คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่3 ทางเเห่งความเจ็บปวด
ทางเเห่งความเจ็บปวด
@คอนโดเเคน
22.00 PM
หลังจากที่เเกงส้มมาส่งสต๊อป เธอก็ต้องนั่งกินข้าวคนเดียวอีกเเล้ว หลังจากกินข้าวเสร็จหกโมง เธอก็นั่งรอเเคนตรงโซฟา ตอนนี้ก็สี่ทุ่มเเล้วทำไมเเคนยังไม่กลับมาอีกนะ
ก๊อก ก๊อก
"ออกมาเปิด เอิ๊ก ปราาตูสิ"เสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงคุ้นหูที่เธอได้ยินมันทำให้เธอดีใจถึงเเม้ว่าเค้าจะเมามาก็เถอะ เธอจึงเดินไปเปิดประตูเเต่เมื่อเปิดประตูเเล้วเธอต้องตกใจ
เมื่อเธอเห็นเเคนมากับผู้หญิงคนหนึ่ง อีกเเล้วมันทำให้เธอเจ็บ
"น้องลูซี่จ้าาา มาๆๆ ข้าวววมาาเร้ววว"หลังจากที่สต๊อปเปิดประตูให้ เเคนก็พาผู้หญิงเข้ามาที่ห้อง
"ได้ค้าาา"หญิงสาวเซ็กซี่ตอบกลับมา พร้อมกับเดินพาเธอเเละมองเธอด้วยสายตาสมเพช
"มามา ข้าววมาาานายยยห้องงมาาา"เเคนชวนลูซี่เข้าไปในห้อง
"เออ เเล้วคุณเค้าไม่ว่าหรอคะ"ลูซี่ถามกลับอย่างเสเเสร้ง เพื่อความสะใจของเธอ
"ม่ายยยเห็นนนเป็นนนนรายยยเลยยย"เเคนตอบกลับมา เค้ามองสต๊อปด้วยสายตาเมินเฉย ก่อนจะเข้าห้องไป
ปึ๊กก
ฮึก ฮึก น้ำตาของสต๊อปได้ไหลลงมาอีกเเล้ว เธอเห็นสายตาที่เค้ามองเธอ ทำไมมันเฉยชาอยา่งนี้
วันนี้เธอต้องนอนร้องไห้อีกเเล้วใช่ไหม เธอฟุบนั่งไปบนโซฟา ก่อนจะคิด เเคน ฉันเป็นคนที่ไม่มีค่าในสายตานายใช่ไหม นายถึงย่ำยี้ฉันอย่างนี้ เธอนอนคิดไปเรื่อยๆจนผลอยหลับไป
@HZ HOME
23.00PM
หลังจากที่ผมไปทำธุระเสร็จผมก็กลับมาที่บ้าน มาหาป๊าม๊า วันนี้ผมมีความสุขที่สุดเลย ที่ผมได้คุยกับเเกงส้ม ที่เค้าบอกผมว่าทำไมไม่คิดถึงเค้าบ้าง ผมอยากตอบไปเหลือเกินมา ผมคิดถึงเค้าตลอดเวลา เเต่ก็บอกไม่ได้ เเกงส้มเป็นเด็กหนุ่มที่น่ารักมาก น่ารักจนทำให้ผมเเอบหลงรัก
ผมเเอบหลงรักเเกงส้มปีนี้เป็นปีที่3เเล้ว เเกงส้มเป็นเด็กหนุ่มที่ร่าเริงน่ารัก เเต่ความคิดของผมที่ชอบเเกงส้ม ทำให้ผมต้องเจ็บทุกครั้งไป เพราะว่า ผมเเละเเกงส้มเราต่างก็เป็นผู้ชายเรารักกันไม่ได้ เเละผมก็รู้ว่าเเกงส้มไม่มีทางรักผมหรอก ในเมื่อเค้าเเอบชอบสต๊อปอยู่ ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะ ในเมื่อเเกงส้มชอบมาบ่นให้ผมฟังถึงเรื่องของเเคนเเละสต๊อป ว่าสงสารสต๊อปอย่างนู้นอย่างนี้ ทำไมไม่เป็นผมล่ะที่เค้าเป็นห่วง เฮ้ออ เลิกคิดดีกว่าคิดเองก็เจ็บเอง
ผมมองไปที่รูปบนหัวเตียงของผม เเกงส้ม พี่รักนายนะ ก่อนที่ผมจะนอนหลับไป
@SM HOME
หลังจากที่ฉันเดินทางมาถึงบ้านไม่นานพี่เเกงก็โทรมาหาฉัน ว่ากลับถึงบ้านเเล้วมช่ไหม ทำไมพี่เค้าต้องทำให้ฉันคิดด้วยนะ ว่าพี่เค้าอาจจะเเอบชอบฉัน เฮ้อ!!! เป็นไปไม่ได้หรอก ฉันสะบัดหัวไล่ความคิดนี้ออกไป
ฉันกลับมาคิดถึงพี่ฮั่น ฉันไม่เข้าใจว่าพี่เค้่าจะกลับมาทำไม ฉันเห็นหน้าพี่เค้าเเล้วมันเจ็บปวด ที่ต้องเห็นพี่เค้ากับพี่เเกงส้มอยู่ใกล้กัน เเต่เดี๋ยวหรือว่าที่ฉันเจ็บปวดจะเป็นเพราะว่าฉันยังรักพี่เค้าอยู่นะ
ใช่ ฉันเคยเเอบชอบพี่ฮั่นมาก่อนพี่เเกง
เฮ้อ เลิกคิดเเล้วนอนดีกว่าา เเละสมายล์ก็นอนหลับไป
@HUT CONDO
ห้องนอนของฮัท เค้าถือรูปของเเฟนเก่าเอาไว้ ทำให้หวนกลับคิดถึงตอนที่เธอบอกเลิกเค้า
กริ๊ง กริ๊ง
"ฮัลโหลพี่ฮัทหรอคะ นี้เฟรมนะ"เสียงห้าวของสาว สวยเฟรมเเฟนของฮัท
"เอ้าเฟรมมีอะไรหรอค่ะ"ฮัทถามกลับไปเค้าดีใจที่เฟรมโทรมา
"มาหาเฟรมที่สวนสาธารณะที่เราเจอกันได้ไหมคะ"เฟรมบอกกับฮัท
"ได้สิคะ เฟรมรอพี่ก่อนนะ"ฮัทบอกก่นอที่เ้คาจะรีบไปเเต่งตัว
"ได้ค่ะ"เธอบอกก่อนจะตัดสายไป
@สวนสาธารณะ
เฟรม เธอมารอเค้า วันนี้เธอมาเพื่อบอกอะไรบางอย่างกับเค้า
"แฮก แฮก เฟรมรอพี่นานไหม "ฮัทพูดด้วยเสียงเหนื่อยอ่อน เค้ารีบวิ่งมาเพราะเห็นเฟรมมารอเเล้ว
"ไม่นานคะ"เฟรมตอบฮัท
'วันนี้เฟรมมีอะไรบอกกับพี่คะ"เฟรมบอกฮัท
"อะไรคะ อย่าบอกว่าจะขอพี่เเต่งงาน ฮ่าๆๆ"ฮัทตอบกลับมาด้วยความสุข
"พี่ฮัท เราเลิกกันค่ะ'หลังจากสิ้นเสียงเฟม สิ่งที่เค้าได้ยินมันทำให้เค้าอึ้ง!!
"เฟรมว่าอะไรนะคะ ล้อเล้นเเน่เลย"ฮัทบอกก่อนจะหัวเราะฝืน เค้าไม่คิดว่าเฟรมจะล้อเล่น
"เปล่าค่ะ พี่ฮัทเราเลิกกันเฟรมเบื่อพี่ฮัท"เธอบอกด้วยเสียงกร้าว ก่อนจะเดินออกไปอย่างไร้เยื้อใย
เค้าไม่เคยร้องไห้ให้ใคร เเต่วันนี้เค้าร้องไห้ น้ำตาไหลออกมาเป็นสายน้ำ เค้านั่งอยู่ที่เดิมประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนจะเดินออกไป
มีใครคนหนึ่งที่มองเค้าอยู่
"พี่ฮัท เฟรมขอโทษ เฟรมจำเป็นต้องทำ ให้อภัยเฟรมนะ"เธอพูด พูดกับตนเอง พูดเพื่อปลอบใจตนเอง
"ทำไม ทำไม ทำไม เฟรมถึงทิ้งพี่ไป พี่ไม่ดีพอหรอ เธอไม่รู้หรอพี่ก็เจ็บเป็นนะ ไม่ใช่ไม่เจ็บ เธอทำให้พี่เจ็บเธอต้องเจ็บกว่าที่พี่เป็น!!!!" ฮัทบอกพร้อมเขวี้ยงรูปทิ้ง
เพล้งงง
"เธอต้องเจ็บกว่าเป็นพันเท่า!!!!" ฮัทประกาศกร้าว
ความเจ็บปวดของคนเรามันไม่เหมือนกัน อยู่ที่ว่าใครเลือกจะทน ใครเลือกที่จะปล่อย
และฉันจะอดทนแม้แทบขาดใจ
ไม่อาจจะวิ่งหนีความจริงที่มันโหดร้าย
จะพร้อมจะยอมเข้าใจความเปลี่ยนแปลง
ความคิดเห็น