คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : งอน
งอน
“ขาวมากมั้ย!?!”
พอห่างจากดาต้าออกมาสักพัก คนสวยของผมก็กล่าวคำที่ทำให้ผมยิ้มแก้มแทบแตก ก็มันเป็นคำพูดที่ทำให้ผมรู้สึกไงครับ ว่าซินหึงน่ะ 555 แต่จะว่าไป...มันก็น่ากลัวนะครับ เสียงเย็นๆของซินแบบนี้น่ะ!!
“เอ๊ะ..หรือว่าเราจะทำงานนี้กับบาสแค่สองคนดี จะได้ปล่อยให้ใครบางคนไปมองของขาวๆให้พอใจ! นัทว่างั้นมั้ย??”
ดอกที่สองถูกปล่อยออกมาแล้วครับ ผมว่าถ้ามัวแต่หลงกับความสุขที่ได้รู้ว่าซินหึงเนี่ย จะง้อยากแล้วนะครับเนี่ย
“ซิน..นัทก็แค่เผลอมองน่า ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย แล้วอีกอย่าง...ใครจะปล่อยให้ซินทำงานกับมันแค่สองคนฮะ!?!”
“หึ..ใครจะไปรู้ล่ะ ปากบอกว่าเผลอ แต่ใจนี่อาจจะลอยตามเค้าไปแล้วจริงๆก็ได้..แล้วที่เรียกบาสว่ามันอ่ะ บาสเค้าแก่กว่านัทนะ อย่าลืม!!” คนสวยหันมาตีหน้าดุใส่ผม..ทำไมครับ ไอ้บาส เนี่ยแตะไม่ได้เลยไง
“อ้าว...ซิน ทำอะไรอยู่คร้าบบ แหม...วันนี้แปลกตาเลยนะ มัดผมมาด้วย ” ไอ้นี่ก็ตายยากซะจริงๆเลยนะ คนรักเค้าจะคุยกัน มาทำไมเนี่ย!!!!
“อ้อ...บาสมาแล้วหรอ?? พอดีว่าคุยกับนัทอยู่น่ะ คุยอะไรเรื่อยเปื่อย ไป...เราเข้าไปคุยเรื่องเพลงกันในห้องดีกว่านะ :D สองคนก็พอมั้ง...สงสัยว่าคนแถวนี้จะไม่ว่าง ” อะไรเนี่ย...ทำไมซินต้องประชดผมด้วยวิธีนี้ด้วยเนี่ย เดี๋ยวผมจะทนไม่ไหวนะเนี่ย
“อะ..เอ่อ..หวัดดีนะนัท! ไม่ว่างหรอ?” พอไอ้บาสมันได้ยินที่ซินพูดก็หันมาทักทายผมและถามผมด้วยใบหน้างงๆ
“เปล่า ว่าง แต่ซินเข้าใจผิด! จะเข้าไปคุยงานใช่มั้ย? ไปซิ!” ผมตอบมันห้วนๆ พร้อมกับเดินไปดึงมือซินเข้าไปในห้องประชุม ไอ้บาสยังคงมองมางงๆก่อนที่จะเดินตามเข้ามา
-ห้องประชุม-
พอพวกเราเข้ามาในห้องแล้ว พวกเราก็เริ่มที่จะคุยกันถึงเพลงที่จะทำ เราคุยกันเองแค่สามคน การคุยก็เป็นไปเรื่อยๆ มีการถกเถียงกันนิดหน่อย ตรงเรื่องแนวเพลงเนี่ยแหละครับ ไอ้บาสมันอยากให้มีแนวของร็อคเข้ามาด้วย แต่ผมน่ะ อยากจะทำแนวแบบแจ๊สมากกว่า ซินก็อยากได้เพลงแนวเดิมน่ะครับ ฟังง่ายๆสบายๆแต่ดูหนักแน่นมากกว่าเดิม จนถึงตอนนี้ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้เลยครับ
“ผมว่านะ...ถ้ามีแนวของร็อคเข้ามามันจะทำให้ดูหนักแน่นกว่าที่ผ่านๆมานะ ซินว่าไง?”
“จริงๆ ก็อย่างที่เคยคุยไปนะ เราชอบดนตรีแบบเบาๆฟังง่ายๆ แต่เพลงเนี้ยเราอยากที่จะให้มันดูมีอะไรมากว่าเดิม อยากให้มันดูหนักแน่น แนวร็อคจริงๆถ้ามีมาอยู่ในเพลงมันก็ดูแปลกใหม่ดีนะ เพราะเรายังไม่เคยทำ” ซินพูดขึ้นหลังจากที่บาสหันมาขอความเห็น
“ส่วนชั้น อยากที่จะให้มันมีแนวแจ๊สเข้ามาด้วย เพราะว่าแจ๊สเนี่ยมันเข้ากับแนวเพลงที่ซินชอบอยู่แล้ว อีกอย่างเนี่ย แจ๊สมันก็หนักแน่นได้ไม่แพ้ร็อคนะ แต่งานนี้ชั้นมาเพื่อช่วยนาย ไม่ได้เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้โดยตรง นายก็ตกลงกับซินเอาแล้วกันนะว่าจะยังไง”
ผมพูดแสดงแนวเพลงที่ผมต้องการบ้าง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่างานนี้ไม่ใช่งานที่ผมทำกับซินอย่างที่ผ่านมา มันคืองานที่ซินกับบาสทำร่วมกัน ผมมันแค่คนที่มาช่วย เฮ้ออ
“อ้อครับ...พวกนายสองคนเนี่ย ทำงานกันมืออาชีพเหมือนกันนะเนี่ย คุยกันมีเหตุผลดี :D ผมว่านะ เราลองเอาแจ๊สกับร็อคมาปรับจูนให้ลงตัว แล้วก็ให้ซินดูว่าเป็นยังไง แล้วก็ค่อยมาคิดซาวด์ใหม่ให้เข้ากับเพลงที่ซินแต่งเป็นไง?”บาสเสนอความเห็นที่ดีมากสำหรับผมขึ้นมา เออ..แจ๊สกับร็อคก็ดูเข้ากันดีนะ ถ้าเป็นซอฟต์ร็อคก็คงจะเข้ากันได้ดี
“ชั้นว่าถ้าเป็นซอฟต์ร็อคก็โอนะ น่าจะเข้ากับแจ๊สได้”
“อืม..เราว่าก็ดีนะ เอาเป็นว่าถ้าเราแต่งเพลงเสร็จจะเอามาให้นะ”
“โอเค..งั้นวันนี้ก็แค่นี้ก่อนเนาะ เดี๋ยวผมต้องไปคุยกับวงต่อ งั้นขอตัวนะครับ ถ้ามีอะไรก็โทรมานะครับซิน :D”
“จ้า มีอะไรจะโทรไปแล้วกันนะ :D”
“เออๆ” ผมตอบมันไปห้วนๆ ไม่เข้าใจว่ะ มันจะสุภาพไปไหนวะ
พอลากันเสร็จไอ้บาสก็เดินออกไป ในห้องจึงเหลือแค่ผมกับซินแค่สองคน ซินไม่หันมามองผมเลยอ่ะครับ สงสัยยังงอนไม่หาย เอาไงดีๆ ไม่น่าไปมองเลย ให้ตายสิ ตาหาเรื่องจริงๆไอ้นัท เอ้ย!! เออใช่..ชวนกลับดีกว่า อยู่กันแค่สองคนที่อื่น มันคงจะดีกว่านี้
“ซิน...กลับเลยป่าว?”
“...”
ไม่ตอบครับ แต่ว่าลุกขึ้นและเดินออกไปแทน ผมเห็นอย่างนั้นก็เลยออกไปด้วย ไว้ถึงคอนโดของซินก่อนแล้วค่อยง้อต่อแล้วกัน
“ซิน!” เสียงหนึ่งดังขึ้นเรียกคนสวยของผมทำให้เราสองคนต้องหยุดและหันไป นึกว่าใคร..ที่แท้ก้พี่โอ๊ตนี่เอง
“อ้าว..พี่โอ๊ตมีอะไรหรอ?” คนสวยหันไปมองที่พี่โอ๊ตและเอ่ยขึ้นพร้อมกับเลิกคิ้วด้วยความสงสัย
“คือทางผู้ใหญ่เรียกคุยกับเราน่ะ สักครึ่งชั่วโมง เข้าไปคุยกับท่านหน่อยแล้วกันนะ ” พี่โอ๊ตตอบคำถามซินพร้อมๆกับหันมาพยักหน้าเป็นเชิงทักทายให้กับผม
“อ้อ ได้ๆ แปปนึงนะนัท” ซินตอบรับ และหันมาบอกให้ผมรอ เย้ๆๆ ในที่สุดก็คุยกับผมสักที 55555
“คร้าบๆๆ งั้นเรารออยู่ที่ห้องประชุมนี้แล้วกันนะ” ผมตอบไปด้วยความสดใสร่าเริง ดีใจนี่ครับ ซินห่วงที่จะให้ผมรอด้วย นั่นก็แสดงว่าซินยังแคร์ผมอยู่ไงครับ
ผมเดินกลับเข้ามาในห้องหลังจากที่ซินเดินไปกับพี่โอ๊ตเพื่อจะไปคุยกับผู้ใหญ่อีกชั้นนึง ผมก็นั่งรอไปเรื่อยๆ จนเวลามันเกินครึ่งชั่วโมงมาสิบห้านาทีแล้วล่ะครับ ทำไมไปกันนานจังนะ..อ้อ...มีใครสงสัยมั้ยครับว่าไอ้คุณแกงส้มมันไปไหน จริงๆแล้วมันจะต้องคอยดูแลซินใช่มั้ยล่ะครับ วันนี้มันก็ไปสิงสถิตอยู่ที่บ้านอุ่นรักตามเคยนั่นแหล่ะครับ ช่วงนี้มันตามน้องสมายจนน้องสมายบ่นกับซินว่ารำคาญบ่อยๆเลยแหละครับ แต่มันก็หาได้ใส่ใจครับ ยังคงตามต่อไปอย่างไม่ลดละ อ่อ..วันนี้น้องสมายมีนัดต้องไปหาหมอด้วยนี่หน่า มันก็คงจะตามไปด้วยอีกเหมือนกัน
จริงๆแล้วน้องสมายเนี่ย ป่วยเป็นโรคเลือดนะครับ ต้องกินยาตลอดชีวิต รักษาไม่หายนั่นแหละครับ ผมเล่าเรื่องนี้ให้ซินฟังเมื่อสองสามวันก่อน พอซินรู้ก็ยิ่งติดน้องสมายเข้าไปใหญ่ คนสวยของผมเนี่ยท่าทางประทับใจในตัวน้องสมายมาก ผมก็ประทับใจนะ น้องดูสดใสร่าเริงมาก ไม่น่าเชื่อว่าจริงๆแล้ว จะป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หายอย่างนี้ แต่มันก็มีเรื่องที่ผมสงสัยนะครับ...เรื่องค่ารักษาของน้องสมาย รวมถึงค่าเลี้ยงดูทั้งหมด ผมไอ้ยินป้าอุ่นบอกว่า มีคนคอยออกให้ ผมก็งงครับว่าแล้วทำไมถึงไม่รับน้องสมายไปเลี้ยงดูเลย จะมาคอยส่งค่าเลี้ยงดูทำไม แต่เขาก็คงมีเหตุผลของเขาแลหะมั้งครับ ส่วนตัวน้องสมายก็ไม่เคยรู้หรอกครับ ว่าคนที่คอยดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายของเธอคือใคร เธอรู้แต่ว่ามีคนที่คอยออกค่าใช้จ่ายส่วนตัวให้เธอแค่นั้นเองครับ
“นัท..ไปกัน!” เสียงหวานที่ดังขึ้น ทำให้ผมรีบลุกขึ้นทันที และเดินเข้าไปหาคนสวยของผมอย่างรวดเร็ว
“ไปสิๆ ทำไมไปนานจังอ่ะ นัทรอน้านนนนนานอ่า”ผมแกล้งบ่นเล็กน้อย โดยที่ลืมไปว่าตัวเองยังมีคดีเก่าที่ยังไม่ได้เคลียร์อยู่
“คุยเรื่องงานน่ะ นานไปหน่อย พอดีท่านมีเรื่องจะคุยเยอะน่ะนะ :D เราไปกันเถอะไป” แปลก...ทำไมพูดจาปกติดีจัง หายงอนแล้วหรอเนี่ย..เอ๊ะ..หรือว่าจะยัง แต่แกล้งทำเป็นไม่มีอะไร ต้องเป็นอย่างหลังแน่ๆเลย ไว้ถึงคอนโดก่อนค่อยง้อหนักๆดีกว่า
“อาฮะ ไป!”
-คอนโดซิน-
ระหว่างทางที่ขับรถกลับมาเนี่ย ผมกับซินก็คุยกันไปเรื่อยๆครับ พอมานั่งในรถ ผมก็นึกได้ว่ามีคดีที่ผมยังไม่ได้เคลียร์กับคนสวยของผมเหมือนกัน หึ...ดีล่ะ ถึงคอนโดซินแล้ว ขอขึ้นไปข้างบนด้วยดีกว่า
“เดี๋ยวก่อน..ซิน!” ผมเอ่ยเรียกคนสวยไว้ก่อนที่ซินจะลงจากรถไป ทำให้ร่างบางหันมามองด้วยความงงเล็กๆ ก่อนจะตอบรับมางงๆ
“หืม? มีอะไรหรอ??”
“ขอขึ้นไปด้วยดิ ได้มั้ยอ่า..” พอผมเอ่ยประโยคนั้นออกไป ตาโตก็หันมามองผมด้วยแววตาสงสัยทันที
“ก็ได้นะ แต่..นี่ไม่ได้คิดจะทำอะไรแผลงๆหรอกนะใช่มั้ย!!”
“น่า...นัทไม่ทำอะไรแผลงๆหรอกน่า” หึ..แค่ลงโทษนิดๆหน่อยๆ ไม่แผลงหรอกนะครับคนสวย
“งั้นก็เอารถไปจอดไป จะได้ขึ้นไปพร้อมกัน” คนสวยของผมบอกแบบไม่ค่อยจะไว้ใจกันเท่าไหร่ 555 แต่ใครจะแคร์กันล่ะครับ อนุญาตแล้วนี่หน่า อยากขึ้นไปเร็วๆจังเลย หึๆ
.....................................................................................................................
สวัสดีจ้า ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ :D เจอกันตอนหน้าน้า
ความคิดเห็น