ถังเก็บขยะ โปรดมองมันผ่านไป

ลำดับตอนที่ #2 : Adelisia อาจารย์

ใบสมัครอาจารย์

 ชื่อ-สกุล: เซธีเรีย เวสตัน

อายุ: 26

เพศ: หญิง

รูปร่างลักษณะ: สูง 168 เซน หนัก 48 กิโลกรัม ผิวขาวจัด ผมสีเงิน หน้าตาเหมือนเด็กอายุสิบห้าสิบหก ผอมบางเหมือนจะปลิวลม ตาโตสีฟ้าประกายเงิน สวยเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบที่มีชีวิต เสียงจะใสมากและชอบพูดเบาๆ ใช้ดาบยาวได้คล่องแคล่วไม่สมกับลักษณะหน้าตา

ภาพอิมเมจ:
 

ลักษณะนิสัย: เป็นคนพูดน้อยมากถึงน้อยที่สุด ไม่ค่อยยิ้ม เวลาต่อสู้มักไม่ค่อยปราณีใคร ไม่ชอบกินข้าวซึ่งทำให้อาจารย์คนอื่นๆต้องบังคับให้กินพร้อมๆกันเสมอ ชอบทำหน้าง่วงงุนเหมือนนอนไม่พออยู่เสมอ ข้อดี – ใจดี สุภาพ เรียบร้อย ฉลาดเข้าขั้นอัจฉริยะ เป็นคนใจเย็นมากถึงมากที่สุด ข้อเสีย – มักทำอะไรเชื่องช้า(ยกเว้นเวลาสู้) มาสายตลอดเวลา และไม่พูดมากนอกจากจะจำเป็นจริงๆ

ลักษณะการพูด: พูดเบาๆ เสียงจะไล่สูงต่ำเหมือนดนตรี แทนตัวเองกับอาจารย์ด้วยกันเองว่า ‘เซเธีย’ และเรียกคู่สนทนาด้วยชื่อเสมอ แทนตัวเองกับนักเรียนว่า ‘ฉัน’ เรียกคู่สนทนาว่า ‘คุณ’

อาวุธประจำตัว: เฟรม่า = ดาบยาวที่หลอมขึ้นมาจากแก้ว รูปทรงเพรียวบางเหมือนจะแตกได้ทุกเมื่อ แต่ความจริงแล้วแข็งแกร่งไม่แพ้เพชรและแหลมคมเป็นอย่างมาก ความสามารถพิเศษคือตัดน้ำให้แหวกเป็นช่องได้ เทรซาริน = ฟลุ๊ตทับทิมคู่กายที่สร้างขึ้นมาท่ามกลางหยาดน้ำตาและเลือด ความสามารถของมันคือใช้ควบคุมศัตรู บางครั้งใช้เป็นสื่อนำเวทย์แทนคทา

สิ่งที่ชอบ: ขนมหวาน นักเรียนที่ส่งงานตรงเวลา การต่อสู้แบบเต็มที่

สิ่งที่ไม่ชอบ: นักเรียนขี้เกียจ เวลาทานข้าว หาของไม่เจอ

สิ่งที่เกลียด: ความวุ่นวาย

สิ่งที่กลัว (โคตรๆ): ความลับจะถูกเปิดเผย

ความสามารถพิเศษ: มองเห็นอนาคต

ธาตุสายหลัก: ความมืด

วิชาที่สอน: การใช้ศาสตรา

ฐานะทางบ้าน: เศรษฐี มีเงินชนิดที่ว่าไม่ต้องทำอะไรก็อยู่สบายไปได้สามชาติ

ครอบครัว: พี่ชายทำธุรกิจเป็นเจ้าของเครือข่ายการค้าที่ใหญ่ที่สุด แม่เป็นผู้เยียวยาประจำราชสำนัก พ่อเป็นแม่ทัพใหญ่

แต่งงาน/มีลูกหรือยัง:ยัง

วิธีลงโทษ: ไม่ค่อยลงโทษ แต่ถ้าลงโทษจะใช้วิธีทำโทษร่วมกันทั้งชั้น เช่นวิ่งรอบสนามยี่สิบรอบพร้อมกันหรือไม่ก็หักคะแนนในวิชาอย่างหนัก

อื่นๆ: จบมาจากโรงเรียนจักรพรรดิ มีเพื่อนสนิทเป็นพระราชาและรัชทายาทในหลายๆประเภท เคยเป็นนักล่าสมบัติมือฉมังอยู่สามสี่ปีก่อนจะผันตัวเองมาเป็นอาจารย์โดยไม่มีใครนอกจากพี่ชายทราบสาเหตุ