ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SINUT: Until we meet again (ซินนัท singular)

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.ย. 56


    บทนำ

    “ซินคร้าบบบบบ!!!!!!!!!

    “หืม?? มีอะไรอ่ะนัท??”

    “คือ..คือ..ชั้นมีเรื่องจะบอกอ่ะ >//////<

    “อะไรหรอ...ไหนว่ามาสิ?”

    “คือ..ชั้นอยากจะทำวงร่วมกับซินน่ะ:D

    “วงหรอ? แค่สองคนเนี่ยนะ?”

    ช่ายยย...ก็มีเราไง ชั้นกับซิน จะได้เอาเพลงที่ซินแต่งแล้วเราก็เล่นกีตาร์ ไปเสนอกับค่ายเพลง เดโมที่เราทำมาจะได้ออกสู่สายตาชาวโลก!!

    “5555 ก็ดีนะ..ว่าแต่ วงเราจะชื่ออะไรดีล่ะ???”

    “ชั้นคิดมาละ...วงของเรา ชื่องวง Singular นะ”

    “อืม! ชื่อน่าสนใจมากก งั้นต่อไปนี้เราก็เป็น นัท ซิน Singular แล้วสินะ ^^

     

                 “นัท!!!!!!!!!!

    ซิน  ชายหนุ่มร่างบางสะดุ้งตื่นจากความฝัน ก่อนจะพึมพำออกมาเบาๆ...

     “นี่เราฝันถึงนัทอีกแล้วหรอเนี่ย...เฮ้ออออ”

                ชายหนุ่มลุกจากเตียงพร้อมๆกับถามตัวเอง เขาปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับอดีตอย่างนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ ให้ตายสิ..แยกกันไปตั้งนานละ ยังไม่ลืมสักที ทั้งๆที่ตอนตกลงแยกกันไม่ได้รู้สึกใจหายมากเท่าไหร่แท้ๆ แต่..ทำไมพอห่างกันไปนานๆ ไม่ได้เจอกันทุกวันอย่างเคย มันถึงได้เป็นอย่างนี้นะ ว่าแต่เขาไม่ได้เจอนัทมานานแค่ไหนแล้วนะ หมอนั่นจะสบายดีรึปล่านะ ....

     

    #ปล่อยให้ใจฉันไร้ทางออก ไม่รู้เธอบอกได้ไหม อยากให้รักนี้เป็นเช่นไร ก่อนที่ใครซักคนต้องเสียน้ำตา#

     

    เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้เขาดึงตัวเองออกจากความคิดและรีบเดินมารับโทรศัพท์ทันที

    “ ฮัลโหล...สวัสดีครับ ”   ซินกรอกเสียงหวานนุ่มของเขาลงไปในโทรศัพท์

    (ซิน..นี่พี่เองนะ พี่โทรมาจะบอกว่า..งานวันนี้ตอนสี่โมงอ่ะ ที่ห้าง SN  ให้รีบไปก่อนเวลานะ เพราะเหมือนว่าซินจะต้องโชว์ร่วมกับเด็กๆจากโรงเรียนสอนดนตรีที่นึงน่ะ  ซินมีปัญหาอะไรไม่สะดวกรึเปล่า ที่จะต้องโชว์ร่วมกับเด็กๆน่ะ)

    “ซินไม่มีปัญหาครับ งั้นเอาเป็นว่าเดี๋ยวตอนสามโมงครึ่งเจอกันที่ห้างเลยนะครับ ซินจะออกไปเดี๋ยวนี้แหละครับ”

    (โอเค..ขอบใจนายมากนะ แล้วเจอกัน)

    แสดงร่วมกับเด็กหรอ...อืมม..ทำไมรู้สึกอยากไปเร็วๆจังนะ อารมณ์ดีขึ้นมาซะอย่างนั้นน่ะ แปลกจังแฮะ!

    …………………………………………………………………………………………………………………

    แฮ่!!!! สวัสดีนักอ่านทุกคนนะคะ เพิ่งเคยแต่งเป็นเรื่องแรก..ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ :D

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×