DANGEROUS รักอันตราย (TS8)

ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่6 ใช่หรือไม่!!!!!!!???????

ตอนที่ 6
ใช่หรือไม่

1 Year Later

@CAN PART


ผ่านไปเเล้วเป็นเวลา  1 ปีที่สต๊อปจากเค้า โดม ฮัท สมายล์หรือคนอื่น ทุคนต่างเสียใจจากการสูญ เสียครั้งนี้ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีในใจของเค้าก้ไม่คิดที่จะมีใคร เค้าเลิกเป็นคนเจ้าชู้ เค้าใช้ลมหายใจที่เหลือไว้เพื่อสต๊อป เผื่อว่าเธอจะกลับมาหาเค้า หลังจากที่สต๊อปจากเค้าไป เค้าก็ได้สืบทอดกิจการของตระกูลกิตติพัฒนะที่เค้าไม่เคยใส่ใจ เพื่อหวังจะลืมเธอ คนที่เค้ารักหมดหัวใจเเต่เมื่อเวลาผ่านไปนานเท่าไร เค้าก็ยิ่งรักเเละคิดถึงเธอมากเท่านั้น เค้ารู้ได้เลยว่าเธอคือส่วนเติมเต็มในชีวิตของเค้า ที่ขาดไม่ได้


ก็อก ก๊อก


เสียงเคาะประตูดังขึ้น ตอนนี้เเคนอยู่ในห้องรองประธาน ซึ่งคือตำเเหน่งหน้าที่ของเค้า เค้าเงยหน้าขึ้นไปมองที่ประตูก่อนที่จะเอ่ยบอกกับผู้มาเยือน

“เข้ามาได้”เเคนบอกกับผู้มาเยือนที่เค้ายังไม่รู้ว่าคือใคร


“ไง ไอเเคน เป็นไงบ้าง”โดม เพื่อนรักเพื่อนตายของเค้ามาหาเค้า


“ก็ยังไม่ตาย”เเคนตอบกลับอย่างเย็นชา


“ไม่น่าเชื่อว่ะ จากคนขี้ทะเล้นอย่างเเกจะมาเป็นคนเย็นชาได้ ”โดมบอกพร้อมกับหัวเราะเค้าอยากให้เเคนหัวเราะออกมาซักครั้งหนึ่ง เพราะ หลังจากที่สต๊อปตายไปเเคนก้ไม่เคยยิ้มอีกเลย เเคนจะไปที่หลุมศพของสต๊อปทุกๆอาทิตย์


“วันนี้มึงมาทำไม”เเคนถามโดมกลับ


“เเหม่ม ท่านรองประธานคร้าบบ ถ้ากระผมไม่มีธุระจะมาหาเลยไม่ได้ใช่ไหมครับบ”โดมบอกกับเเคนอย่างล้อเลียน

“เเล้วมึงจะมาทำไม”เเคนเอ่ยถามโดม


“ก็ไม่มีอะไรหรอกคร้าบบ เเค่จะมาดูใครบางคนว่าเป็นอย่างไรบ้าง”โดมบอกเเคนอย่างกระเเหนะกระเเหน


“ใคร??กู”เเคนถาม ก็จะชี้มาที่ตนเอง

“เออมึงอ่ะดิ กูถามจริงๆ มึงลืมสต๊อปได้รึยังว่ะ”โดมถามเหตุผลที่เค้ามาหาเเคน เค้าสงสารเเคนมากที่ยังใช้ชีวิตอยู่อย่างนั้น ทั้งๆที่เค้าคิดถึงว่าเพื่อนเค้าจะรอไปเพื่ออะไร เมื่อมันไม่สามารถกลับไปได้อีกเเล้ว

“...กูบอกมึงเเล้วว่ากุไม่อยากได้ยินชื่อชื่อนี้!!!!!!!!”เเคนบอกกับโดมด้วยเสียงตะคอก เค้าไม่อยากได้ยินชื่อผู้หญิงคนนั้น เพราะเมื่อไรที่เค้าได้ยินเค้าก็จะคิดถึงเธอมากไปกว่าเดิม


“เออๆ กูขอโทษเว้ย”โดมบอกเเคนอย่างไม่จริงจังนัก ทำไมเพื่อนเค้ามันเลือกที่จะรักสต๊อปอยู่เเต่ทำไมมันไม่อยากได้ยินชื่อสต๊อปล่ะ

เเคนที่ได้สติว่าเค้าได้ตะคอกใส่เพื่อนจึงเอ่ยขอโทษออกมา


“กูขอโทษนะไอโดม เเค่วันนี้กูเพลียไปหน่อย เเล้วไอฮัทมันไม่มาด้วยหรอ”เเคนบอก​โดมด้วยความสำนึกผิด ก่อนจะถามถึงเพื่อนสนิทอีกคนของเค้า


“มันไม่มาหรอกวันนี้มันมีงานนะ”โดมบอกกับเเคน


“อืม งั้นเดี๋ยวกูทำงานต่อล่ะ  มึงก็กลับบ้านดีๆนะ”เเคนบอกกับโดมเเล้วเอ่ยอวยพร


“งั้นกุไม่กวนมึงล่ะ กุไปล่ะ”โดมบอกกับเเคนก่อนจะออกจากห้องไป

เเอ๊ดด ปึีก

หลังจากที่โดมไปเเล้วเค้าก็ไม่ได้ทำงานตามที่เค้าบอก เค้าเอื้อมมือไปหยิบรูปสต๊อปขึ้นมาจากลิ้นชักก่อนที่จะกอดเอาไว้เเนบอก

“สต๊อป ผมคิดถึงคุณนะ กลับมาหาผมเถอะ”เเคนพูดออกมาอย่างลอยๆ เเละเเล้วเค้าก็คิดถึงเธออีกเเล้ว

ก๊อก ก๊อก

‘ท่านรองประธานครับ ผมขออนุญาติเข้าไปนะครับ’เสียงเลขาของเค้าดังขึ้นมา


“เชิญ”เเคนบอกก่อนจะเก็บรูปสต๊อปไว้ที่ๆเดิม


“ท่านรองประธานครับ อีก  15 นาทีจะมีการพูดคุยกับหุ้นส่วนรายใหม่ของเรานะครับ”เสียงจูเนียร์เลขอของเเคน


“อืม ถึงเวลาเเล้วมาบอกฉันก้เเล้วกัน ”เเคนบอกกับจูเนียร์ ก่อนจะไล่จูเนียร์ให้ออกไป เนื่องจากเค้าบอกว่าเค้าอยากพักผ่อน

 

ขณะเดียวกันอีกฟากหนึ่งทางการจราจร

“เเม่ครับ วันนี้เราจะไปกันจริงใช่ไหมครับ”เสียงนุ่มทุ้ม ชวนน่าฟังของชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยถามเเม่ของตน


“ใช่จ้ะลูก เราจะไปกัน”เสียงสาววัยกลางคนดังขึ้นมา ก่อนที่จะหันพูดกับใครคนหนึ่ง


“ลูก พร้อมเเล้วใช่ไหมจ้ะ”เสีียงใจดีของสาววัยกลางคนพุดขึ้นมา


“ค่ะคุณเเม่ หนูพร้อมเเล้วค่ะ”เสียงหญิงสาวบอกตอบรับ

“...เเต่เราเเน่ใจเเล้วหรอ พี่ว่า...”เสียงชายหนุ่มพูดขัดขึ้นมาเเต่หญิงสาวก็บอกมา


“ค่ะพี่ หนูมั่นใจเเล้วค่ะเเละหนูก็จะไม่ถอยอีกเเล้ว!!!!!”หญิงสาวบอกกับสาวหนุ่มด้วยสายตามุ่งมั่น ด้วยสายตาเเห่งความเเค้น!!!!!


กลับมาในฝั่งของเเคน

ก๊อก ก๊อก

‘ท่านรองประธานครับได้เวลาเเล้วครับ’เสียงจูเนียร์ดังขึ้นบอกกับรองประธาน

เเคนหลังจากที่เค้าได้พัก สมองเเละเพื่อไม่ให้คิดถึงเรื่องของสต๊อป เค้าก็ลุกขึนออกจากเก้าอี้ ก่อนจะเดินออกไป เพื่อไปห้องที่เค้าต้องพูดคุยกับหุ้นส่วนรายใหม่


 มางด้านหน้าของตึกกิตติพัฒนะ

ตึก ตึก

เสียงรองเท้ากระทบกับพื้นทางเดิน พร้อมกับปรากฏให้เห็นหุ้นส่วนรายใหม่ของที่นี้ มีเสียงดังจ้อเเจ้ขึ้นมา

‘โห้ย!!! สวยมากอ่ะพี่ อย่างกับนางเเบบ’เสียงพนังานผู้ชายดังขึ้นมา
‘หล่อหล่อมากเลยย ฉันขอตาย อ้อกก!!‘พนักงานสาวบอกกับเพื่อนของตนเอง
‘นี้อ่ะเหรอ หุ้นส่วนรายใหม่’
เเละอีกมามากมายหลายเสียงที่พูดถึงหุ้นส่วนรายใหม่


“สวัสดีครับ คุณพวานาใช่ไหมครับ”เสียงของผู้มาต้อนรับ เอ่ยถามสาววัยกลางคน


“ใช่ค่ะ”สาววัยกลางคนบอก


“งั้นตามผมมาทางนี้เลยครับ เชิญครับ”ผู้ต้อนรับบอกกับคนืั้งสาม ก่อนจะผายมือให้ตามมา


ก๊อก ก๊อก

‘ท่านรองประธานครับหุ้นส่วนของเรามาเเล้วครับ’เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก็จะมีเสียงบอกเค้าว่าหุ้นส่วนรายสำคัญของเค้ามาเยือนเเล้ว

“เชิยเข้ามาได้เลย”เเคนบอกเชิญเข้ามา

เเอ๊ดดดด

เมื่อเสียงประตูที่เปิดดังขึ้นเค้าก็หันไปดูหน้าตาของหุ้นส่วนรายใหม่ของเค้า เเละเมื่อเค้าหันไปดูอย่างเพ่งพินิจเเล้วเค้าก้ได้พบว่า มีหญิงสาวคนหนึ่งที่หน้าตาคล้ายกับคนในความคิดของเค้าไม่มีผิด ไม่ใช่สิ ผู้หญิงคนนั้น เธอก็คือ สต๊อป!!!!!!! เเละผู้ชายที่เดินอยู่ข้างๆ ก็คือคนที่ทำให้สต๊อปเกิดอุบัติเหตุ!!!!!!!!!!

____________________________________________

TALK WITH WRITER:: สวัสดีรีดทุกคนนะค่ะ ไรท์กลับมาอัพเเล้ว เย้เย้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ เป็นไงกันบ้างค่ะทุกคน สนุกกันไหม ใครงงตรงไหนถามไรทืได้นะ ไรท์ยินดีตอบคำถาม เอาเเล้วไง ถ้าคนที่คุณรองประธานเห็นคือพี่ต๊อปเเล้วพี่ต๊อปไม่ได้ตายหรอ???? หรือว่ามันเป็นภาพหลอนของพี่เเคนเองล่ะเนี่ย ไม่รู้เหมือนกันอ่ะสิคงต้องติดตามตอนต่อไปซะเเล้วล่ะค่ะะะ เจอกันจอนหน้านะค่ะะ รักรีดน้าา จุ้บบบบ