คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ◣ Chapter 2 ◥ (50%)
3 วันก่อนหน้านี้
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งเดินย่างก้าวเข้ามาที่ห้องซึ่งเป็นที่พักของเขา ใบหน้าที่หล่อเหลาสุขุม หากแต่เป็นใบหน้าที่ไม่ว่าจะเผยรอยยิ้มละไมซักเท่าไหร่ก็มิอาจพูดได้ว่าเขานั้นไม่ใช่คนที่เจ้าเล่ห์ เย็นชา
ท่วงท่าทีของชายหนุ่มที่เดินเข้ามานั้น ช่างดูราวกับเทพบุตรไม่ปาน หากไม่ติดตรงที่เขานั้นคือเทพบุตรในคราบพญามัจจุราชน่ะนะ ทำไมจึงกล่าวเช่นนี้น่ะหรือ เพราะเขาคนนี้เป็นคนที่มีนิสัยราวกับมัจจุราชที่ไม่มีคำว่าเมตตา หรือคำว่าปราณีเลยน่ะสิ
และนี่ก็เป็นอีกวันที่วุ่นวายและแทบไม่ได้พักของเขาผู้นี้ เขา ผู้ซึ่งมีดวงตาสีไพลินเฉดเดียวกับสีผม สีไพรินนั้นส่องประกายออกมาราวกับอัญมณีที่หายากยิ่ง ไพลินซึ่งมีความหมายที่ว่า คุณธรรม และเป็นสีของหมอกเมฆนิลกาฬ อีกด้วย เขาผู้นี้มีนามว่า “เดม่อน สเปด” แห่งศาสนจักรนั่นเอง
เขาได้เดินเข้ามาเพื่อที่จะเดินทางไปยังอณาจักรแห่งหนึ่ง ซึ่งมีนามว่า ไซริส เซอร์เรน ซึ่งเป็นอณาจักรที่เล่าลือกล่าวขานกันมาว่าเป็นอณาจักรแห่งเผ่าไซเรน ที่หลบซ่อนอยู่
ในเมื่อชายหนุ่มได้รับมอบหมายงานนี้แล้ว ก็ต้องทำให้สำเร็จโดยเร็ว เพื่อที่จะได้กำจัดอมนุษย์ที่เจงเกลียดจงชังให้หมดไปจากโลกแห่งนี้เสียที โลกที่เขาปรารถนา คือโลกแห่งสันติอันสงบสุข
...ก็อก ก็อก ก็อก..
เสียงจากการเคาะประตูดังขึ้นมาอย่างกระทันหันทำให้ชายหนุ่มสีผมไพลินอย่างเดม่อนต้องละมือจากการจัดของแล้วกันมามองด้วยสายตาที่ระวังเป็นพิเศษ
“เมื่อยามที่นกไนติงเกลขับขานท่วงทำนองแห่งความตาย” เดม่อนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มน่าฟังอย่างมาก เขากล่าวประโยคที่ว่าออกมาด้วยสีหน้าที่ยังระแวงไม่เปลี่ยน เพราะไม่บ่อยที่จะมีใครมาเคาะประตูของเขา นอกจากคนที่สนิทในหน้าที่
“เมื่อนั้นข้าจะโอบกอดเจ้าไว้ตลอดไป....” ไม่นานนักเสียงของชายหนุ่มแปลกประหลาดก็ได้กล่าประโยคต่อเข้าไป ใช่แล้ว นี่คือรหัสของเดม่อนนั่นเอง ซึ่งรู้แค่คนภายในศาสนจักร แต่น้อยคนที่จะรู้เพราะเขาคนนี้ไม่ชอบที่จะตีสนิทกับใครง่ายๆอยู่แล้ว
“ข้ามาได้” เมื่อเดม่อนพูดดังนั้นเขาจึงหันหลังรวบรวมของที่จำเป็นในการเดินทางต่อไป โดยไม่สนใจคนที่กำลังเข้ามาเลยแม้แต่น้อย
“...ยังไม่เปลี่ยนเลยนะครับ... คุณเดม่อน” เสียงที่ดูแผ่วบางราวกับว่าเป็นเสียงพึมพำเล็กๆ เสียงที่ดูมืดหม่นแต่ราวกับมนต์สะกดชวนฟังชองชายผมสีแดงเข้มสดใสชี้ฟูเล็กน้อย ตามตัวมีแผลถลอกและร่องรอยการต่อสู้อย่างเห็นได้ชัด ใช่แล้ว เขาคือ โคซาโตะ เอ็นมะ นั่นเอง
“หืม...เจ้าพูดเรื่องอะไรน่ะเอ็นมะ นุฟุฟุ”
“ก็นิสัยของคุณยังไงล่ะครับ...คุณยังทำใจเรื่อง...เอ่อ..อเลนน่า...ไม่ได้หรอครับ”
ปึง !!!!
เสียงหมัดที่กระแทกกับกำแพงส่งเสียงดังสนั่นราวกับว่าเป็นสัญญาณไม่ให้อีกฝ่ายนั้นพูดถึงเรื่องนั้นอีกเป็นครั้งที่สอง เรื่องของหญิงสาวอันเป็นที่รักที่สุดในชีวิตของเขา อเลนน่า ...หญิงสาวที่เขาจะรักเพียงคนเดียว ตลอดไป
สาบานกับเธอว่าจะอยู่ด้วยกันไปแท้ๆ ..แต่ก็ถูกพวกอมนุษย์ที่แสนจะน่ารังเกียจทำร้ายจนเสียชีวิต น่าเศร้าที่เขาไม่สามารถปกป้องเธอไว้ได้เลย อยากแข็งแกร่ง...อยากที่จะแข็งแกร่งเพื่อทำลายอมนุษย์ที่พรากคนอันเป็นที่รักหนึ่งเดียวของเขาไป
ทั้งๆที่เมื่อก่อนเดม่อนเป็นชายหนุ่มที่แสนจะอ่อนโยนและเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันนุ่มนวล เสียงหัวเราะที่มักจะได้ยินประจำเวลาที่ได้อยู่กับอเลนน่า มือที่โอบกอดเธอเอาไว้ไม่ให้ห่างจากกายที่อบอุ่นนั้น รอยยิ้มที่ไม่เสแสร้ง นั่นคือเขาเมื่อก่อน
สำหรับตอนนี้...เขาคือมัจจุราชที่ไม่ปราณีใคร ไม่มีแม้กระทั่งเสียงหัวเราะที่มีความสุข หรือรอยยิ้มที่แสดงถึงความอ่อนโยนอบอุ่นเลยแม้แต่น้อย กลับกลายเป็นชายหนุ่มผู้เจ้าเล่ห์ ไม่สนว่าจะต้องทำลายสิ่งที่ตนเกลียดหรือขวางหน้าตนด้วยวิธีอะไร ขอเพียงกำจัดไปก็เพียงพอ ขอแค่ล้างแค้นให้อเลนน่าผู้เป็นที่รักก็พอ...
“ขะ..ขอโทษครับ” ชายหนุ่มนามว่าเอ็นมะได้แต่เพียงก้มหน้าสำนึกผิด ทำให้คนที่อยู่ตรงหน้าหมดอารมณ์ที่จะต่อว่าทันที
“ช่างเถอะ...ว่าแต่เจ้าไม่ไปทำงานหรืออย่างไร” เดม่อนพูดออกมาแต่ก็ไม่ได้สบตาของอีกฝ่าย เตรียมเสบียงเอาไว้ยามฉุกเฉินและเมื่อจัดของเสร็จเขาจึงออกไปข้างนอกห้อง โดยส่งสัญญาณให้เอ็นมะรู้ว่าตนนั้นจะไปแล้ว ซึ่งไม่ทันที่เอ็นมะจะตอบคำถามของเขาเลยด้วยซ้ำ
ณ ท่าเรือแห่งศาสนจักร
ที่แห่งนี้คือท่าเรื่อซึ่งเป็นท่าเรือที่ใช้ในการเคลื่อนย้ายเหล่าชายหนุ่มจากศาสนจักรไปยังอณาจักรต่างๆเพื่อทำภารกิจกำจัดอมนุษย์ ขึ้นชื่อว่าเป็นท่าเรือ แต่ว่าท่าเรือนี้มีเรือเพียงแค่สิบลำเท่านั้น เพราะต้องเป็นคนที่ได้รับงานภารกิจสูงถึงจะได้ไปโดยเรือเหล่านี้
เดม่อนได้ขนของขึ้นไปยังบนเรือแล้วเดินขึ้นไป แต่ก็ไม่ลืมที่จะบอกลาเอ็นมะที่ตามตนมา ส่วนเอ็นมะก็ได้เพียงมองเดม่อนที่ล่องเรือไปยังที่ท่ไกลแสนไกล ไม่นานนักเรือก็หายลับไปจากสายตาของเอ็นมะเสียแล้ว ว่าแต่ว่า...เอ็นมะลืมไปแล้วสินะว่าตนเองจะต้องเดินทางไปกำจัดอมนุษย์เช่นกัน..
ความคิดเห็น