หากเธอรักฉันจงโอบกอดฉันถึงวันพรุ่งนี้

ลำดับตอนที่ #5 : สิ่งที่ไม่ควรตอบหากอยากเป็นเดือนคณะ

สิ่งที่ไม่ควรตอบหากอยากเป็นเดือนคณะ

เรื่องตลกตอนปีหนึ่งที่ยังย้อนกลับมาหลายทีในวงเหล้าคือ นอมเคยประกวดเดือนคณะ

เนื่องจากหน้าตาของนอมค่อนไปทางใช้ได้ ชื่อของนายประนอมเลยกระเด็นไปอยู่ในกล่องรับสมัครเดือนคณะด้วยความช่วยเหลือของมือลึกลับ ซึ่งนอมยังจับไม่ได้ว่าเป็นเพื่อนชายจอมยั่วโทสะในกลุ่มคนสนิท หรือเป็นเด็กสาวที่เขาไม่รู้จักและแอบมองอยู่ไกลๆ กันแน่ แต่เอาเป็นว่า นอมเป็นหนึ่งในผู้สมัครเดือนคณะ และคืนที่ผู้สมัครทุกคนต้องขึ้นไปพูดบนเวที รุ่นพี่ก็มาลากคอนอมไป...

ผู้สมัครเริ่มพูดทีละคน เมื่อถึงตานอม รุ่นพี่บอกให้เขาแนะนำตัว และบอกความสามารถพิเศษของตัวเอง เนื่องจากว่าที่เดือนคนก่อนหน้านี้อีกสามคนร้องเพลงได้ เล่นกีตาร์ได้ และเป็นนักบอลมหาลัย นอมจึงอึกอักอยู่นานเรื่องความสามารถพิเศษ

“ผม คือผม...” เขาเคี้ยวฟันตัวเอง “ผมไม่มีนะฮะ”

“อะไรที่น้องทำได้ และคนอื่นทำไม่ได้มีมั้ย ที่แปลกๆ ฮาๆ ก็ได้” รุ่นพี่พิธีกรชายเอ่ยช่วยเหลือ เนื่องจากเริ่มเข้าใจว่าไอ้หนุ่มคนนี้มันไม่ได้อยากมา และบนเวทีนี้ไม่ใช่แนวทางของมันโดยสิ้นเชิง

นอมนึกอยู่นิดหนึ่งแล้วพูดว่า “ผมสูบบุหรี่สามมวนพร้อมกันได้”

ทุกคนหัวเราะพรืด พิธีกรหญิงถามว่า “น้องเอาอะไรที่มันไม่โลกมืดแบบนี้ได้ไหมคะ”

พอได้ยินคำว่ามืด นอมก็นึกอะไรออก “ผมอ่านหนังสือในที่มืดๆ แสงน้อยๆ ได้ครับ” เขาเอ่ยชัดถ้อยชัดคำ

“ทำไมล่ะ บ้านน้องให้ประหยัดไฟเหรอ” รุ่นพี่แซว

แต่เจ้าหนุ่มกลับตอบตรงว่า “เปล่าครับคือแฟนเก่าผมเขาติดเที่ยว แล้วผมเลยต้องไปอ่านหนังสือสอบเอนท์ในผับ”

เสียงกรี๊ดข้างล่างทำเอานอมสะดุ้ง เขาไม่ถูกโรคกับอะไรแบบนี้จริงๆ พับผ่า พิธีกรสองคนหัวเราะกันตัวสั่น นอมหันซ้ายหันขวา เห็นไอ้อาทิตย์ หรืออัฐ เพื่อนสนิทตัวดีคนหนึ่งของเขาเป่าปากหวิวอยู่ข้างล่าง เพื่อนห้าหกคนของนอมเป็นกลุ่มที่อาจารย์จัดให้เพื่อให้ทำงานร่วมกัน และกลายเป็นกลุ่มเพื่อนคนสนิท ทั้งหมดเป็นผู้ชาย ยกเว้นเธอ...

เธออยู่ตรงนั้น ข้างกันกับอัฐ ปิ่นหัวเราะ ตบมือให้คำตอบของเขา นอมหลบตาอย่างรู้สึกผิด เขาเพิ่งรู้จักปิ่นได้สองอาทิตย์ และคิดว่าเธอต่างจากผู้หญิงอื่นๆ ที่เขาเคยใกล้ชิด ลูกคนจีน โรงเรียนสตรี ตั้งใจเรียน นิสัยดี ไม่ถึงขั้นผ้าพับไว้ แต่ไม่ใช่คนกินเหล้าเข้าเธคผับ ต่อหน้าเธอเขาพยายามไม่โหดเหี้ยมมากนัก แต่ก็ทำได้ไม่มาก สันดานเสียๆ ของเขาชอบผลุบเลยชายผ้าม่านออกมาราวกับหาง

“แล้วยังเอนท์ติดนะ เหี้ยมมาก เหี้ยมมาก” พิธีกรแซวและหัวเราะต่อ “มีแฟนแล้วแบบนี้เรทติ้งตกนะน้อง...”

“แฟนเก่า” นอมพูดแทรกอย่างหัวเสียเมื่อนึกถึงผู้หญิงที่พร้อมแลกเขากับกระเป๋าแบรนเนม คนข้างล่างส่งเสียงให้อีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเขายอมแก้ข่าว แต่นอมหัวเสียจนพูดต่อไปว่า “แม่งไม่ต้องกลับมาอีกนะ...”

และเสียงนั่นก็ออกไมค์ และลานกิจกรรมคณะก็ตกอยู่ในความเงียบสามวินาที...

สรุปคืนนั้นตำแหน่งเดือนคณะตกเป็นของใครสักคนจากทีมฟุตบอลมหาลัย ส่วนนอมก็กลายเป็นเรื่องตลกในวงเหล้าจนถึงปีสี่ “น้องๆๆๆๆๆ ฟังๆๆๆๆๆ ทางนี้ เห็นแบบนี้พี่นอมเคยประกวดเดือนคณะนะคร้าบบบบ” อัฐชอบพูดแบบนี้เสมอและเด็กใหม่ปีหนึ่งก็จะทำเสียงเกรียวกราว

“แต่พี่เขาก็หล่อนะแก” บางคนเคยแอบกระซิบ และเมื่อนอมหันขวับ พวกเธอก็หน้าม้าน

“แต่ไม่เหมาะกับการเป็นเดือนคณะ” อัฐและปิ่นมักจะพูดและส่ายหน้าพร้อมๆ กัน

ชีวิตมหาลัยของนอมสนิทที่สุดก็คืออัฐ และรองมาก็คือปิ่น แต่ใครๆ มักพูดกันว่านอมที่สนิทกับปิ่นคือ “ไอ้นอมตัวปลอม” เพราะนอมมักจะไปทำอะไรที่ไม่ควรทำ(อย่างยิ่งยวด) และกลับมากำชับกับเพื่อนในกลุ่มว่า “พวกมึงห้ามบอกปิ่นนะว่ากู...” ซึ่งเป็นคำติดปากของนอมที่ทุกคนในคณะรู้ดี (ปิ่นก็รู้ และปิ่นก็รู้เสมอว่านอมห้ามใครๆ ไม่ให้บอกเธอว่าอะไรบ้าง)

“พวกมึง...” ทันทีที่นอมเริ่มต้นเอ่ย ทุกคนก็จะพูดต่อให้พร้อมกันเสมอ “ห้ามบอกปิ่นว่ามึงทำเหี้ยอีกแล้ว”

“ทำไมมึงต้องแคร์ปิ่นขนาดนั้นวะ” อัฐเคยถามนอมในวันหนึ่ง

“เขาเป็นลูกคุณหนู” นอมบอก

“กูว่าไม่ใช่อะ” อัฐหัวเราะในคอแบบล้อๆ และนอมก็พ่นบุหรี่ใส่หน้ามันก่อนลุกหนี

แต่กว่านอมจะเป็นแฟนปิ่นได้ มันเป็นเรื่องที่...อุบัติเหตุจริงๆ