พักร้อน พร้อมรัก

ลำดับตอนที่ #1 : คุณยุ่งกับคุณว่าง

มันช่างว่างเปล่าจริงหนอ...
ในวันที่ไม่มีงานไม่มีหน้าที่ให้ต้องรับผิดชอบ ไม่มีซองปืนคาดลำตัว ไม่มีคดีให้ต้องสะสางไม่มีอะไรให้ต้องสืบเสาะ ไม่มีอันตราย ....จืดชืดสิ้นดี

ตะวัน   ตำรวจหนุ่มยศ ร้อยเอกนอนเอามือก่ายหน้าผากมองท้องฟ้าอยู่ที่ระเบียงของบ้าน ไม้ริมคลอง อย่างคนอดละอายตายอยาก  เสียงโทรศัพท์ดังขัดจังหวะความคิดฟุ้งซ่าน
“ใครวะ”ตำรวจหนุ่มคิด
“ไงผู้กอง ได้ข่าวว่าโดนพักราชการเหรอ”เสียงนั้นดูสดใสอย่างคนอารมณ์ดี
“เรื่องอย่างนี้ล่ะรู้เร็วจริงนะมึง”
“ไปทำอะไรมาล่ะถึงโดนข้อหารุนแรงขนาดนั้น”
“แค่ช่วงนี้กู เบลอๆเลยสอยพ่อค้ายาบ้าเดี้ยงไปคน นายก็ยึดปืนและสั่งพักราชการซะ15 วัน “
“ก็มึงเล่นทำงานไม่พัก เจ้านายมึงทำถูกแล้วล่ะ...ไปเที่ยวกันดีกว่า “
“ไปไหน “
“มึงออกมาหน้าบ้านสิ “
อาทิตย์ มองออกนอกบ้าน  Ford Mustangปี 69 สีส้มคาดขาว และดำ ที่กระโปรงรถ ตัวเครื่องถูกปรับแต่งมาให้มีสปีดที่แรงขึ้นและเสียงที่ทุ้มหนักแน่น จอดอยู่ริมรั้ว ชายหนุ่มโบกมือให้เขาจากในรถ
หมอนี่ชื่อปกรณ์ บ้านรวย หน้าตาดีงานอดิเรกคือสะสมรถคลาสสิค หลงใหลความเร็วและ...ผู้หญิง มีงานทำมั่นคงเพราะทำงานบริษัทพ่อมันเอง คงไม่มีพ่อคนไหนไล่ลูกตัวแองออกจากงานแน่แม้ว่ามันจะโผล่มาข้างนอกในเวลาที่ควรอยู่ที่ทำงาน  ตำรวจหนุ่มเดินไปเปิดประตูบ้าน
“ไปแต่งตัวหล่อๆนะมึงกุจะพาไปงานวันเกิดน้องครีม “
“ครีม ?...ครีมไหนว่ะ”
“แฟนกูไง”
เอ่อแหน่ะ  ระดับความเจ้าชู้หมอนี่เกินขั้นธรรมดา คบกันมาตั้งแต่มัธยมเขายังไม่เห็นว่า ปกรณ์จะคบกับใครเกิน3 เดือนบางทีก็คบพร้อมกันสองสามคน เจ้าแห่งการสับลางขั้นเทพ  จนบางทีเขาก้ขี้เกียจที่จะจำชื่อประดาแฟนๆของมัน  เพราะไม่อยากเรียกผิด พาลจะทำให้เพื่อนโดนตบเอา
 ไม่นานเขาก็มาสถิตอยู่ที่คอนโดหรู ที่ตอนนี้เนรมิตเป็นงานปาร์ตี้เล็กๆ ยืนพิงผนังถือไวน์อยู่ในมุมสลัวๆของห้องเนื่องด้วยรู้สึกแปลกแยกกับตัวตนของคนที่มาร่วมงาน ข้อมูลคร่าวๆที่ได้ฟังจากเพื่อนคือ น้องครีมเป็นดารา แสดงละครมา สองเรื่อง ประสพความสำเร็จพอสมควร ที่ต้องใช้คคำว่าพอสมควรเพราะเขาไม่รู้ว่าประสพความสำเร็จหรือเปล่าเพราะเขาไม่ดูละครไทย มานานมากแล้ว ภาพยนต์ก้แทบจะไม่ได้ดู เพราะอย่างงั้นคนที่เชิญมางานจึงเป็น เหล่าดารา นักร้อง เซเลบ (แปลว่าอะไรวะ)หรือหมายถึงสตรีที่ท่าทางจีบปากจีบคอ หรือบรรดาเหล่าเก้งกวาง ที่แสดงออกมาจนน่าสยอง )พูดคุยด้วยถ้อยคำดัดจริต ผสมปนเประหว่างคำไทยคำอังกฤษ บางครั้งมีศัพท์แปลกๆ และการอวดตัว อวดชุด สำหรับเขาที่ตลอดมาทำแต่งาน ออกพื้นที่ จดจ่ออยู่กับการสืบคดี ประสพการณ์การสอบสวนทำให้ดูออกว่าใครโกหก ใครตอแหล  จึงรู้สึกว่าค่ำคืนนี้เขาควรนั่งกินเหล้าอยู่ที่บ้านจะเวิร์คกว่า 
“ไม่สนุกหรือคะ”
เสียงทักจากสาวสวยผู้มีคุณสมบัติบางอย่างล้นหลามเกินกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ แต่ด้วยใบหน้าที่ดูอ่อนวัย จึงเป็นที่แปลกใจว่าทำไมบางอย่างของเธอถึงเหลือกินเหลือใช้ขนาดนั้น แถมวันนี้เธอใส่เสื่อกล้ามสีโอโรสรัดรูปสวมทับด้วย แจ๊กเก๊ตยีนส์สั้นที่รูดซิบมาจนถึง..  บางอย่างจึงดู...อืม
“ น่าอึดอัด “เขาเผลอพูดเบาๆ
“คะ ? ”เธอเอียงคอถาม ยิ่งทำให้ตัวเธอโค้งต่ำลง 
“เปล่าครับ ..คุณ”
“ปรางค์วลัย  ค่ะ เรียกปรางเฉยๆก้ได้ พี่ล่ะคะ”
“หิน ครับ เป็นเพื่อนกับ กรณ์ “
“ อ๋อ เพื่อนคุณกรณ์ “ หญิงสาวเอามือจับคางทำท่าทางคิด แต่เธอคงไม่ได้คิดจริงๆหรอก ก่อนพูดต่อ “ปรางค์เห็นว่าคุณยืนนิ่งๆเป็นหินสมชื่ออยู่  ไม่เห็นออกไปสนุกกับคนอื่นๆล่ะคะ” เธอหมายถึงฟลอร์เล็กๆที่มีคนเต้นหยองแหยง และเพลงบ้าอะไรไม่รู้
“ผมเต้นไม่เป็น “เขาตอบพยามยามมองหน้าเธอแต่ก็มีวอกแวกไปหน้าอกหน้าใจที่เกินตัวอยู่บ่อยๆ เธอมองเขาแล้วอมยิ้ม
“ให้ปรางค์ สอนมั๊ยคะ  ปรางค์เต้นเก่งนะ”
“ไม่เป็นไรครับ” โถ แม่คุณแค่เดินมันยังกระเพื่อมขนาดนี้ถ้าเต้นมิกลายเป็นแผ่นดินไหวเหรอ คิดเองก็หัวเราะเองเบาๆ
“ขำอะไรคะ ไม่เชื่อเหรอ ว่าปรางค์เต้นเก่ง“
“.ป..เปล่าๆครับ”คนหนุ่มยิ้มกลบเกลื่อน
“คุณหินตอนหน้านิ่งๆเนี่ยดูคมเข้มแต่พอยิ้มแล้วน่ารักเหมือเด็กๆเลยนะคะ” ไม่พูดเปล่าตัวเธอเอนมาชิดตัวเขา ก้อนเนื้อเบียดเสียดกันเข้ามาอย่างจงใจ
“หิน มานี่หน่อยเว้ย” ปกรณ์โบกมือเรียกจากอีกฟากของงาน  รอดตัวไปที เขาโบกมือตอบก่อนขอตัวไปหาเพื่อน
“แล้วเจอกันนะค๊ะ “เธอพูดพลางขยิบตาให้   เขาพยักหน้ารับแล้วรีบปลีกตัวตรงไปหาเพื่อนที่อยู่อีกฟากของงาน
“กูไปขัดคอมึงเปล่าวะ”ปกรณ์ถาม หน้าแดงๆกรึ่มๆ คงดื่มไวน์ไปเยอะแล้ว
“ขอบใจว่ะ   ไม่ไหวอยู่ใกล้ๆแล้วอึดอัดแทน”
“อ้าวนึกว่าจะชอบ แบบเหลือกินเหลือใช้ “ปกรณ์พุดพลางมองไปยังปรางค์วลัย  ซึ่งยังมองมายัง เพื่อนของเขาอย่างสนอกสนใจ  สำหรับเขาผู้หญิงตัวเล็กสมส่วนดูน่ารักน่าสนใจกว่าผู้หญิงที่มีอะไรมากมายเกินตัว เขาจึงไม่คิดจะสนใจเธอ
“มีบ้างก็ดีนะ เว้ย จะไม่ไม่แห้งแล้งอย่างทุกวันนี้ “
“แล้วเรียกมาเนี่ยมีอะไร” ตะวันเปลี่ยนเรื่อง
“กูเห็นมึงไม่มีอะไรทำน่าจะไปเที่ยวบ้างเดี๋ยวอยู่บ้านเฉยๆจะบ้าเอา   มีบ้านพักตากอากาศ สวยเชียวล่ะ เป็นส่วนตัวที่สุดเพราะด้านหลังติดหน้าผา มีทางเข้าทางเดียวคือด้านหน้า มีหาดยาวสวย มีเรือมารับและส่งอาหารอาทิตย์ละครั้ง มึงมันพวกปลีกวิเวกน่าจะชอบ”
“เหรอ ท่าทางแพงเอาเรื่อง” ตำรวจหนุ่มว่า
“ไม่แพงหรอกเพราะเป็นของครอบครัวกูเอง เอาไว้รับรองแขก VIP แต่ช่วงนี้หน้าโลว์ มันก็เลยว่าง   เอ่อจริงสิ “ ปกรณ์ผายมือมายังหญิงสาวที่อยู่ด้านหลัง
“ นี่น้องครีม “หญิงสาวหน้าสวยตัวเล็กยกมือไหว้และยิ้มให้ อาทิตย์ยิ้มทักทาย ความเคยชินทำให้เขาสำรวจเธอแบบเงียบๆ  และลงความเห็นว่าเอาเอง เขาไม่ควรจะไปจดจำอะไรมากนักเพราะเดาว่าเธอคงยังไม่ใช่ผู้หญิงที่จะหยุดปกรณ์ได้
“และอีกอย่าง วันนี้มึงกลับเองนะ  กูจะค้างที่นี่ “เพื่อนเอนตัวมากระซิบเบาๆก่อนชวนแฟนสาวออกไปเต้นรำที่ฟอร์เล็กๆ เออได้ผู้หญิงแล้วลืมเพื่อนตลอด  คนหนุ่มคิด ถึงไม่บอกเขาก็จะหาทางกลับเองอยู่แล้ว มันไม่สนุกนักหรอกที่ต้องจับเพื่อนข้อหาเมาแล้วขับ  พอเห็นว่าที่นี่ไม่มีอะไรให้ต้องอยู่ต่อแล้วเขาก็ค่อยปลีกตัวหาทางออกที่จะกลับบ้าน ก็พบปรางค์วลัยยืนรออยู่ที่ประตู
“ จะกลับแล้วเหรอคะ  ให้ปรางไปส่งนะคะ ปรางก็จะกลับพอดี “

.......
ทำไมมันยุ่งวุ่นวายอย่างนี้ ...

เธอคิดขณะยังต้องปั้นหน้ายิ้มอย่างเป็นธรรมชาติเมื่อพิธีกรกำลังถามเรื่องผลงานชุดใหม่
“ชุดนี้ ทีย่ามีส่วนร่วมยังไงบ้างครับ “
“อ๋อ อัลบั้มนี้ ทีย่ามีส่วนในการวาง คอนเซปของงานน่ะค่ะ ให้เพลงมันเหมาะกับทีย่ามากที่สุด และเป็นตัวของตัวเองมากที่สุดค่ะ” ใช่ที่ไหนล่ะ เธอแค่เอาเนื้อมาท่อง หัดร้องตาม หัดเต้น ส่วนเรื่องอื่นฝ่ายโปรดักชั่นของบริษัททำเองหมด  แล้วเพลงแต่ละเพลงอะไรก้ไม่รู้  ไปลอกเขามาหรือเปล่า ทำนองเพลงคุ้นๆเหมือนเพลงเกาหลี หรือใต้หวันที่เคยฟังมายังไงไม่รู้
“จะฝากอะไรถึงแฟนเพลง และแฟนละครบ้างครับ”
“คะ ?“กำลังคิดเพลินๆมาถามอะไรตอนนี้ยะ” ค่ะ  ทีย่า ขอฝากผลงานเพลงชุดใหม่ด้วยนะคะ วางแผงสิ้นเดือนนี้ค่ะ และก้ฝากผลงานละครเรื่อง ใหม่ที่จะออนแอร์เร็วๆนี้ ฝากเรื่องบ้านทรายทอง2010 ด้วยนะคะ”ความมีไหวพริบและความจำเป็นเลิศทำให้เธอสามารถพูดได้คล่องแคล่วด้วยรอยยิ้มสดใส ดวงตาเป็นประกาย  ก้แหมมันต้องพูดแบบนี้มาหลายที่แล้วนี่นา
“ครับ และนี่คือ สาวน้อย มหัศจรรย์ คนใหม่ ดาวรุ่งพุ่งแรงแห่งยุคเจ้าของอัลบั้ม หนึ่งล้านกอปปี้ และละครที่มีเรทตี้งสูงสุดของเมืองไทย  ทีย่า อาทิตยา  ปิยะปราการ ครับ “
เสียงปรมมือดังกระหึ่ม ห้องส่ง กล้องแพนไปยังกลุ่มแฟนคลับที่ร้องกรี๊ดกราด มีป้ายไฟระยิบระยับ บางคนมีตีกตาหมี ตุกตาสัตว์ต่างๆมาด้วย  ก่อนจะแพนมายังดาราสาวที่ยังยิ้มและพูดคุยกับพิธีกร อย่างออกรส
“คัท “สิ้นเสียงผู้กำกับรายการเท่านั้น เหล่าแฟนคลับก้ตรงมาหาเธอ เธออยู่แจกลายเซ็น รับของขวัญ อยู่ประมาณ 10นาที บอดีการ์ด ก็กันคนเหล่านั้นออก  ผู้จัดการรีบพาตัวเธอไปหลังห้องส่งและพาเธอขึ้นรถที่เตรียมมาทันที
“หมดคิวรึยังพี่บี  ”
“หมดแล้วจ๊ะ วันนี้ ทำดีมากค่ะหนูทีย่าของพี่ “ผู้จัดการร่างอ้วน ผมบ๊อบเททำสีม่วง สีขาวเป็นช่อๆ จีบปากจีบคอพูด  ผีตนไหนเข้าสิงให้ไปทำผมแบบนี้มาเนี่ย เห็นว่าไปทำหมดไปหลายพัน  ดู๊ยังกับหนูแทะ  ทีย่าคิดและแอบขำ
“ทีย่าหิวจัง แวะทานข้าวต้มตรงนี้เถอะค่ะ เจ้าดังด้วย”
“ไม่ได้นะคะ ทีย่าหนูไม่ใช่เด็กวัยรุ่นธรรมดาๆ นะค๊ะ ลงไปเดี๊ยวมีเรื่องวุ่นวายเปล่าๆ”
“หนูหิวนี่ ไม่รู้ล่ะทีย่าจะกิน พี่บีห้ามทีย่า ทีย่าก็จะไป “
“โถๆ ทูนหัวของบีบี้ ก็ได้ค่าแต่ต้องปลอมตัวก่อน”
 เธอจึงต้องลงจากรถด้วยหมวกแก๊ปและวิกผมบ๊อบเทสีน้ำตาลแดงของพี่บี  สวมทับด้วยเสื้อแจ๊กเก้ตเชยๆของคนขับรถ  ตรงมาร้านข้าวต้ม  ที่มีคนแน่น จนเลยมาตั้งโต๊ะริมฟุตบาท เด้กสาวเลือกโต๊ะได้ตรงริมฟุตบาท และบอกพี่บีชวนพี่คนขับรถมาด้วย
“ต๊าย นี่ถ้ามีคนรู้ว่าดาราร้อยล้านอย่างหนูมากินข้าวต้มริมทางคงไม่มีใครเชื่อนะเนี่ย”
“หนูกินมาตั้งนานแล้ว ล่ะค่ะ พ่อพาหนูมาบ่อย ๆ” พอพุดถึงพอเด้กสาวก็มีท่าทีเงียบลง  บีบี้ ผู้จัดการมองอย่างสงสาร แต่ไม่นาน เด้กสาวก็มีท่าทีร่าเริงเหมือนเดิม
“พี่บีไม่ใช่เหรอค๊ะ น่ะ”
“ต๊าย น้องปรางค์ นึกว่าใคร  ไปไงมาไงคะเนี่ย “
“เพื่อนพามากินข้าวต้มค่ะ อร่อยมากเลยนะค๊ะร้านเนี๊ย “
“เพื่อนหรือแฟนค๊ะ คุณน้องขา “ บีบี๊ ดึงตัวเซเลบสาวอกโตเข้ามาหา และกระซิบถามแผ่ว
“แหมพี่บีล่ะก้อ “
“ไหนค๊ะไหน “ผู้จัดการสาวประเภทสองหมองหาก็ไปพบกับหนุ่มร่างสูงผิวเข้ม สวมเชิ้ตสีขาว ในมือถือชุดสูทสีเข้ม มองไกลๆเธอก็ดูออกว่าหล่อเข้มอย่างหนุ่มละติน
“แหมคุณน้องขา หล่อมากค่ะ ไปคว้ามาจากไหนค๊ะเนี่ย “
“เป็นเพื่อนกับคุณกรณ์ค่ะ รู้จักกันที่งานวันเกิดครีม “
“ตายจริงวันนี้วันเกิดหนูครีม นี่นา เจ๊งานเยอะเลยลืมไปเลย “พุดพลางเอามือแนบอก”แต่ แหม หล่อเข้มอย่างนี้ สนใจมาเป็นดาราหรือเปล่าล่ะคะเจ๊จะช่วยดันให้”
“เขาเป็นตำรวจน่ะค่ะ ประเภททำแต่งาน ไม่เคยดูหนังดูละคร ขนาดหนูตอนแรกเขายังไม่รู้จักเลยค่ะ แต่แบบนี้แหล่ะค่ะ ปรางค์ชอบ “
“แล้ว ดาราหนุ่มที่คั่วอยู่ล่ะคะคุณน้องขา “
“คั่วเค่อที่ไหน แค่รู้จักกัน หนูไปก่อนนะคะ ท่าทางรอแย่ แล้ว”เธอป้ายมือไปด้านหลัง ผู้จัดการสาวข้ามเพศเห็นเขาอยอกเล่นกับสุนัขข้างถนนตัวกระดำกระด่าง
“ขอให้มีความสุขนะค๊า “เจ๊อวยพรแบบมีความใน เซเลบสาวหน้าแดง
“บ้าเจ๊ล่ะก็ หนูแค่พาเขาไปส่งที่บ้าน  ฝากสวัสดีหนูทีย่าด้วยนะค๊ะ คิวว่างเมื่อไหร่อยากให้มาช่วยงานหนูด้วยนะค๊ะ”
“จ้า แต่ไม่รับปากนะค๊ะคุณน้องขา “
เซเลบสาวยิ้มก่อนเดินไปหาชายหนุ่มที่ยืนขึ้นพอดี ก่อนพากันขึ้นรถขับออกไป ผู้จัดการสาวข้ามเพศมองยิ้มๆ เธอหลากใจที่คำแซวของเธอทำเอาเซเลบสาวที่มาดมั่นถึงกับหน้าแดงได้  ทั้งๆที่เธอคือนักธุรกิจสาวไฟแรงเจ้าของ พร๊อมมีเดีย  ที่กำลังไปได้สวยในธุรกิจบันเทิง  แต่ที่ทำให้เธอดังกว่าดาราบางคนก็คือการมีข่าวกับดาราชายหลายๆคน แต่ไม่เคยมีใครยั่งยืนนัก
“สงสัยชอบความดำ”
ทีย่า อาทิตยา(อ่านว่า อา ทิ ตะ ยา )มองเห็นผู้ชายร่างสูงผิวคล้ำ เล่นกับสนัขจรจัดอย่างไม่เกรงสายตาใครวางสูทสีเข้มนั้นกับพื้นถนน  นึกขำที่เขาพยายามฝึกมันให้นั่งสองขา  ฝึกให้วิ่งไปคาบของ แต่ไม่เคยทำสำเร็จ มันจะสำเร็จได้ยังไงล่ะตาบ้า  เรื่องอย่างนี้มันต้องใช้เวลา และความผูกพันธ์ กำลังดุเพลินๆว่าเขาจะฝึกอะไรมันต่อ ก้มีผู้หญิงสวยทรงโตเดินมาใกล้ และพากันขึ้นรถขับออกไปมีแฟนสวยวะด้วย  ผู้หญิงหน้าตาคุ้นๆ เคยเห็นในงานกาล่าร์ต่างๆ ชื่ออะไรน้า
“หนูปรางค์ เนี่ยติดดินกว่าที่คิดนะคะ หนูเทย่า “
ใช่ ชื่อปรางค์ เด้กสาวมองหน้าผู้ที่ให้คำตอบ หน้าอูมๆที่กำลังจะเบี้ยวเพราะไปเสริมคางมาทำให้ดูตลกจนแทบสำลักข้าวต้ม 
“หนูปรางค์ฝากสวัสดีเราด้วยนะ “
“ค่ะ พี่ บีบี้คะ ทานข้าวต้มดีกว่าค่ะ “
ผู้จัดการสาวข้ามเพศมองกับข้าวหลากหลายอย่างดูถุก แต่เมื่อเวลาผ่านไปก้พบว่ากับข้าวไม่พอทานเพราะโดนผู้จัดการ จัดการเสียเกือบหมด