วิณณ์ธารา - นิยาย วิณณ์ธารา : Dek-D.com - Writer
×

    วิณณ์ธารา

    วิณณ์ธารา "เทพผู้รักษาสายน้ำทั้งห้า ต้องโทษให้ลงมาศึกษาวิถีชีวิตในโลกมนุษย์โดยเรียนรู้จากมนุษย์คนแรกที่เจอ ทว่าคนแรกที่เขาช่วยไว้ดันเป็นมาเฟียใหญ่ที่ลอบโดนฆ่า งานนี้ณวิณณ์จะได้เรียนรู้หรือโดนขู่ฆ่า

    ผู้เข้าชมรวม

    70

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    70

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 มิ.ย. 64 / 09:52 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ‘ณวิณณ์'เทพแห่งสายน้ำเขามีรูปลักษณ์อันแท้จริงเป็นปลายักษ์ขนาดใหญ่ เกล็ดสีสันสดใสแวววาวดั่งแก้วรุ้งยามสะท้อนกับผืนนที

    มีหน้าที่ปกปักษ์รักษาสายน้ำทั้งห้าอันได้แก่.มาลาริน,อาร์เชโลส,เนเรอุส,ทาเลีย,วิกทอเรีย,ทั้งหมดล้วนเป็นแม่น้ำสายสำคัญที่ไหลลงบรรจบสุดปลายทางที่ทะเลเพลานี้ณวิณณ์มีอายุขัยอยู่หนึ่งพันห้าร้อยปีเศษ หากเทียบกับอายุขัยของมนุษย์โลกแล้ว เทพณวิณณ์นั้นมีอายุเพียงแค่ยี่สิบปีเท่านั้น มีนิสัยคล้ายเด็กมนุษย์หนุ่มทั่วไปชอบเที่ยวเล่นเกเรและค่อยกลั้นแกล้งเทพองค์อื่นจนได้รับความเดือดร้อนบ่อย ๆ จนเหล่าทวยเทพทนไม่ไหวจึงรายงานให้องค์มหาเทพได้รับรู้

    เขาจึงลงโทษเทพณวิณณ์ด้วยการส่งลงไปเรียนรู้วิถีชีวิตที่โลกมนุษย์โดยเทพ ณวิณณ์จะต้องรับการเรียนรู้ชีวิตจากมนุษย์คนแรกที่พบเจอ แต่หากเมื่อเทพณวิณณ์ก้าวพ้นประตูระหว่างโลกกับสวรรค์เขาก็พบร่างอันบอบช้ำของใครคนหนึ่ง หากเเต่เมื่อก่อนเทพทั่วไปคงไม่คิดช่วยเพราะมีข้อห้ามยุ่งเกี่ยวกับชะตากรรมมนุษย์แต่หากตอนนี้เขาคนนั้นคือมนุษย์คนแรกที่เทพณวิณณ์พบเห็นจึงไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ บ่วงพันธนาการปรากฎขึ้นที่นิ้วชี้ข้างซ้ายณวิณณ์จะต้องช่วยชีวิตและเรียนรู้จากชายผู้นี้ให้สำเร็จบ่วงพันธนาการนี้จึงจะหายไปและเขาจะได้กลับไปรับหน้าที่เทพอีกครั้งอย่างสมบูรณ์แบบ.และทันทีที่ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำฟื้นตื่นขึ้นมาเขากลับชักปืนชี้แสกหน้าเทพหนุ่มหมายจะปลิดชีวายเสียวินาทีแรกที่พบเจอ

    " เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย!!

    "ตื่นขึ้นมาเจ้าก็จะฆ่ากันเลยงั้นฤา"

    "ใครส่งมึงมา"

    "ก็มหาเทพไง"

    ‘เนวิน' มาเฟียหนุ่ยวัยยี่สิบห้าปี เขาเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรงที่น่าจับตามอง ทั้งธุระกิจขาวสะอาดและธุระกิจดำมืดล้วนเป็นของเขาหมดจนเกิดมีคนอิจฉาริษยาลอบสั่งฆ่าโยนทิ้งกลางทะเล หวังให้คลื่นซัดลอยไปไกลให้ปลาน้อยใหญ่กัดกิน ก่อนลมหายใจเฮือกสุดท้ายสายตาอันเลื่อนลางที่โรยรินพลางเห็นปลายักษ์เกล็ดสีงามประกายแวววับแวกว่ายอยู่รอบกายก่อนทุกอย่างจะขาวโพลงและดับมืดลงในทันที

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น