ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    COLLIDE

    ลำดับตอนที่ #1 : Prologue

    • อัปเดตล่าสุด 13 มิ.ย. 58


    Prologue

    Third person's POV
      
      "โธ่เว้ย พวกท่านทำอะไรไปน่ะ!" 
    "ข้าขอโทษ เราขังเธอไว้ในห้องไม่ให้เธอเจอเจ้าอีก แต่เราไม่ได้เข้าไปดูเธอ จนกระทั่ง..."
    ชายหนุ่มมองกระดาษในมือ
      "อยากเจอเธออีกเหรอ มาหาเธอสิ มาเจอกันตัวต่อตัว เจ้าชาย
      ข้ามภูเขาสองลูก ท่านจะเจอแม่นำ้ ข้ามแม่นำ้มาท่านจะเจอกับป่ารกทึบ ถ้าผ่านมาได้ท่านจะเจอปราสาทสีดำหลังหนึ่ง เจ้าหญิงคนสวยของท่านอยู่ข้างใน
                                              -นอตี้ บอย"
    "ฉันสัญญา เจ้าชาย ถ้าเจ้าพาลูกสาวข้ากลับมาได้ ข้าจะให้เธอแต่งงานกับเจ้า" 
    "แม้ท่านจะไม่ ข้าก็จะไปช่วยนางให้ได้ ข้าจะเริ่มออกไปช่วยนางตอนพรุ่งนี้เช้า"

      หน้ากระท่อมบนชานเขาแห่งหนึ่งแห่งหนึ่ง ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังนั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย
    "พรุ่งนี้เจ้าชายจะออกไปช่วยเจ้าหญิงเคนดัล" ในฐานะที่เป็นทหารคนสนิท ไนออล ฮอแรน เขาต้องติดตามเจ้าชายไปทุกที่
    "นายก็ต้องไปด้วยใช่มั้ย?" ไนออลเงียบ หญิงสาวเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว
    "นายไม่อยู่ฉันเหงาแย่" 
    "เธอไม่เข้าใจหรอกคาร่า เจ้าชายรักเจ้าหญิงเคนดัลมาก ยังไงเขาก็ต้องไปช่วยเธอ เราทำทุกอย่างเพื่อคนที่เรารักได้"
    "นายพูดเหมือนนายเข้าใจ นายรักใครรึไง?" เธอไง ไนออลคิดในใจ ไนออลรักคาร่ามาก และก็ทำทุกอย่างให้เธอได้ ยกเว้นไม่ไปกับเจ้าชาย
    "คาร่า!!!!!" เสียงป้าของคาร่า ภรรยาผู้น่ารำคาญของลุงดังขึ้น 
    "ยัยขี้เกียจ!!! มาถูพื้นเดี๋ยวนี้!!" ทั้งคู่รู้ว่าถึงเวลาต้องจากกันแล้ว
    "ฉันต้องไปแล้ว เจ้าชายให้ออกตั้งแต่เช้า"
    "บาย ไอหัวทอง" ไนออลอยากอยู่กับเธอให้นานกว่านี้ซักหน่อย เช่นเดียวกับคาร่า ไนออลควบม้าออกไป คาร่าวิ่งเข้าบ้านหลังน้อย

      คาร่าเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ พ่อกับแม่ไม่ได้แต่งงานกัน เนื่องจากแม่มาจากตระกูลผู้สูงศักดิ์ ต่างจากพ่อที่เป็นชาวสวน ทางครอบครัวของแม่ไม่อนุญาติ มีแต่พี่ชายของแม่คนเดียวที่เห็นดีเห็นชอบกับความรักของพ่อแม่ แม่หนีออกจากบ้านมาอยู่กับพ่อสองคน หลังจากคลอดเธอไม่นาน แม่ก็เสียชีวิต เช่นเดียวกับพ่อในเวลาไม่กี่เดือนต่อมา ลุงออกจากบ้านกับภรรยามาอยู่ในกระท่อมเพื่อที่จะเลี้ยงดูเธอ แต่โชคร้าย ลุงชเธอก็มาเสียชีวิตในเวลา8ปีต่อมา ก่อนสิ้นลม ลุงสั่งเสียกับป้าไว้ว่าฝากดูแลเธอด้วย 

      คาร่าที่น่าสงสาร แน่นอนอยู่แล้ว เธอไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของป้า และเธอก็ทำลายทุกอย่างที่ป้าหวังไว้ด้วยการ"เกิดมา" ป้าเธอหวังที่จะใช้ชีวิตสะดวกสบายในคฤหาสน์จากการแต่งงานกับลุงของคาร่า แต่พอเธอเกิดมาป้าก็ตามลุงและออกจากบ้านหลังใหญ่และทิ้งชีวิตอันสะดวกสบายไว้ข้างหลังอย่างไม่เต็มใจนัก เพราะฉะนั้นเมื่อไม่มีลุงแล้ว ป้าจะทำอย่างไรก็ได้กับคนที่ทำลายความหลังทั้งหมดของเธอ ป้าใช้งานคาร่าจนหนัก เฆี่ยนตีสารพัด แน่นอน มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ที่คาร่าจะอยู่ในกระท่อมต่อไป แต่เธอไม่คิดจะทิ้งบ้านของลุงหรอก

      จริงๆมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ลุงของคาร่าเป็นคนที่มีฝีมือในการใช้อาวุธต่อสู้และล่าสัตว์มาก ก่อนจะตายเขาได้พรำ่สอนคาร่าเรื่องพวกนี้ และตอนที่เขาตาย คาร่าวัย8ขวบได้มีฝีมืออันน่าทึ่ง แต่เธอต้องเป็นคนล่าสัตว์มาให้ป้า และเพียงเศษอาหารอันเล็กน้อย เธอก็ไม่ได้แตะมันเลย ไม่ยุติธรรม ภายหลังเธอต้องหากระรอกหรือนกหรือผลไม้อะไรก็ได้ที่สามารถซ่อนไว้ในกระเป๋าเสื้อคลุมเพื่อเป็นอาหารประทังชีวิต

      เจ้าชายครุ่นคิดอยู่ทั้งคืน เขาไม่สามารถนอนหลับ เขาคิดถึงเจ้าหญิงมากเหลือเกิน นี่แค่วันเดียวเท่านั้น หากเป็นเวลาปกติเขาจะแอบย่องออกจากปราสาทเพื่อไปหานัดของเขา เจ้าหญิงเคนดัล ตระกูลเขาและตระกูลของเจ้าหญิงเคนดัลไม่ถูกกันมาเป็นเวลานานมาก พวกเขาจึงไม่บอกเรื่องนี้ให้คนอื่นรู้และ แต่ครอบครัวของเจ้าหญิงก็รู้จนได้ พวกเขาจับเธอขังไว้ วินาทีนั้นหัวใจของเจ้าชายแฮร์รี่เหมือนจะสลายเป็นเสี่ยงๆ และยิ่งไปกว่านั้นเจ้าหญิงถูกจับไป ครอบครัวของเจ้าหญิงอนุญาตให้เขาแต่งงานกับเจ้าหญิงได้ แต่สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในหัวของแฮร์รี่เลย มีแต่ทำอย่างไรถึงจะช่วยเธอได้ ป่านนี้เธอจะทำอะไรอยู่นะ จะเป็นยังไงบ้าง
      "ที่รัก เธอจะเป็นอย่างไรบ้างนะ ผมหวังว่าคุณจะไม่เป็นอะไร
      ผมจะไปช่วยคุณให้ได้
      ผมสัญญา"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×