คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : █ ▌' Music Score ♦ Character.
Dead End No.1 ท่วงทำนองแห่งความตายบทที่หนึ่ง ‘การยึดติดและการพันธนาการ’
“ช่างเจ็บปวด เศร้าสร้อย และโดดเดี่ยว…ความรู้สึกนี้ไม่มีใครเข้าใจได้หรอก ไม่ว่าจะด้วยวิธีอะไร ฉันก็จะทำให้ความปรารถนานี้เป็นจริงให้ได้ ต่อให้ต้องสังเวยเหล่าดวงวิญญาณมากมายเสียเพียงใดก็ตามที”
ซาตานสาวผู้ครอบครองโน้ตเพลงแห่งความตาย ท่วงทำนองแห่งอาร์โมนิการ์เครื่องดนตรีปีศาจ
เสียงที่ทำให้ผู้คนสามารถทำตามสิ่งที่ผู้บรรเลงเพลงนึกคำนึงได้อย่างง่ายดาย
ซาตานสาวผู้หยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีและตัวตนทั้งหมดที่เธอเป็น
ไม่มีใครรู้ว่าเธอนั้นคิดที่จะทำอะไรและใช้โน้ตเพลงที่แต่งในทางไหน
ทว่าสิ่งเดียวที่สามารถอธิบายเรื่องราวได้ทั้งหมดกลับกลายเป็นอดีตที่แสนเศร้า
การสูญเสีย ความสิ้นหวัง การจากลา การทรยศ การหักหลัง และความโดดเดี่ยว
ความรู้สึกทั้งหมดได้ถูกถ่ายทอดลงบนโน้ตเพลง ซึ่งถูกฉีกแยกออกเป็นสามส่วน
สามส่วนแห่งความรู้สึกนึกคิดและปรารถนาอันรุนแรงของซาตานสาวได้ลงมายังโลกมนุษย์นี้
ทว่าเหมือนพระเจ้าส่งศัตรูคู่อริลงมาพิชิตตัวตนของเธอคนคนนั้นคือ ‘มนุษย์ที่ไม่ใช่มนุษย์’
“โน้ตเพลงพวกนี้ ไม่สมควรที่จะไปอยู่บนมือของมนุษย์ที่แสนโสโครกและต่ำต้อยของเจ้า คืนมันมาซะ ก่อนที่ข้าจะมีน้ำโหไปมากว่านี้”
Dead End No.2 ท่วงทำนองแห่งความตายบทที่สอง ‘คำยั่วยุของปีศาจ’
“Oya Oya มาคร่ำครวญอะไรแถวนี้ครับ ที่พูดว่าไม่มีใครเข้าใจแบบนี้ หมายถึงเขาไม่สนใจคุณแล้วรึยังไง? ช่างน่าสมเพชยิ่งกว่าสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ‘มนุษย์’เสียอีกนะครับคุณซาตาน คึหึหึ”
บุรุษเพศผู้เป็นดั่งสายหมอกสีเทาล่องลอยตามอากาศซึ่งไม่มีใครสามารถจับต้องได้
ที่แปลกก็คือเขาเป็น ‘มนุษย์ที่ไม่ใช่มนุษย์’ แม้ว่าเขาจะเป็นมนุษย์ก็ใช่ว่าจะเป็นมนุษย์ไปเสียหมดหรอกนะ
เขาผู้เปี่ยมล้นไปด้วยปริศนาที่ยากจะไขได้ ทั้งตัวตน และนิสัย ยังไม่มีใครที่สามารถเข้าถึงได้ถึงแก่นแท้
หากจะให้พูดแล้วล่ะก็เหมือนกับไพ่ Joker บนมือของพระผู้เป็นเจ้านั่นแหละ
สายหมอกที่มิอาจพันธนาการได้ในแสงสว่าง สายหมอกผู้ที่ไม่ยึดติดกับใครเป็นอันขาด ล่องลอยอย่างอิสระ
ไม่ได้เป็นทั้งสีดำอันแสนสกปรก หรือแม้แต่สีขาวอันบริสุทธิ์ แต่เป็นเพียงสีเทาที่อยู่กึ่งกลางเท่านั้น
ปริศนาที่แสนจะลึกลับจะมีใครสามารถไขมันออกได้หรือไม่ หรือจะมีใครพันธนาการเขาได้รึเปล่า ยังไม่มีใครบอกได้
เสียงเพลงในจิตใจของเขาคือบทเพลงที่มีดนตรีซับซ้อนสลับกันไป
เขาอยากได้อะไรจะต้องได้เสมอ ไม่ว่าใครจะเป็นยังไงเขาก็ไม่สนเช่นกัน
ความโหดร้ายของเขานั้นมีมากกว่าที่คุณคิดเสียอีก และมันจะเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีหยุดหย่อนเสียด้วยสิ
“มนุษย์หรอครับ? หึ ผมจะยอมเป็นมนุษย์ผู้ต่ำต้อยให้ก็ได้ เพราะอะไรน่ะหรอครับ เพราะผมจะได้กระชากคุณลงมาให้ต่ำเสียยิ่งกว่ามนุษย์ที่คุณดูถูกเมิ่อกี้ยังไงล่ะครับ คึหึหึหึ”
Dead End No.3 ท่วงทำนองแห่งความตายบทที่สาม ‘การแย่งชิง’
“เอาโน้ตเพลงคืนมา….คำตอบมีเพียง YES เท่านั้น ถ้าหากยังฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องฉันก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว…หรือจะให้ฉันพูดภาษาพยาธิตัวตืดดีล่ะ?”
เธอเป็นหนึ่งในพี่น้องของมิเซลล่าซึ่งลงมาตามหาโน้ตที่โลกมนุษย์ด้วยเช่นกัน
เธอคนนี้ไม่ได้เป็นพี่น้องแท้ๆของมิเซลล่าหรอก เพราะมิเซลล่าเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูล
ทว่าด้วยความที่มิเซลล่าเมื่อก่อนนั้นต่างจากตอนนี้มากทารันเทลล่าจึงต้องการให้พี่สาวคนนั้นกลับคืนมา
และหวังว่าการที่เธอได้ทำให้ความปรารถนาของพี่สาวตนเองเป็นจริงจะเป็นสิ่งที่ทำให้เขากลับมาเป็นเช่นดังเดิม
หากจะพูดแล้วทารันเทลล่าเป็นสาวนิ่งที่ปากร้ายที่สุดเท่าที่ใครจะจินตนาการถึงได้
เธอเป็นพวกที่พูดอะไรแล้วจะทำโดยทันที หรือแม้จะนิ่งภายนอกแต่ภายในร้อนรุ่มไปด้วยเปลวเพลิงนั่นเอง
จุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของเธอคงเป็นสิ่งที่เรียกว่า การเอาอารมณ์มาเหนือเหตุผล
แบบนี้จึงจำเป็นต้องมีพี่น้องที่ตามมาอีกสามคนนั่นเอง หากไม่รวมมิเซลล่าแล้วล่ะก็
“เพื่อนท่านพี่ ไม่ว่าจะต้องฆ่านายไม่สิต้องเรียกว่าปรสิตสยองโลกที่พูดไม่รู้เรื่อง ฉันก็ต้องเอาโน๊ตเพลงกลับมาให้ได้…”
Dead End No.4 ท่วงทำนองแห่งความตายบทที่สี่ ‘การทำลายล้าง’
“….ยัยสัตว์กินพืช…ฉันจะขย้ำเธอให้ไม่เหลือชิ้นดีเลย…”
เขาคือเมฆาที่ล่องลอยบนท้องฟ้าอย่างสันโดษ ไม่ยึดติดกับใครเหมือนกับสายหมอก ทว่าสีของเมฆนั้นบริสุทธิ์กว่า
เพราะเขาเป็นคนที่ไม่สุงสิงกับใครเลยมักจะอยู่นิ่งๆเงียบๆในที่ที่สงบและไม่มีใครเข้าถึงได้
เขาเป็นประเภทที่ชื่นชอบการต่อสู้เป็นอย่างมาก หากใครที่มีฝีมือดีๆเขาจะสนใจเป็นพิเศษทีเดียว
ทว่าสำหรับทารันเทลล่าเป็นข้อยกเว้นไปเสียได้
นั่นก็เพราะว่าเธอมีคำพูดที่ทำให้เขาถึงกับพูดต่อไม่เป็นไปเลย..
หรือที่เรียกว่า ทารันเทลล่าเป็นสตรีที่หยุดเขาได้ทุกกระบวนท่า ไม่ว่าจะการต่อสู้หรือแม้แต่คำพูด
แม้จะด่าว่าเธอไปอย่างไรเขาก็โดนสวนกลับมาด้วยวาจาที่รุนแรงกลับเป็นห้าเท่าตัว
ฮิบาริ เคียวยะ บุรุษผู้สุขุมนิ่งเงียบ หากโกรธขึ้นมาล่ะก็อย่าว่าแต่คนพันคนเลย แม้แต่สถานที่นั้นๆยังพังไม่เหลือซาก
เขาเป็นหนุ่งในผู้ครอบครองโน้ตเพลงแห่งความตายซึ่งบรรเลงโดยอาร์โมนิการ์ขิ้นส่วนที่สองซุ่งขาดหายไป
ณ ตอนแรกเขาไม่คิดจะสนใจด้วยซ้ำ ทว่ากลับมีบางสิ่งที่ทำให้เขาถูกดึงดูดจนต้องเก็บมันเอาไว้ตราบปัจจุบันนี้
“หึ ถ้ามันมีค่าสำหรับเธอ ฉันก็ไม่คืนให้โง่หรอกนะ…”
ความคิดเห็น