ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่4 รู้ใจตัวเอง
ตอนที่ 4
รู้ใจตัวเอง
รู้ใจตัวเอง
@CONDO CAN
6.00 PM
สต๊อป เธอตื่นมาด้วยหน้าตาที่ไม่สดใส ...เธอตื่นมาทำอาหารให้เค้ากับผู้หญิงคนนั้นกิน... ทำไม เธอต้องเป็นคนเจ็บเสมอ ทำไมเมื่อวานเค้าถึงมองเธออยา่งนั้นเธอไม่เข้าใจ
เเอ๊ด
เสียงประตูเปิดทำให้เธอต้องออกมาจากความคิดนั้น
เธอเห็นเค้า ผู้ชายของเธอเเละผู้หญิงคนนั้น เดินออกมาด้วยกัน มันทำให้เธอเจ็บเเละจุก เเต่เธอจะให้ผู้หญิงคนนั้นเห็นไม่ได้ ไม่งั้นเธอจะดูน่าสมเพช พวกเค้าทั้งสองเดินมานั่งบนโต๊ะที่เธอเตรียมอาหารไว้เเล้วเธอจึงจะนั่งลงไปเเต่ทว่ามีเสียงๆนึงที่พูดออกมา มันทำให้เธอเจ็บ
“เธอไม่ต้องมานั่งร่วมโต๊ะกับฉัน”เเคน เเฟนของเธอบอกกับเธอยังงั้น
“.....”เธอเงียบไม่ตอบเค้า
“ที่ฉันบอกเธอได้ยินไหม!!!!!!” เธอตกใจ ...ตลอดเวลาที่คบกันเค้าไม่เคยตวาดใส่เธอเลย
“...ได้ยิน”เธอตอบเค้าด้วยเสียงบางเบา เเค่นี้เธอก็จะไม่มีเเรงเเล้ว
“ได้ยินเเล้วก็ดี ออกไปเลยอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก!!!”เเคนตอบกลับด้วยเสียงเเข็งกร้าว เธอไม่อาจยั้งรู้เลยว่าเค้าเป็นอะไรถึงได้พูดออกมายังงี้
ครืดด
เสียงลากเก้าอี้ดังขึ้น เธอตัดสินใจเดิยออกจากห้องไป เค้าไม่อยากเห็นหน้าเธอเเล้ว เธอก็ควรจะไป
หลังจากที่เเคน เค้าไล่สต๊อปออกไปเเล้วเค้าจึงหันมาจัดการกับอาหารตรงหน้าเเต่ติดอยู่ตรงที่ว่า ลิซซี่ทำให้เค้าหงุดหงิด
“เเคนค่ะ ผู้หญิิงคนนั้นนี้ไม่ดีเลยเนอะ ลิซซี่ล่ะ เกลี๊ยดเกลียด”หลังจากที่เเคนไล่สต๊อปออกไป ลิซซี่ก็ใส่สีตีไข่สต๊อป เเต่เธอไม่รู้เลยว่านั้นมันทำให้ใครบางคนโกรธ
“...เธออกไปจากห้องฉันซะ”เเคนบอกลิซซ๊่ด้วยเสียงเย็น เค้าไม่ชอบให้เธอมาว่าสต๊อป
“ตะตะเเต่ว่า เเคนค่ะ ลิซซี่...”ลิซซี่เธอตอบกลับด้วยเสียงตะกุกตะกัก ตลอดเวลาเธอไม่เคยเห็นเค้าทำอย่างนี้กับเธอ
“ฉันคิดว่าที่ฉันพูดเธอจะได้ยินเเล้วซะอีก”เเคนบอกกับลิซซี่ด้วยน้าเสียงอย่างควบคุมอารมณ์
“ดะดะได้ยินค่ะ”เธอบอกเค้าด้วยท่าทางกล้าๆกลัว
“ถ้าได้ยินก็ออกไปจากห้องของฉัน!!!!!!”เค้าตวาดไล่เธออกไป ลิซซี่เธอรีบวิ่งออกไปอย่างไม่คิดชีวิต เธอกลัวเค้าจริงๆ
เเคนเค้าไม่รู้ว่าตั้งเเต่เมื่อวานเค้าเป็นอะไร เมื่อวานเค้าเห็น ...เห็นสต๊อปเเละเเกงส้ม เพื่อนของเค้าเดินด้วยกัน ทำไมเค้าถึงเจ็บนะ หรือว่าเค้าจะรักสต๊อปเข้าให้เเล้วจริงๆ เวลานี้เค้าต้องการคนที่จะคุยด้วยที่ไม่ใช่ ...เเกงส้ม
ตู้ด ตู้ด
เค้าตัดสินใจโทรหา ฮัท เเละ โดม เพื่อนสนิทของเค้า ที่เค้าคิดว่าจะให้คำปรึกษาได้ดีที่สุดในเวลานี้
“ฮัลโหล โดมครับ”คนที่เค้าตัดสินใจจะโทรหาคนเเรกคือ โดม
“ไอโดม กูเอง เเคน”เเคนตอบกลับด้วยเสียงเหนื่อยอ่อน
“เอ้าไอเเคนเองหรอ มีอะไรรึเปล่า”โดมเมื่อได้ยินเสียงเเคนก็เกิดสงสัยว่ามีเรื่องอะไรรึเปล่า
“มาหากูที่คอนโดของกูหน่อยได้ไหม ชวนไปฮัทมาด้วย”เเคนบอกจุดประสงค์ที่ต้องการโทรไปหา
“อืม ได้ เดี๋ยวประมาณไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กูกับไอฮัทจะไปถึงนะ ”โดมบอกกับเเคน เค้าเชื่อว่า เพื่อนของเค้าต้องมีเรื่องอะไรเเน่ถึงโทรมาด้วยน้ำเสียงอย่างนี้
“อืม กูจะรอ”เเคนตอบกลับก็จะตัดสายไป เค้าเดินไปนั่งบนโซฟา พลางคิดเนื่องราวในอดีตตอนที่เค้าเเละสต๊อปเป็นเเฟนกัน สต๊อปเป็นคนบอกรักเค้า
ย้อนไปเมื่อสามปีที่เเล้ว
@ VALENTINE DAY
เค้าถือได้ว่าเป็นหนุ่มป๊อปของโรงเรียน ในวันนั้นเค้าได้ของเยอะเเยะมากมาย เเละในเวลาพักเค้าเดินไปที่หลังโรงเรียนเพื่อไปพักผ่อน เเละเค้าได้เจอกับเธอคนนึง ซึ่งเธอมาบอกรักเค้า
“เออ พี่เเคนคะ หนูมีของมาให้พี่คะ”ผู้หญิงคนนั้นเธอเอาของมาให้เค้า เธอมีดวงตาที่น่าดึงดูดใจ ใบหนา้สวยงาม ปากสีเเดงระเรื่อ มันทำให้เค้าใจเต้นเเรง
“ครับ ขอบคุณนะครับ”เเคนตอบกลับด้วยรอยยิ้มมันทำให้ เธอใจเต้นเเรง
“ไม่เป็นไรคะ”เธอเขิน
“เออ ไม่ทราบว่าน้องชื่ออะไรครับ”เเคนถามเธอกลับ เค้าอยากจะรู้ชื่อของเธอ
“ชื่อ สต๊อปค่ะ”เธอตอบลกับด้วยใบหน้าที่เเดงซ่าน
“มาเป็นเเฟนพี่ไหมครับ”เเคนบอกกับสต๊อป ที่เค้าอยากมห้เธอมาเป็นเเฟนเพราะ เธอเป็นคนเเรกที่ดึงดูดเค้าได้มากขนาดนี้ เเละเพื่อที่จะได้ไม่มีเเฟนคลับของเอามาเอาของมากมายมาให้
“พะพะพี่ว่าไงนะคะ เป็นเเฟน”สต๊อปบอก เธอใจเต้นเเรงเธอไม่คิดว่าเค้าจะขอเธอเป็นเเฟน มันเหนือความคาดหมายของเธอ
“ใช่ครับเป็นเเฟน ”เเคนบอกกลับ เค้าชอบรอยยิ้มที่เเดงระเรื่อของเธอ
“ดะดะได้คะ”เธอตอบด้วยเสียงตะกุกตะกัก
“งั้นต่อไปนี้เราเป็นเเฟนกันเเล้วนะ น้องสต๊อป”เเคนบอกพร้อมกับกอดเอวสต๊อป มันทำให้เธอตกใจ
“ค่ะ”เธอตอบกลับ
เมื่อเค้าไปคิดถึงตอนที่เค้าเป็นเเฟนกับสต๊อป มันทำให้เค้ายิ้ม เค้าไม่คิดเลยว่าคนที่เจอกันไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงจะเป็นเเฟนเค้าได้ง่ายดายอย่างนี้ เค้าไม่คิดเลย
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้น เเคนรู้ว่าใครมาจึงลุกขึ้นไปเดินประตูให้
เเอ๊ด
“ไอโดม ไอฮัทเข้ามาก่อนสิ”เเคนบอกกับผู้ที่มาเยือน
“อืม”โดมตอบกลับมา เค้าไม่คิดเลยว่าเเคนจะโทรมได้ขนาดนี้
เเคนพาพวกเค้าทั้งสองมานั่งที่โซฟา
“พวกมึงจะเอาน้าอะไรรึเปล่า”เเคนถามโดทเเละฮัท
“ไม่เอาว่ะ มาคุยเรื่องของมึงดีกวา่”โดมบอกมา เค้าคิดว่าเเคนต้องมเรื่่องเเน่
“คือ กุไม่รู้ว่ากูรักสต๊อปเปล่าว่ะ”เเคนขอกจุดประสงค์ของเค้า ที่ทำให้เค้าต้องปรึกษาเพื่อน
“เเล้วมึงรู้สึกยังไงบ้างว่ะ เวลาที่สต๊อปเดินกีบเพื่อนผู้ชายอะไรยังงี้”โดมถามเเคน
“กู... รู้สึกเจ็บว่ะ เวลาเห็นสต๊อปเดินกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่กู”เเคนตอบกลับด้วยสิ่งที่มาจากใจของเค้าจริงๆ ภาพของสต๊อปเเละเเกงส้มยังติดตาเค้าอยู่เลย
“งั้นกูว่ามึงรักสต๊อปเข้าให้เเล้วว่ะ”โดมบอกเเคน เค้าคิดว่าเเคนรักสต๊อปเข้าเเล้วเเหล่ะ
ไม่ใช่สิ เค้าคิดว่าเเคนรักสต๊อปมาตั้งนานเเล้วเเต่เพื่อนของเค้าไม่เคยรู้อะไรเลย มักทำให้สต๊อปเสียใจอยู่บ่อยๆ “เเต่ถ้าหากว่ามันเป็นเพียงเเค่ความหลงใหลล่ะ”เเคนตอบกลับมาเค้าไม่อยากยอมรับว่าตัวเค้า รัสต๊อปเเล้วจริง
พรึ่บบ
อยู่ดีๆก็มีหมอนลอยมาประทับที่หน้าของเค้า เค้าหันกลับไปมองผู้ที่โยน ฮัท
“เมื่อไรเเกจะเลิกโง่ซะที ไอเเคน”ฮัทเค้าทนฟังที่เเคนพูดไม่ได้ ทั้งๆที่มันรู้ว่ามันน่าจะรักสต๊อปเเล้ว มันก็ยังหาข้ออ้างไปเรื่อยๆ เพื่อนเค้ามันคนหรือควายว่ะเนี่ย
“....”เเคน เค้านึกคิด นี้เค้ารัสต๊อปจริงๆหรือนี้
"กูรักสต๊อปจริงๆใช่ไหม”เค้าพึมพัมออกมา
“กูขอบคุณพวกมึงมาเลยนะที่ทำให้กูรู้ใจตนเอง ขอบใจมาก”เเคนตอบกลับด้วยรอยยิ้มเค้ามั่นใจว่าเค้ารักสต๊อปเค้าให้เเล้วจริงๆ เเละเค้าก็จะไปตามหาเธอเพื่อบอกกับเธอ
‘พระเจ้าครับช่วยเป็นใจให้ผมด้วยนะครับ’ เเคนภาวนาให้ใจให้เจอสต๊อป
เเต่ทว่าในเวลาเดียวกันนั้นกลับเกิดเหตุการณ์ที่จะทำให้เค้าเสียใจไปตลอดชีวิตได้เลย!!!!
กว่าจะรู้หัวใจตัวเอง ว่าฉันรักเธอ
ทำเธอเสียใจ และทุกอย่างเกือบจะสายไป
ทำเธอเสียใจ และทุกอย่างเกือบจะสายไป
____________________________________________________
TALK WITH WRITER:: เค้าขอโทษน้าที่ไม่อัพตั้งหลายวันเเหน่ะ เค้าคิดไม่ออกง่ะ ขอโทษจริงๆนะคะ ตอนนี้จะใกล้ๆเข้าเรื่องเเล้วนะคะ ตอนที่ไรท์อัพไปเนี่ย ยังเป็นต้นเรื่องอยู่นะ คู่ฮั่นเเกงส้มสมายล์มันจะมีมาตั้งเเต่เริ่มเเล้วเดี๋ยวจะยังทีอยู่ต่อไปเรื่อยๆ ส่วนคู่ฮัทเฟรมมันจะเข้มข้นพร้อมเเคนสต๊อปดังนั้นไรท์จะไม่บรรยายเเล้วนะว่าพี่ฮัทรู้สึกยังไงเเล้ว เดี๋ยวอีกไม่กี่ตอนก็ หึหึเเล้ว คู่สดท้ายเเคนสต๊อป พี่เเคนรู้ตัวเเล้วว่ารักพี่ต๊อปเเต่ว่าคำพูดสุดท้ายคืออะไร??? ทำไมจะต้องเสียใจ พี่ต๊อปหนีไป??เกิดอะไรขึ้น?? รอไปก่อนนะคะ ไรท์ขอโทษจริงๆ วันนี้ไม่รู้ว่าจะอัพอีกรึเปล่านะคะ TT ใบ้ให้ก่อนก็ได้ มันเป็นเหตุการณืที่ทำให้พี่เเคนต้องกลับมาอยู่ในความทุกข์ เเล้วใช้ชีวิตไปเรื่อยจนเจอกับ??? ใบ้ได้เเค่นี้ง่ะ ไม่งั้นรู้หมด โอเคคะ ไรท์ไปเเล้วนะ รักรัดเดอร์ทุกคนค่ะ บ๊ายบายย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น