บอร์เนียว ป่ากลายพันธุ์ - นิยาย บอร์เนียว ป่ากลายพันธุ์ : Dek-D.com - Writer
×

    บอร์เนียว ป่ากลายพันธุ์

    หนุ่มสาวที่ต้องผจญภัยในป่าดิบชื้นที่เต็มไปด้วยความลี้ลับและอันตรายมากมายจากสัตว์ร้าย สัตว์กลายพันธ์และศัตรูอื่นอีกมากมาย พวกเขาจะรอดชีวิตจากป่าแห่งนี้ได้หรือไม่!

    ผู้เข้าชมรวม

    1,463

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    41

    ผู้เข้าชมรวม


    1.46K

    ความคิดเห็น


    18

    คนติดตาม


    13
    หมวด :  ผจญภัย
    จำนวนตอน :  52 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  21 ก.ค. 67 / 12:39 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    อัพเดตทุกวันเสาร์,อาทิตย์(สัปดาห์ละ1-2ตอน)

    กิ่ง สาวน้อยนักศึกษาจบใหม่โชคดีรอดชีวิตจากอุบัติเหตุเครื่องบินตก แต่เธอกลับต้องมาติดป่าที่เกาะบอร์เมียวกับชายหนุ่มหน้าละอ่อนอายุเลขสามนำหน้าที่เป็นเจ้าของร้านอาหารที่เธอทำงานพิเศษอยู่ แต่ถึงจะเป็นแค่เจ้าของร้านอาหารแต่ชายคนนี้กลับมีทักษะเอาตัวรอดและทักษะการต่อสู้อันยอดเยี่ยมไม่แพ้มือปืนที่ถูกฝึกฝนมาอย่างดีเลย เขาเป็นใครกันแน่และกิ่งจะสามารถเอาตัวรอดจากป่าที่แสนอันตรายที่มีทั้งสัตว์กลายพันธุ์ ทหารเลว และอันตรายอื่นๆรอเธออยู่ได้หรือไม่ ติดตามให้กำลังใจเธอได้ที่นี่!

    …………………………………………..

    บทนำ 

        ตึกๆๆๆๆๆๆ 

        เสียงฝีเท้าของหญิงสาวใบหน้าสวยน่ารักเหมือนตุ๊กตาที่ไว้ผมม้ายาวเลยคิ้วลงมาเล็กน้อยดังขึ้น เธอมีหุ่นผอมเพรียวผิวขาวเนียนดุจหิมะส่วนสูงร้อยหกสิบห้าเซนติเมตรสวมเสื้อกล้ามกลางเกงยีนส์สีดำ สาวน้อยคนนี้ซอยเท้าวิ่งไปตามเส้นทางภายในศูนย์วิจัยใต้ดินแห่งหนึ่ง ลมหายใจของเธอเหนื่อยหอบตามความรู้สึกเหนื่อยล้าที่เกิดจากการวิ่งหนีกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่กำลังตามจับตัวเธออยู่ แม้ว่าเวลานี้ด้านหลังของสาวน้อยใบหน้าเรียวกลมเล็กน้อยคนนี้จะมองไม่เห็นกลุ่มคนที่ไล่ตามเธอมาแล้ว แต่ก็ใช่ว่าสาวน้อยลูกครึ่งไทยเกาหลีหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูดุจตุ๊กตาคนนี้จะหนีพวกมันพ้นแล้ว 

        “Catch her! (จับตัวเธอมา!)” 

        เสียงตะโกนไล่หลังเป็นภาษาอังกฤษเป็นสิ่งย้ำเตือนให้หญิงลูกครึ่งไทยเกาหลีผมสีดำยาวถึงกลางแผ่นหลังนามว่า คิม ยูจิน เจ้าของชื่อเล่น กิ่ง คนนี้รู้ว่าเธอยังหนีไม่พ้นเงื้อมือของกลุ่มทหารอเมริกันที่กำลังตามล่าตัวเธออยู่ได้ สาวน้อยจำต้องวิ่งต่อไปไม่ว่าจะเหน็ดเหนื่อยสักเพียงใดก็ตามแต่ 

        กิ่ง วิ่งหนีเหล่าทหารอเมริกันมาจนถึงห้องกว้างห้องหนึ่งซึ่งเป็นพื้นที่กว้างขนาดสนามบาสเกตบอลหนึ่งสนามได้ ซึ่งเธอก็คงไม่หยุดวิ่งหรอกหากไม่เห็นชายเอเชียสองคนอยู่ตรงหน้า ซึ่งเธอก็เอ่ยชื่อเล่นของหนึ่งในสองคนตรงหน้าออกมา 

        “พี่นัท!!” 

        หมับ! ผัวะ! ฟึบๆๆ! พลั่ก! 

        เวลานี้ชายเอเชียผิวแทนคนหนึ่งที่มีหน้าตาคมเข้มหล่อเหลาดุจดาราในหนัง ใบหน้าอ่อนเยาว์ราวเด็กมัธยมปลาย หากไม่ถามอายุเขาจะไม่มีใครรู้เลยว่าชายคนนี้อายุสามสิบเอ็ดปีแล้ว เขาไว้ผมม้ายาวถึงลูกตาทรงนิยมพระเอกซีรีย์เกาหลีคนหนึ่งนามว่า ชนัทธา อัศวราชา เจ้าของส่วนสูงร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตรในชุดเสื้อเชิร์ตกางเกงยีนส์สีดำคนนี้กำลังต่อสู้กับชายอีกคนหนึ่งด้วยมือเปล่าอย่างดุเดือด ถึงทั้งคู่จะมีรูปร่างสลิมเหมือนกันแต่คู่ต่อสู้ของชนัทธานั้นมีส่วนสูงมากกว่าเขาถึงหกเซนติเมตร 

        บึ่กก!! ควับ! 

        ร่างของชนัทธาเจ้าของชื่อเล่น นัท ถูกคู่ต่อสู้ต่อน้ำหนักถีบเข้าที่กลางอกล้มหงายหลังกระแทกพื้น แต่ชายหนุ่มคนนี้เองก็รีบม้วนหลังลุกขึ้นมายืนตั้งหลักได้ในทันทีเช่นกัน แต่คู่ต่อสู้ของเขาก็ไม่ได้เข้ามาจู่โจมเขาต่อในทันที กลับเอ่ยปากชวนเขาสนทนาขึ้นมาแทน 

        “คิดถึงสมัยก่อนจังนะนัท คราวนี้เราบังเอิญมาเจอกันที่เกาะบอร์เมียวแบบนี้แค่2คนซะได้ เสียดายนะน่าจะมีเธอมาสะสางเรื่องของเราด้วยอีกคนอีกคนจริงๆ” 

        “ไม่ต้องมาพูดน่า!! มึงเป็นคนฆ่าเธอเองแท้ๆ!!”นัทเถียงกลับด้วยความฉุนเฉียวคนตรงหน้า ผิดกับอีกฝ่ายที่ยังอารมณ์เย็นอยู่ 

        “ใช่ เพราะแบบนั้นไงกูถึงเสียดายที่หล่อนไม่มีโอกาสได้เห็นแล้ว กูไม่น่าทำให้หล่อนตายเลย มันทำให้ไม่มีโอกาสให้หล่อนได้เห็นกูฆ่ามึงต่อหน้าต่อตาหล่อนน่ะ” 

        “หยุดพูดเรื่องอดีตแล้วคืนตัวกิ่งมาซะ!!” 

        “คงคืนให้ไม่ได้หรอก ก่อนหน้านี้มึงช่วงชิงทุกอย่างไปจากกู! คราวนี้กูจะช่วงชิงสิ่งสำคัญของมึงมาบ้าง!!”กล่าวจบชายเจ้าของส่วนสูงร้อยแปดสิบเอ็ดเซนติเมตรคนนี้ก็พุ่งเข้าไปจู่โจมนัทต่ออีกครั้ง การต่อสู้ของทั้งสองคนจึงดำเนินต่อโดยที่นัทเป็นฝ่ายถูกไล่ต้อน ทั้งคู่ไม่ได้สังเกตุเลยสักนิดว่าเวลานี้ผู้หญิงที่ชื่อว่ากิ่งกำลังยืนดูการต่อสู้ของพวกเขาอยู่ 

       อะไรกัน? เมื่อกี้2คนนี้พูดเรื่องเธอคนนั้นงั้นเหรอ!? แล้วตอนนี้กำลังแก้แค้นกันเหรอ!?

        คำถามมากมายวนเวียนอยู่ภายในหัวของกิ่งในขณะที่เธอมองดูการต่อสู้ของชายทั้งสองคนนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก่อนที่จะได้เห็นชนัทธาพลาดท่าถูกทุ่มลงบนพื้นเหล็ก 

        ตุบบ!! 

    …………………………

    ถ้าอ่านแล้วก็กดติดตามตอนที่1ได้เลยนะครับ^^

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น