ความล้มเหลว หนทางแห่งการเรียนรู้

ลำดับตอนที่ #2 : ความล้มเหลว มิตรแท้ ศัตรูเทียม

ตอนเด็กๆ ช่วงนั้นผมได้รับการฝึกฝนให้ เข้าใจว่าความล้มเหลวเป็นมิตรแท้ ศัตรูเทียม ถ้าคุณถามผมว่าทำไมนะรึ ผมจะตอบว่าคุณควรคิดเองก่อน แล้วคุณจะเข้าใจ มันเป็นความขบขันส่วนตัวของผมเองที่ชอบความล้มเหลวเพราะมันเป็นเพื่อนของผม
ผมไม่รู้หรอกว่าเพื่อนคนนี้จะบอกอะไรผม เพื่อนคนนี้มักสอนผมให้รู้ซึ้งถึงความแปลกใหม่ คุณว่ามันแปลกไหม การล้มเหลวในสิ่งหนึ่งทำให้คุณรู้จักอีกสิ่งหนึ่ง

คุณเคยดูรายการทำอาหารไหม ตอนที่เด็กฝึกทำขนมพยายามจะเอาแพนเค้กยัดใส่ตู้ไมโครเวฟ ผมว่ามันดีมากเลยนะที่เขาพยายามทำดูเองก่อน ผลคือ ขนมเพนเค้กชิ้นนั้นไหม้เกาะกันเป็นก้อนๆ หยำแหยะ ต้องเททิ้ง และเด็กฝึกทำขนมก็ได้รู้ว่า เวลาทำเพนเค้กจะต้องใจเย็นๆ ค่อยทอดในกระทะให้มันค่อยๆร้อนขึ้น ถึงจะออกมาน่ากิน คุณเห็นหรือยังการล้มเหลวในสิ่งหนึ่งกลับทำให้เราค้นพบอีกสิ่งหนึ่ง
เฮ้ ผมยังเล่าไม่จบนะ ถ้าหากคุณยังไม่เชื่อละก็ ผมยังมีเรื่องมาเล่าอีกเรื่อง คุณเคยคิดบ้างไหมว่าการแพทย์เกิดขึ้นมาได้ยังไง ผมอยากให้คุณลองเดาดู ถูกต้องแล้ว ความล้มเหลวไง ความล้มเหลวมิตรแท้คนนี้ละที่ทำให้การแพทย์พัฒนาขึ้นมาจนเป็นรูปเป็นร่างถึงทุกวันนี้ ในระยะแรกผู้คนศรัทธาในพระเจ้า นักบวชจึงเป็นที่พึ่งทางใจของคนไข้ พอเจ็บป่วยจึงมาหานักบวชเพื่อให้ทำการรักษา ซึ่งนักบวชก็สามารถทำหน้าที่ได้อย่างดี พวกเขานำสารพัดสมุนไพร รวมทั้งหญ้ามีพิษบางชนิด มาให้คนไข้ลองกินดู แล้วทำการบันทึกดูและแล้วการแพทย์ก็เกิดขึ้น ณ บัดนั้น

ถ้าหากไม่มีความล้มเหลว ก็จะไม่เกิดการเรียนรู้สิ่งใหม่หลายครั้งหลายครานักที่เรารังเกียจความล้มเหลว เพราะทุกคนมองข้ามความสามารถที่แท้จริงของความล้มเหลว ผมขอเอาหัวรับประกันได้เลย ว่าคนส่วนใหญ่ฝันถึงแต่ความสำเร็จ โดยลืมคิดว่ามันเป็นเพียงผลพลอยได้เท่านั้น ถ้าคุณยังไม่เชื่อละก็นะผมจะเล่าเรื่องตลกให้คุณฟังซักเรื่องก็ได้ ตอนที่ผมไปเที่ยวที่คุนหมิง ผมไปเจอร้านขายเสื้อผ้ากางเกงกีฬา มันดูดีมาก ในวินาทีนั้นผมบอกตามตรงเลยว่าผมแค่อยากลองใส่ แค่อยากลองใส่เท่านั้น พอผมลองเสร็จแล้วด้วยความไม่อยากซื้อจึงถามเจ้าของร้านไปว่ากางเกงราคาเท่าไหร่ เขาบอกว่า หนึ่งร้อยยี่สิบหยวน แต่ตอนนั้นผมไม่อยากได้ ผมลองพูดต่อราคาเท่าที่ผมคิดว่าเจ้าของร้านไม่อาจรับได้และไม่น่าเกลียดจนเกินไป ผมเสนอราคาให้เขา ห้าสิบหยวน ตอนแรกเขาไม่ยอมรับซึ่งเป็นไปตามที่ผมคิด แต่ทว่าผมคิดผิดเมื่อในท้ายที่สุดแล้วเขาก็ยอมรับราคานี้ ผมจึงได้ชุดกางเกงกีฬาใหม่ในราคาห้าสิบหยวน คุณคิดว่าความล้มเหลวครั้งนี้สอนอะไรผม มันสอนผมว่าคนขายนะเขาบวกราคาไว้ให้เราต่อแต่แรกแล้วนะสิ เขาอาจจะบวกเท่าไหร่ผมไม่รู้ รู้แต่ว่าผมได้เรียนรู้ความรู้ใหม่ด้วยตัวผมเอง พร้อมกับกางเกงกีฬาตัวใหม่ที่ผมซื้อถูกกว่าเพื่อน