ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 (ลง 50%)
ตอนที่ 1....
CAN Part:
ผมไม่เข้าใจจริงๆ ว่าพ่อผมโง่หรือหลงจนโดนหลอก ผมมองเเค่นี้ผมก็รู้เเล้วว่าสองเเม่ลูกนั้นต้องการอะไรจากบ้านเรา สิ่งที่ทำให้เขาสองคนตกลงมาอยู่กับพ่อผมก็คือ เงิน!!!!!
ผมจะฉีกหน้ากากอันจอมปลอมนั้นออกมาให้ทุกคนเห็น!!! อติรุจเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนที่จะกดไปยังเบอร์ของธนทัตเพื่อนชายของเขา
ตู้ด ตู้ด
"ฮัลโหล ไอเเกงมึงทำไรอยู่ว่ะ ตอนนี้กูเบื่อๆว่ะ ไปหาไรทำกัน??" อติรุจ คุยกับเพื่อนของเขา เพื่อชวนที่จะไปข้างนอก
(ได้เว้ย ตอนนี้กูว่างพอดีว่ะ ที่เดิมใช่ไหม) ธนทัตตอบกลับมา ทำให้อติรุจรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง
"เออเว้ยเเล้วเดี๋ยวเจอกัน"อติรุจบอกเเก่ธนทัต
(เออ เฮ้ย!! นี้เธอเดินทำไมไม่ดูว่ะ เอ่อไอเเคนเเค่นี้ก่อนนะ ตู้ด ) หลังจากที่ธนทัตตัดสายไปเเล้วอติรุจก็ย่างก้าวเดินไปยังบนเตียงก่อนที่จะหยิบหนังสือโปรดของตนขึ้นมาอ่าน ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนเขาเลย!!!!
ต่อ
kangsom Side:
สวัสดีครับ ผมธนทัต ชัยอรรถ หรือเเกงส้ม ตอนนี้ผมกำลังเดินอยู่ในห้างเพื่อทำอะไรเเก้เซ็งเเละไอเเคนเพื่อนของผมมันก็โทรมาชวนผมไปเที่ยวเป็นเพื่อน ในระหว่างที่ผมกำลังเดคุยกับไอเเคนอยู่ผู้หญิงคนหนึ่งเธอก็เดินมาชนผมอย่างจัง!!! ผมจึงเลิกคุยสายกับไอเเคนก่อนจะมาจัดการกับผู้หญิงคนข้างหน้า ถ้าทุกคนคิดว่าผมเป็นสุภาพบุรุษที่จะขอโทษกุลสตรี คุณคิดผิด!! คนอย่างเเกงส้มไม่เคยขอโทษใคร!!!!
"นี้คุณ!! เดินชนทำไมไม่ขอโทษว่ะ"ผมเงยหน้าขึ้นมาต่อว่าผู้หญิงคนที่อยู่ด้่านหน้าของผม หลังจากที่ผมไม่ได้ยินคำว่าขอโทษออกมาจากปากเธอ
"เหอะ ทำไมชั้นต้องขอโทษคุณมิทราบคะ ก็คุณมัวเเต่ยืนคุยโทรศัพท์โดยไม่ดูคนอื่นเลย"ผู้หญิงคู่กรณีก็ไม่ยอม ธนทัตที่ได้ยินดังนั้นจึงหันไปมองดูข้างหลังก็เห็นคนมากมายมองมาที่เขาด้วยสายตาไม่พอใจ
"คุณตามผมมานี้เลย!!"ธนทัตไม่สนใจ กลับลากคู่กรณีของตนออกมา เพื่อมาคุยกันต่อ
"นี้คุณ!! อะไรของคุณเนี่ย ปล่อยชั้นนะ ชั้นรีบไปปปปป"คู่กรณีของเขาต่อว่าเขา เเต่คนอย่างเขานะหรอจะสน เหอะ!!!ฝันไปเถอะ
"เเต่ผมไม่รีบ"ธนทัตพูดเเก่คู่กรณีของเขาก่อนที่จะพาเธอมาภายในซอกทางเดิน
"ได้!!!ไม่ปล่อยชั้นใช่ไหม จัดให้"หญิงสาวคู่กรณีกล่าวก็ที่จะจัดการปล่อยหมัดที่เธอเคยเรียนมาใส่หน้าชายหนุ่ม ก่อนที่วิ่งออกไปด้วยความสะใจ
"ฝากไว้ก่อนนะเธอ อู้ยย"ธนทัตเอ่ยด้วยความเจ็บปวด
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ขอโทษชั้นไม่รับฝากว่ะ ตามไปเอาคืนด้วยนะ เเละชั้นไม่ได้ชื่อเธอชั้นชื่อเฟรมเว้ยย บ๊ายบายยย"หญิงสาวคู่กรณีที่ชื่อว่าเฟรมเอ่ยออกมาด้วยความเมามันส์ก่อนที่จะเดินไปด้วยอารมณ์ดี
"ยายบ้าเอ่ยย"ธนทัตเอ่ยด้วยความหัวเสียก่อนที่จะเดินออกไป ด้วยสายตาน่าสมเพชของผู้เดินไปมามองมาที่เขา มันน่าหงุดหงิดเป็นบ้าเลย
ขออย่าให้ได้เจอกันอีกนะยายบ้า!!!
CAN Part:
ผมไม่เข้าใจจริงๆ ว่าพ่อผมโง่หรือหลงจนโดนหลอก ผมมองเเค่นี้ผมก็รู้เเล้วว่าสองเเม่ลูกนั้นต้องการอะไรจากบ้านเรา สิ่งที่ทำให้เขาสองคนตกลงมาอยู่กับพ่อผมก็คือ เงิน!!!!!
ผมจะฉีกหน้ากากอันจอมปลอมนั้นออกมาให้ทุกคนเห็น!!! อติรุจเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนที่จะกดไปยังเบอร์ของธนทัตเพื่อนชายของเขา
ตู้ด ตู้ด
"ฮัลโหล ไอเเกงมึงทำไรอยู่ว่ะ ตอนนี้กูเบื่อๆว่ะ ไปหาไรทำกัน??" อติรุจ คุยกับเพื่อนของเขา เพื่อชวนที่จะไปข้างนอก
(ได้เว้ย ตอนนี้กูว่างพอดีว่ะ ที่เดิมใช่ไหม) ธนทัตตอบกลับมา ทำให้อติรุจรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง
"เออเว้ยเเล้วเดี๋ยวเจอกัน"อติรุจบอกเเก่ธนทัต
(เออ เฮ้ย!! นี้เธอเดินทำไมไม่ดูว่ะ เอ่อไอเเคนเเค่นี้ก่อนนะ ตู้ด ) หลังจากที่ธนทัตตัดสายไปเเล้วอติรุจก็ย่างก้าวเดินไปยังบนเตียงก่อนที่จะหยิบหนังสือโปรดของตนขึ้นมาอ่าน ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนเขาเลย!!!!
ต่อ
kangsom Side:
สวัสดีครับ ผมธนทัต ชัยอรรถ หรือเเกงส้ม ตอนนี้ผมกำลังเดินอยู่ในห้างเพื่อทำอะไรเเก้เซ็งเเละไอเเคนเพื่อนของผมมันก็โทรมาชวนผมไปเที่ยวเป็นเพื่อน ในระหว่างที่ผมกำลังเดคุยกับไอเเคนอยู่ผู้หญิงคนหนึ่งเธอก็เดินมาชนผมอย่างจัง!!! ผมจึงเลิกคุยสายกับไอเเคนก่อนจะมาจัดการกับผู้หญิงคนข้างหน้า ถ้าทุกคนคิดว่าผมเป็นสุภาพบุรุษที่จะขอโทษกุลสตรี คุณคิดผิด!! คนอย่างเเกงส้มไม่เคยขอโทษใคร!!!!
"นี้คุณ!! เดินชนทำไมไม่ขอโทษว่ะ"ผมเงยหน้าขึ้นมาต่อว่าผู้หญิงคนที่อยู่ด้่านหน้าของผม หลังจากที่ผมไม่ได้ยินคำว่าขอโทษออกมาจากปากเธอ
"เหอะ ทำไมชั้นต้องขอโทษคุณมิทราบคะ ก็คุณมัวเเต่ยืนคุยโทรศัพท์โดยไม่ดูคนอื่นเลย"ผู้หญิงคู่กรณีก็ไม่ยอม ธนทัตที่ได้ยินดังนั้นจึงหันไปมองดูข้างหลังก็เห็นคนมากมายมองมาที่เขาด้วยสายตาไม่พอใจ
"คุณตามผมมานี้เลย!!"ธนทัตไม่สนใจ กลับลากคู่กรณีของตนออกมา เพื่อมาคุยกันต่อ
"นี้คุณ!! อะไรของคุณเนี่ย ปล่อยชั้นนะ ชั้นรีบไปปปปป"คู่กรณีของเขาต่อว่าเขา เเต่คนอย่างเขานะหรอจะสน เหอะ!!!ฝันไปเถอะ
"เเต่ผมไม่รีบ"ธนทัตพูดเเก่คู่กรณีของเขาก่อนที่จะพาเธอมาภายในซอกทางเดิน
"ได้!!!ไม่ปล่อยชั้นใช่ไหม จัดให้"หญิงสาวคู่กรณีกล่าวก็ที่จะจัดการปล่อยหมัดที่เธอเคยเรียนมาใส่หน้าชายหนุ่ม ก่อนที่วิ่งออกไปด้วยความสะใจ
"ฝากไว้ก่อนนะเธอ อู้ยย"ธนทัตเอ่ยด้วยความเจ็บปวด
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ขอโทษชั้นไม่รับฝากว่ะ ตามไปเอาคืนด้วยนะ เเละชั้นไม่ได้ชื่อเธอชั้นชื่อเฟรมเว้ยย บ๊ายบายยย"หญิงสาวคู่กรณีที่ชื่อว่าเฟรมเอ่ยออกมาด้วยความเมามันส์ก่อนที่จะเดินไปด้วยอารมณ์ดี
"ยายบ้าเอ่ยย"ธนทัตเอ่ยด้วยความหัวเสียก่อนที่จะเดินออกไป ด้วยสายตาน่าสมเพชของผู้เดินไปมามองมาที่เขา มันน่าหงุดหงิดเป็นบ้าเลย
ขออย่าให้ได้เจอกันอีกนะยายบ้า!!!
____________________
มาต่อเเล้วนะคะ คอมเม้นด้วยนะ ไรท์ห่อเหี่ยวจริงๆ
เอาเเล้วธนทัตโคตรสุภาพบุรุษจริ๊งจริงเลย น่าหมั่นไส้
เฟรมก็ใช่เล่นนะ ยังไม่ครบนะ อีก50% จะเป็นยังไงรอนะคะ
ตอนหน้าจัมีตัวละครออกมาอีกนะ ไปเเล้วคะ
มาต่อเเล้วนะคะ คอมเม้นด้วยนะ ไรท์ห่อเหี่ยวจริงๆ
เอาเเล้วธนทัตโคตรสุภาพบุรุษจริ๊งจริงเลย น่าหมั่นไส้
เฟรมก็ใช่เล่นนะ ยังไม่ครบนะ อีก50% จะเป็นยังไงรอนะคะ
ตอนหน้าจัมีตัวละครออกมาอีกนะ ไปเเล้วคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น