่ถือถาดขนมออกมา  แล้วมานั่งอยู่ข้างตัวเอง

    “ก็ดี  เออหนูเจนนี่แล้วจัสตินล่ะ” ฟิลลิปถาม

    “กำลังตามออกมาค่ะ”  เจนนี่ตอบพลางวางถาดขนมไว้ที่โต๊ะ

    “ดีมาก  เขาจะได้มาเห็นคู่หมั้นของตัวเองไง  วันนี้แต่งตัวน่ารักเชียว  คงรู้สิว่าพี่เค้าจะมา แม้น่ารักจริงๆ” ฟิลลิปขำนิดอย่างมีความสุขพลางดื่มกาแฟ

    ‘ใครบอก  หนูไม่มีชุดใส่ต่างหาก’ แพทยังคงนั่งนิ่งก้มหน้าไม่สนใจใครทั้งนั้น  บวกกับมุ่ยที่พ่อมาขัดจังหวะ

    “เจนนี่หลานจะไปไหนจ๊ะ” นาเดียถามเมื่อเจนนี่ลุกออกจากเก้าอี้

    “เออ...จะเข้าไปเอาชาค่ะ  ชงไว้เรียบร้อยแล้ว” เจนนี่จึงลุกเดินออกไป  อาจจะไม่มีใครเห็นแต่แพทเห็นดูเหมือนว่าเจนนี่ตาแดงนิดๆ

    “เจนนี่ไปไหนหรอ” เสียงจัสตินดังมาจากหน้าประตู  แต่ไม่มีเสียงตอบกลับ

    “ไปเอาน้ำชาน่ะลูก” นาเดียตอบ

    “อ๋อ” จัสตินจึงเดินมาที่ชานหน้าบ้าน

    “สวัสดีครับคุณป้า”จัสตินยกมือไหว้เฮเลน

    “สวัสดีจ๊ะหลาน  สบายดีไหม”

    “ครับ”

    “จัสตินไปนั่งสิ” เจฟบอกและหันไปมองที่นั่งและหันไปเห็นแพท

    “หวัดดีค่ะพี่จัสติน” แพททักทายเสียงใสเหมือนอย่างเคย

    “เออ.....จ้ะ...”จัสตินรับไหว้แบบตกตะลึงนิดๆ  กับรูปลักษณ์ใหม่ที่ดูน่ารักมากๆ ‘เฮ้ย นั้นแพทหรอนั่นน่ะ  ทำไมเปลี่ยนไปอย่างนั้น -_-///’

    “ไปนั่งข้างน้องซิลูก” นาเดียบอกลูกชาย

    “ครับแม่” จัสตินจึงเดินไปนั่งข้างแพทและหันไปยิ้มให้แพท

    “อ้าว...ไปไหนน่ะ” นาเดียถามขึ้นเพราะเห็นลีลุกขึ้น

    “อ๋อ ไปช่วยพี่เจนนี่  พี่เขาถือมาไม่ไหวหรอก” แล้วลีก็ลุกออกไป

    “งั้นเดี๋ยวไปช่วยด้วยนะ” แล้วแพทก็ลุกออกไปพร้อมกับลี

    “อ้าว...ทำไมไม่นั่งอยู่ก่อนล่ะ” ลีถามขณะที่ทั้งสองเดินเข้ามาในบ้าน

    “ไม่อยากนั่ง  เบื่อพวกผู้ใหญ่คุยอะไรกันก็ไม่รู้” แพทเบะปากใส่อย่างหมดอารมณ์

    “เออ...ก็คุยกับพี่จัสตินสิ  เขาเป็นคู่หมั้นเธอไม่ใช่หรอ” ลีพูดกึ่งล้อเล่น

    แพทหยุดเดินแล้วดึงตัวลีให้หันมา “ฉันไม่ใช่คู่หมั้นพี่จัสติน  และจะไม่เป็นด้วย  งานหมั้นจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน  แล้วทีหลังอย่าพูดอย่างงี้อีก  ไม่งั้นไม่ต้องมาพูดอีกเลย” แพทพูดด้วยเสียงกึ่งโมโหสุดๆ แล้วเดินเข้าไปในครัวโดยไม่รอลีที่ยืนอึ้งอยู่ที่ทางเดิน

    “ไม่ใช่งั้นหรอ” ลีหยักไหล่ทีหนึ่งแล้วเดินเข้าไปในครัวด้วยอารมณ์ที่สดใสกว่าเดิม



    

******************************************************************************************



เอาล่ะซิแล้วทีนี้แพทจะทำยังไงต่อไปล่ะเนี่ย  ถูกเข้าใจว่าจะหมั้นกับจัสตินทั้งๆที่ไม่อยาก  มาติดตามกันต่อไปดีกว่าว่าสาวน้อยจอมแสบคนนี้จะทำอย่างไรต่อไป