ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic BTS] My star

    ลำดับตอนที่ #1 :

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 21
      0
      11 ก.พ. 59

    ผม คิมแทฮยอง ครับ ตั้งแต่เกิดมา ผมก็ได้ฉายาว่าเป็น ต่างดาว แล้วล่ะ ผมก็ไม่เข้าใจว่า ไอ้ฉายา ต่างดาวของผมเนี่ย มันหมายความว่าผม ทำตัวไม่เหมือนมนุษย์โลก หรือ หลังแต่งงานพ่อกับแม่ผมไปฮันนี้มูนที่ดาวอังคารกันแน่ แต่ก็ชั่งมันเถอะครับ ผมมีความสุขกับชีวิตแบบนี้ดีครับ พ่อกับแม่ก็ค่อนข้างเหนื่อยใจกับผมอยู่เหมือนกัน กลัวลูกชายเข้ากับคนอื่นไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ ไม่ใช่ปัญหาเลย ผมมีเพื่อนเยอะจะตาย แต่ล่ะคน เต็มๆทั้งนั้น ยกตัวอย่าง คนแรก ปาร์ค จีมิน หมูจีขี้โม้ จองโฮซอก ม้าพยศ คิมนัมจุนหมีขี้ทำลาย คิมซอกจินอัลปาก้าเชฟ มินยุนกิน แมวน้ำขี้บ่น คนสุดท้าย อารมณ์ร้อนสุดๆ จอนจองกุกกระต่ายใจร้อน ที่เล่ามานี่แค่ส่วนหนึ่งนะครับ ที่หนักกว่านี้ก็มีอีกเยอะ เล่าทั้งวันก็ไม่หมดหรอกครับ ฮ่าๆ 

                  
                  “วี วันนี้นายจะออกไปไหนป่ะ”

    เสียงเล็กเอ่ยถามพลางกระโดดขึ้นมาขี่บนหลังของผม ร่างสูงขย่มไปมาก่อนจะก้มหน้าลงแนบกับแผ่นหลังของผม

                    “มาไม้นี้อีกแล้วนะ นายต้องการอะไรห๊ะเจ้ากระต่ายขี้อ้อน” 
    ผมเอ่ยพลางเงยหน้าขึ้นมาจากไดอารี่ที่ผมกำลังเขียนอยู่ ร่างสูงเลือนหน้าเข้ามาใกล้จนแก้มนุ่มๆของเค้าชนกับใบหูของผม

                    “เขียนไรอ่ะ  ไหนเอามาอ่านดิ้ นายเขียนจดหมายหาสาวที่ไหน เอามาเลยนะ” ร่างสูงแย่งไดอารี่ของผมไปอ่าน

                    “เขียนจดหมายบ้าบออะไรของนาย สมัยนี้เค้าไม่เขียนจดหมายแล้วโว้ย”

                    “ฮ่าๆๆ ทำตัวไม่เหมือนมนุษย์โลก หรือ หลังแต่งงาน พ่อกับแม่ไปฮันนีมูนที่ดาวอังคาร ฉันว่านายมาจากต่างดาวมากกว่านะ ไม่น่าจะใช่ดาวอังคารหรอก ฉันคิดว่านายมาจากดาวอื่นที่ไกลกว่าดาวอังคารอ่ะ” ร่างสูงลุกขึ้นนั่งอ่านบบหลังของผมก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนหลังของผม

                    “ดาวอะไร?”

                    “ดาวพลูโตนู่นแหละฮ่าๆ” ร่างสูงหัวเราะร่า

                    “ลงได้ล่ะ ทำบ้าอะไรของแก มันหนักนะโว้ย หรือว่าอยากโดน ลงไป!

                    “จะทำไร อย่างนายเนี้ยนะ จะทำอะไรฉันได้”ร่างสูงก้มลงมากัดที่หูของผมก่อนจะวิ่งออกจากห้องผมไป ไอ้บ้านี่ ชอบทำอะไรแผลงๆ เดี๋ยวปั๊ดจับทำเมียเลยนี่ ผมเก็บไดอารี่ไว้ในลิ้นชักข้างเตียงนอน ก่อนจะเดินตามจองกุกลงไปที่ชั้นล่าง

                    “ตื่นสาย วันนี้นายตื่นสาย นายล้างจานเลย” 

    จีมินเอ่ยขึ้นทันที่ที่เห็นผมเดินลงมาจากห้อง

                    “อย่ามา เมื่อวานแกก็ตื่นสายทำไมไม่เห็นแกล้างเลย ไม่เกี่ยวๆ วันนี้ไม่ใช่เวรชั้นโว้ย”

    ผมหยิบขนมปังที่วางอยุ่บนโต๊ะมากิน เพื่อรออาหารเช้า

                    “พี่จิน วันนี้มีอะไรกินบ้างอ่ะ?” 
    ผมชะโงกไปดูพี่จินที่กำลังทำกับข้าวอยู่ใกล้ๆ

                    “ตื่นมาก็ถามหากับข้าวเลยนะ วี นายนี่มันตัวขี้เกียจจริงๆเลย”
    พี่จินเอ่ยพลางหันหน้ามาทำหน้ามุ้ยใส่ผมก่อนจะกลับไปทำอาหารต่อ

                    “อ่าๆ งั้นพรุ่งนี้ผมจะตื่นเช้าๆขึ้นมาทำกับเข้าให้ทุกคนกินเป็นการไถ่บาปล่ะกันนะ เคมั้ย?”

                    “อย่าเลย ชั้นไม่อยากขี้แตก”
    พี่ก้าตะโนออกมาจากห้องโถงใหญ่ เอาคนอื่นๆปล่อยเสียงหัวเราะใส่ผมเต็มที่

                    “พี่ก้า พี่จะไม่ได้มีโอกาสได้ขี้ตกหรอกแน่นอน เพราะกระเพาะของพี่จะหายไปทันที่ที่พี่กลืนอาหารของไอ้วี”

    หยั่งกับว่าแกทำกับข้าวอร่อยนักนะจีมิน ฝีมือแกก็ไม่ได้ต่างจากชั้นมากนักหรอก ทำเป็นคุย โด่ววว ไอ้หมูจีขี้โม้

                    “แกคิดบ้าอะไรจองแกวี นายนี่ชักจะไม่เต็มขึ้นเรื่อยๆแล้วนะเนี้ย ไหวป่ะ”
    จีมินบ่นๆก่อนจะยกมือขึ้นมากอดคอผมแล้วลากไปนั่นที่ห้องโถงใหญ่กับพี่ก้า

                  
      “เฮ้ยๆ มาดูนี่ๆ”

    พี่ก้าตะโกนเรียกน้องๆให้มาดูข่าวในทีวี ทางนาซ่าพบวัตถุที่มีรูปร่างและอุณหภูมิใกล้เคียงกับโลกกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้กับโลกของเราเรื่อยๆ ตอนนี้ยังไม่พบสิ่งมีชีวิตบน

                    “มันจะเข้ามายืดโลกเราหรือป่าวอ่ะ”
    เจโฮปเอ่ยก่อนจะกระโดนเข้าไปกอดจีมินแน่น

                    “พี่ไม่ต้องกลัวมันหรอกน่า ขนาดไอ้วี เรายังอยู่กับพวกมันได้เลย”
    จีมินเอ่ยพลางใช้มือผลักที่หัวผมเบาๆ 

                    “แล้วมันเกี่ยวไร ชั้นไม่ใช่มนุษย์ต่างดาวนะโว้ย”
    ผมผลักไหล่จีมินคืนเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบแซนวิสมากินอีก

                    “เฮ้ย แกจะกินคนเดียวหรือไง” 
    จีมินตะโกนเสียงดงก่อนจะวิ่งเข้ามาแย่งแซนวิสจากมือผมไปกิน แกนี่มันทำตัวเหมือนเด็กเลยนะจีมิน

                   "ข่าวมั่วหรือป่าวพี่ก้า ทางนาซาเค้าโกหกหรือป่าววววว"
    จองกุกเอ่ย
                   "ไม่น่าจะมั่วนะ เพราะ ก็ต้องดูจากหลายๆช่องแหละ"

    พี่ก้าเอ่ย ก่อนจะลุกขึ้น แล้วเดินไปที่โตะอาหาร
    "มันอาจจะจริงก็ได้นะ นี่อาจจะเป็นดวงดาวของคุณโทมินจุนก็ได้ แต่โทมินจุนกลับไปแล้วนิ หรือว่ามีมนุษย์ต่างดาวอีกตัวหนึ่ง"
     
                    "แกพูดบ้าอะไรของแกเนีย โทมินจง มินจุนอะไรหล่ะ ไร้สาระ"

                    "เฮ้ยวี พี่โทมินจุนมารับแกแล้ว" 

    จีมินเอ่ยพรางหัวเราะ  แต่ผมกลับคิดว่าสิ่งที่จีมินพูดอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้ มันอาจจะถึงเวลาที่ผมต้องกลับแล้วจริงๆ 

                     "ถ้าผมกลับจะไม่คิดถึงผมหรอ ฮ่าๆๆๆ"

                  

    พอเเค่นี้ก่อนนะครับ 

    เดี๋ยวมาต่อใหม่ 

    ฝากคอมเม้นด้วยนะครับ 

    #ต่างดาว

                                                                                                                                               

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×