ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2 ความจริงเปิดเผย
บทที่ 2
เช้าวันรุ่งขึ้น
เมื่อแสงแดดยามเช้าลอดผ่านรูระหว่างผ้าม่านไปกระทบกับใบหน้าของชายหนุ่มที่นอนอยู่บนโซฟาทำให้เขาตื่นขึ้น และเขาก็เห็นผ้าห่มซึ่งเขาจำได้ว่าก่อนนอนเขาไม่ได้ห่มมาคลุมตัวเขาอยู่ ชายหนุ่มนิ่งไปสักพัก ก่อนจะเผยรอยยิ้มหวานออกมาจากใบหน้า แล้วเขาก็เดินไปยังเตียงของเขาซึ่งตอนนี้มีร่างบางนอนอยู่
........ขอบคุณนะครับ มาม่อน.......
ชายหนุ่มคิดในใจก่อนที่จะจูบลงบนหน้าผากของร่างบางเบาๆเป็นเชิงขอบคุณ แต่กลายเป็นว่าไปปลุกคนตรงหน้าซะอย่างงั้น
.
.
และแน่นอน เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเเล้วเจอใครคนหนึ่งกำลังจูบหน้าผากเธออยู่ รีดเดอร์ทุกคนคงรู้นะครับว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
.
.
"กรี๊...อุ๊บ!เฮ้ยยยยยยยย!! >//////<"มาม่อน(ที่เกือบกรี๊ด)ร้องออกมาพร้อมกับปล่อยหมัดใส่ฟงอีกหนึ่งหมัดจนฟงหน้าหงาย
พลั่ก!!
"โอ๊ย!!! มาม่อน คุณต่อยผมทำไมครับ"ฟงลุกขึ้นมาแล้วลูบแก้มตัวเองป้อยๆ
"กะ...ก็นายจูบหน้าผากฉันนี่ จะ จ่ายมาเลยนะ จูบละแสน -/////-"
"ผมแค่จูบขอบคุณที่คุณห่มผ้าให้เองนะ อิตาลีเขาทำแบบนี้ไม่ใช่หรอ"
และในขณะนั้นเอง พวกรีบอร์นก็เข้ามาในห้อง
"เฮ้ มาม่อน เกิดไรขึ้นน่ะ แหกปากซะบ้านแทบพัง - -;"รีบอร์นที่เข้ามาถึงคนแรกถามขึ้น
"ปะ เปล่า พอดีว่าตื่นมาแล้วแมลงสาบบินมาเกาะหัวน่ะ ^ ^*"มาม่อนพูดยิ้มๆ
"หรอ เออ แล้วแก้มฟงไปโดนอะไรมาล่ะเว่ยเฮ้ย - -+"โคโลเนโร่ถามขึ้นบ้าง
"ผมแค่ไปจู....อุ๊บ!"ฟงกำลังจะตอบคำถาม(ตามความจริง)แต่มาม่อนก็มาปิดปากไว้ซะก่อน
"แมลงสาบมันบินไปเกาะแก้มฟงน่ะ ฉันก็เลยต่อย เนอะฟง(^ ^;)"มาม่อนตอบปัดๆแล้วส่งสายตาอาฆาตไปให้ฟง
"เอ่ออ ครับ"ฟงรับคำแล้วยิ้มแห้งๆ
"หรอ ฉันไม่เห็นศพแมลงสาบสักตัวเลย (' ' )"รัลพูดแล้วมองหาศพแมลงสาบ(เพื่อ??)
Mammon talk
"แต่เมื่อกี้ฉันได้ยินฟงพูดว่า'จูบ'นะ :)"รีบอร์นพูดแล้วยิ้มแบบอาบยาพิษมาให้ฉัน อ่าาาหมอนี่ต้องไม่เชื่อคำพูดฉันชัวร์เลย
"ฟงคงพูดผิดแหละ พวกนายไปรอที่โต๊ะกินข้าวไป เดี๋ยวพวกเราอาบน้ำแล้วตามไป"
"แหม...รู้ใจกันจริงจริ๊งงงง"รีบอร์นลากเสียงยาวเป็นเชิงล้อ นี่แกจะกัดฉันทุกเรื่อเลยใช่ม้ายยย!
"เออ แล้ว..."สคัลขัดขึ้นอีก จะถามอะไรกันนักหนาเนี่ย เดี๋ยวปั๊ดเก็บเงินเลย-*-
"อะไรอีกล่ะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่รำคาญนิดหน่อย(นิ๊ดหน่อยจริงๆนะ*0*)
.
.
"ทำไมรุ่นพี่มาม่อนใส่ชุดนี้อะ ('0')"สคัลชี้มาที่ชุดที่ฉันใส่ซึ่งมันคือเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงขาสั้นที่เปิดเผยรูปร่าง(อันน้อยนิด)ที่แท้จริงของฉัน และตอนนี้ฉันก็ ไม่! ได้! ใส่! หมวก! งี้ทุกคนก็รู้หมดเลยน่ะเซ่!!! ToT
สคัล!!ถ้านายไม่พูดนะทุกคนคงไม่สังเกตหรอก เลยกลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนอึ้งกันไปหมดแล้ว
"มาม่อนเป็นผู้หญิงหรอ O_o!!"<<รัล
"=[]=;"<<สคัล ลูเช่ โคโลเนโร่
"=______="<<เวลเด้
":)"<<รีบอร์น
งานเข้า!ทุกคนดันรู้ซะแล้ว ทำไงดีล่ะเนี่ย!
"เอ่อ...ก็ใช่อะดิ .////."
"เวลาไม่ใส่เสื้อคลุมรุ่นพี่ก็หุ่นดีนะครับเนี่ย ถึงก้นกับ.... จะเล็กไปหน่อยก็เถอะ ^0^"สคัลออกความเห็นอีกครั้ง ถ้าแกไม่พูดตั้งแต่แรกนะ ป่านนี้ฉันรอดไปนานแล้ว!!(แต่งซะขนาดนั้นยังไงก็ไม่รอดหรอกนะ - -//ไรท์)
"แหงแหละ แบนเป็นกระดานแบบนั้นถึงได้ไม่มีใครสังเกตไงเว้ยเฮ้ย =_____="โคโลเน่โร่ก็ร่วมอีกคน โอ๊ย!ฉันจะบ้าตาย!! แบบนี้มันน่าเก็บเงินให้กระเป๋าแฟบจริงๆ
"พวกนายจะวิจารณ์ร่างกายฉันอีกนานมั้ยหา!! ออกไปได้แล้วเฟ้ยคนเค้าจะแต่งตัว"
ฉันไล่พวกที่เหลือออกไปจนหมดเหลือแค่ฉันที่กำลังจะคลั่งตายเพราะพวกเพื่อนบ้านั่นกับฟงที่แก้มมีรอยชกของฉันอยู่
"อ่า...มาม่อนไปอาบน้ำก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวผมรอ"ฟงยิ้มมาให้ รอยยิ้มของเขาทำให้ฉันใจเย็นลงได้นิดหน่อย ทำไมกันนะ??
"อะ อืม งั้นฉันไปอาบก่อนนะ"ฉันพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำเผื่อจะทำให้ใจเย็นขึ้นมาบ้าง
.
.
.
หลังจากที่ฉันกับฟงอาบน้ำเสร็จ พวกเราก็เดินไปที่ห้องอาหารแล้วก็นั่งกินข้าวนิ่งๆ )-0-(
"นี่ๆ วันนี้ว่างนี่ ฟง แนะนำที่เที่ยวหน่อยสิ"รีบอร์นพูดขึ้น
"ไป Disney land มั้ยครับ"ฟงแนะนำ เอ่อ....สงสัยฟงคิดว่าเรายังเป็นเด็กกันอยู่แฮะ แต่ก็ดีนะ ฉันยิ่งไม่ค่อยถูกกับเครื่องเล่นหวาดเสี่ยวเท่าไหร่ - -;
"ฟง...ถึงมันจะเป็นสวนสนุกที่ดังมากก็เถอะ ไม่เด็กไปหน่อยเรอะ ^ ^;"รีบอร์นพูด
"งั้น Ocean park มั้ยครับ"ฟงเสนออีกรอบ เดี๋ยวนะ ไอที่มันมีรถไฟเหาะริมหน้าผาน่ะเรอะ ไม่ไหวล่ะม้าง!
"โอเค ไปอันนั้นก็ได้"รีบอร์นตอบตกลงโดยที่ไม่ถามความเห็นใครเลย แถมยังหันมาแสยะยิ้มให้ฉันอีกต่างหาก โอ๊ย! แล้วฉันจะรอดมั้ยเนี่ย!!
Special : Reborn talk
หึๆ เจอกันอีกแล้วนะรีดเดอร์ทุกคน
วันนี้น่าจะเป็นวันที่ดีนะ มีเรื่องสนุกๆแต่เช้าเลยล่ะ ดูสิ :)
ทุกคนไม่ทันสังเกตหรอก ว่าทำไมผมถึงมาถึงคนแรก
ผมเดินผ่านก่อนหน้านั้นแล้วล่ะ แน่นอนว่า ผมเห็นฉากเด็ดๆเข้า แล้วก็ถ่ายเก็บไว้เรียบร้อยแล้วด้วย
ตอนหน้า เราจะไปสวนสนุกกัน แล้วผมก็เตรียมอะไรเด็ดๆไว้แล้วด้วย
รอดูกันได้เลย :) หึหึหึ
____________________________________________________________________
บทสองจบแล้วคร้าบบบ ถ้าสั้นไปบอกได้นะครับ ผมจะเพิ่มให้ ^ ^
แปะรูปครับ
อย่าลืมเม้นกันด้วยนะครับ ผมขอล่ะ -/\- ให้นักเขียนมีกำลังใจบ้างงงง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น