เวสเพรีน่า

ลำดับตอนที่ #4 : ฟอร์น

 


   " ไม่รู้สิคับเวส   "    ตอบ

 "จริงสิคะนี้ของขวัญที่ป้ามาเรียฝากใหเพี่ตอนพี่มาถึง    "          มินิพูด

มินิยื่นลูกแก้วสีดำให้เวสรับมาและมองดูอย่างแปลกใจ

 "เจ้านี่เรียกว่า       ฟอร์น      ถ้าใครพกติกตัวไว้ก็จะทำไห้คนนั่นสามารถดึงพลังออกมาไช้ได้เติมที่และช่วยควบคุมพลังไม่ไห้มากไห้น้อยจนเกินการควมคุม   "  มินิอบิบาย

 "พี่เวสนี่โชคดีจังเลยนะคะ "    มินิพูด

ทำไมหรือ  เวสถามอย่างงงๆ

"ก็คนที่เป็นเจ้าของฟอร์นได้  จะต้องเป็นคุณที่มีเงินสูงมากๆ  หรือพวกเจ้าหญิงเจ้าชายเท่านั่นและคะเพราะมันราคาตั้ง1000000000เป็นอย่างต่ำ"มินิอฺธิบาย

"ของราคาแพงอย่างนี้......    " เวสเอ่ยไม่ทันจบ   เรซ่าก็ยกมือขึ้นมาปิดปากเขาไว้ก่อน

เวสเป็นเหมือนลูกแท้ของพี่มาเรียก็เหมือนเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวเรา

"งั้น...ขอบคุณมากครับ "  เวสรับมาอย่างเกรงอกเกรงใจ  ก่อนจะใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง

"คิกๆพี่เวสละก็ กะจะพกมันทั้งๆอย่างนั่นเลยหรือค่ะ  "มินิหัวเราะจนน้ำตาเล็ด

"มินิ  อย่าหัวเราะพี่เค้าอย่างนั้นสิลูก   "เรซ่าหันไปอบรมมินิก่อนจะหันมาคุยกับเวส

 “ ฟอร์นนะ  จะต้องใส่พลังของเราลงไปก่อน  ถึงจะใช้ได้ หลังจากนั่นมันจะเปลี่ยนรูปไปเป็นสิ่งที่เหมาะกับคนๆนั่น”

   " แล้วถ้าผมไม่มีพลังอย่างว่าละคับ  "  เวสถามขึ้น.. เพราะคิดว่าเขาคงไม่มีพลังแบบนั่น

  "  มันก็ไม่เปลี่ยนรูปร่าง   ซึ่งนั่นแสดงว่าคนคนนั่นไม่มีสิทธิ์ที่จะครอบครองมันได้ " มินิชิงตอบขึ้นมาก่อน

    " แต่ตัวผมไม่มีพลังพวกนั่นนะคับ "    เวสเตรียมจะส่งฟอร์นคืนให้กับเรซ่า

"ทดลองดูก่อนสิคะ   ถ้าป้ามาเรียไม่คิดว่าพี่เวสทำได้จะเอามาไห้ทำไมละคะ      "  มินิเอ่ยขึ้นอย่างมั่นใจในตัวเวส

  " จะได้ถือเป็นการทดสอบพลังของเธอไปในตัวด้วยไงถ้าทำได้การเตรียมตัวสอบก็ไม่ยากอีกต่อไป"     เรซ่าเอ๋ยน้ำเสียงจริงจัง   เวสจึงลองทำแม้คิดว่าตนไม่สามารถทำได้

ได้

 "  ก่อนอื่นก็ไห้หลับตา    ตั้งสมาธิให้แน่วแน่    และเพ่งมองฟอร์นที่อยู่ในมือ   "    เรซ่าเริ่มอธิบายอย่างช้าๆ

ให้ร่างกายรับรู้ถึงกระแสพลังที่อยู่ตรงศูนย์กลาง   ซึ่งก็คือบริเวณท้อง   จากนั่นจากนั่นค่อยๆ  บังคับพลังนั่นให้ไหลไปหาฟอร์น  จำไว้ตั้งสมาธิให้ดี

     เวสลงมือทำตามทันที    เขาหลับตาลง    และตั้งสมาธิ เวสเริ่มเพ่งสมาธิไปที่ศูนย์กลางของลำตัวและเริ่มรู้สึกได้ถึงกระแสพลังอุ่น  ที่ไหลวนอยู่บริเวณนั่นแต่เมื่อพยายามจะบังคับให้พลังนั่นไหลไปสู่มือขวาที่เขากำฟอร์นเอาไว้    กลับพบว่ากระแสพลังนั่นเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆ  และขยายเป็นวงกว้างจนยากที่จะควบคุม

     ไม่ได้  ต้องตั้งสมาธิมากกว่านี้   ตัวของเวสเริ่มสั่น  เม็ดเหงื่อเริ่มผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา

ดวงตาของเรซ่ากับมินิที่ยืนลุ้นอยู่ใกล้ นั้นเบิกกว้างอย่างตกใจแต่ไม่มีคำพูดใดหลุดลอดออกมาขณะเดียวกับเรคสามีของเรซ่าก็รีบวิ่งเข้ามาเพราะรับรู้ได้ถึงกระแสพลังเวทมหาศาล     ทั้งสามได้แต่ยืนนิ่งด้วยความตื่นตะลึง......

บัดนี้เวสที่บังคับกระแสพลังของเขาได้แล้ว  ค่อยๆ ลากกระแสพลังไปยังมือที่ถือฟอร์นไปอย่างช้าๆ   ร่างกายของเวสเริ่มหนาวขึ้นจนเขาหนาวจัด  แต่ในที่สุดเขาก็บังคับให้กระแสพลังนั่นไปยังมือของเขาได้แล้ว

        อีกนิดเดียวเท่านั่น     เวสค่อยๆ  บังคับพลังของเขาอัดลงไปในฟอร์น                ฟอร์นเริ่มเรืองแสงสีขาวสว่างจ้าจนคนที่ยืนดูอยู่ต้องปิดตา

    เวสรูสึกว่าพลังของเขาใส่ไปในฟอร์นไม้ไม่หมด  ราวกับว่ามันไม่สามารถรับพลังของเขาได้แล้ว

      อัดลงไปที่เดียวเลยละกัน   จากนั่นจึงผลักพลังทั้งหมดลงไปอย่างรวดเร็ว    ก่อนที่ฟอร์นจะเริ่มเปล่งแสงสีขาวราวกับหิมะ  แต่แล้วก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น     เมื่อฟอร์นเริ่มหมุนส่งพลังกับคืนให้เวสอย่างรวดเร็ว   แรงปะทะนั่นรุงแรงจนร่างทรุดฮวบลงกับพื้น

     หนาว!   ไม่ไว้แล้ว

เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเย็นราวกับน้ำแข็ง   และเริ่มค่อยๆอุ่นขึ้นจนกับเป็นปกติ

เวสค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นมองมือขวาที่กำฟอร์นไว้แน่นเมื่อเขาคลายมือออกกับพบเพียงสร้อยเส้นหนึ่ง   เขามองอัญมณีสีฟ้าที่สลักเป็นรูปผลึกของหิมะ  ประกายของมันระยับจับตา

"สวยจัง " มินิพูด