กำเเพงรักของหัวใจ

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter:2 เปิดเทอมวันเเรก

ตอนที่ 2
เปิดเทอมวันเเรก

25 พฤษภาคม

ในที่สุดก็ถึงวันนี้ฉันลุกขึ้นมาเเต่งตัวตั้งเเต่ 5.15 เลยล่ะ ยัยมังคุดก็เหมือนกันดูเหมือนจะรีบเเต่งตัวซะจริงๆเลยนะเนี่ย

ฉันรีบเเต่งตัวในห้องเเล้วรีบจัดตารางสอนก็เเบบว่าเมื่อคืนมัวเเต่ เล่นคอมพ์โน้ตบุ๊ค เล่น เวบ ไปหน่อยฉันรีบวิ่งลงมาที่ชั้นล่าง โห!! กลิ่นข้าวต้มหอมซะฉุยเลยอ้ะ คุณเเม่ทำได้หอมสุดๆเลยอ้ะ

"อ้าว เเตงโม มาเเล้วหรอลูก มากินข้าวเช้าเร็วลูกเเม่ทำข้าวต้มให้กิน" "ค่ะคุณเเม่"

" โอ้ เย โอ้เย โอ้โอ้เย หนูเป็นเด็ก ม.2 เเล้วนะคะ วี๊ดวายยย โว้เย " ติ๊งต๊องอย่างนี้ไม่บอกก็รู้ยัยมังคุด เเน่ๆ ฮึๆ

" อ้าวคุณเจ๊เเตงโมโม่ใหญ่ๆ มากินข้าวเร็วจังนะคะ "

" ทำไมล่ะคะคุณมังคุดบ้าๆมาช้าจังเลยนะค้า "

"นี่ ลูกๆ อย่าทำเลาะกันซิ เเตงโม ลูกเป็นพี่สาวของมังคุดนะ ยังไงเราเป็นพี่ต้องเป็นตัวอย่างที่ดี เราอยู่ม. 4 เเล้วนะ"

คุณเเม่พูด จริงซิ ลืมไปฉันน่ะชื่อเเตงโมค่ะ อยู่ม .4 เเล้ว อยู่โรงเรียน อัจฉริยะวิทย์ เเละก็อยู่สายวิทย์ – คณิตด้วย…โรงเรียนของฉันนะ popular มากที่สุดในย่านเเถวๆพหลโยธินเลยก็ว่าได้นะ เเต่บ้านฉันอยู่นครปฐมน่ะซิ จะย้ายบ้านก็ไม่ได้ บ้านนั้นสวยอยู่เเล้วจะย้ายไปทำไมคุณพ่อบอก

อยู่ๆ ยัยมังกุ๊ดก็มากินข้าวต้มอย่าวรวดเร็ว โห!!! ไม่น่าเชื่อคนเราเนอะ ยังกะอดอยากปากเเห้งมากเลยนะนั่น อิอิ

" เออ นี่ไก่ เดี๋ยวช่วยเคลียร์งานให้หน่อยนะ วันเสาร์นี้พี่จะพาพวกเราไปทะเล "คุณพ่อพูดกับคุณเเม่ดีนะเนี่ยยัยมังคุดไปรอที่รถเเล้ว

ไม่งั้นคงดีใจซะบ้านอื่นเขาตกใจกันไปหมดเเน่ๆเลยนะเนี่ย ทะเลหรอ อยากไปมากๆเลยเเหล่ะ ดีเเล้วที่จะได้ไป

"ปะ เเตงโม ไปรอที่รถเลย " คุณพ่อพูดกับฉัน ฉันรีบวิ่งมาที่รถเจอยัยมังคุดกำลังหาเห็บสุนัข ทุเรศเป็นบ้าเลย เดี๋ยวมือก็สกปรกน่าเกลียด

ที่สุดเลยยัยมังคุดนี่ มันจริงๆเลย ขอบทำตัวติ๊งต๊อง ทุเรศเป็นบ้าเลย

คณพ่อออกรถจากบ้านโดยเร็วเพราะเป็นวันประชุมใหญ่ที่บริษัทของคุณพ่อ ในที่สุดเราก็หลุดออกจากถนนหน้าศูนย์การค้า เดอะ เเมว เเมว นครปฐม อย่างเรียบร้อย เเต่ก็มาติดตรงที่มหาวิทยาลัย อุดมโทร อีกเเล้ววันนี้เป็นวันนัดสอบสัมภาษณ์ของมหาวิทยาลัยอุดมโทร ด้วยอ้ะ โอ๊ย!! มีเเต่รถรีบขับไปทั้งนั้นเลย เเต่ว่ากว่าจะถึงกรุงเทพฯมันคงจะอีกไม่นานหรอก ตอนนี้ก็ ปาเข้าไป ตีห้า สี่สิบห้าเเล้วนะ ดูเหมือนเข้า ใช่ พระอาทิตย์เกือบจะยังไม่ขึ้นเลยอ้ะ มันจะอะไรกันนักหนาวะเนี่ย ฉันนั่งฟัง mp4 ไปเรื่อยๆคุณพ่อก็คุยโทรศัพท์เกี่ยวกับเรื่องของบริษัท ยัยมังคุดนั่งอยู่ข้างๆฉันนี่ก็มัวเเต่เล่นคอมพ์ Note-book ของคุณพ่อเพลินเลย “คุยกะใครอ้ะ มังคุด”ฉันถามน้องเมื่อเห็นน้องเล่น MSN messenger

เเต่เช้าตรู่เลย ใครจะออนวะเเหม อยากจะรู้จริงๆเลย

“เล่นกับกิ๊ก”ยัยนั่นตอบหน้าตาเฉย… เเหมอยู่ม.2 มีกิ๊กซะเเล้ว น่าหมันไส้ที่ซู้ดดเลย

ขนาดฉันสวย น่ารักกว่ายัยนั่นตั้งเยอะ ทำไมไม่มีเเม้เเต่ กิ๊ก จะว่าไปฉันมีกิ๊กเเค่คนเดียวนะ

มันชื่อ ไอ้ เทป หน้าตาก็เหมือนปลาบู่ทอง น่าเกลียดเป็นบ้าเลย

“กิ๊กเธอชื่ออะไรอ้ะ โรงเรียนไม่มีให้ไปรึไงหาา!!! ”ฉันถามน้อง ม.2 ไม่ควรจะมีกิ๊กนะ

“ชื่อบอล อยู่ปี 2 เเล้วล่ะ วันนี้เขามีเรียนช่วงบ่ายน่ะ”ยัยมังคุดพูดฉอดๆ ดีนะ คุณพ่ออ้ะคุยโทรศัพท์ไม่รู้เรื่องหรอก5555+ “เเล้วเธฮรู้จักกันได้ไง”ฉันถามไป

“คือว่าหนูตั้งกระทู้ไว้ในเว็บ cat_susan onlineว่าใครเห็นด้วยกับการต่อต้านหนังเรื่อง มารมาป่วนโลก พี่เขาก็มาต่อต้านด้วยเลย เเลกเมลล์กัน พอคุยได้ 2 อาทิตย์ก็ตกลงเป็น กิ๊กกัน“ ยัยนั่นตอบฉอดๆ บ้าที่สุดเลย วิธีเเบบนี้มันหลอกกันมานักต่อนักเเล้วนะ มาเกิดกะน้องสาวฉันได้ยังไงกัน บ้าที่สุดเลย

ในที่สุดรถก็เคลื่อนมาถึงหน้าบริษัท AESSHIRAH เเล้วมันก็ใกล้กรุงเทพขึ้นทุกทีเเล้วละ

ดูเเล้วท่าทางอีกซักครึ่งชั่วโมงคงจะไปถึงหน้าโรงเรียน ก็อย่างที่บอก โรงเรียนฉันนี่ popular มากเลยเเหล่ะ จะว่าไปตั้งเเต่ออกจากบ้านมาฉันเห็นคุณพ่อ คุยฉอดๆรัวเป็นชุดเลยนะ

ไม่หยุดซักทีเลย ช่างมันเหอะ เรื่องทุรกิจ ทั้งนั้นน่ะเเหล่ะ ที่คุยกันอยู่ ฮึ ตอนนี้คุณพ่อวางสายจากลูกน้องเเล้ว คุณพ่อหันมาหลังรถเเล้วพูดว่า “เสาร์นี้วันเกิดเเม่ ไปทะเลกันดีมั้ย”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด หนูชอบมากเลยค่ะ ทะเลโว้เย…

”ยัยมังคุดร้องออกมายังกะ กระบือออกลูกยังงั้นน่ะ ทุเรศที่สุดเลย คุณพ่อขับรถออกไปเรื่อยๆจนถึงฝั่งธนบุรีเเล้วดูมันไกลมากเลยนะเนี่ยในที่สุดก็จะถึงพหลโยธินเเล้วล่ะ อิอิ นี่มันก็ประมาณ 6.05 เเล้วนะ ดีมากเลยรถเเถวนี้ไม่ติดอัดซักนิดเเต่ก็คงจะติดเเถวๆโรงเรียนของฉันอีกนั่นเเหล่ะ น่ารำคาญจริงๆ เราควรจะมีรถไว้เพื่ออะไรกัน น้ำมันก็เเพง เเย่ที่สุดเลยอ้ะ เเละเเล้ว รถก็ไหลเเอ๊ดๆ มาถึงที่หน้าโรงเรียนอัจฉริยะวิทย์จนได้ซิ ลืมบอกไป ยัยมังคุดก็อยู่โรงเรียนนี้ด้วยค่ะ ยัยนั่นอยู่ม.2 ฉันอยู่ ม.4 บอกไปเเล้วนี่นา จริงมั้ยคะ …

ฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่างเร็ว รีบไปที่บอร์ดรายชื่อเด็กม.4 เพราะว่าฉันยังไม่รู้ห้องเลย

ฉันดูรายชื่อเเล้ว ฉันอยู่ม.4/6 โว้ยยย นั่นไงตึกม.4 ฉันรีบเร่งความเร็วไปที่ตึกทันที อ่าฮ่า555+ ฉันมาถึงเเล้วอิอิ ฉันขึ้นบันไดจนมาถึงชั้น 3 ม4/6 ฉันเห็นเเกเเล้วนะ

“เฮ้ย!! เอาของกูมานะไอ้เกมส์“ มีเสียงคนห้าวๆอยู่ในห้อง4/6 ฮึท่าทางจะเล่นกันเเต่เช้าเลยนะเนี่ย “เเน่จริงก็มาเอาเองซิ ฮ่าๆๆๆ”มีเสียงทุเรศๆดังขึ้นจากห้องฉันอีกเเล้วฉันใกล้จะถึงชั้นสี่เเล้ว เพื่อนที่ห้องจะเป็นยังไงกันน้า..อยากจะรู้เร็วๆจังเลย อาจารย์ที่ปรึกษาจะหล่อบาดใจไหมนะ อิอิ พอเดินขึ้นมาถึงบัดไดขั้นสุดท้ายเเล้ว ถึงชั้นสี่เเล้ว เย้!!! ดีใจจังเลย

“ใครก็ได้จับไอ้หยิกที”มีเสียงอาฉีตะโกนออกมาจากห้องม.สี่ทับหก “เฮ้ย!! หลีกไปคนจะหนี” อยู่ๆก็มีผู้ชายดำๆผมหยิกๆฟันเหยินๆวิ่งมาทางฉันเเล้วยังมาสั่งฉันอีกท่าจะบ้าเว้ยไอ้นี่ เเตงโมไม่ยอมใครง่ายๆหรอกค่ะ “จับมันไว้ทีครับ มันเองเงินผมไป”มีคนหน้าตาทุเรศอีกคนวิ่งออกมาจากห้องม.สี่ทับหกอีกเเล้ว ได้เลยค่ะเเตงโมจะช่วยขจัดคนนิสัยไม่ดีออกจากสังคมไทย โอ้โย้!! (ชักจะติ๊งต๊องเกินมังคุดเเล้วนะพี่ :มังคุด) เเหม่บ…..ฉันจับไอ้ฟันเหยินนั่นไว้ หนีไม่พ้นเเหล่ะไอ้เหยินน้อย “ปล่อยโว้ยย”นายเหยินเตี้ยนั้นตะโกนใส่ฉันอีก เเหม!มารยาทน่ะหัดมีซะบ้างซิ น่าเกลียดด….”จับไว้เลยครับ”นายหน้าตาทุเรศอีกคนวิ่งมาจับไอ้เหยินไว้ “ขอบคุณนะครับ สาวน้อย” อุ๊ย!!ตาถึงมากเลยอ้ะ พูดยังงี้ซิจะดี “เอาเงินกูมา”นายนั่นพูดกับเหยินน้อย อ้าว!ไม่สุภาพเอาซะเลยนะ เมื่อกี้เสียดายไม่น่าชมเเกเลยย -_-#

“ไม่ให้โว้ยยย” นายเหยินนั่นตะโกนเเล้ววิ่งมาทางฉัน!!”เเก..ยัยปากเเหลมบังอาจจับฉันหรอ…ตายยย ” กรี๊ดด มันบ้าไปเเล้วนะอี๋!!นายนั่นวิ่งมาถึงตัวฉันเเล้วก็กระชากเสื้อฉันเเล้ววิ่งลงบันไดไป มันดึงฉันลงบันไดมาด้วยย “กรี๊ดดดดดดดดด ปล่อยฉันนะไม่….”ฉันรวบรวมเเรงสุดท้ายตะโกนใส่มัน มันปล่อยฉันเเล้ว เเต่ว่าฉันกำลังกลิ้งลงไปตามขั้นบันได..โอ้เเม่เจ้า..วี้ดว้าย ตุ๊บบ!!!!!!