ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn]The key that change my world

    ลำดับตอนที่ #21 : Chapter 17 โว้ยยย คิดชื่อไม่ออก!!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 811
      26
      21 ส.ค. 57


    บทที่ 17

    ณ บ้านของฟง(ฟิคนี้มีอยู่สถานที่เดียวครับทุกท่าน = =;)


    "ไวเปอร์ครับ"เสียงของคนๆหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับสัมผัสอันอ่อนโยนที่คุ้นเคยที่มาสะกิดปลุกเธอ

    "ฟงหรอ"สาวร่างบางผมสั้นสีม่วงสวยตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือพลางหาวและขยี้ตาไปมา


    "ผมจะมาบอกว่า...ทานาโตะคุง เริ่มรู้สึกตัวแล้วนะครับ^ ^"ฟงพูดพลางยิ้มให้เธออย่างทุกที และเมื่อมาม่อนได้ยินสิ่งที่ฟงพูดนั้นเธอก็ตื่นอย่างเต็มตาทันที

    "จริงหรอ!แล้วอาการเป็นไงบ้าง"เธอถามด้วยความเป็นห่วง

    "เด็กคนนั้นดีขึ้นมากเลย อีกสักพักคงตื่นแล้วมั้งครับ"ชายหนุ่มตอบยิ้มๆและเมื่อเธอได้รับคำตอบแล้ว ก็เข้าสวมกอดร่างสูงตรงหน้า


    "ขอบใจนะฟง...ที่นายดูแลเด็กคนนั้นมาตลอดหลายวัน"

    "ครับ ^ ^"ฟงลูบหัวเธออ่างอ่อนโยน

    "ไม่รู้จะตอบแทนนายยังไงเลยแฮะ"ถ้าจะให้หอมแก้ม จูบหรือกอด คงไม่ใช่ค่าตอบแทน เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ทั้งคู่ทำอยู่ทุกวันอยู่แล้วถึงจะดูเหมือนแกล้งฉวยโอกาส แต่ความจริงเธอก็เต็มใจนั่นแหละ(ซึนอยู่ได้เนอะ//ไรท์)


    "ก็ ผมช่วยดูแลลูกน้องคุณ งั้นคุณก็...ดูแลผมแล้วกัน"ฟงกระตุกยิ้มให้มาม่อนทีหนึ่งก่อนจะขโมยหอมแก้มนิ่มๆของเธอทีหนึ่ง

    "ตาบ้า _///////_"


    "แฟนกัน หอมแก้มกันไม่ได้หรอครับ;("ฟงทำหน้าเบ้ใส่แบบหยอกๆ

    "อะ อะไร ฉันบอกตอนไหนว่าเป็นแฟนนาย"เธอพูดและพลักไหล่เขาเบาๆ

    "แค่บอกรักวันนั้น ผมก็ถือว่าเป็นแฟนแล้ว"แล้วฟงก็โอบเอวมาม่อนให้เข้ามาหาเขาใกล้ๆจนจมูกแทบจะชนกัน

    "แค่บอกรัก ไม่ได้บอกว่าจะเป็นแฟนสักหน่อย"


    "แล้วจะ'เป็น'มั้ยล่ะครับ^ ^"เมื่อมาม่อนเจอคำถามแบบนี้เข้าไป....แพ้ขาด!!


    "ไม่เป็น..."

    "...."



    "ไม่เป็นก็บ้าดิ >/////<"แล้วมาม่อนก็ก้มหน้างุดเพื่อซ่อนใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงก่ำเป็นลูกมะเขือเทศ จนกระทั่งมีเสียงหนึ่งดังขึ้นขัดจังหวะทั้งคู่


    "อือ......"


    "ดูท่าว่าทานาโตะคุงจะตื่นแล้วนะครับ"ฟงหันไปมองทานาโตะที่กำลังจะตื่นขึ้นมา ส่วนมาม่อนก็เดินเข้าไปดูอาการ แล้วเด็กหนุ่มก็ดันตัวเองขึ้นมา นั่งกุมขมับอยู่สักพักหนึ่งแล้วก็มองไปรอบๆตัวด้วยสายตาและท่าทางที่ดูแปลกๆ

    "ไหวมั้ย"มาม่อนถามและช่วยพยุงตัวส่วนฟงก็เดินออกไปตามคนอื่นๆ

    Mammon talk

    เฮ้อ...ทานาโตะตื่นสักที ว่าแต่เรื่องผลข้างเคียงที่เด็กนี่บอกว่าอาจจะนิสัยเปลี่ยนไป...จะเป็นยังไงนะ 

    "เอ่อ..."
    แล้วฉันจะถามนายยังไงล่ะเนี่ย....นี่ๆ นายคือทานาโตะรึเปล่า? หรอ = =;


    "เสียใจด้วยนะครับ ตอนนี้...ผมไม่ใช่ทานาโตะแล้วล่ะ"


    "!!!"ไม่ใช่ทานาโตะแล้วจริงๆด้วยสิ ทั้งวิธีการพูดจา สีหน้า แล้วยังจะสายตาที่เย็นชาแถมดูหยิ่งๆนั่นอีก เปลี่ยนไปแล้วจริงๆสินะ

    "แล้วนายเป็นใคร"

    "ผมหรอ?...โนอาห์"เขาเงียบไปแปปนึงก่อนจะพูดชื่อตัวเองออกมาแล้วพวกรีบอร์นก็เดินเข้ามาพอดี

    "ไม่ได้ชื่อไพรด์หรอกหรอ"รีบอร์นเดินแบบเก๊กๆเข้ามาถาม (แกจะเก๊กเพื่อ?//ไรท์)

    "ไพรด์ มันเป็นฉายา ผมชื่อโนอาห์"สรุป เด็กคนนี้ชื่อโนอาห์ มาฉายาว่าไพรด์ แล้วฉันตั้งชื่อให้ว่าทานาโตะ....ทำไมชื่อเยอะจัง - -?


    "แล้วนายจำอะไรได้อีกมั้ย ก่อนที่เบียคุรันจะเอาตัวนายไป"เวลเด้ถามแล้วหยิบสมุดขึ้นมาเตรียมจดข้อมูล นี่ก็จริงจังเกิ๊นนน สนใจเรื่องนี้จริงดิ?

    "ผมมีพี่สาว1คน"เฮ้ย มีพี่ด้วยหรอ ทำไมทานาโตะไม่เคยบอกเลยอ่ะแล้วพี่ของเด็กนี่อยู่ไหนเนี่ย น้องตัวเองหายแล้วไม่ตามหาเลยหรอ


    Writter talk

    "ชื่อคลีโอรึเปล่าคะ ^ ^"ลูเช่ถามขึ้นแล้วเด็กหนุ่มก็หันไปหาลูเช่อย่างประหลาดใจปนดีใจเล็กๆ

    "คุณรู้จักพี่ผมหรอ?"โนอาห์ถามอย่างร้อนรนแล้วลูเช่ก็หยิบรูปของพี่สาวของเขาให้ดูเพื่อความแน่ใจ




    "ทำไมทอมจังอะ แต่ก็หน้าเหมือนกันอยู่นะ= ="สคัลยื่นหน้าเข้าไปดูใกล้ๆแล้วมองหน้าโนอาห์สลับกับรูปไปมา

    "แล้วคุณรู้จักกับพี่ผมได้ยังไง แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?"

    "อยู่ที่แฟมิลี่น่ะค่ะ เรารู้จักกับพ่อของเธอแล้วพ่อเธอก็ฝากเธอไว้ก่อนที่จะป่วยตายไป พอได้ฟังข้อมูลของเธอจากโชคุงก็คิดว่าน่าจะใช่น่ะค่ะ ^ ^"ลูเช่ตอบยิ้มหวาน

    "อะไรโลกจะกลมปานนั้นเว้ยเฮ้ย= ="โคโลเนโร่พูดพลางเกาหัว

    แล้วลูเช่ก็โทรศัพท์ไปหาอาเรียให้พาพี่สาวของเขามาในวันพรุ่งนี้


    "งั้นเราปล่อยให้เด็กนี่พักหน่อยมั้ย ไม่งั้น เวลเด้อาจจะลากเด็กนี่ไปทำงานวิจัยก็ได้นะ =_______="รัลพูดแล้วพาทุกคนออกไป โดยเฉพาะ.....เวลเด้


    "เออนี่ทุกคน ฉันมีอะไรจะเสนอ"เมื่ออัลโกบาเลโนทุกคนออกไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วรีบอร์นก็พูดขึ้น ก่อนจะเปลี่ยนห้องเป็นโฆษณาโฮมชอปปิ้ง

    "คุณเบื่อมั้ยกับการที่ต้องมาคอยปกป้องจุกนมทั้งๆที่พวกคุณก็มีงานเป็นตั้งอยู่ที่แฟมิลี่?หากเบื่อ วันนี้รีบอร์นนักฆ่าสุดหล่อขอเสนอ..."
    รีบอร์นพูดแล้วหยุดทิ้งท้ายไว้สักระยะหนึ่งให้ทุกคนได้ลุ้น(?)


    "หลังจากจบช่วงพักร้อน เรามาก่อตั้งอัลโกบาเลโน่รุ่น2กันมั้ยล่ะ!"


    ____________________________________________________________________

    จบบทที่17 แบบแปลกๆ 

    แล้วนี่ยังจะมีตัวละครใหม่มาเพิ่ม?

    จะบอกว่า เรื่องนี้ใกล้จบแล้วนะครับทุกคน ขอถามอีกครั้งว่า.....

    โพล153453
    อย่าลืมเม้นกันนะคร้าบบ ใครเม้นขอให้อัลโกบาเลโน่ทุกคนไปเข้าฝันทุกคืนเลยยย


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×