[Fic Reborn]The key that change my world

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 3 Ocean park

บทที่ 3

ณ โอเชี่ยนพาร์ค 

Mammon talk

และแล้ว พวกเราก็มาเที่ยวที่นี่กันจนได้ T^T

"จะไปเป็นโขยงงี้เลยเรอะเว่ยเฮ้ย อย่าน้อยก็แบ่งกลุ่มกันเดินดูเถอะ แล้วค่อยมาเจอกันตรงนี้"โคโลเนโร่แนะนำขึ้น แล้วอีตารีบอร์นก็แสยะยิ้มทันทีเลย -0-

"นายพูดถูก เพราะงั้นเรามาแบ่งคู่กันไปแล้วกันเนอะ :)"ทุกคนรู้ดีว่าเมื่อรีบอร์นแสยะยิ้มเมื่อไหร่คงเป็นจุดจบของโลกแน่ๆ เพราะงั้น พวกนั้นก็เลย...

"งะ งั้นฉันกับรัลไปด้วยกันนะเว่ยเฮ้ย แล้วเจอกัน =_____=/"พูดจบโคโลเนโร่ก็จูงมือรัลแล้วรีบชิ่งออกไปทันที

ส่วนเวลเด้นั้น....
.
.
หายไปกับเครื่องจักรของสวนสนุกเรียบร้อย

ทีนี้ก็เหลือแค่ ฉัน ฟง รีบอร์น ลูเช่ และสคัล
"งั้นฉันไปกับลูเช่นะ ส่วนพวกนายก็ไปด้วยกัน จบ! ^ ^"รีบอร์นรีบพูดพร้อมกับจับมือลูเช่ขึ้นมา แต่คุณชายเขาไม่ได้สังเกตคนที่ถูกจับมือเล้ยยย หน้าแดงไปถึงหูแล้ว =_______=

"รุ่นพี่คร้าบบบบบบ ผมไปด้วยเซ่!!"สคัลตะโกนแล้ววิ่งตามรีบอร์นไปแต่ก็ถูกรีบอร์นถีบตกน้ำไปเรียบร้อย

และตอนนี้
.
.
.
ก็เหลือแค่ฉันกับฟงอีกแล้ว

อาเมน! - -;

"อ่า งั้นพวกเราก็ไปด้วยกันนะครับ ^ ^"ฟงหันมายิ้ม วันนี้ทำไมรู้สึกฟงดูดีจัง แต่งแบบอื่นนอกจากเสื้อคอจีนก็เป็นนี่นา
"อือ"ฉันรับคำสั้นๆแล้วเราก็เดินไปด้วยกัน
.
.
"ไวเปอร์อยากเล่นอะไรครับ"พอเดินมาสักพัก ฟงก็ถามขึ้น

"อ่าาาา ม้าหมุนมั้ย - -??"

"เอ๋ นั่นมันของเด็กนะครับ เราไปเล่นมันจะดีหรอ ^ ^;"ฟงยิ้มแห้งๆมาให้ ฉันคิดได้แค่นี้แหละ เพราะเครื่องเล่นพวกไวกิ้ง รถไฟเหาะตีลังกาอะไรนั่น ฉันก็ไม่คิดจะเล่นอยู่แล้ว

"งั้นนายก็เลือกละกัน ไม่เอาที่มันหวาดเสียวนะ"เยี่ยม! ฉันอุตส่าห์เป็นอัลโกบาเล่โน่สายหมอก แต่กลับไม่กล้าเล่นเครื่องเล่นในสวนสนุก Y Y
แล้วฟงก็จูงมือฉันไปตามแผนที่ในมือ(ไปหยิบมาตอนไหนเนี่ย =____=)
.
.
.
แล้วเราก็เดิน เดิ๊น เดิน จนขาฉันจะปูดตาย แต่คุณชายฟงนี่อึดมากค่ะ เหงื่อสักเม็ดยังไม่ผุดขึ้นมา - -b 
"ถึงแล้วครับ ^ ^"และเราก็มาหยุดอยู่ที่รถไฟเหาะแบบไม่ตีลังการิมหน้าผา -0-

"เราจะเล่นไอ้นี่กันหรอ?"

"ครับ ไม่หวาดเสียว ดูวิวไปก็ได้นะครับ"ฟงพูดแล้วลากฉันไปต่อคิวรอเล่น

พอถึงคิวพวกเราที่มีอยู่คู่เดียว ฉันก็พยายามปลอบใจตัวเอง ว่ามันไม่มีอะไรมากหรอก แค่ไปนั่งให้มันจบๆไป

แล้วเครื่องก็เริ่มเดินช้าๆค่อยๆขึ้นสูงขึ้นตามรางไปอย่างช้าๆ เฮ้อ คงไม่มีอะไรจริงๆแหละ
และพอถึงจุดสูงสุด รถไฟนี่ก็ดิ่งลงตามรางไปอย่างเร็ว

"กริ๊ดดด!!!!!!!!!!!"มันเร็วไปแล้ว ฟง!ไหนนายบอกว่านั่งชมวิวไง ฉันจะไปเงยหน้าดูวิวได้ช่วงไหนนนน ToT

รถไฟนรกนี่ก็ไปตามรางของมันจนถึงส่วนสุดท้ายซึ่งมันออกไปเกือบถึงทะเล
แต่พอรถเลี้ยวโค้งก็....

ตูม!!!

อยู่ๆรางก็เกิดระเบิดขึ้นเเล้วรถไฟที่ฉันนั่งก็กำลังจะตกท่ามกลางความตื่นตกใจของฝูงชน
ไม่ดีแน่!ใช้ภาพมายาสร้างรางมันก่อนน่าจะทัน

"ไวเปอร์มิราจ อาร์!!"แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เออใช่ ฉันไม่ได้เอาแฟนทาสม่ามา แล้วตอนนี้ฉันกับฟงก็กำลังจะตกจริงๆ

ครึ่ด!!!

"กรี๊ดดด!!!!!"รถที่คู่ของเรานั่งพลิกร่วงลงมาจากรางด้านล่างเป็นหน้าผา สูงเกือบ50เมตร
และในจังหวะที่เรากำลังจะตกนั้น

ฟุ่บ!

ฟงใช้พลังลิงลมของเขาอุ้มฉันแล้วถีบตัวออกจากรถไฟนั่นไปยังต้นไม้ทันที
เขาเร็วมากจริงๆ เราถึงต้นไม้ก่อนที่รถไฟจะตกถึงพื้นตั้งนานแน่ะ

"เป็นอะไรมั้ยครับไวเปอร์"ฟงพูดเรียกสติฉันกลับมาแล้วฉันก็รีบเช็คสภาพตัวเองเผื่อจะเรียกค่าเสียหายได้บ้าง

"แขนเลือดออกนิดหน่อยน่ะ สงสัยไปขูดกับรางเข้า แล้วนายล่ะ"

"ผมไม่เป็นไรครับ"ฟงเผยรอยยิ้มออกมา

"ขอบคุณนะ ฟงที่ช่วยฉันน่ะ"แล้วเขาก็ยิ้มตอบมาก่อนที่คนของสวนสนุกจะมาหาพวกเราและฉันก็โทรบอกรีบอร์นแล้วพวกอัลโกบาเลโน่คนอื่นๆก็มาถึงภายในเวลาอันรวดเร็ว
.
.
"ฉันไปถามให้แล้วนะเว่ยเฮ้ย พวกนั้นบอกว่ายังไม่รู้สาเหตุที่รางระเบิดเลยเว่ยเฮ้ย"โคโลเนโร่วิ่งมาทุกๆคน

"ฉันว่าฉันรู้แล้วล่ะ:)"รีบอร์นก้มเก็บอะไรบางอย่างขึ้นมาและเอาให้ทุกคนดู

"เศษชิ้นส่วนของระเบิด แสดงว่า มีคนจงใจวางระเบิดไอ้รถไฟนี่สินะ"

"ใช่ แล้วมันก็บังเอิญเกินไปที่จะวางระเบิดสุ่มคนตาย สงสัยเราต้องระวังตัวกันหน่อยละนะ"
.
.
.

____________________________________________________________________
ทำไมคนเม้นน้อยจังเลยครับ ไรท์น้อยใจ T^T

ขออภัยที่ดองครับ -/\-
ช่วงนี้มัวแต่เล่นกีตาร์ 

แปะรูปก่อนจาก