ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่1 นายเห็นฉันเป็นตัวอะไร???!!!!
ตอนที่1
นายเห็นฉันเป็นตัวอะไร???!!!
นายเห็นฉันเป็นตัวอะไร???!!!
@คอนโดเเคน
10.00 PM
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้นมา ทำให้สต๊อปที่กำลังนอนอยู่ต้องลุกขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้ เมื่อคืนหลังจากเธอร้องไห้เสร็จเธอก็ยังนอนไม่หลับ ทำให้วันนี้เธอไม่อยากลุกไปรับเลย
"ฮัลโหล สวัสดีคะ"เธอกล่าวขานรับโทรศัพท์
"ฮัลโหล เธอคือใคร เเล้วพี่เเคนละไปไหน บอกพี่เค้าซิว่าฉันเเกรนด์โทรมา" สาวเสียงเเหลมบอกกลับมาด้วยเสียงวีนๆ เธอตั้งใจจะโทรชวนเเคนไปกินข้าวกับเธอ เเต่ได้ยินเสียงผู้หญิงมารับทำให้เธอหงุดหงิด
"....."สต๊อปนิ่งไป ทำไมเเคนถึงทำกับเธออย่างนี้ เค้ากล้าให้เบอร์บ้านของเราไปให้ผู้หญิงคนอื่นโทรมาได้ไง
"นี้!!!! ฉันถามไม่ได้ยินหรอฮะะ โว้ย!!หงุดหงิดด"เมื่อเเกรนด์ไม่ได้ยินเสียงคนตอบกลับมาทำให้เธอหงุดหงิดยิ่งขึ้นกว่าเดิม
"เออ ขอโทษคะ วันนี้เเคนไม่อยู่คะ"สต๊อปกลับตอบด้วยเสียงนิ่งๆ เธอไม่อยากให้ใครได้ยินเสียงอันอ่อนเเอของเธอ
"ยายบ้า เเล้วก็ไม่บอกฉันตั้งนาน น่ารำคาญ เดี๋ยวฉันจะบอกพี่เเคนให้จัดการเธอ ตู๊ดดด" เเกรนด์ตอบกลับมาเพราะคิดว่าสต๊อป เป็นสาวใช้ที่มาทำความสะอาด
"อึก อึก เเคน ทำไมนายทำกับฉันอยา่งนี้ ฮือ ฮือ"หลังจากวางโทรศัพท์ สต๊อปก็ทรุดฮวบลงมานั่งกับพื้น
"นายไม่เหมือนคนคนเดิมที่ฉันรู้จัก เเต่ทำไมฉันถึงยังรักนายอยู่"สต๊อปพร่ำพูดออกมาก
ใช่ เเคนที่เธอรู้จักไม่มีอีกเเล้ว เมื่อก่อนเค้าจะพร่ำบอกรักเธอ เเต่เดี๋ยวนี้ประมาณเมื่ออาทิตย์ก่อน เเคนคนเดิมได้หายไป เค้าพาผู้หญิงมากมายมาใช้ห้องร่วมกับเธอ ทำไมเธอยังทนได้ละ?? เเคนบอกกับเธอว่า ถ้ารักฉันก็ทน เพราะเธอก็รู้ว่าฉันเป็นคนเจ้าชู้ รอเวลาที่ฉันจะรักเธอได้เพียงคนเดียวนะ เเต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเเคนถึงต้องให้เธอทนอยู่ถ้าเค้าไม่ได้รักเธอ เเต่ถึงยังไง ถึงเเม้เค้าจะให้เธอไป เธอก็คงไม่ไปเพราะเธอรักเค้า เเค่คำว่ารักคำเดียว เธอเคยคิดว่าถ้าความเจ็บปวดจากความรัก ได้กินยาพาราเเล้วหายไปก็คงจะดี เเต่ว่ามันไม่ใช่ยังงั้น ความเจ็บปวดมันจะยังอยู่กับเราต่อไป เเต่เธอเธอหายไป ความเจ็บปวดมันจะหายไปไหม???
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้เธอที่กำลังคิดอยู่ต้องหลุดจากความคิดนั้นเเละยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาก่อน เเล้วลุกขึ้นมาเพื่อเดินมาที่ประตู เพื่อดูว่าใครมา หวังว่าคงจะไม่ใช่ผู้หญิงของเเคนนะ
"ใครคะ"สต๊อปถามคนที่เคาะประตู
"ฉันเอง เเคนสุดที่รักของเธอไง"คนที่มาเคาะประคู คือ เเคน หลังจากที่เค้ากลับไปถึงบ้านของเเกงส้ม เค้าก็หลับปุ๊ยไปเลย เเล้วตื่นมาตอนเเปดโมงเค้าจึงรีบกลับมาที่บ้าน เค้าคิดถึงสต๊อปเเต่นี้ไม่ใช่เเค่เหตุผลเดียวที่เค้าต้องกลับมา อีกเหตุผลนึงคือ วันนี้เค้านัดคู่ควงของเค้าเอาไว้เค้าจึงต้องกลับมาเอาของ
"เอ้าเเคนกลับมาเเล้วหรอ"เมื่อเธอได้ยินชื่อผู้ที่มา เธอดีใจมาก ในที่สุดเค้าก่อนกลับมาเเล้ว
เเอ๊ด
"เข้ามาสิเเคน"สต๊อปบอกด้วยน้ำเสียงชวนฟัง
"อืม เดี๋ยวฉันจะออกไปข้างนอกเเล้วนะ จะกลับมาเอาของ"เเคนตอบกลับก่อนจะโผเข้ากอดหญิงสาว ประโยคที่เธอได้ยินจากปากเเคนทำให้เธอสงสัย
"เอ๊ วันนี้นายจะไปไหนหรอ"เธอถามเค้ากลับ เธอภาวนาให้สิ่งที่เธอคิดไม่เป็นจริง ที่คิดว่าเค้าจะไปกับผู้หญิงคนอื่น
"วันนี้ฉันจะไปกินข้าวกับน้องลูซี่นะ"คำตอบที่เเคนตอบกลับมามันทำให้เธอเจ็บ นี้เค้าพึ่งกลับมาอยู่กับเธอได้เเป๊ปเดียวเค้าจะไปอีกเเล้วหรอ
"อืม เเล้วจะกลับกี่โมง"สต๊อปถามกลับไป ด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"ดึก ไม่ต้องรอ ไปเเล้วนะ"หลังจากสต๊อปถามเสร็จเค้าก็รีบออกไปข้างนอก เค้ากะว่าจะไปเดินเล่นซะหน่อย
"บาย เดินทางปลอดภัย"เธอตอบกลับพร้อมกับเสียงดังของประคู นี้เค้ารีบไปมากเลยหรอ เค้าเห็นความสำคัญคนอื่นมากเลยหรอเเล้วเธอละ
เจ็บ เธอเจ็บอีกเเล้วจากเค้า คนที่เธอรัก นายเห็นฉันเป็นตัวอะไร คิดจะมาก็มา คิดจะไปก้ไป ฉันก็เจ็บเป็นนะ เคยคิดบ้างไหม ไม่โวยวายไม่ใช่ไม่เจ็บ ที่ทนได้ไม่ใช่ไม่ท้อ ฉันท้อ ฉันเจ็บที่เห็นนายอยู่กับตนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน ฉันไม่ทนเห็นคนอื่นมายุ่งกับนายได้ ฉันไม่ใช่คนใช่ไหม??? ถึงจะเจ็บไม่ได้
"พระเจ้าคะ หนูควรจะอยู่หรือจะไปช่วยบอกหน่อยคะ หนูเจ็บเกินทนเเล้ว"สต๊อปเงยหน้ามองไปข้างบนพร้อมพูดออกมา เธอหวังว่าพระเจ้าจะเห็นใจเธอ ให้เธอตัดสินใจได้ว่าเธอควรจะไปหรือจะอยู่ทนกับความเจ็บปวด
เห็นฉันเป็นตัวอะไร จึงไม่เคยให้ความสำคัญ
เมื่อคิดจะร้างลากัน ก็เพียงบอกลา
เห็นฉันเป็นตัวอะไร เมื่อมีใจจะคืนย้อนมา
ก็หวนมาทำ พูดจาให้ลืมวันนั้น
_____________________________________________________
TALK WITH WRITER:: สวัสดีคะ ตอนเเรกโผล่เเล้ว ติชมด้วยนะคะ พี่เเคนนี้นิสัยไม่ดีเลย จะบอกพี่ต๊อปให้หนีไปเลย ไม่ต้องอยู่เเล้วว??? เดี๋ยวตอนหลังพี่ต๊อปจะได้เปลี่ยนจากเจ็บปวดเป็นสะใจเเล้ว สงสัยอะไรถามได้นะคะ ไรท์ว่ามันงง งง ฮ่าๆๆๆ ไม่มีอะไรเเล้ว ไปเเล้วคะะ รักรีดน้าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น