ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Volume No.4 (10%)เพื่อนสนิท...คิดไม่ซื่อ (เเกงเเคนสต๊อป)
Volume No.4
ยิ่งเธอวางใจ ยิ่งสนิทกันมากเพียงใด
ยิ่งรู้สึกว่าเหมือนไกลออกไป ทั้งที่อยู่ใกล้ๆเธอ
อยากจะดีใจที่ได้เป็นคนสำคัญของเธอ
สุดท้ายต้องก็ยังทุกข์ใจเสมอ เพราะรักเธอข้างเดียว
"เฮ้ย!!! ไอเเกงไอเเคนทางนี้"เสียงห้าวของวริษฐา เรียกเพื่อนเธอทั้งสองคน
"นี้ต๊อปจะตะโกนทำไม ไม่อายใครเขาหรอ"เสียงนุ่มทุ้มของอติรุจบอกเเก่เพื่อนสาวของเขา พร้อมกลับหัวเราะออกมา
"ทำไมอ่ะ ไม่เห็นต้องอายเลย"วริษฐาบอกกับอติรุจก่อนที่จะหันหน้าไปอีกทาง เพื่อให้เพื่อนของเธอรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังงอนเขาอยู่!!!
"โอ้ต๊อปอย่างอนเรานะ ดีกันๆ ไอเเกงเเกมาช่วยกูง้อดิิว่ะ"อติรุจเรียกเพื่อนเขาอีกคน ธนทัตเพื่อที่จะให้มาช่วยง้อเพื่อนสาว
"นี้ต๊อป อย่างอนเลยน่า"ธนทัตบอกกับวริษฐาทำให้วริษฐาที่ตอนเเรกงอนอยู่หันกลับมาหาเพื่อนเธอทั้งสอง
"เราไม่งอนเเหล่ะ เห็นเเกงมาง้อก็โอเค"วริษฐาบอกเเก่เพื่อนของเธอด้วยรอยยิ้ม เเต่มีคนคนหนึ่งที่ตอนนี้สีหน้าได้สลดลงอย่างเห็นได้ชัด
"เห้ย เเคนเเกเป็นอะไรว่ะ"วริษฐาถามเพื่อนของเธอที่ตอนนี้ท่าทางของเขาดูไม่ดีเอาเสียเลย
"ไม่มีอะไร เราไปกันเถอะ เดี๋ยวจะเข้าเรียนไม่ทัน"อติรุจบอกก่อนที่จะเป็นคนเดินนำเพื่อนทั้งสองไป
"เอ๊ เเกงรู้เปล่าว่าเเคนเป็นไรไปอ่ะ"วริษฐาหันมาหาเพื่อนชายของเธอที่เหลืออยู่ตอนนี้
"ไม่รู้สิ ว่ามันเป็นอะไร"ธนทัตบอก พร้อมกับสายตาที่มองไปยังชายหนุ่มที่เดินไปด้วยสายตาที่ไม่อาจคาดเดาได้
"เฮ้ย!!! ไอเเกงไอเเคนทางนี้"เสียงห้าวของวริษฐา เรียกเพื่อนเธอทั้งสองคน
"นี้ต๊อปจะตะโกนทำไม ไม่อายใครเขาหรอ"เสียงนุ่มทุ้มของอติรุจบอกเเก่เพื่อนสาวของเขา พร้อมกลับหัวเราะออกมา
"ทำไมอ่ะ ไม่เห็นต้องอายเลย"วริษฐาบอกกับอติรุจก่อนที่จะหันหน้าไปอีกทาง เพื่อให้เพื่อนของเธอรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังงอนเขาอยู่!!!
"โอ้ต๊อปอย่างอนเรานะ ดีกันๆ ไอเเกงเเกมาช่วยกูง้อดิิว่ะ"อติรุจเรียกเพื่อนเขาอีกคน ธนทัตเพื่อที่จะให้มาช่วยง้อเพื่อนสาว
"นี้ต๊อป อย่างอนเลยน่า"ธนทัตบอกกับวริษฐาทำให้วริษฐาที่ตอนเเรกงอนอยู่หันกลับมาหาเพื่อนเธอทั้งสอง
"เราไม่งอนเเหล่ะ เห็นเเกงมาง้อก็โอเค"วริษฐาบอกเเก่เพื่อนของเธอด้วยรอยยิ้ม เเต่มีคนคนหนึ่งที่ตอนนี้สีหน้าได้สลดลงอย่างเห็นได้ชัด
"เห้ย เเคนเเกเป็นอะไรว่ะ"วริษฐาถามเพื่อนของเธอที่ตอนนี้ท่าทางของเขาดูไม่ดีเอาเสียเลย
"ไม่มีอะไร เราไปกันเถอะ เดี๋ยวจะเข้าเรียนไม่ทัน"อติรุจบอกก่อนที่จะเป็นคนเดินนำเพื่อนทั้งสองไป
"เอ๊ เเกงรู้เปล่าว่าเเคนเป็นไรไปอ่ะ"วริษฐาหันมาหาเพื่อนชายของเธอที่เหลืออยู่ตอนนี้
"ไม่รู้สิ ว่ามันเป็นอะไร"ธนทัตบอก พร้อมกับสายตาที่มองไปยังชายหนุ่มที่เดินไปด้วยสายตาที่ไม่อาจคาดเดาได้
______________________________________________________
ไรท์มาเเล้วจ้า ต้องขอโทษจรงๆน้าที่ไม่ได้อัพเลย
ไรท์คิดว่าจะเปิดอีกเรื่องอ่า ขอโทษที่เรื่องเก่าไม่จบ
เเต่ไรท์อยากเเต่งเเกงเฟรม เดี๋ยวดูก่อนน้า ไรท์ไม่เเน่ใจ
เหมือนกัน ไปเเล้วจ้าา
ไรท์คิดว่าจะเปิดอีกเรื่องอ่า ขอโทษที่เรื่องเก่าไม่จบ
เเต่ไรท์อยากเเต่งเเกงเฟรม เดี๋ยวดูก่อนน้า ไรท์ไม่เเน่ใจ
เหมือนกัน ไปเเล้วจ้าา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น