ลาฟลอร่า สุดป่วนก๊วนเจ้าหญิงกับเจ้าชายในฝัน

ลำดับตอนที่ #2 : ซวยแล้วสิ เต้นลีลาศม่ายเปนนนน >O

"มันน่าโมโหนักนะ ! โมโห โมโห ว้อยยย ทำไมต้องเป็นอย่างนี้เนี่ยยยยยย~"
เสียงของเจ้าหญิงจอมซนของเรา โวยวายลั่นห้อง เพราะความโมโฮ้โมโห- -
"ไม่เป็นอะไรหรอกเจ้าค่ะ ก็เขาคิดอย่างนั้นเราจะไปสนทำไมล่ะเจ้าค่ะ..."....อีกอย่างนา เพราะทิวาทำให้เราได้เจอเจ้าชาย ว้ายยย คิดแล้วก็เขิ....
โครมมมครามม!!!
เจ้าหญิงจอมซุ่มซ่ามของเรา คิดอยู่ในใจดีใจไปเลยขาพันกันเอง เฮ้อ~VOV ยูริจังจ๋า เธอเกิดมาซุ่มซ่ามทำไมน่อ (คนเขียนจะกลายเป็นเหมยฮัวแล้วเหรอเนี่ยยย)
"อายูริเป็นอะไรมั้ยน่อ" เหมยฮัวของเรานั่นเอง เจ้าหญิงนักบู๊ที่มีพรสวรรค์เป็นเลิศ....เอิด....เอิด...
"ไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะ ยูริซุ่มซ่ามไปหน่อย"ยูริลุกขึ้นมาพลางปัดฝุ่นตามแขนขากระปงกระโปรง
"เธอเป็นอะไรไปยูริ ทำไมเธอเดี๋ยวนี้ดูเหม่อลอยเหมือนเพิ่งเจอเจ้าชายในฝันอย่างงั้นแหละ"โอ้ โรซารี่ทำไมเธอเดาได้เก่งปานนี้นะ เอ้ะ! หรือว่าโรซารี่เป็นหมูเดาเอ้ยหมอดูกันแน่ 555+(คนเขียนท่าจะประสาทซะแล้ว)
"จริงเหรอเจ้าค่ะ ยูริแสดงออกถึงขนาดนั้นเชียวเหรอเจ้าค่ะ ว้ายยยยๆๆๆๆ@ ~ @ ###"
ไม่ทันไรเจ้าหญิงจอมซุ่มซ่ามของเราก็เป็นลมไปซะแล้ว โรซารี่เนี่ยพูดได้เฉียบความจริงมากเลยนะเนี่ย 
"เฮ้อ~เห็นว่ามีวิชาเต้นลีลาศนี่นา ฉันเต้นไม่เป็นซะด้วย อีกอย่างนะฉันเป็นคนทำงานพังคงไม่มีใครมาเต้นด้วยแหงเลย แงTTOTT"ทิวาทำท่าร้องไห้
"ไม่เป็นอะไรหรอก เธอก็ร่วมงานแสดงของแต่ละประเทศก็ได้นี่นา"โรซารี่บอกทิวา
"คงไม่ได้หรอกเพราะฉันถูกหาว่าเป็นลิงกัง คงไม่มีใครให้ร่วมแสดงแน่"ทิวาทำท่าสลดเข้าไปใหญ่"ถ้างั้นยังไง ฉันขอเข้าไปร่วมการแสดงของพวกเธ....อ้าวว"พอทิวาหันไปหาพวกเพื่อนๆก็หายไปเสียแล้ว..
 "อะไรกันทำไมต้องทิ้งกันด้วยไหนบอกว่าเป็นเพื่อนกันไง โอ้ยยย ย๊ากกกก"ทิวาบ่นพร้อมสานปลาตะเพียนแล้วโยนไปโดนหัวเจ้าชายของโรงเรียนเจ้าชายโนอาห์
"โอ้ย ทำไมมาที่นี่ถึงมีแต่เรื่องเจ็บอย่างนี้ล่ะ"เจ้าชายคนที่ว่าทิวาเป็นลิงกังนี่นา โอ ซวยมีเรื่องกันแน่ๆงานนี้
"อ้ะ ตาตี๋แว่นหนาเตอะนั่นนี่นา มาทำไรอยู่แถวนี้ยะ"ทิวาชี้ไปที่เจ้าชาย
"ก็มาเดินชมโรงเรียนน่ะสิ อีกอย่างฉันชื่อ กียุล เข้าใจมั้ย ไม่ใช่ตี๋แว่น...อ้อ..อย่าบอกนะว่าข่าวที่ว่าเธอทำงานพังเลยไม่มีใครให้เข้าร่วมงานและก็เต้นลีลาศไม่เป็นใช่มั้ยเลยมานั่งจ๋อยอย่างนี้น่ะ- -++"
ฉึก ฉึก ฉึก มีดเสียบทิ่มแทงใจทิวา
"ทะ..แทงใจดำ"ทิวาพูดเบาๆ
"หึ ฉันพูดถูกใช่มั้ยล่ะ"
"ก็แล้วใครกันแน่ล่ะที่ทำให้ฉันไม่มีงานให้เข้าร่วม ก็เพราะนายนี่นา เป็นคนอะไรก็ไม่รู้มาเป็นนักเรียนของโรงเรียนเจ้าชายได้ไงฉันว่าเปลี่ยนจากเจ้าชายเป็นซาตานดีกว่ามั้ยล่ะยะ"
ฉึก ฉึก ฉึก มีดเสียบทิ่มแทงใจเจ้าชายกียุล
และทั้ง2ก็เถียงกันอีกนานแสนนาน
ผ่านไป10นาที
"งั้นเอางี้ ฉันสอนเธอเต้นรำเอง"กียุลเสนอ
"นายน่ะเหรอจะสอน ฮ่าๆๆๆ ทำไม่ได้หรอกนะ"
แล้วกียุลก็เต้นให้ทิวาดูนั่นก็ทำให้ทิวาอึ้งไปเลยล่ะ แล้วกียุลก็เริ่มลงมือสอนทิวาแต่ว่า...
ตุ๊บ!
"ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ยหา ฉันเจ็บนะ"กียุลร้องบอกเมื่อจับมือกับทิวาหมัดก็พุ่งเข้าชนไปที่หน้าของกียุลทันที
"โทษทีๆ พอดีฉันเป็นคนไม่ให้ใครมาจับเนื้อต้องตัวน่ะ"ทิวาแก้ตัว
"งั้นลองอีกที"
ตุ๊บ
 "โอ้ย"
ตั๊บ
 "โอ้ย"
ตุ๊บ
"แอ่ก"
ตั๊บ
"โอ้ย"
และก็อีกนานเลยล่ะจ้ะกับ2คนนี้

      ปล.คือตอนแรกๆฉันจะแต่งคล้ายตามหนังสือนิดหน่อยแล้วหลังๆมาจะให้ไม่เหมือนอีกอย่างนะค่ะ เม้นๆกันหน่อย ฉันจะไม่มีแรงบันดาลใจเขียนน่ะค่ะ บายค่า