akban ภัยสงครามของโปปุรอน

ลำดับตอนที่ #1 : ภัยสงคราม

ข้ามีนามว่า อาร์คบัน เป็นชาวแคว้น โปปุรอน เกิดที่มณฑล อาดาร์ส บ้านเกิดของข้าคือเมืองมาบูดอง เมืองนี้ติดอยู่กับแม่นำมาบู ช่างเป็นเมืองที่แสนน่าเบื่อทุกๆวันบนทางเดินของจัตุรัสจะเต็มไปด้วยผู้คนที่มาจับจ่ายใช้สอย เร่ขายสินค้า มีทั้งพวกนักเดินทาง พ่อค้าแม่ค้าซึ่งมาจากทุกสารทิศ วันนี้ก็เหมือนกันช่างเป็นวันที่แสนน่าเบื่อ มีการจัดเฉลิมฉลองพิธีบวงสรวงเทพเจ้าโปปุรอน เทพผู้พิทักษ์ อาณาจักรโปปุรอน ตัวข้ากำลังเดินอย่างแสนเบื่อหน่ายในใจกลางของตลาดมาบูดอง เพราะข้าไม่เชื่อว่า เทพเจ้าโปปุรอน จะเป็นเรื่องจริง ตามตำนาน

ตูม ~~~~

มีเสียงดังมาจากประตูเมืองทางด้านทิศตะวันตก หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงร้องอื้ออึงขึ้น

ตูม ตูม~~~

มีโห่ร้องดังขึ้นมาจากทางนั้นและค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ 
"อาร์ค หมอบลง" เป็นเสียงจากบูมเบอร์ เพื่อนสนิทของข้า

ตูม~~~

มีเสียงดังขึ้นมาอีก 3 ระลอก มีเสียงโห่ร้องฆ่าฟันขึ้น ผู้คนพากันสับสนอลหม่านเอาชีวิตรอด

ตอนนั้นข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ข้าพยายามวิ่งและวิ่ง ไปกับฝูงคนที่กำลังแตกตื่น 
ข้าวิ่งไปเรื่อยๆจนสะดุดก้อนหินล้มลง กลิ้งไปตามทางลาด หน้าไปกระแทกกับเล้าหมูที่อยู่ข้างทาง
"แหวะ"ข้ารู้สึกได้ว่า ปากของข้าไปสัมผัสถูกกับอะไรสักอย่าง
ข้าลุกขึ้นและสำรวจไปรอบๆ ว่าสิ่งนั้นคืออะไร

ข้าพบว่าสิ่งนั้นคือ'มูลสุกร' ข้าดีใจที่ข้าไม่ได้เหยียบมัน พร้อมกับเช็ดปากของข้าที่กำลังเลอะเปรอะเปื้อน ไปด้วยคราบของมูลสุกร

"อาร์ค อาร์ค ทำไมยังไม่รีบหนีอีก" 

ข้าหันกลับไปในขณะที่บูมเบอร์กำลังวิ่งหน้าตั้งมาหาข้าอย่างตาลีตาเหลือก

"อาร์ค เจ้าเซ่อเอ๋ย..... "บูมเบอร์สบถออกมาอีกหลายคำ แต่ข้าได้ยินไม่ชัด

เสียงโห่ร้องเริ่มดังขึ้น ดังขึ้น มาจากทางจัตุรัสในตัวเมือง

"นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น" ข้าถาม
บูมเบอร์ทำหน้ามุ้ย เขาไม่ยอมพูดอะไรสักคำ วิ่งมาคว้าข้อมือของข้า และพยายามดึงข้าให้ตามเขาไป
ข้าไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

ตูม ~~~
ข้ารู้สึกเจ็บแปล๊บ และสติของข้าก็เริ่มหายไป