[Fic Reborn]The key that change my world

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1 ว่าด้วยเรื่องห้องนอน

บทที่ 1 : ว่าด้วยเรื่องห้องนอน

....เวลาเย็น...

"โอ๊ะ นี่ก็เย็นแล้ว คงหิวกันแล้วสินะครับ"ฟงพูดยิ้มๆแล้วเดินไปในห้องครัว

"ฟง เดี๋ยวฉันช่วย"รัลพูดแล้วลุกขึ้นตามฟงไปลูเช่เห็นดังนั้นจึงเดินตามไปด้วย
.
.
.
ในเวลาต่อมา เมื่ออาหารเสร็จเรียบร้อยก็ได้ถูกนำมาวางบนโต๊ะ สคัลซึ่งได้กลิ่นคนแรกก็รีบวิ่งมาดูที่โต๊ะอาหารซึ่งมีทั้งซาลาเปา กระเพาะปลา และหมี่ผัดฮ่องกงที่ดูน่ากินไม่น้อย

"โห!น่ากินทุกอย่างเลยอะ *0*"สคัลตาวาวพลางน้ำลายหกไปด้วย

"เชิญเลยครับทุกคน ^ ^"ฟงยิ้ม แล้วทุกคนก็มานั่งที่โต๊ะอาหาร

"ทานนะครับ/คะ"ทุกคนพูดแล้วลงมือกินอาหารตรงหน้าทันที

Mammon talk

หลังที่ทุกคนกำลังดื่มชาหลังอาหาร ฟงแนะนำมาว่ามันช่วยเคลียไขมันที่อุดตันในเส้นเลือด แล้วอยู่ๆฟงก็พูดขึ้นมา
"จริงสิ ผมลืมบอกไป ที่นี่มีห้องแค่4ห้องนะครับ แค่ห้องของผม ของอี้ผิงช่วงที่มาฝึก แล้วก็ห้องนอนที่ไม่มีใครใช้อีก2ห้องเท่านั้น"

"ไม่เห็นยากเลย ก็ให้ลูเช่ที่เป็น'ผู้หญิง'นอนคนเดียวไป เจ้าโคโลเนโร่กับรัลก็นอนอีกห้องนึง ส่วนฉันกับพวกที่เหลือก็นอนอีกห้องนึง จบ"รีบอร์นเสนอความคิดที่ค่อนข้างโอเค(?)มาให้ ซึ่งฉันก็ไม่ได้มีปัญหาในการนอนมาเท่าไหร่หรอก แย่หน่อยก็นอนพื้นไม่ก็โซฟาไป อย่างน้อยรีบอร์นก็ไม่ได้ให้ฉันไปนอนกับลูเช่ ไม่งั้นคงมีคนสงสัยแน่ๆ แต่ทำไมหมอนั่นต้องเน้นคำว่าผู้หญิงด้วยเนี่ย ประชดฉันล่ะสิ ฉันคิดพลางยกน้ำชาขึ้นดื่ม

"ห้องรีบอร์นนอน4คนเลยหรอครับ แบ่งมานอนห้องผมสักคนก็ได้นะ"ฟงเสนอ อืมๆก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่อึดอัดมาก (_  _)(<<ดื่มน้ำชาต่อโดยไม่สนอะไรมาก)ชาบ้านฟงนี่หอมดีแฮะ

"งั้นให้ไวเปอร์ไปนอนห้องนายแล้วกันนะฟง ^0^"
พรวด! ฉันแทบพ่นน้ำชาเมื่อกี้ออกมาหมด ถ้าไม่ติดที่ว่ามันจะดูน่าเกลียดฉันเลยรีบกลืนน้ำชาลงไปจนสำลัก  โอ๊ย แล้วเมื่อไหร่เจ้าบ้านี่จะเลิกเรียกชื่อเก่าฉันสักทีเนี่ย!!
"แค่กๆ"
"อ้าว รุ่นพี่มาม่อน ค่อยๆดื่มก็ได้ครับ ไม่มีใครแย่งหรอก"สคัลแหย่ ไอ้บ้านี่ชักจะวอนซะแล้ว

"เอ่อ จะดีหรอครับ"ฟงยิ้มแห้งๆให้รีบอร์น
"ไวเปอร์ตัวเล็กจะตาย ไม่เบียดนายหรอกฟง โอเคนะ งั้นพวกฉันเข้าห้องก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์ ^0^"รีบอร์นพูดจบแล้วก็รีบเข้าห้องไปทันทีแน่นอนว่า ไม่ปล่อยให้ฉันเถียงอะไรได้สักคำ โดยมีเวลเด้และสคัลตามไปติดๆ

ด้วยเหตุนี้ฉันก็เลยต้องมานอนในห้องของฟง
"นายนอนเตียงไปเถอะ เดี๋ยวผมนอนที่โซฟาเองก็ได้"
"คุณเป็นผู้หญิงก็นอนเตียงเถอะครับ ^ ^"

"อะ เอ๋!! นายรู้..? O_o"หรือว่า รีบอร์นบอกฟงล่ะเนี่ย

"ครับ ผมรู้"ฟงตอบยิ้มหวาน
"นายรู้ได้ไง! ตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วมีใครรู้อีกมั้ย แล้วคนอื่นรู้ได้ไง!?"ฉันยิงคำถามใส่ฟงเป็นชุด นี่น่าจะเป็นโอกาสดีที่จะถาม เพราะรีบอร์นยังไงก็ไม่บอกฉันอยู่แล้ว ถามเอากับฟงนี่แหละ

"อะ เอ่อ ผมรู้ตั้งแต่เด็กๆแล้วละครับ ผมสังเกตเอาเอง ส่วนคนที่รู้อีกก็มี เวลเด้ ที่พึ่งรู้ตอนโตเห็นบอกว่า ตามหลักสรีระวิทยาคุณเป็นผู้หญิงหรือหลักการอะไรนี่แหละครับ แล้วก็รีบอร์น แต่ผมไม่รู้ว่าเขารู้ได้ไงนะครับ"ฟงไล่ตอบคำถามฉันที่ละคำถามแบบยาวยืด ครั้งแรกเลยนะที่ฉันเห็นฟงพูดยาวขนาดนี้(เพราะใครล่ะ -*-//ไรท์)

"เฮ้อ แค่สามคนก็ดีไป ฟงนายอย่าไปบอกใครอีกนะ"ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ ถึงจะขอร้องฟงไม่ให้บอกก็เถอะ แต่ก็มีรีบอร์นกับเวลเด้อีก คอยดูนะถ้าใครบอกฉันจะเก็บตังให้หมดตูดไปเลย!

"ครับผมไม่บอกหรอก ไปอาบน้ำได้แล้วนะครับดึกแล้ว"ฟงไล่ฉันไปอาบน้ำ ทำไมตานี่ชอบทำเหมือนฉันเป็นเด็กอยู่เรื่อยเลยนะ -*-
"นายไปอาบก่อนไป เดี๋ยวฉันจะนับเงินก่อน"ฉันพูดแล้วควักเงินที่พึ่งแลกมาจากสนามบินเมื่อเช้ามานั่งนับ แล้วฟงก็เดินเข้าห้องน้ำไป

เวลาผ่านไป นี่ฉันนับเงินเสร็จไปสักพักแล้วนะเนี่ยฟงยังไม่ออกมาอีกหรอ ผู้ชายอะไรอาบน้ำนานเป็นบ้าเลย แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงน้ำมาสักพักแล้วนะ หรือจะตกส้วมตายไปแล้ว(?)ลองไปเรียกหน่อยดีกว่า

ก๊อกๆๆ
"ฟง นายยังไม่เสร็จอีกหรอ"ฉันเดินไปเคาะประตูห้องน้ำแต่ก็..
...เงียบ...
ฉันเลยยืนพิงประตูเผื่อจะได้ยินเสียงอะไรบ้าง แล้วฉันก็ได้ยินเสียงจริงๆ

แกรก!

แสดงว่าเขายังไม่ตกส้วมตายสินะ(ยังคิดเรื่องตกส้วมอีก-0-)แต่ว่าทำไมเสียงมันใกล้จัง..หรือว่า!?
แอ๊ด!
ประตูถูกเปิดโดยมิได้นัดหมายซึ่ง ฉันที่ยืนพิงประตูอยู่ก็เสียหลักล้มลงไปแต่ก่อนที่ปากฉันจะจูบกับพรมเช็ดเท้า ฉันก็ได้ล้มไปทับร่างอีกร่างหนึ่งเข้าให้และ....
.
.
.
Stop! รีดเดอร์ทุกท่านอย่าพึ่งคิดไปไกล เพราะถ้าเป็นนิยายอื่นๆ ฉันคงจูบกับฟงไปแล้ว ซึ่งทุกท่านเดาแนวทางได้ตั้งแต่ฉันไปเคาะประตูแล้ว แต่นี่ ฉันไม่ได้ล้มทับฟง แต่ฉันล้มทับ....

"เจี๊ยกกกก!!"ลิงของฟง!! =______=และหน้าฉันก็อยู่ที่ปลายเท้าของฟงพอดี

"อ๊ะ ไวเปอร์!เป็นอะไรมากมั้ยครับ"ถามได้ ก็เจ็บน่ะสิ! นี่ก็อีกคน เลิกเรียกฉันด้วยชื่อนี้ซะทีได้มั้ยเนี่ยยยย

"เจ็บนิดหน่อยอะ ว่าแต่นายเอาลิงเข้าห้องน้ำไปทำไม"แล้วมันมาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ จำได้ว่าตอนเข้ามานี่ไม่มีลิงนะ - -?
"อ๋อ มันเข้ามาหาผมทางหน้าต่างน่ะครับ ปกติก็จะอาบน้ำด้วยกัน"
อะ อาบน้ำกับลิง =0=? ที่อาบน้ำช้าเพราะอย่างงี้เองเรอะ

"อ่า งั้นเดี๋ยวฉันอาบต่อเลยแล้วกัน"ฉันพูด แต่แล้วในขณะที่ฉันถอยออกมาจากห้องน้ำ ฉันก็ไปสะดุดกับขอบประตูห้องน้ำเข้า
"อะ เหวอออ!"แล้วด้วยสัญชาตญาณในการเอาตัวรอด ฉันก็เลยคว้าคอเสื้อของฟงเอาไว้ แต่ฟงก็ไม่ได้ตั้งตัว เราเลยล้มไปด้วยกัน และ...

จุ๊บ...Oxo

ปากของฟงมาแตะปากฉันพอดี ฟงก็รีบลุกออกจากตัวฉันโดยเร็ว แล้วเราทั้งคู่ก็หน้าแดง
(_//////_)

"อะ เอ่ออ ขอโทษนะครับไวเปอร์"
"ไม่เป็นไร มันเป็นอุบัติเหตุ ฉะ ฉันไปอาบน้ำละ"ฉันพูดแล้วลุกไปหยิบชุดนอนและรีบเข้าห้องน้ำโดยเร็ว ดีที่ฟงรู้ว่าฉันเป็นผู้หญิง ไม่งั้นคงต้องหาชุดนอนใหม่กันละ
.
.
พอออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่าฟงหลับอยู่ที่โซฟาแล้วแต่ไม่ยอมห่มผ้า ฉันเลยไปห่มผ้าให้แล้วก็ปิดไฟนอนทันที จะได้ไม่ไปกวนเขามากนัก แค่วันเดียวนี่ก็วุ่นวายขนาดนี้แล้วหรอเนี่ยย

Special : Reborn talk

ผมกับเวลเด้ซึ่งรู้เรื่องของมาม่อนได้ยืนสังเกตการณ์อยู่หน้าห้องตั้งแต่สองคนนั้นเข้านอนไป
และแน่นอน พวกผมได้ภาพเด็ดมาสองภาพ หวังว่ารีดเดอร์คงจะรู้นะครับว่าภาพอะไร 
ถึงจะเสียดายที่แยกกันนอนคนละที่ก็เถอะ

"คงไม่มีอะไรแล้วละเวลเด้ ได้มาแค่2ภาพก็อย่าพึ่งแฉละกัน"ผมพูดกับเวลเด้ที่เป็นคนถ่ายภาพ

"อืม"เวลเด้ตอบ แล้วพวกเราก็เข้านอนกัน

____________________________________________________________________

จบตอนแรกแล้วครับ รู้สึกว่าจะยาวกว่าบทนำประมาณ2เท่าได้ =_____=;
ขอบคุณสำหรับผู้ที่เข้ามาอ่านนะครับ 
เม้นบ้างก็ดีนะครับ แหะ -w-

แปะรูปก่อนจากสักนิดละกันน