เดิมพัน

ลำดับตอนที่ #2 : Jennifer : เจนนิเจอร์

ตอนที่ 2 : Jennifer

        “ที่รัก   แต่ลูก” เฮเลนลุกขึ้นเพื่อจะขอร้องให้เจฟยกเลิกข้อตกลงนี้

    “ที่รัก  นี่เป็นเวลาที่ดีที่ลูกจะได้พิสูจน์ตัวเอง  ปล่อยลูกไป  เขาทำไม่ได้เขาก็กลับมาเอง  จริงไหมลูก” เจฟหันมามองแพทที่ดูเหมือนว่ากำลังงงกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป

    “ค่ะ.....แม่”พอเธอรู้สึกตัวก็หันมาบอกแม่ให้วางใจ

    “งั้นก็ดีแล้วล่ะ”เจฟหมุนตัวเพื่อที่จะขึ้นไปพักผ่อนบนห้อง

    “เออ...พ่อลืมบอกไปอย่างหนึ่ง” เจฟหันมาหาแพทอีกครั้ง  แพทสังเกตเห็นได้ชัดเลยว่าพ่อต้องมีแผนอะไรอีกแน่นอน

    “ห้ามให้ใครรู้เรื่องนี้  แม้แต่เพื่อนก็ไม่ได้” เจฟอมยิ้มเล็กๆก่อนที่จะหมุนตัวแล้วเดินขึ้นห้องไป

    “อะไรนะพ่อ!!!!!” แพทตะโกนตามหลังเจฟที่กำลังเดินขึ้นบันไดไป

    “แพท...ใจเย็นลูก” เฮเลนเข้าไปคว้าตัวแพทไว้ให้มานั่งที่โซฟา

    “แต่แม่คะ  ดูพ่อซิแกล้งกันชัดๆเลย” แพททำหน้ามุ่ยสุดชีวิ  ‘เอาล่ะซิแพททินา  ทำยังไงดีล่ะคราวนี้’

    “ลูกก็เหมือนกัน  รู้ว่าพ่อเขาแกล้งแล้วยังบ้าจี้ตามอีก  ก็สมควรแล้วล่ะ” เฮเลนนั่งคงเคียงข้างลูกสาวของตน

    “แม่....ก็รู้  เครื่องมันเดินแล้ว  เรื่องอะไรจะยอมถอยล่ะ”

    “เอาเถอะ.......พอกันเลยพ่อลูกคู่นี้  ดื้อพอกัน” เฮเลนถอนหายใจก่อนที่จะลุกไปในครัว

    “แม่จะทำอะไร” แพทตะโกนถามแม่

    “อาหารเย็น.......แต่ลูกไม่ต้องเข้ามานะ” เฮเลนรีบหันไปห้ามแพทในขณะที่แพทกำลังลุกจากโซฟาเพื่อจะมาช่วยทำอาหารเย็น

    “ทำไมคะ”

    “แม่ขี้เกียจออกไปซื้อกระทะมาใหม่  คราวที่แล้วก็เล่นกระทะไหม้ไปใบนึง  พอเลยนั่งลงกินขนมบนโต๊ะไป”

    “ก็......ได้” แพททิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา นั่งดูทีวีแล้วพลางคิดไปว่าตัวเองจะทำอย่างไรดี  ‘โอ๊ยปวดหัว  ทำไงดี +_+ กำหนดที่ตกลงกับพ่อ คือ พรุ่งนี้แล้ว บ้าชิบ’  พอได้นั่งคิดสักพัก  แพทกับคิดอะไรไม่ออกเลย  จึงหันไปดูเฮเลน  ซึ่งดูเหมือนกำลังจะจัดโต๊ะทานอาหาร  

    “แม่....มา..หนูทำให้เอง” แพทอยากพักเรื่องนี้ไว้ก่อนแล้วรีบลุกจากโซฟาแล้วตรงปรี่มาหาเฮเลน

    “แม่ว่าอย่าดีกว่านะ”

    “โธ่...แม่คะ  หนูเคยดูจูนิชเขาทำนะคะ  แค่เอาจานวางตามที่นั่งแค่นี้ง่ายมาก” แพทคว้าจานจากมือของเฮเลนแล้วเดินไปที่โต๊ะแล้วเอาจานวางตามที่นั่ง

    “คงไม่ต้องห่วงแล้วมั้ง” เฮเลนหันตัวกลับไปทำอาหารที่ทำค้างต่อ



    เพร้ง!!!!!!!!!!!!!!



    “นั่นไงว่าแล้ว” เฮเลนรีบหันกลับไปดู ปรากฏว่าแพทไม่ได้ทำจานหล่นแตกหรอก  แต่กลับเป็นแจกันที่วางอยู่โต๊ะข้างๆ

    “คือ   รีบไปหน่อยค่ะแม่  มือมันก็เลย” แพทเริ่มเอามือบิดไปมาและก้มลงมองดูแจกันใบสูงสีขาวที่มีดอกกล้วยไม้ประดับอยู่  แตกออกเป็น2ท่อน

    “เออ  แม่ว่าลูกรีบเก็บแจกันที่แตกแล้วก็ไปนั่งให้เรียบร้อยที่โซฟานะ” เฮเลนไม่รู้จะพูดอะไรแล้วนอกจากนี้ เพราะลูกคนนี้สอนยังไงก็ไม่เคยเรียบร้อยเสียที  

    แพทจึงต้องรีบเก็บเศษแจกันแล้วเอาไปทิ้งถังขยะ



    ปิ๊งป่อง!!!  ปิ๊งป่อง!!!

    “นั่นใครมา” เฮเลนหันหน้าออกมาดูว่าใครกันที่กดกริ่งหน้าบ้าน

    “หนูเปิดเอง” แพทรีบวิ่งไปที่ประตู  พอเปิดประตูออกก็พบสาวผมยาวสีน้ำตาลปล่อยยาวสลวย  ตาสีเขียวลับกับใบหน้เรียวยาว  ผิวสีขาวอมชมพู รูปร่างสูง  ใส่เสื้อคลุมสีเนื้อกระโปรงสีขาวระบายปลาย  เธอมียิ้มที่อ่อนหวาน มากับสัมภาระใบใหญ่

    “แม่คะมาดูสิใครมา!!^v^!!” แพทตะโกนเข้าไปในบ้าน

    “ใครกันO_O” เฮเลนทิ้งครัวออกมาดูว่าใครมา “เจนนี่!!! ลูกกลับมาแล้ว^v^”

    ใช่แล้วสาวคนนั้น คือ เจนนิเฟอร์ แจ๊คเคนสัน ลูกสาวบุญธรรมของเจฟเฮเลน  อายุ 20 ปี ไปเรียนบริหารที่อังกฤษ อยู่ปี2  แน่นอนว่าเขาคนนี้ ก็คือพี่สาวของแพทนั่นเอง  ซึ่งลักษณะนิสัยของเจ้าหล่อนคงไม่ต้องบรรยายเลยว่าตรงข้ามกับน้องโดยสิ้นเชิง  เป็นคนเรียบร้อย  อ่อนหวาน แต่ดั๊นมีที่เหมือนกันอยู่อย่างคือ ความฉลาด (แกมโกง) เกินตัวที่เหมือนกับว่าถอดแบบกันออกมาเลย

    “ค่ะแม่  หนูกลับมาแล้ว” เจนนี่เข้ามาในบ้าน  เธอเข้าไปกอดและหอมแก้มแม่ทีหนึ่งโดยที่แพทออกไปลากกระเป๋าของพี่เข้ามาในบ้านแล้วปิดประตูให้

    “ไงเจ้าตัวแสบ   เป็นเด็กดีหรือเปล่า” เจนนี่หันมากอดน้องสาวและขยี้หัวอีกทีหนึ่ง

    “เป็นแน่นอน  ถ้าเกิดพ่อไม่.....”แพทพูดไม่ทันจบก่อน  เฮเลนก็รีบพูดแซง

    “พ่ออยู่ข้างบนลูก  ไปทักทายพ่อเขาหน่อยซิ  พ่อเขาคิดถึงเรามากเลยนะ”

    “ค่ะแม่  แต่แม่คะได้กลิ่นอะไรหรือเปล่า”เจนนี่ทำจมูกฟุดฟิด เหมือนได้กลิ่นอะไรไหม้  ก่อนที่จะขึ้นบันไดไปที่ชั้น 2

    “ตายแล้ว!!!” เฮเลนรีบวิ่งเข้าครัวไปปิดเตาแก๊ส  ปรากฏว่าปลาในกระทะไหม้ไปเรียบร้อยแล้ว

    “แพท....เอากระเป๋าพี่เขาไปเก็บให้หน่อยนะลูก” เฮเลนตะโกนบอกลูกสาวที่กำลังยกกระเป๋าเข้าบ้านมา

    “ได้เลย  เดี๋ยวจัดการให้” แพทกำลังลากกระเป๋าของพี่สาวไปเก็บที่ห้องพักชั้นล่าง  

    พอถึงเวลา 18 นาฬิกา  ทุกคนในครอบครัวแจ๊คเคนสันก็มาพร้อมกันที่โต๊ะรับประทานอาหาร  ซึ่งบนโต๊ะมีอาหารมากมายน่ารับประทาน  เนื่องจากเฮเลนเคยไปเรียนทำอาหารสมัยเมื่อยังสาวเลยทำอาหารได้อร่อยและน่ากินมากถึงจะเป็นรองจูนิชแม่บ้านของครอบครัวนี้ซึ่งตอนนี้เธอขอลาพักเพื่อกลับไปเยี่ยมญาติ  บรรยากาศในโต๊ะอาหารดูสนุกสนานครื้นเครงอย่างแปลกประหลาด

    “พ่อค่ะ  อย่าดื่มเบียร์มากซิคะ  มันไม่ดีต่อสุขภาพนะ” เจนนี่ปรามพ่อเธอที่กำลังซดเบียร์ไม่เลิก

    “แหม   นิดหน่อยลูก คนเรามันมีเรื่องน่ายินดี”

    “อะไรคะที่รัก”

    “ก็......ลูกสาวคนโตกลับบ้านทั้งที  แล้วก็ลูกสาวคนเล็กกำลังจะหมั้นหมาย”

    “ใครบอกพ่อ   มันไม่มีทางแน่    ยังไงตอนนี้ก็ไม่หมั้นเด็ดขาด” แพทตะโกนข้ามโต๊ะเพื่อให้เจฟหยุดพุด

    “ใครหมั้นกับใครคะพ่อ” เจนนี่หันไปถามเจฟอย่างสนใจ

    “ก็แพทกับจัสตินไงลูก” เจฟเริ่มหัวเราะอีกครั้ง  ทำให้แพทรู้สึกโมโห แต่แล้วคงไม่มีใครสังเกตเห็นนอกจากแพทว่าเจนนี่มีสีหน้าดูเศร้าลง

    “ไม่มีทางแน่นอน  เวลา 1 ปีจะพิสูจน์ให้ดู” แพทรีบพูดตัดบท

    “พิสูจน์???  พิสูจน์อะไร” เจนนี่เปลี่ยนสีหน้ามาเป็นสงสัยอีกครั้ง

    “อ๋อ...คืองี้ลูก.......” เจฟหยุดพูดแล้วเอามือกุมหัว

    “ที่รักคุณเป็นอะไรไหม” เฮเลนรีบลุกจากเก้าอี้แล้ววิ่งมาหาเจฟ

    “ไม่เป็นไร  คุณพาผมขึ้นไปข้างบนที” เจฟพูดจบ เฮเลนจึงพาเขาขึ้นชั้นสองไป

    “พ่อคะ...”เจนนี่มองตามพ่อขึ้นไปโดยไม่ละสายตา

    “พี่....พ่อเป็นไร” แพทหันมาถามเจนนี่

    “เปล่า...ไม่มีอะไร  เออแล้วพิสูจน์อะไรกันหรอ” เจนนี่รีบเปลี่ยนเรื่อง

    “อ๋อ  ก็พ่อจะบังคับให้หนูแต่งงานกับจัสติน  แต่หนูไม่แต่งแน่นอนเพราะหนูรู้นะว่ามีคนบางคนแอบชอบพี่จัสตินอยู่” แพททำหน้าล้อเลียนไปทางเจนนี่

    “พอเลยเรา” เจนนี่บอกปัดแก้เขิน

    “พ่อเลยให้หนูพิสูจน์ตัวเองโดยการใช้ชีวิตเป็นเด็กผู้ชายเป็นเวลา 1 ปี”

    “อะไรนะ เป็นเด็กผู้ชาย 1 ปี  พ่อคิดได้ไง  แล้วเราไปรับคำท้ามาหรือเปล่า”

    “แน่นอน”

    “ว่าแล้ว” เจนนี่เอามือเท้าคางเหมือนเรื่องนี้มันน่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว

    “นั่นแหละคือปัญหาว่าหนูจะทำไงดี  พี่ช่วยหน่อยนะ  หนูไม่อยากแต่งงาน” แพททำตาอ้อนวอนพี่สาวตัวเอง  จนเจนนี่ใจอ่อน

    “ก็ได้  ก็ได้....พี่จะช่วยก็ได้” เจนนี่ตอบตกลงทั้งๆที่ตัวเองอยากจะช่วยอยู่แล้ว

    “ดีมาก  คราวนี้เรามีผู้ช่วยแล้ว” แพทดีใจกระโดดโลดเต้นแล้วโผกอดพี่สาวอีกทีหนึ่ง

    “ขอบคุณนะพี่  พี่น่ารักที่สุดเลย”

    “จ้า.....น้องรัก”

    “แล้วกำหนดเวลาเริ่มเมื่อไหร่” เจนนี่หันมาถามน้องสาวที่ตอนนี้ยังกอดไม่ปล่อย

    “พรุ่งนี้  พ่อให้เริ่มใช้ชีวิตเป็นผู้ชายแล้ว” แพทปล่อยพี่สาวแล้วมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆ

                เจนนี่มองดูน้องตั้งแต่หัวจรดเท้า  “เอางี้ไปหยิบกระเป๋ากับเสื้อโค้ดในห้องพี่มาเราจะออกไปข้างนอกกัน” เจนนี่บอกน้องตัวเอง

    “ได้เลย” แพทรีบวิ่งไปเอาของที่พี่สั่งแล้วออกมารอที่ประตูบ้าน  แล้วเห็นเจนนี่ลงมาจากชั้น2

    “พี่ไปทำอะไรที่ชั้น 2” แพทสงสัยกับการกระทำของพี่สาว

    “อ้าว  จะออกข้างนอกแล้วไม่ขับรถไปก็เมื่อยแย่ล่ะซิ” เจนนี่ลงมาพร้อมทั้งชูกุญแจรถให้ดู

    “แจ๋วเลยพี่สาวเรา” แพทยกนิ้วโป้งให้เลย  

    “แน่สิน้องข้างนอกฝนมันจะตกแล้ว เดี๋ยวก็มอมเป็นลูกหมาทั้งคู่หรอก” เจนนี่เดินออกไปก่อนเมื่อไปสตาร์ตรถแล้วขับมารอแพทที่กำลังปิดประตูบ้าน

      “พี่ก็ไปขออนุญาตแม่มาแล้ว  วันนี้เราสองคนท่องราตรีได้”

      “จริงดิ” แพทดีใจจนเกินเห็น  เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ได้ออกเที่ยวตอนกลางคืนโดยที่ไม่มีพ่อแม่ไปด้วย

      “แต่ว่าพี่  เรากำลังจะไปไหน” แพทหันกลับมาถามพี่สาวอีกครั้ง  เพราะแพทเองยังไม่รู้เลยว่ากำลังจะไปไหน

      “เหอะน่า.....เดี๋ยวก็รู้เอง”

      \"แต่พี่....พี่ไปหัดขับรถมาเมื่อไหร่แล้วไปเอาใบขับขี่มาจากไหน\"

      \"ใบอะไร  พี่ว่ามันไม่ต้องใช้หรอกมั้ง\"

      \"พี่!!!!!!!!!!!\"สีหน้าของแพทบ่งบอกเลยว่างานนี้ขอผ่านแล้วกันไม่ไปด้วยแล้ว

        \"เหอะน่า....ขาดเข็มขัดซะ\" เจนนี่พูดจบก็หยิบคันเร่งแล้วบึ่งรถเข้าไปในเมืองทันที   สาธุขอให้เดินทางรอดปลอดภัยด้วยเถอะ =_=



****************************************************************************************

เอาซิพี่สาวของแพทจะทำอะไรอีกคราวนี้  ติดตามต่อเอาเองแล้วกัน



ลงตอน 2 แล้ว  พอมีเวลาว่างก็จะเอามาลงให้อีก  ช่วยติดตามกันด้วยนะ  จะพยายามเขียนให้ออกแนวหวานแต่ตลกปนไปด้วย  ยังไงจะพยายามเต็มที่....alice_df