ความน่าจะเป็นของมิตรภาพและความรัก

ลำดับตอนที่ #1 : ความรู้สึก

แซ่ ด ๆ ๆ ๆ ๆ   ๆ ๆ ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เสียงคุยดังมากกกกก
จนอ.ที่มาโฮมรูมต้องยอมถอย
"เฮ้ย เงียบวิชาแระจาร'ยไพรินทร์"เสีงตูนดังขึ้น
"มาแร้วท่องเร็ว 1 2 3 อยุธยยศล่มแล้ว     ลอยสวรรค์ลง ลงฤา"
"นี่ พอเลย เธอเป็นห้องสิบสองภาษาอะไรเนี่ย เสียงดังไปถึงบันไดเลย
เอ้าจดตามนี้นะเรื่องสามก๊ก นี่สรุปก่อนแล้วค่อยจด..............................
............................................................................................................."
ติ๊งต๋อง........
"เอ้าหมดเวลาพอแค่นี้ก่อนวันนี้ไปจดชื่อตัวละครสามก๊กมาส่งพรุ่งนี้ก่อนเข้าแถว"
"อ๊ากกกมือหงิก ไม่น่าเรียนวิชานี้ชม.แรกเลย"
"ช่วยไม่ด้ายตารางมาแบบนี้"
"นี่เพื่อน ๆ จ๋าเย้นวันนี้พวกเรา 9 คนไปอิ่มอุ่นกันนะ"
"ไปดิ"
"อ้าวแจ๊สไม่ไปกับน้องปั้นหรือ"
"ไอ้แจ๊สกินเด็ก"
"อ้าวกลอนไหงพูดเงี่ย"
"เรื่องจริงไม่โม้"
"กินเด็กมันผิดรึไง"
"หยุด พอได้แล้ว"
"เหอ อั๊สแฟนนิกออกโรง เงียบเหอะ"
ปั๊ก
"โอ้ย อั๊สใบเตยเจ็บน้า"
"เรากับนิกเป็นเพื่อนกัน"
"จ้า"
 ติ๊งต๋อง........พักกลางวันได้แล้วค่ะนักเรียน
"นี่เดี๋ยว ใบเตยไปถามน้องโต๊ะนั้นก่อนนะ"
"น้องค่ะมีคนต่อโต๊ะเปล่าอ่ะ"
ตายแล้วน้องป่านเท่ชะมัดตัวสูงดูอายุมากกว่าเราอีก >0<
 "ไม่มีครับพี่ต่อเลยครับ"
ใจดีด้วยอยากกินเด็ก เหอ เหอ
"เฮ้ยไอ้ใบเตย จะกินน้องเหรอ"
"เปล่า กินข้าว ไปซื้อข้าวกันบลูม"
"กลอนกับแก้วไปซื้อน้ำเอานำไร"
"ใบเตยเหม่อครายว่ะ"
"ไอ้ใบหม่อนเรอะ"
"บ้า"
"เห็นมาองทางโต๊ะนั้น555"
"นี่แกบอกไอ้หม่อนยังว่ะ"
"ยังอ่ะ"
"ไม่บอกไปว่ะ"
"พวกแกอย่าพูดนะเว้ย เดี๋ยวเสียเพื่อนว่าแต่เรากลอนกับแก้วไม่บอกมั่งอ่ะ"
"เราอาจจะไม่โชคดีเหมือนบิวกับแรพวที่บอกไปแล้วคิดตรงกันอ่ะ"กลอนว่า
"ช่ายพวกเราไม่เหมือนแกนะ นัทมีคนชอบตั้งเยอะ"แก้วพูด
"แต่ไอ้ใบเตย ไอ้หม่อนก็ไม่มีคนชอบนะเว้ย"
"หางเลขโดนเลยไปเก็บจานดีกว่า"


ตอนนี้แต่งได้แค่นี้นะคะ
เค้าโครงเรื่องนี้อิงเรื่องจริงเป็นส่วนใหญ่
80-90%เลยช่วยติดตามด้วยนะคะ