ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ลำดับตอนที่ 3
Chapter 3 – กรุณาถอดรองเท้าก่อนเข้าห้อง=_=””
ตึกสีม่วง9 ชั้นตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าผมแล้ว....
ทำไมอะไรๆในชีวิตผมมันถึงได้ส่อขนาดนี้นะ?....
“เอ้าเหินฟ้า...เอากะเป๋าเข้าไปเก็บบนห้องสิลูก...ไหนขอแม่ดูหน่อยสิว่า อยู่ห้องไหนชั้นไหน...”
แม่ที่ยืนยิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียมอยู่ด้านหลังผม(เพราะผมได้อยู่ตึกสีม่วง) สะกิดผมเบาๆก่อนจะแบมือขอหมายเลขห้องาพนักงานตรงเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ให้ผมมา ผมยื่นให้แม่ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
“ชั้น 8 น่ะครับแม่ แม่ไม่ต้องไปส่งฟ้าก็ได้ เดี๋ยวฟ้าขึ้นไปเอง....ตอนนี้แม่รีบกลับบ้านไปแต่งตัวเถอะ เดี๋ยวตอนเย็นๆมีประชุมกลุ่มแม่บ้านนักการบินไม่ใช่หรอ?” ผมตือนแม่... ไม่ใช่อะไรหรอก แต่เพราะที่นี่เป็นโรงเรียนชายล้วน ถ้าแม่ขึ้นไปบนหอกับผมแล้วเกิดถูกตาต้องใจชายใดขึ้นมา.... ประวัติศาสตร์อันขื่นข่มของผมมันจะซ้ำรอยเดิม
“...เอ้อใช่...แม่ลืมซะสนิทเลย....เอางี้แล้วกัน งั้นแม่กลับบ้านก่อนนะ ถ้ามีอะไรขาดเหลือฟ้ารีบโทรมาหาแม่เลยนะ....”
“ครับๆ เข้าใจแล้วครับคุณแม่”
“งั้นแม่ไปก่อนนะ”
“คร๊าบ บายครับคุณแม่สุดสวย”
“บายจ๊ะลูกชายที่น่ารักของแม่” แม่เขย่งตัวขึ้นมาจุ๊บแก้มผมเบาๆ ทั้งๆที่ผมก็ตัวโตตั้งขนาดนี้แล้ว แต่กลับไม่อายที่จะทำอย่างนี้กับคนในครอบครับ เพราะอีกหน่อยเวลาที่พวกเราได้เจอกันมันก็จะลดเหลือน้อยลง เรื่อยๆเพราะผมโดนเฉดหัวมาอยู่หอ....
เฮ้อ.... นึกแล้วก็เศร้าใจ
แต่มีเรื่องที่น่าเศร้าใจมากกว่าการจากครอบครัวอันแสนรักของผม... นั่นคือหลังจากนี้อีก 30นาทีเมื่อผมจัดการกับตนเองเสร็จ....
ย้อนไปเมื่อวาน....
“....ถ้างั้น ตอน 6 โมงครึ่ง เยจีจะให้พี่ยูไปหาฟ้าที่ห้องนะจ๊ะ”
“ที่ห้องเลยหรอ...???”
“ใช่ทำความรู้จักกันไว้น่ะ....อีกหน่อยก็ต้องปรองดองเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว.... เยจีดีใจจังที่จะมีพี่เขยจำเป็นเป็นฟ้าเนี่ย”
“....”ผมไม่ตอบอะไร ได้แต่แอบนึกในใจว่า พี่ยูของเยจีจะเป็นคนอย่างไรก็เท่านั้นเอง....
จบการย้อนความ
ไม่มีอะไรต้องคิดมากเลย ก็หมายความว่า ในอีกครึ่งชม. พี่ยูจะมาเคาะประตูห้องผม.... น่ะสิ=_=”””
++++++++++++++++++++++
TBC อีก 60%
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น