ห้องเก็บของห้องที่ ๑

ลำดับตอนที่ #7 : Maelonnar 35 เปอร์

Register Of Maelonnar

 เป็นคนที่นิ่งและเย็นชา ไม่เคยเผยรอยยิ้มให้ใครเลย มักจะพูดตรงไปตรงมาใบหน้าที่น่าเศร้าคือแผลจากอดีตที่น่าชิงชัง สุขุมรอบคอบ แต่เป็นคนที่ถ้าหากอารมณ์รุนแรงเมื่อไหร่จะเป็นคนที่ใช้อารมณ์อย่างน่ากลัวเลยทีเดียว แต่ก่อนแคยเป็นหญิงสาวที่ไม่ค่อยเข้าหากับใครซักเท่าไหร่ มนุษย์สัมพันธ์ค่อยข้างที่จะแย่สุดๆ พูดในสิ่งที่คิดแต่ไม่ได้พูดทั้งหมดที่คิดไว้ในหัว

In Part One I

รูปภาพ : [1]

ชื่อ : เซซิเลีย จิเซลเล่ บลันเช่ { Zezilia Giselle Blanche }

ชื่อเล่น :เซซิเลีย (บุคคลที่ตนนั้นยอมรับว่าสมควรแก่การที่จะเรียกชื่อนี้ของเธอ) , ซิเลีย (สำหรับบุคลที่เธอสนิทด้วย) , เซเลียเช่

ความหมาย :สตรีผู้มีนัยน์ตาสีเทางดงามและเป็นผู้มีคำมั่นสัญญาซึ่งเปรียบดั่งสีขาวอันส่องสว่างโชติช่วง

ลักษณะรูปร่างหน้าตา :

ลักษณะนิสัย :

 

In Part Two II

สิ่งที่ชอบ :

สิ่งที่ไม่ชอบ :

สิ่งที่เกรงกลัว : เธอกลัวความมืดมิด หากแต่ไม่ใช่ความมืดธรรมดาทั่วไปหรอกนะ เป็นความมืดที่มีบรรยากาศเย็นยะเยือกและแคบๆแน่นอนว่าเธอจะมีอาการสั่นเล็กๆ หากมีที่ให้หลบจากที่นั่นเธอจะเข้าไปแล้วก้มลงกอดเข่าแน่นไม่พูดอะไรหรือไม่แต่แม้แสดงความกลัวทางสีหน้าเลยทีเดียว

สิ่งที่เมื่อใครทำแล้ว เธอคนนี้จะไม่มีวันให้อภัยเด็ดขาด : การทรยศหักหลัง หากว่าเธอคนนี้ได้เจอเรื่องที่กล่าวมานี้เธอจะไม่มีวันที่จะชายตามองคนคนนั้นหรือไม่แต่จะคิดว่าคนคนนั้นมีตัวตนอยู่ หากว่าไม่ทำเช่นกัน เธอจะทำให้คนคนนั้นทรมานเจียนตายทีเดียว ช่างเป็นหญิงสาวที่เด็ดเดี่ยวและมีอารมณ์แฝงไปด้วยความดุดัน

สิ่งที่เยียวยาใจ : เสียงเพลงที่บรรเลงจากกล่องเพลง ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญของเธอ ความรู้สึกที่มีต่อสิ่งนี้มันช่างแรงกล้ามากเสียเหลือเกิน เพราะเช่นนั้นเวลาที่เธอได้ฟังเสียงเพลงนี้จะทำให้เธอนั้นพร้อมที่จะก้าวต่อไปด้วยจิตใจที่ด้านชาราวกับน้ำแข็งซึ่งไม่มีวันจะละลายได้อีกต่อไป ท่วงทำนองอันไพเราะแต่ช่างเป็นบทเพลงแห่งความเศร้าสร้อยเปี่ยมล้นไปด้วยความทรงจำต่างๆ นี่คือเส่งที่เยียวยาใจของเธอได้อย่างดี

จุดอ่อนทางด้านต่างๆ : เธอแม้ว่าจะเป็นหญิงสาวผู้เปี่ยมล้นไปด้วยพรสวรรค์และความสุขุมหากแต่จุดอ่อนที่เธอนั้นพูดได้เลยนั่นคือ ยานพาหนะของยุคสมัยใหม่ เธอจะยังไม่ค่อยชินและจะเกิดอาการเมารถรุนแรงถึงขนาดที่เธอยอมเดินเสียยังจะดีกว่า

 

In Part Three III

สิ่งของที่เลือก หรือบทที่เลือก : หีบกล่องเพลงแกะสลักลายดอกอาเนโมเน่

ความรู้สึกสำคัญของสิ่งของ : สายัณต์สวัสดิ์ทุกๆคนที่ได้ฟังเรื่องราวจากข้า...ผู้ซึ่งเปรียบดั่งจิตวิญญาณที่สำคัญของสตรีผู้มีนามว่า ‘เซซิเลีย จิเซลเล่ บลันเช่’ ณ ตอนนี้นั่นเอง ข้าลืมแนะนำประวัติของตัวข้าเสียสนิทเลย ...ข้านั้นคือหีบหล่องเพลงซึ่งแกะสลักอย่างปรานีตในสมัยของท่าน ‘ดิโอเอลล่า จีเซลเล่ บลันเช่ ที่ 3’ เวลาช่างผ่านไปแสนนานเหลือเกิน... ตั้งแต่ที่ข้าถูกมอบเป็นของสืบทอดให้เซซิเลีย ชีวิตของข้าก็แทบที่จะไม่ได้เป็นสุขเลย เพราะข้าคอยมองการกระทำของหญิงสาวผู้หยิ่งทะนงในตนเสียเหลือเกิน ทั้งปากร้ายไม่มีใครเกิน และเป็นคนที่อารมณ์รุนแรง เปิดเผยทุกสิ่งที่เป็นตนเอง ทุกครั้งที่เธอไม่พอใจก็มักจะมาลงกับสิ่งของอย่างพวกข้า ยังดีที่เพียงแค่กล่าวดุด่าว่าอย่างเคย ซึ่งอาการเช่นนี้ไม่ค่อยออกมาให้เห็นเท่าไหร่ เพราะเธอคนนี้เป็นพวกที่เมื่ออยากได้อะไรจะต้องเอาชนะคนรอบข้างเสียให้หมด...คิดแล้วสวรรค์ช่างกลั่นแกล้งเธอผู้นั้นเสียจริง เพราะตั้งแต่วันที่เธอคนนี้ครบรอบ 17 ปี เธอก็ได้เป็นผู้คิดริเริ่มแฟมิลี่ขึ้นมา แน่นอนเธอคนนี้จะยอมที่ไหนที่จะไม่ให้ตนเองเป็นหัวหน้า กว่าจะต่อปากกับสตรีที่เป็นรองหัวหน้าได้ก็เอาแทบเลือดตาจะกระเด็น.. เธอผู้นั้นก็หาใช่ว่าจะเป็นคนที่ยอมใครง่ายๆ ตั้งแต่นั้นเธอก็ได้รวบรวมเหล่าผู้พิทักษ์มา ถ้าให้ข้าทายคงจะเป็นเหล่าสตรีสูงศักดิ์ที่ปกครองแคว้นต่างๆแน่ๆ คิดแล้วก็ปวดหัว แม้ว่าจะผ่านไปด้วยดีแต่ด้วยการประชุมเหล่าแฟมิลี่ที่เป็นอันดับต้นๆขึ้นมา ก็ราวกับว่าตัวตลกของพระผู้เป็นเจ้าลงมาเล่นตลกอย่างร้ายแรง นั่นคือการที่ทำให้เซซิเลียอันเป็นที่รักนั้นเจอชายหนุ่มผู้มีดวงตาและเรือนผมสีไพรินงดงามยาวพลิ้วไสวลงมาไซร้คอเล็กๆ รอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์ดึงดูดอย่างน่าแปลกใจ ให้พวกคุณทายดูสิ..ว่าหลังจากที่เธอเจอบุรุษผู้นั้นก็มักจะถูกขัดใจจนมาลงที่สิ่งของอย่างพวกเราๆ มากขึ้น มากขึ้น แม้จะเป็นเช่นนั้น ก็มีคำพูดที่ว่า ‘ข้าไม่ได้หลงเจ้านั่นเสียหน่อย’ ข้าก็เริ่มเดาทางออกมาบุรุษชายผู้นั้นช่างเป็นชายหนุ่มที่จะเรียกว่าโชคดี หรือร้ายดีล่ะ ที่มาครอบครองใจของสตรีผู้หยิ่งทะนงคนนี้ ความรุนแรงทางอารมณ์ของเซซิเลียเริ่มลดลงเรื่อยๆ มีแต่รอยยิ้ม ทุกอย่างเป็นสุข แต่ก็ยังมีมาลงที่สิ่งของอย่างข้าเช่นเคย อย่างที่ว่า คู่รักย่อมทะเลาะกันบ้าง...และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่ข้าถูกต่อว่า ใช่..สงครามเริ่มขึ้น สงครามที่พรากทั้งคนรักของเซซิเลีย พรากความเชื่อใจทุกสิ่งไปจากเธอ สตรีผู้ไม่เคยหลั่งน้ำตาให้ใครอย่างเธอ กลับหลั่งน้ำตาด้วยใบหน้าที่ด้านชาเต็มทน..ข้าจำได้เพียงแค่ว่าเซซิเลียเดินเข้ามาเปิดกล่องเพลงให้ข้าบรรเลงประโลมใจ หลังจากนั้นนิ้วเรียวยาวของเธอก็ได้หยิบกล่องเพลงที่ชายคนนั้นได้มอบให้ ..ใช่แล้วนั่นคือกล่องเพลงที่มอบให้เป็นของจวัญวันครบรอบอายุ 22 ของเธอ ใช้นิ้วสอดเข้าไปแล้วกระชากชิ้นส่วนออกมา ทั้งๆที่เลือดไหลจากนิ้วงามของเธอ เธอก็ไม่ร้องหรือแสดงใบหน้าใดๆ สิ่งที่ทำให้ข้าแทบจะไม่เชื่อ...คือเธอนั้นนำชิ้นส่วนที่ไม่น่าจะเป็นอันตราย หรือไม่ใช่ของมีคมกดลงที่หน้าท้องของเธอ ช่างเป็นภาพที่น่ากลัวและน่าสังเวท เพราะเธอนั้นไร้ซึ่งเสียงร้องทรมาน มีเพียงคำพูดครั้งสุดท้ายคือประโยคที่ว่า ‘ข้าจะไม่ขอให้พระผู้เป็นเจ้ามอบความรักครั้งต่อไปจากชายผู้นั่นอีกแล้ว ไม่ว่าชาติไหน...ข้าจะไม่รักใครอีก และจะขอแก้แค้นจนกว่าวิญญาณของข้าจะสูญสลายหายไป’ เธอพูดทั้งๆที่มีใบหน้านิ่งเรียบ น้ำตาซึ่งเหือดแห้งไหลอาบด้วยเลือดสีเข้ม จากนั้นข้าก็ได้อยู่กับเซซิเลีย ณ กล่องเพลงนี้ เพราะจิตวิญญาณ รวมถึงความแค้น ก็อยู่ในตัวของข้า รอวันที่จะล่องไปสู่อนาคตเพื่อแก้แค้นเหล่าชายหนุ่มน่าชิงชังไปพร้อมกับเหล่าเพื่อนของข้า...นาฬิกาพก เข็มกลัด กุญแจมือ มีด ปืน มงกุฎ ที่คั่นหนังสือ รวมไปถึงกุญแจ ซึ่งคอยอยู่กับข้ามาเสมอ เหล่าสิ่งของที่เปรียบดังเรือโนอาบรรทุกความแค้น ความชิงชัง และจิตวิญญาณของเหล่าสตรีเอาไว้ เพื่อทำลายบุรุษนั่นอีกครา... ท้ายที่สุดแล้วข้าเพียงแค่คิดคว่าไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ข้าจะคอยติดตามหญิงสาวผู้นี้ไปตลอด ไม่ว่าจะพังแหลกด้วยน้ำมือเธอก็ตาม...เพราะข้านั้นจะเป็นเครื่องเยียวยาใจให้เธอ ไม่ให้เจ้าบุรุษที่น่ารังเกียจเสพสุขกับเหล่านารีอื่นมาทำให้เซซิเลียของข้านั้นจักต้องทนทุกข์อีกแล้ว..

ความหมายของสิ่งของที่ท่านเลือก : ความรักที่ไม่จืดจาง

 

In Part Four IV

ชื่อและรูปร่างสัตว์กล่อง :ชื่อของสัตว์กล่องนั้นคือ โลเรน่า ที่แปลว่ามงกุฎแห่งเกียรติยศ โลเรน่าเป็นฮิปโปกริฟฟ์ ซึ่งเป็นสัตว์ครึ่งกริฟฟิน ครึ่งม้า อีกทั้งกริฟฟินคือลูกผสมของอินทรีและสิงโตนั่นเอง รูปร่างของฮิปโปกริฟฟ์ตัวนี้นั้นมีลักษณะคือที่แถบหน้าท้องจะเป็นสีขาวนวลบริสุทธิ์ดังหิมะขาวในช่วงฤดูหนาว ขนที่ฟูเล็กๆให้ความรู้สึกที่นุ่มมือเสียเหลือเกิน หากแต่ก็ถูกขนจากบริเวณคอครอบคลุมเอาไว้ สีที่ลงมาจาศีรษะจรดลำคอแกร่งของมันเป็นสีน้ำตาลทอง เป็นสีที่ดูงดงามอย่างมาก ด้วยความที่มีจะงอยปากที่แหลมโค้งงอลงและดวงตาที่หยิ่งทะนง ทำให้มีเสน่ห์ราวกับเจ้าแห่งเวหาเลยทีเดียว เท้าหน้าราวกับเท้าของอินทรีหากแต่เท้าหลังแข็งแรงเป็นรูปร่างของขาม้า  เพื่อเสริมความว่องแวไม่ปาน ปีที่ใหญ่และแข็งแรงยามที่เมื่อสยายปีกทำให้ดูงดงามสมเป็นเจ้าแห่งเวหาเสียจริง กรงเล็บหน้าที่แหลมคมกริบอย่างน่ากลัว เพียงแค่กรีดเล็กๆก็ผ่าลึกลงไปเลยจริงๆ

ลักษณะนิสัยของสัตว์กล่อง :

รูปร่างลักษณะของอาวุธ :

ความสามารถของอาวุธ :

ท่าไม้ตายประจำตัว :

ธาตุของไฟ : นภา ธาตุรองคือ สายหมอก

เพิ่มเติม :

 

In Part Five V

{ คำถามสำหรับคาแรคเตอร์ ตอบให้ตรงตามนิสัยของคาแรคเตอร์ซะนะครับ }

สายัณสวัสดิ์ องค์ราชินีผู้สูงส่ง ...ไม่สิหนึ่งในสาวแห่งมาเอลอนนาร์แฟมิลี่ สินะ ช่วยแนะนำตัวของตัวเองทีสิครับ :

คุณคงจะเหนื่อย จิบชาซักถ้วยหน่อยไหมล่ะครับ :

เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า คุณคิดว่า ชายผู้นั้นเป็นอย่างไร :

คิดว่าจะสามารถทำลาย ‘เขา’ ผู้นั้นได้จริงๆน่ะหรอครับ :

หากเลือกที่จะล้างแค้น หรือ ยอมจากไปเพื่อความสุขของเขา คุณจะเลือกอะไร :

ถ้าหากเขาผิดสัญญาที่ให้ไว้เป็นครั้งที่สอง คุณจะทำอย่างไร :

หึหึ...น้ำชาหมดซะแล้ว ขอบคุณที่ตอบคำถามของผมนะครับ :

ท้ายที่สุดนี้ ‘คุณ’ หรือ ‘เขา’ กันแน่ที่จะชนะ คึหึหึหึ... :