ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : กษัตริย์ผู้ถูกกล่าวหา2
ในอนลาืน เวรยาม็เริ่มเบาบาล และ็มีทหารบาส่วน็ำลัเวรยามันอยู่
มีทั้ทหารที่ลาระเวนในเมืออนลาืน
ึๆๆๆๆ!!!!!
มีทหารำนวนหนึ่ำลัเินทาผม
"ทำไมไม่ไปนอน"มีทหารนายหนึ่ถามผม
"ผม ไม่มีเินเ่าห้อนอนรับเพราะว่าายอไม่่อยีนัรับ"ผมโหพวเา
"ั้น ไปับพวันิ"
"อบุมารับ"ผมทำท่าีใมา
านั้นผมับทหารำนวนหนึ่็เินไปที่พัใน่ายทหาร แล้วทหารนายนั้น็พูว่า
"พัที่นี่สัพันะ เี๋ยวพรุ่นี้ะพาไปบ้านพันไร้บ้านเอ"
"อบุมารับ ใีัเลย"
"แ่นี้สบายมา"
เาหันทาผม ผมไปแะที่หัวไหล่อเาแล้วพูว่า
"ุ่วยผมหน่อย......"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมมาอยู่ในห้ออพระราา ผมเอายามาใส่ปาอพระราา านั้นพระราา็เริ่มลืมาึ้น
"พื้นแล้วเหรอรับ?"ผมพูึ้นมา
"เธอเป็นใร!?"
"ผมื่อบอลรับ"
"อบุนะ ที่่วย"
"สำเร็สินะ?"ุทหารถามผม
"รับ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ุ่วยผมหน่อยรับ"
"ห่ะ! เรื่ออะไรล่ะ?"
"ผมะ่วยพระราาเอ"
"นายรู้แผนอลุ่มบเหรอ?"
"็ มันิไ้อย่าเียวนี่รับ"
"็ือารให้ลูอนเอไปแ่านับลูอพระราาสินะ?"
"มันิไ้แ่นั้นแหละรับ"
หลัานั้นุทหารนนั้น็พาผมเ้าไปในวั
ในานะหมอรัษาโร แ่พอะมารัษา ุทหารันหลับ่อน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"นี่แหละรับือเรื่อราวทั้หม"ผมอธิบายให้ราาฝั
"แล้วริๆนายทำอาีพอะไร?"ราาถามผม
"ผมเป็นพ่อ้ารับ"ผม็พู่อว่า
"ยาแ้พิษมีราา ยี่สิบห้าเหรียเินรับ"
"อย่าพึ่ อนนี้้อรู้่อนว่าในปราสาทนี้ ใรือบ"
"ยานะรับเนี่ย"ผมหันไปถามราาว่า
"ุื้ออาวุธเยอะมาเหรอรับ?"
"ไม่ มันเป็นแ่่าวลือที่พวบเอามาปั่นหัวประานนะ"ราาอบ
"ั้น ุเอาเินไปทำอะไรล่ะรับ"
"็เอาไปอัีลในระบบารเินนะ แ่็สสัยเหมือนันว่าเินหายไปไหน"
"มิน่าละ อประับายไม่ออเลย เพราะเา้อื้ออที่มีประโยน์สินะ"
[เห็นไ้ยินว่าเมือ้าๆรวยเอาๆ แถมยัมีพ่อ้านอื่นมาวนเราไป้วยสิ รวยเอา เิน]
"อ๋อ รู้แล้วว่าเินไปไหน"ผมพูึ้นมา
"เอ๋! รู้แล้วเหรอ"ทั้ราาและุทหารพูพร้อมัน
"เินน่าะไปเมือ้าๆรับ ฝ่ายารเินอที่นี่น่าะเป็นพวที่อยาใหุ้สละทรัพย์สมบัิ และรวมทั้สอเมือเป็นเมือเียวันรับ"
"ะใ่หรอ?"
"มันเป็นาราะเนอผมนะรับ"
"ผม้อไปเปิร้าน่อนนะรับ ุทหารพาผมออไป้วยนะรับ"
"อืม"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หลัานั้นัยี่สิบนาที ผม็มาเปิร้านและ้าายามปริ
"ไบอล"
"รับุเลออน!"
"เมล็าแฟรสาิีมาเลยนะ"
"อบุรับ"
"อถุหนึ่นะ"
"ทั้หมห้าเหรียเินรับ"ผมยิ้มให้เา
"แหม ยิ้มสวยน่ะ"
"อบุรับที่ม"
านั้นุเลออน็เินไปทำาน่อ
"ไม่ไหวายไม่่อยออเลย"พ่อ้าายเรื่อประับ้าๆผมบ่นออมา
"นั้นสิรับ เรื่อประับายไม่่อยออเลย"
"รู้ี้ไปเมือ้าไปีว่า ามที่เาแนะนำ"
"ใรแนะนำ?"ผมเริ่มสสัย
"็พ่อ้าไเ้าบอว่าเมือ้าๆมีแ่นรวย"
"ที่นี่็ีนะรับ"
"แถวนี้มีแ่นายแหละที่ายี"
"ั้นเหรอรับ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พอเย็นผม็ปิร้าน
"นี่นายะเ่า่อไหม?"เ้าอเามาถามผม
"เ่าอะไรเหรอรับ?"
"็ที่ไ มันรบเ็สิบสามั่วโมแล้ว"
[เออวะลืมไป]
"ไม่แล้วรับ ผมะเินทา่อ"
านั้นผม็เ็บอึ้นเวียน แล้ว็ถามับเ้าอว่า
"มีที่ๆน่าไป้าายไหมรับ?"
"มีนะ ที่เมือ้าๆ"
"ั้นเหรอรับ ุเ้าอรับผมอ......"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วัน่อมาผม็เินทาไปเมือ้าๆ
"่าผ่านทา"ทหารยามพูึ้น
"รับ"ผม่ายเินไปหนึ่เหรียเิน
"ไม่ใ่ หนึ่เหรียทอ"
"อะไรนะ!"ผมอึ้พร้อมิในใว่า
[แพัวะ]ผมยอม่ายและเ้าไปู ปราว่า
เมือภายนอูีมา แ่ภายในนั้นมัน็ไม่่าันมา พอเห็นันั้นผมเลยะลับ แ่
ึๆๆๆๆ!!!!
มีทหารำนวนมาเ้ามาล้อมผม
"อับุใน้อหา ผู้้อสสัยว่าเป็นสายให้เมือ้าๆ"
มีทั้ทหารที่ลาระเวนในเมืออนลาืน
ึๆๆๆๆ!!!!!
มีทหารำนวนหนึ่ำลัเินทาผม
"ทำไมไม่ไปนอน"มีทหารนายหนึ่ถามผม
"ผม ไม่มีเินเ่าห้อนอนรับเพราะว่าายอไม่่อยีนัรับ"ผมโหพวเา
"ั้น ไปับพวันิ"
"อบุมารับ"ผมทำท่าีใมา
านั้นผมับทหารำนวนหนึ่็เินไปที่พัใน่ายทหาร แล้วทหารนายนั้น็พูว่า
"พัที่นี่สัพันะ เี๋ยวพรุ่นี้ะพาไปบ้านพันไร้บ้านเอ"
"อบุมารับ ใีัเลย"
"แ่นี้สบายมา"
เาหันทาผม ผมไปแะที่หัวไหล่อเาแล้วพูว่า
"ุ่วยผมหน่อย......"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมมาอยู่ในห้ออพระราา ผมเอายามาใส่ปาอพระราา านั้นพระราา็เริ่มลืมาึ้น
"พื้นแล้วเหรอรับ?"ผมพูึ้นมา
"เธอเป็นใร!?"
"ผมื่อบอลรับ"
"อบุนะ ที่่วย"
"สำเร็สินะ?"ุทหารถามผม
"รับ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ุ่วยผมหน่อยรับ"
"ห่ะ! เรื่ออะไรล่ะ?"
"ผมะ่วยพระราาเอ"
"นายรู้แผนอลุ่มบเหรอ?"
"็ มันิไ้อย่าเียวนี่รับ"
"็ือารให้ลูอนเอไปแ่านับลูอพระราาสินะ?"
"มันิไ้แ่นั้นแหละรับ"
หลัานั้นุทหารนนั้น็พาผมเ้าไปในวั
ในานะหมอรัษาโร แ่พอะมารัษา ุทหารันหลับ่อน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"นี่แหละรับือเรื่อราวทั้หม"ผมอธิบายให้ราาฝั
"แล้วริๆนายทำอาีพอะไร?"ราาถามผม
"ผมเป็นพ่อ้ารับ"ผม็พู่อว่า
"ยาแ้พิษมีราา ยี่สิบห้าเหรียเินรับ"
"อย่าพึ่ อนนี้้อรู้่อนว่าในปราสาทนี้ ใรือบ"
"ยานะรับเนี่ย"ผมหันไปถามราาว่า
"ุื้ออาวุธเยอะมาเหรอรับ?"
"ไม่ มันเป็นแ่่าวลือที่พวบเอามาปั่นหัวประานนะ"ราาอบ
"ั้น ุเอาเินไปทำอะไรล่ะรับ"
"็เอาไปอัีลในระบบารเินนะ แ่็สสัยเหมือนันว่าเินหายไปไหน"
"มิน่าละ อประับายไม่ออเลย เพราะเา้อื้ออที่มีประโยน์สินะ"
[เห็นไ้ยินว่าเมือ้าๆรวยเอาๆ แถมยัมีพ่อ้านอื่นมาวนเราไป้วยสิ รวยเอา เิน]
"อ๋อ รู้แล้วว่าเินไปไหน"ผมพูึ้นมา
"เอ๋! รู้แล้วเหรอ"ทั้ราาและุทหารพูพร้อมัน
"เินน่าะไปเมือ้าๆรับ ฝ่ายารเินอที่นี่น่าะเป็นพวที่อยาใหุ้สละทรัพย์สมบัิ และรวมทั้สอเมือเป็นเมือเียวันรับ"
"ะใ่หรอ?"
"มันเป็นาราะเนอผมนะรับ"
"ผม้อไปเปิร้าน่อนนะรับ ุทหารพาผมออไป้วยนะรับ"
"อืม"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หลัานั้นัยี่สิบนาที ผม็มาเปิร้านและ้าายามปริ
"ไบอล"
"รับุเลออน!"
"เมล็าแฟรสาิีมาเลยนะ"
"อบุรับ"
"อถุหนึ่นะ"
"ทั้หมห้าเหรียเินรับ"ผมยิ้มให้เา
"แหม ยิ้มสวยน่ะ"
"อบุรับที่ม"
านั้นุเลออน็เินไปทำาน่อ
"ไม่ไหวายไม่่อยออเลย"พ่อ้าายเรื่อประับ้าๆผมบ่นออมา
"นั้นสิรับ เรื่อประับายไม่่อยออเลย"
"รู้ี้ไปเมือ้าไปีว่า ามที่เาแนะนำ"
"ใรแนะนำ?"ผมเริ่มสสัย
"็พ่อ้าไเ้าบอว่าเมือ้าๆมีแ่นรวย"
"ที่นี่็ีนะรับ"
"แถวนี้มีแ่นายแหละที่ายี"
"ั้นเหรอรับ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พอเย็นผม็ปิร้าน
"นี่นายะเ่า่อไหม?"เ้าอเามาถามผม
"เ่าอะไรเหรอรับ?"
"็ที่ไ มันรบเ็สิบสามั่วโมแล้ว"
[เออวะลืมไป]
"ไม่แล้วรับ ผมะเินทา่อ"
านั้นผม็เ็บอึ้นเวียน แล้ว็ถามับเ้าอว่า
"มีที่ๆน่าไป้าายไหมรับ?"
"มีนะ ที่เมือ้าๆ"
"ั้นเหรอรับ ุเ้าอรับผมอ......"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วัน่อมาผม็เินทาไปเมือ้าๆ
"่าผ่านทา"ทหารยามพูึ้น
"รับ"ผม่ายเินไปหนึ่เหรียเิน
"ไม่ใ่ หนึ่เหรียทอ"
"อะไรนะ!"ผมอึ้พร้อมิในใว่า
[แพัวะ]ผมยอม่ายและเ้าไปู ปราว่า
เมือภายนอูีมา แ่ภายในนั้นมัน็ไม่่าันมา พอเห็นันั้นผมเลยะลับ แ่
ึๆๆๆๆ!!!!
มีทหารำนวนมาเ้ามาล้อมผม
"อับุใน้อหา ผู้้อสสัยว่าเป็นสายให้เมือ้าๆ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น