หายนะแห่งโทรมุนบราโด

ลำดับตอนที่ #4 : ความเจ็บปวดของชาวประชา

" ขอโทษครับ ท่านอัคกร้า " ทหารองครักษ์ นำสารเร่งด่วนมาส่งให้ 
" เป็นสถานการณ์ล่าสุดจากแนวหน้า ขอรับท่าน "

แม่ทัพรักษาพระนคร อัคกร้า คลี่สารอออกดู ถึงกับหน้าเปลี่ยนสี เนื่องจากสถานการณ์ตอนนี้ไม่ดีเลย
ทางอาณาจักร โปปุรอน งดส่งข้าวออกจากอาณาจักร และออกกฏหมายห้ามมิให้ผู้ใดขายข้าวให้แก่อาณาจักร โทรมุนบราโด โดยเด็ดขาด เหตุผลของพวกเขาก็คือ ข้าวจะต้องตกถึงท้องชาวโปปุรอนก่อน รัฐบาลโปปุรอน สนับสนุนเงินเพื่อชาวโปปุรอน จะได้มีข้าวกินราคาถูก ไม่ใช่ชาวโทรมุนบราโด ข่าวนี้ทำให้ข้าวของในอาณาจักรแพงขึ้นเป็นเท่าตัว เกิดการชุมนุมประท้วงกันไปทั่ว โจรผู้ร้ายชุกชุม
( เพราะในเมื่อมันแพงนักไม่มีตังค์ซื้อก็ปล้นมันซะเลย ) พวกพ่อค้าวาณิช พากันโก่งกำไรกันยกใหญ่ ประชาชนกำลังจะอดตาย แต่ภายในรัฐบาลกำลังวางแผนจะโจมตี อาณาจักร ออโดนอส ช่างเป็นเรื่องน่าเวทนานัก

" เรียก ท่านเมรุส มาด่วน ข้ามีเรื่องจะปรึกษาเขา " แม่ทัพ อัคกร้า รีบสั่งการ ทหารให้ไปตามตัวรัฐมนตรีการคลังมาอย่างเร่งด่วน
แต่ในขณะที่ทหารกำลังจะออกเดินทางก็ได้มีเสียงระเบิดดังสนั่น ตูม! ตูม! ไฟไหม้คละคลุ้ง ไปทั่ว เสียงผู้คนร้องกันดังระงมไปหมด

" นี่มันเกิด อะไรขึ้น " แม่ทัพอัคกร้าร้องตะโกนสุดเสียง 

" ไฟ... ไฟไหม้ยุ้งฉางหลวง ขอรับท่านแม่ทัพ พวกชาวบ้านไม้พอใจอย่างมากที่ข้าวของแพง แต่รัฐบาล กับ พ่อค้าวาณิชพากันกักตุน สินค้า พวกชาวบ้านกำลังจะอดตาย แต่สุนัขของเจ้าขุนมูลนายกลับอ้วนพี ความๆไม่พอใจนี้ทำให้พวกชาวบ้านก่อการจลาจลในเมืองอยู่ขณะนี้ขอรับ ท่านแม่ทัพ "

" สั่งการลงไป ให้รีบจัดกองทัพ เรียกทหารยามมาด้วย เราต้องรีบหยุดการจลาจลครั้งนี้ก่อนที่มันจะลุกลามใหญ่โต " แม่ทัพอัคกร้ารีบเขียนคำสั่งด่วนไปยังทหารทุกกรมกอง ในพระนคร เพื่อนำกำลังเข้าปราบการจลาจล

การล้อมปราบการจลาจลครั้งนี้กินเวลานาน ถึงค่อนคืนกว่าจะสงบ ไฟลุกไหม้เผาทำลายอาคารกว่าสี่สิบหลังคาเรือน ป้อมยามสามแห่งถูกทำลาย คหบดีถูกปล้นและสังหารอย่างทารุณยี่สิบเอ็ดคน ที่สำคัญที่สุดคือยุ้งฉางหลวงเหลือแต่ตอตะโก

เช้าวันรุ่งขึ้นมีการเรียกประชุมเหล่าแม่ทัพนายกอง รวมทั้งคณะรัฐมนตรีทั้งหมดเข้าสู้ที่ประชุม
" ความเสียหายทั้งหมดนี้เกิดจากความบกพร่องในหน้าที่ของ แม่ทัพอัคกร้า หากเขาป้องกันการเกิดจลาจล อาไว้แต่เนิ่นๆ ก็จะไม่เกิดเหตุการณ์ร้ายแบบนี้เกิดขึ้นในอาณาจักร " เนมิอัสกล่าวต่อสภาสูง

" ข้าไม่เห็นด้วยกับคำของท่านว่า ท่านแม่ทัพ อัคกร้ามีความผิด เขาทำสุดความสามารถแล้ว ที่เหตุการณ์รุนแรงถึงขั้นนี้ไม่ใช่เพราะคณะรัฐบาลของท่านหรอกหรือที่บริหารผิดพลาด จนทำให้เศรษฐกิจทรุดโทรมลง ชาวบ้านกำลังจะอดตาย แต่พวกท่านมัวแต่วางแผนจะโจมตี อาณาจักร ออโดนอส เพื่อเอาเมืองเคี๊ยซคืน" โธราดาสกล่าวต่อที่ประชุม

" ท่านแม่ทัพใหญ่ ถึงท่านจะมีตำแหน่งที่สูงในกองทัพ แต่ที่นี่คือสภาสูง ท่านไม่มีสิทธิมาออกความเห็น เรื่องนโยบายของรัฐบาล ท่านมัหน้าที่แค่ทำตามคำสั่งของสภาเท่านั้น " เนมิอัสกล่าวต่อว่า ด้วยเสียงอันดัง

ผู้คนในสภาต่างก็พากันส่งเสียงอึกถึก ครึกโครมจนไม่เป็นอันประชุมกัน สรุปว่าที่ประชุมแต่เช้าจนค่ำก็คือ ใครเป็นคนผิด และเรื่องก็บานปลาย เป็นการกล่าวโจมตีกัน ขุดคุ้ยเอาเรื่องเล็กเรื่องน้อยที่เป็นความผิดของแต่ละคนเอามาพูด จนทำให้ต้องยุติการประชุม