(TS8) SHORT FICTION olanla

ลำดับตอนที่ #1 : Volume No.1 รักเเรกพบ (จบในตอน)(เเคนสต๊อป)

Volume No.1

"เฮ้ย!! ยัยต๊อปจะไปกันยัง"เสียงห้าวเเหบของหญิงสาวนามว่า เฟรม เรียกหญิงสาวอีกคน สต๊อป 

"อืมๆ ไปกันดิ" หญิงสาวนามว่าสต๊อป ตอบกลับเเก่เฟรม ก่อนที่เธอจะเดินไปนั้น เธอมีความรู้สึกว่าเหมือนมีใครจ้องมองมาที่เธอ เธอจึงหันกลับไปเเต่ไม่พบใครเลย

"ยัยต๊อปมีอะไรเปล่า??"เฟรมหันกลับมาหาสต๊อป เพราะเห็นว่าเพื่อนของเธอไม่เห็นเดินตามพวกเธอทั้งสองคน
"เฟรมฉันรู้สึกว่าเหมือนมีใครมองฉันอีกเเล้วอ่ะ"สต๊อปบอกกับเฟรม ใช่เหตุการณ์ที่เธอมีความรู้สึกอย่างนี้มันมีมากมายหลายครั้งมาก

"อีกเเล้วเหรอเเก คนบ้าเปล่าว่ะ" เฟรมบอกกับสต๊อป ตอนเเรกเธอก็คิดว่าเพื่อนเธออาจจะคิดไปเอง เเต่เพื่อนเธอบอกว่ามีความรู้สึกหลายครั้งมากเธอจึงเลือกที่จะเชื่อ เพราะเธอก็รู้สึกเหมือนกันนะสิ

"ไม่รู้สิ เเต่เราไปกันเถอะ หิวเเล้วล่ะ" สต๊อปบอกปัดๆเเก่เฟรม ถ้าเป็นคนบ้าจริงๆก็น่ากลัวดิ เเค่คิดเธอก็ตัวสั่นเเล้ว


@โรงอาหาร
สต๊อปเเละเฟรมเดินมายังโรงอาหารที่เธอมานั่งกินบ่อย ก่อนที่จะไปหาอาหารมารับประทาน พวกเธอก็ได้ยินเสียงกรี๊ดของผู้หญิงที่เรียกได้ว่าพวกเธอคุ้นเคยกับมันเเล้ว

'อร๊ายยย พี่เเกงส้มมหันมายิ้มให้ฉันด้วยอ่ะเเก'

'วันนี้พี่เเคนก็ยังไม่ยิ้มเหมือนเดิมเลยอ่ะ'

'พี่ฮัททหล่อกระชากจายยจัง'

'พี่ฮั่นอย่างเท่อ่าาาา กระชากใจ'

'พี่โดม ปุ้มปุ้ยน่ารักมากอ่ะะ'

'น้องสมายล์อย่างน่ารักอ่ะ นี้ถ้าไม่เป็นเเฟนของคนในกลุ่มนั้นนะ ไม่เหลือหรอกเชื่อดิ'

เเละเสียงอื่นๆต่างๆนานา อ๋อลืมบอกไป พวกที่เดินมาเเล้วได้รับเสียงกรี๊ดขนาดนี้นะ มีอยู่กลุ่มเดียวคือ "princecharm" ประกอบด้วย5หนุ่มหล่อ ได้เเก่ เเกงส้ม เเคน ฮัท ฮั่นเเละโดม เเต่ผู้หญิงที่ชื่อสมายล์พวกเธอก็รู้จักนะ อยู่ห้องงเดียวกันนะ เธอเป็นเเฟนเเกงส้ม นิสัยดีมาก



หลังจากที่พวกปริ้นมาเเล้ว พวกเธอจึงยังไม่ลุกออกไปซื้อข้าวมันจะไปซื้อได้ไงล่ะ คนเยอะขนาดนี้นะ
เมื่อพวกปริ้นได้เดินมานั่งใกล้ๆโต๊ะเธอก่อนที่ส่งสายตาไล่พวกคนที่มุงพวกเค้าไป สต๊อปเธอรู้สึกว่าเหมือนมีใครจ้องมองเธออยู่จริงๆ เธอจึงหันไปทิศทางที่จ้องมองมา เธอเห็นเเคน ผู้ชายเเสนเย็นชาที่สุดภายในกลุ่มนั้นมองมาทางเธอ เธอจึงรีบหันกลับมาที่โต๊ะโดยทันที ก่อนที่จะคิดว่่าเค้าอาจจะมองคนอื่นก็ได้ เธอเอ่ยปากพูดกับเฟรม



"เฟรม เดี๋ยวฉันไปหาข้าวกินเเล้วนะ"สต๊อปบอกเเก่เฟรม


"อืม ฝากซื้อด้วยนะเหมือนเดิม"เฟรมบอกกับสต๊อป ก็เธอขี้เกียจไปนี้หน่า ฝากนิดหน่อย

"ได้" สต๊อปบอกก่อนที่จะเดินออกไปซื้อข้าว
 

ระหว่างที่สต๊อปเธอเดินไปซื้อข้าว เธอก็ได้เดินชนคนๆหนึ่ง ด้วยความไม่ระวังของเธอเอง เธอจึงเอ่ยขอโทษก่อนที่เธอจะหันขึ้นมาดูบุคคลที่เธอชน 


"คะคะเเคน" เธอเอ่ยเอื้อนออกมา ก่อนที่เธอจะเอ่ยออกมา เขาก็ลากเธอออกไปจากโรงอาหารท่ามกลางความตกตะลึงของเธอเเละผู้ที่พบเห็น

 



@หลังโรงเรียน


เขาลากเธออกมาเป็นเวลานานพอสมควร จนออกมาถึงสวนหลังโรงเรียน ก่อนที่เเคนจะหยุดลงอย่างทันที

 

 

ปึ๊กกกก



 

"เเฮ่กๆ โอ้ย!! เจ็บนะ นี้นายลากฉันมาทำไมเนี่ย!!!"สต๊อปเอ่ยบอกกับเเคนด้วยเสียงเหนื่อยหอบ เราสองคนจะรู้จักกันก็ไม่ใช่ เคยคุยกันก็ยิ่งไม่ใช่เลย เเละเขาจะลากเรามาทำไม


"ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ"เเคนหันกลับมาหาสต๊อปเเละบอกด้วยเสียงอันจริงจัง


"ห๊า!! นายมีอะไรจะบอกฉัน ทั้งๆที่เราไม่เคยคุยกันเลยอ่ะนะ เเล้วทำไมไม่คุยกันในโรงอาหาร" สต๊อปบอกด้วยเสียงอันงุนงง


"เธออยากถูกเเฟนคลับฉันรุมป่ะล่ะ"เเคนบอกเเก่สต๊อป ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาหา ฮึ้ย!! ใครบอกว่านิ่ง เรียบร้อย ต๊อปขอค้านค่ะ!!!


"เเล้วนายมีอะไรจะคุยกับฉันล่ะ"สต๊อปหันมาบอกถามเเคน


"ฉันอยากจะบอกอะไรบางอย่างกับเธอ ให้ตายสิ!!จริงๆฉันก็ไม่ได้อยากบอกเธอหรอก เเต่ว่าสิ่งนั้นมันเป็นอันตรายจริงๆนะเนี้ย" เเคนบอกกับสต๊อปด้วยเสียงหงุดหงิด


"อะไรของนายเนี้ย อันตรายอะไรล่ะ" สต๊อปถามกลับด้วยเสียงงุนงง เธองงว่าเขาพูดอะไร


"ฉัน..."เเคนเอ่ยบอกเเก่สต๊อป


"ฉันอะไรของนายเล่า เร็วๆดิ งงนะเว้ย"สต๊อปถามเเคนกลับ


"โอ้ย!! ฉันชอบเธอยัยบ้า หื้ยย พูดออกไปได้ไงว่ะเนี่ย"เเคนบอกก่อนที่คำหลังๆเหมือนจะพูดกับตัวเองเสียมากกว่า


"ฮะว่าไงนะ นะนะนายชอบฉันเนี่ยนะ"สต๊อปบอกด้วยน้ำเสียงอันน่าตกใจ 
ใช่!!! อยู่ดีๆผู้ชายที่เธอไม่เคยคุยด้วยจะมาบอกรักเธอ 
อยู่ดีๆผู้ชายที่เเทบจะไม่รู้จักมาบอกรักเธอ 
อยู่ดีๆผู้ชายเเสนเย็นชาที่ล่ำลือมานักหนาจะมาบอกรักเธอ บ้าไปเเล้ว!!


"ใช่ฉันชอบเธอ"เเคนบอกกับสต๊อปด้วยสายตาจริงจัง มันทำให้เธอเขิน


"ตั้งเเต่เมื่อไรกัน"สต๊อปเอ่ยถาม


"ไม่รู้สิ คงชอบมองเธอบ่อยๆล่ะมั้ง"เเคนบอกด้วยเสียงกวนๆ มันทำให้เธออยากเขกหัวเขามาก
 
"เเล้วตั้งเเต่เมื่อไรกันล่ะ"สต๊อปเอ่ยถามกลับก็เธออยากรู้นี้
"คงจะตอน...

ย้อนกลับไปประมาณ 3 เดือนที่เเล้ว
ใครๆต่างก็เรียกเขาว่าผู้ชายเย็นชา คนไร้หัวใจ วันนั้นเขาได้เดินมายังหลังโรงเรียนเเล้วเขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาไม่ได้น่าดึงดูดมากนัก เเต่มันกลับมีบางอย่างที่เขาก็ไม่รู้ดึงให้เขาเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น ก่อนที่จะเห็นหน้าเธออย่างเต็มตา มันอาจจะเรียกได้ว่าเป็นรักเเรกพบของเขาก็ได้ เขาพึ่งเข้าใจก็วันนี้เเหล่ะ ดวงตาที่หลับพริ้มเผยให้เห็นชนตาที่พริ้วไหวไปกับสายลม จมูกโด่งเข้ากับรูปหน้่า เเก้มสีชมพูอ่อน มันเข้ากันไปหมด เเละเหมือนฟ้าจะไม่เป็นใจ เธอก็เหมือนจะตื่นเขาจึงต้องรีบออกไปก่อนที่เธอจะเห็นเขา ตั้งเเต่นั้นมาเขาก็จะมาเเอบมองเธอตรงบริเวณหลังโรงเรียนไม่ก็ที่นั่งประจำ ของเธอเกือบทุกวัน

จนถึงวันนี้เขารู้เเล้วมาเขารักเธอเเละเค้าก็จะไม่รออีกเเล้วล่ะ วันนี้เขาจึงมาบอกรักเธอ"


 

"จริงหรอ เขินนะเนี่ย" สต๊อปบอกเเก่เเคน 


"สต๊อป คบกับฉันนะ ฉันจะดูเเลเธอให้ดีที่สุดเลย"เเละเเล้วเขาก็พูดคำนี้ออกมาจนได้


"ห๊า ขอเลยหรอ เอ้าจริงดิ งั้นตกลง"สต๊อปบอกเเก่เเคน เเหมคนหล่อมาของเป็นเเฟนทั้งที่คงจะต้องได้อยู่เเล้วล่ะ


"เห้อ!!ถ้าคนรู้ว่าสุดหล่ออย่างฉัน มาชอบผู้หญิงอย่างเธอจะเสียชื่อเสียงไหมเนี่ยนะ!!!"เเคนบอกด้วยความหลงตัว เองมันทำให้เธอหมั่นไส้เขาจึงเอามือไปตบหัวเขา



ผลั้วะะะ
 



"โอ้ย ยัยบ้าตีมาได้เจ็บนะเว้ย อู้ยย" เเคนบอกกับสต๊อป


"สมน้ำหน้า เเบร่"สต๊อปบอกกับเเคนก็ที่วิ่งหนีเเคนมา ทำให้เขาตามเธอไป


"อย่าหนีนะ จับได้จะชดเชยให้เข็ดเลยย"เเคนตะโกนบอกกับสต๊อปก่อนจะวิ่งตามไป



 

"เย้!!!! ในที่สุดก็สมหวังสักทีนะ"ในบริเวณพุ่มไม้ใกล้ๆนั้น เเกงส้ม ฮัท โดม ฮั่น เฟรม สมายล์ ที่มาหลบเเอบดูอยู่ ก็เดินออกมา


"ใช่!!กว่าจะกล้าบอกนะ ไอเเคน ใช่ไหมจ้ะเฟรมคนสวยของพี่" ป้าบบ เสียงมือของเฟรมกระทบที่เเขนของฮัททำให้ทุกคนต้องขำออกมา เฟรมกับฮัทพวกเขาเป็นเเฟนกันเเต่ยังไม่มีใครรู้ วันนี้เขาจะต้องประกาศให้คนอื่นรู้ว่าเขากับเฟรมเป็นเเฟนกัน เฟรมเธอรู้ทุกอย่างรู้ว่ามีคนเเอบดูสต๊อปเเต่เธอเเกล้งทำเป็นไม่รู้นะสิ


 

"เเกง เเกงว่าเเคนกับสต๊อปจะเป็นไงบ้างอ่ะ"สมายล์สาวน่ารักบอกกับเเฟนของเธอเเกงส้ม


"ไม่รู้สิเเต่ตอนนี้รู้เเค่ว่า เเกงรักมายนะ" เเกงส้มบอกก่อนที่จะเข้าไปกอดสมายล์มันทำให้เธอเขินนะเนี่ย ให้ตายเถอะ

 



"ไอโดม ทุกคนนี้น่ารักเนอะว่าไหม"ฮั่นนักเต้นเท้าไปบอกเเก่โดม

 
"อืมใช่ เเล้วพวกเราไม่คิดจะมีบ้างหรอ"โดมหันมาหาฮั่นก่อนจะพูด


"ไอโดมเเกหมายความว่าไง ไม่เอานะเว้ย"ฮั่นบอกเเก่โดม ก่อนที่จะวิ่งหนีไป


"เอ้าไอฮั่น เเค่จะบอกว่างั้นเราไปหาสาวกันบางดีกว่า ทำไมเเม่งหนีไปว่ะ คนหล่อเซ็ง ไปเเล้วดีกว่าอยู่นี้ มดขึ้น บรื๋อ " โดมบอกกับตัวเองก่อนที่จะเดินไป...



 

ความรักสามารถเกิดขึ้นได้ง่ายๆ เเต่อยู่ที่ว่าใครเลือกที่จะประคองความรักไว้ได้เท่านั้นเอง




:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

วันนี้เอาอันเก่าจากเรื่องที่เเล้วมาลงนะคะ ที่หน้าบทความเราจะมีบอกนะว่าเรื่องต่อไป
เป็นเรื่องอะไรเเละคู่ไหน ติดตามได้เลยนะ เจอกันเรื่องหน้าคะ