ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวสเพรีน่า

    ลำดับตอนที่ #5 : บันเทียร่า

    • อัปเดตล่าสุด 22 ธ.ค. 50




     "สวยจัง" มินิพูดขึ้น
    "เอาละพักผ่อนเถอะ    เอาหนังสือเวทวาร์ไปอ่านด้วย เวลาสอบอาจจำเป็นต้องใช้
    " ขอบคุณมากครับ  แต่ห้องนอนอยู่ที่ไหนครับ"
     " ชั้นสองด้านซ้าย" มินิพูด
    เวสเดินไปที่ห้องและนอน

          * รุ่งเช้า *
     " ก๊อกๆๆๆ คุณหนูครับได้เวลาอาหารเช้าแล้วครับ "
     " คุณเวสครับ ~ " คนใช้เรียกอีกครั้ง
     "อืม ~ รู้แล้วครับ  ผ่านไป 5 นาที เวสเดินเดินลงมายังห้องอาหาร
     " มาแล้วหรือเวสน้าทำ ซุปหูวาฬ ( ซุปคล้ายๆ ซุปหูฉลาม)แล้วเดี๋ยวไปสอบเช้าโรงเรียนกัน"
    " เสร็จแล้วใช่ไหม ไปกันเลย"


                        เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง  รถลากโดยตัวไลน่าก้อมาถึงปราสาทอิฐดำเงาแวววับ
    ดูสง่า สูงประมาณ 20 ชั้นกว้าง 100กว่าไร่ มีหอตั้งอยู่ 4หอ หอทิศตะวันตกที่ด้านหน้ามีธงสีเขียว
    ตรงกลางธงมีรูปสร้อย สีเงินสวยงาม ทิศตะวันออกด้านหน้าหอมีธงสีเหลืองมีรูปกำไลประดับอยู่ 
    ทิศใต้ด้านหน้ามีธงสีแดง รูปเข็มกลัด อยู่ตรงกลาง ส่วนหอสุดท้ายอยู่ทางทิศเหนือ
    ด้านหน้ามีธงสีดำลวดลายสีขาวมีรูปแหวนอยู่ตรงกลาง หากดูรวมๆหอทางทิศเหนือ
    ดูทรงอำนาจและสง่างาม

     เวสมองด้วยความตะลึงกับสิ่งที่เห็น
    "เวส น้าส่งแค่นี้นะเดี๋ยวเธอเดินตรงไปยังหอประชุมด้านหน้านะ"
    "ครับ" พอเวสพูดจบเรซ่าก็ขึ้นรถลากกลับไป
    เวสเดินไปที่โรงอาหารเพื่อหาของกินเล่นมากินบรรเทาท้องของเขา
    เขาเดินไปที่ร้านขายเค้กร้านหนึ่งที่อยู่ในโรงอาหาร ชื่อร้านคือ "sweet honeyed cake"
    แต่ร้านนั่นรู้สึกว่าจะอร่อยมากเค้กเลยเหลือเพียงชิ้นสุดท้าย เวสจึงเดินเข้าไปเพื่อ
    ซื้อเค้กชิ้นนั่น แต่ฉะว่ามีเด็กผู้ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามา ตัดหน้าเขาแล้วซื้อเค้กนั่นไป
    นั้งกินคนเดียวที่โต๊ะอาหาร เวสยืนจ้องเค้กตาละห้อย ไม่นะเค้กของเรา ไม่นะเค้กฉาน โดยที่ไม่รู้ตัวเด็กคนนั้นก็เดินเข้ามาแล้ว
    "นี้นาย" เสียงอะไรว่ะ <เวส>
    "นี้นาย"
    "มีอะไรครับ"
    "คือผมเห็นคุณมองเค้กผมอยู่ตั้งนานแล้วนะครับ อยากกินหรือเปล่าครับเพราะมันเหลืออยู่ชิ้นสุดท้ายแล้ว"
        "อืม......"
     "มาเถอะครับ อย่าเงียบขรึมนักเลยนายเนี่ย"
     "ครืด......ๆ" อยากรู้มั้ยเสียงอะไรคนบ้ารากน้ำแข็งยักษ์ไง
     " ฉันไม่อยากกินของนายนะ....อ้ำ..อ้ำ.." หลายคำแล้วนะ
     "นี้ขนาดไม่อยากกินนะเนี้ย"
     "ก็ฉันไม่อยากกินแต่นายเชิญฉันเองไม่ใช่หรอ..."
     " 555+ ฉันไม่อยากเถียงกับนายน้ำแข็งอย่างนายแล้ว ว่าแต่นายชื่ออะไรล่ะ"
     " ก็ไหนบอกว่าไม่อยากถามไง ......อ๊ะ..ล้อเล่น ชื่อ เวรเพรีน่า ออสทิสจาก วีนัสกา แล้วนายล่ะ"
    ฉันชื่อ ลาสก้า ปลูเรดีทาซีโอ้ ทาก ปลูซีโอ้ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"
     "เรียกฉันว่า เวส เฉยๆก็ได้นะ ฉันขอเรียกนายว่า ลาสแล้วกัน"
     "อืมครับ เรียกลาสเฉยๆก็ได้ครับ ดีเหมือนกันจะได้เพื่อนร่วมเดินทาง"
     "อืม"( คงรู้นะว่าใครนะ)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×