ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักวุ่นๆของสาวหน้าใส กับ นายหน้าหล่อ

    ลำดับตอนที่ #2 : เวรกรรมสุดๆ

    • อัปเดตล่าสุด 9 ม.ค. 50


    ออดดดดดดดดดด
            เย้ๆๆๆ    เสียงสวรรค์ของช้านนนน ฉันล่ะเบื่อเจ๊โหดเต็มทนแล้ว ชั่วโมงนี้มีแต่บ่นกับบ่น ฉันเนี่ยจะหลับได้แล้วมั้ง... ตอนนี้ก็พักเที่ยงซักทีล่ะนะ
    " เจ๊!!! ไปกินข้าวกันเหอะหิวอ่ะ" ไอ้โฟนนั่นเอง ตะโกนอยู่นั่นแหระ
    "แล้วแกจะตะโกนทำไมเนี่ย บ้านแกอยู่โรงสีรึงัยไอ้โฟน"
    "โห แล้วบ้านผมกับบ้านเจ๊มันอยู่คนละบ้านรึงัย" ดูมัน มีย้อน น่ากระโดดเตะคอมันจริงๆ
    "เออๆไปก็ไป" ในที่สุดฉันก็เป็นฝ่ายยอมมันจนได้สินะ
    ตอนนี้ก็อยู่ที่โรงอาหารเป็นที่เรียบร้อย แต่คนนี่สิเยอะเป็นบ้า
    "นี่เธอๆดูผู้ชายคนนั้นสิหล่อๆอ่ะ อย่างกับเทพบุตร" ใครวะเนี่ย
    "ช่ายๆ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลยอ่ะ เด็กใหม่หรอเธอ" ใครอีกล่ะเนี่ย
    "น่าจะใช่นะ" 
    "นี่เจ๊ ซื้อข้าวยังเนี่ย มายืนทำไมตอนนี้ไม่ได้กินข้าวกันพอดี"
    "เธอดูสิ ผู้หญิงคนนั้นใครอ่ะพูดด้วยกันด้วย"อย่าบอกนะว่าพวกนี้พูดถึงไอ้ โฟน
    "อืม รู้แล้วน่า"
    โอ๊ย
    "ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ"
    "นี่เธอ!!ไม่มีตารึงัยอ่ะถึงชนคนแบบนี้"
    "นี่นาย!!! แล้วใครใช้ให้นายเอาตัวมาขวางไว้ล่ะ ชิ" จ้างให้ก็ไม่ยอมหรอก อีตาบ้า ฉันเองเลยเงยขึ้นไปมองหน้าอีตานี่ซักหน่อย โห ไอ้นี่มันคนหรือเทพบุตรเนี่ย สูงสุดๆ ขาวมากๆ ปากนี้บางเรียว สีชมพูด้วย หล่อเป็นบ้าเลย
    "เอ๊ะ นี่เธอ"
    "เฮ้ย พอน่าจะเถียงกันทำไมวะ เรื่องแค่นี้"นายหน้าหวานคนหนึ่งพูด
    "เออ ใช่ไม่ได้กินข้าวกันพอดี" นายคนหนึ่งพูดขึ้น โหสุดยอดเลย หล่อๆกันทั้งน้านน
    "เฮ้อ เซ็งจริงๆ ปะเจ๊เดี๋ยววันนี้ไม่ได้กินข้าวอ่ะ" โห ไอ้โฟนนี่ก็...
    "เออ ป่ะๆ"
    เฮ้อ ทำไมวันนี้มันซวยอย่างนี้นะเนี่ย
    ~ ออดดดดดดดดดด ~
    เย้ เลิกเรียนแล้ววววววว วู้ๆ
    "นี่ฟิวส์จะกลับเลยป่ะแก"ยัยฝันพูดขึ้น
    "ทำไมอ่ะ"
    "ว่าจะไปเที่ยวหน่อยอ่ะเบื่อๆ"ยัยเพียวพูดอีกคน
    "ช่ายๆฉันไม่ได้ไปไหนเลยอ่ะ"ยุ้ยมันพูดบ้าง
    "ไม่อ่ะ วันนี้รักบ้านอยากกลับบ้าน เข้าใจป่ะ"
    "โฟนล่ะไปมั้ย"ดูมันพูดมาชวนมันทำไมเนี่ย
    "แล้วไอ้โฟนเกี่ยวไรด้วย"
    "ไม่อ่ะครับ รีบกลับเหมือนกันอ่ะ วันหลังแล้วกันนะ"
    "งั้นพวกฉันไปก่อนนะ"
    บายจ้า/ครับ
    "เธอกลับบ้านด้วยกันด้วยอ่ะ เค้าเป็นอะไรกันหรอ"
    "ช่ายอ่ะ เข้าไปถามกันเหอะ" และแล้วก็มีรุ่นน้องผู้หญิง2คนเดินเข้ามาหาฉันกับไอ้โฟน
    "เอ่อ..โทษนะคะพวกพี่อ่ะเป็นอะไรกันหรอ"
    "พวกพี่เป็น....ฉันยังพูดไม่ทันจบไอ้โฟนก็แทรกเข้ามา
    "เป็นแฟนกันครับ มีอะไรกันหรอ"เฮ้ย ไหงพูดงี้เนี่ย
    "เอ่อ..โอ๊ย"ก็มันดันเหยียบเท้าฉันน่ะสิ
    "พอดีเห็นพวกพี่สนิทกันอ่ะค่ะ"
    "อืม ครับ" แล้วพวกเราก็เดินออกมา
    "นี่!!! ทำไมแกไปพูดอย่างนี้"
    "โอ๊ย จะตะโกนทำไมเนี่ย ก็แค่รำคาญพวกนี้อ่ะ เลยพูดไปอย่างนั้นเองอ่ะเจ๊"
    "เออ ฉันเสียหายนะเนี่ย"
    "โห เจ๊มีอะไรให้เสียอีกเนี่ย"ดูมันพูดน้องช้านนนนนนน
    "ไอ้บ้าโฟนนน แกตาย!!!"
    ในที่สุดก็ถึงบ้านซักที
    "กลับมาแล้วจ้า"
    "กว่าจะมานะน้องสาวตัวแสบ"พี่ฟร้อนท์นั่นเอง
    "โห ที่รักก็สายนิดเดียวเอง" ไม่ต้องคิดมากนะก็ฉันอ่ะเรียกอย่างนี้ตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ
    "เออๆ ไปอาบน้ำไป๊ แกด้วยไอ้โฟน ฉันเหม็นว่ะ"ดูพี่สุดที่รักฉันพูด
    "ไล่กันเลยนะพี่ฟร้อนท์"ไอ้โฟนพูดบ้าง
    "ไปได้แล้วไป จะได้ลงมากินข้าว" พี่ฟร้อนท์อ่ะทำอาหารอร่อยมากๆเลยแหระ เพรียบพร้อมจริงๆเลยพี่ช้าน แต่ไม่มีแฟนซักทีน่ะสิ
    "ค่า/คร้าบบ"

     


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×